Wish,...слушај ваму...ти мене се обидуваш да ме расплачиш? Не ти е довоно што ме разнежна до волку? Дај боже секогаш воздишки и срце лупање да ви предизвикува љубовта...пропратено со мн среќа и бакнежи и прегратки....хахах маж ми само под дејство стихови ми посветува...а во трезна состојба ми ги врти од околу ама пак се кажува...леле колку ми е само мило за вас....и удоволија поспиј и ти малку мазете се..
Заминала невиноста на прва брачна ноќ, затоа и солзи ронела Не шала на страна овие срцепарателни зборови на Виш ме тераат на смеење, колку ич не сакам таква лигава романтика тоа е чудо, вајда до мене е зашто постовите му лајкнати од девојки, а јас паѓам од смеење.
ја видов оваа тема од поодамна и тогаш не ни помислував да зборувам за тоа...за првата ноќ во нашиот брак..несакав ништо да напишам зошто е многу лично,но ете пред некој ден напишав нешто и со ваша ,,мала помош,,овие денови некако се вратив назад многу години..23 г..не сум зборувал со никого за тоа, бидејќи сметав дека тоа е длабоко потиснато во мене,во нас,а сега еве откривам дека никогаш нема да престане да не боли сето она што претходеше и што кулминираше на денот на нашата венчавка.. па еве ова оди некако вака.. ...ја запознав кога имав 15г..ја видов вистински на 17г..ја засакав и она мене..се имавме на 18г..и таа стана дел од мене...но..живеев само со мојата мајка која не ја прифати..не била таа за мене..но бев упорен,но и независен и заработував за тогашни услови премногу...шетавме секаде,уживавме и се сакавме...забремени..бев пререќен..но дома не беше лесно..пресеков и реков се женам и точка...и договоривме свадба но со половина уста...тој ден...во матично настана лом...на прославата бетер, без половина моја фамилија...ангелот 7 месец...се тресеше како мало маче...некако ја однесов во тоалет,ја прегрнев силно да ја потсмирам и тука сум и рекол душичке само гледај во мене,тука сум и никаде нема одам,пази на себе и не заборавај не сме веќе сами...јас не се сеќавам на тоа баш најјасно...немам поим зашто...кога дојдовме дома мајка ми уште на врата ми рече - сакам да си одите,бадијала тоа сестрите и паѓаа во несвест...реков добро мамо утре рано си одиме,но те молам не влегувај во мојата соба...таа ноќ она плачеше дури и заспана,а јас око не затворив од страв да не и се случи нешто...нејзините не знеа за ова последното...и со утрото ние си отидовме.... 1 година подоцна и дозволив да го види внукот и ако се прашував јас тоа немаше да се случи но мојот ангел рече...таа ти е мајка,тој и е внук..немаш право...аман бе како немам...немаш и точка... ..по 7 години ме натера да изустам дека и простувам..пред 15г само неколку дена пред да почине мајка ми рече ,,колку само беше во право,таа е твој ангел чувај си ја како и досега,,..а на нејзе тоа одамна и го беше кажала..like or no like тоа е тоа...
Iskreno se rasplakav...Strav mi e od idninata?!Sto li mene ke mi se sluci?!Kako bi bilo seto toa?! Wish od se srce ti posakuvam se najubavo i seta taa bolka i taga da prerasni vo radost [mod-kirilica:2l4inb4f][/mod-kirilica:2l4inb4f]
hahahah nie posto posle svadba zaglavivme u eden noken klub, nozete taka strasno me bolea, i na svadbata ne kasnav nisto, koa se vrativme doma bevme tolku mnogu gladni sto moravme po eden sendvic da sklopime i pravac u krevet na spanje u 5 sabajle hahahahha e vtorata vecer veke bese poinaku na odmoreno e podrugo
Од ресторан дома, дома џингрлака до 5-6 се истуширавме и се комиравме. 2 дена не бев спиена ме мачеше несоница или пак потсвеста дека се наближува денот Д. Со душа чекав сите да си отидат да си легнам. Ни пари, ни поклони, ни секс на екс ништо- само креветче милоо
Не сум мажена, и ќе бидам Офф топик, ама морам морам да ти кажам ОГРОМНО БРАВО на храброста, да им свртиш грб на сите и да го слушаш само срцето... Дај боже цел живот да бидете среќни и заљубени како првиот ден... Простувањето е одлика на големите луге, се гледа дека ти и твојата сопруга сте токму тоа Големи луге.... Браво, ретко кое машко ќе го направи истото како ти... Немам зборови...
има денови кога ќе ми каже... поднесе се,направи се и што ли уште сакаш да правиш незнам.. доста е,одземи гас немораш да возиш 200 на час,и со 60 се вози т.е смири се да не ти се деси нешто.. зошто тогаш незнам што би правела јас/ние без тебе...и ме закочува во место...моментално... незнам како да и објаснам дека да не е она/ние денес не би имало зошто да бидам ни јас..вака има потреба од јас....дефинитивно.. а за лошото..јас ќе го заборавам,морам..и ќе го оставам таму каде му е местото..во минатото.. за изборот... знам дека таму надвор има многу жени и мажи кои живеет како што живееме и ние,и кои ги направиле своите избори согласно своите убедувања...прави или грешни е прашање на кое во моментот кога се прават е просто невозможно да се даде одговор...одговорот си доаѓа отпосле и е таков каков е... за храброста(не лудоста) ..за себе никогаш не помислив дека сум јунак(и не сум)...за мене јунак е детето што бутка количка со пластика...или имагинарните Загор,Велики Блек,Сребрениот летач,Мирко,Славко... бев само сигурен дека ме сака/ја сакам и тоа многу...за ништо друго не можев да бидам.. а тоа верувавме дека е доволно..и ете е... за себе знам дека секојпат кога ќе ја/ги погледнам или допрам едноставно знам колку многу сум среќен...и дај боже секој да е... а со сознанието дека во животот ја/ги имам покрај себе,неможам а да не помислам дека некој,,малку,,ми помогнал...т.е неко горе види све....и му благодарам... ..за доброто време и ветерот кој ми ги даде а мое нека е да држам правец...
Wish ме наежи .... Ме остави без зборови ..Алал ви вера на тебе и на твојата жена, на твојот ангел. Ви посакувам се најубаво да ви донесе животот !
Па првата брачна ноќ па да беше помината како од филмовите,како што имам напишано во повеќе теми дека небевме изморени,имавме преедноставна свадба,и затоа првата брачна ноќ ја поминавме прекрасно!
Паа ништо посебно за првата брачна ноќ бидејки пред да се регистрираме 1 месец живеевме заедно Инаку на денот кога се регистриравме ( не правевме свадба ) , вечерта ни дојдоа гости другари на мм и седевме до касно потоа следуваше најважното.. и правец на
Си легнавме доцна гостите останаа на спиење и ништо....си реков ај сабајле абе само што се разбудив еве ти ги на врата чук чук сакате кафееее ајде децата се разбудени сакаат невестата да ја видат УПМ
Раздвоени...во станот кај што требаше да живееме беше во фаза на реновирање баш тогаш а немавме ни кревет таму, па после венчавката си поседовме со маж ми сегашен во град на кафе а потоа секој по дома Дури после 4 дена имав прилика да имам `брачна ноќ` со него и надоместивме за се