Како ќе реагирате ако не ја прифаќаат вашата врска?

епа да Hipica за тоа и напишав после тоа дали можеби тоа планираат да го решат со компромис.....
поззче

 

Ja nema sansi da ja smenam verata...zasto sum premnogu orthodox fanatik..a sto ima pa i nego da go teram da menja vera koga sum go prifatila takov kakov sto e. Edinstven problem hipoteticki vo takov brak e decata koga ke dojdat na svet..ama i toa nekako moze da se resi cekor po cekor.
Ali poentata e sto za dzabe lugevo ovde se so glupi predrasudi...koga sekako veruvame vo eden Bog..ali da, edinstvenata razlika e vo kulturata, tradiciite i nacin na ziveenje. No, jas uste stojam na stavot deka ljubovta moze da gi srusi site barieri

 

Јас никаде не реков дека родителите се секогаш во право, секако дека и тие можат понекогаш да згрешат... но само сакав да кажам дека е понекогаш подобро да се сослуша и нивното размислување и да се размисли за причините зошто тие мислат така. Обично е добро да се слушне некој од страна, затоа што ние самите не секогаш гледаме објективно на работите, и често нашата субјективност може да доведе до погрешна одлука... како и да е, јас секогаш попрво би побарала совет од моите отколку од некој друг...

 

Па сум сретнала да не прифаќаат врска од различна вера,а исто така за еден другар на девојка му родителите не го прифаќаа него иако е од супер фамилија нормално богат не претерано и се супер,само мислам дека не им бил убав..хаха што е доста голема глупост според мене,а баш беа среќни и со цел памет оваа му раскина затоа што неможеше да го поднесе притисокот,а мене не ми се има случено,само ми се случило мајка ми да ми даде мислење за типот што имаше право за претхиодниот дечко,бар за мене знам дека мајка ми не би ми забранила да се гледам ниту татко ми,освен ако не е некој криминалец со кој ни самата не би се фатила или па идиот што во моментот неможам да го приметам а да ми забранува да се гледам со некој како што има обичај тука дека нема пари или не знам што стварно бби се наљутила,затоа што тие се сепак родители кои нема да бидат секогаш со мене,треба да создадам семејство со човек кој го сакам и ми одговара,мислам дека тоа е сепак личен избор и мислам дека родителите не смеат да се мешаат во секој избор на детето и да му вршат притисок затоа што само така може да му создадат непријатни ситуации и нервоза,доволно е да се каже само мислење или па на некој начин како предупредување.. :mrgreen:

 

Не можам да кажам дека ми забраниле,да ми велат или прекини со него или...Туку постоеше предупредување и мислење од нивна страна,дека не е за мене и дека заслужувам многу подобар.Длабоко во себе и јас го знаев истото,но бидејќи бев заљубена не сакав да и погледнам на вистината во очи,и се надевав дека се ќе се среди.Меѓутоа,како поминуваше време,јас и самата осетив дека кај тој човек нема некои работи и особини кои мене ме прават среќна и кои што ми одговараат,туку баш се однесуваше спротивно од начинот на кој јас мислев дека треба,и тоа ужасно ме нервираше.И на крај испадна дека родителите биле во право..Не мора секогаш да се во право,тие секогаш гледаат субјективно,на релација родител-дете,и го посакуваат најдоброто за своето дете,нормално.Но јас мислам дека секогаш треба отворено да се разговара со своите деца,да слушнат како тие се чувствуваат,што планираат со тој човек,дали се среќни или нешто ги мачи...

 

да, во право си, може...... не сакам да ме разбереш погрешно, јас не алудирав на ништо само сакав да прашам... Се согласувам со ставот дека љубовта може да ги сруши сите бариери, поздравче и секое добро, ти посакувам се најубаво

 

Neee korovin..jas nisto ne ti se nalutiv....samo realno ja prosudivme situacijata, zatoa i pobarav vase mislenje normalno
Ishodot od mojata situacija moze da bide ili crn ili bel...vo sekoj slucaj, jas se gordeam na sebesi sto sum mnogu cvrsta i odlucna vo mojot karakter...taka da ako vo idnina stvarno ne bide vo red so vreme ke si se trgnam i ke ja progoltam nekako bolkata. Ama pak, koga ke fatam da uporeduvam so prethodnite moi deckovci koi mi bile ista vera..dzabe poveketo mi pravele problemi i mozam da gi ispratam u mentalna institucija, dodeka pak turcincevo moe e zlato od sekoj aspekt...tolku fin decko na denesno vreme retko se naoga.
Vo sekoj slucaj, fala ti za sve korovin
Pozdravce

 

Овој проблем што го имам стварно ме загрижува и не знам што да правам. Одам со дечко ми 6 месеци и стварно ми е убаво со него, ме сфаќа се и можам се да му кажам. Навистина се согласуваме и ни е убаво заедно, делиме се и нема никакви тајни меѓу нас, се отворено и убаво за се можеме да зборуваме и постојано сме заедно. Но моите не се согласуваат што одам со него. Уште кога дознаа почнаа да ми зборуваат дека не е за мене дека не е од добра фамилија. Не дека не се богати или нешто слично туку не им се допаѓа фамилијата како фамилија.. не знам ни јас точно што сакаат.. нешто како не се согласувале тие самите како фамилија и дека мене нема да ми е убаво меѓу нив. Не знам зошто толку комплицираат па јас имам само 17 години и не планирам да се мажам со него. Им го кажав ова и велат дека јас не знам до кај може да стигне се затоа што времето бргу минува и може и да останеме заедно па и до тоа да стигне. Им велев и дека не е важна фамилијата важен ми е тој и дека тој се однесува прекрасно со мене и ми одговара ама не бива. Не се согласуваат и не знам што да правам.. ми велат да завршам со таа врска и ќе ми биде подобро без него. А јас навистина го сакам и не би сакала да го загубам. Му имам кажано и нему дека дома баш и не се согласуваат ама не му кажав зошто туку само дека не се согласуваат. Тие ми се родители, фамилија и не сакам пак да испаднам во нивни очи онаква каква што не ме мислеле.. сепак знаат најдобро.. сега тие ми зборуваат од една страна така а од друга дечко ми кој ми вели дека не сака во никој случај да ме загуби и нема да дозволи да не разделат.. стварно не знам што да правам ве молам за совет..

 

^ Саншајн93, а да ги прашаш ти твоите родители што КОНКРЕТНО им смета? Мора да има некоја причина чим толку настојуваат

 

во мојот случај дечко ми го запознаа на матура кај мене првпат.јас цело време бев до него,го гледав и како дојде и како се запознаваше со нив,како се изразуваше и се и навистина немаше место за некаква замерка.а мајка ми упорно приметувам дека не го сака и тоа најмногу ме нервира.нити го знае убаво,нити со него направила некој муабет,нити ништо и не може да суди каков е и што е кога воопшто не го познава.затоа не ја ни слушам во случајот,туку си терам како то сакам.мене ми е убаво и додека е така нема никој да ми влијае

 

Татко ми си има обичај да ги кити дечковците со секакви епитети - клапчо, трапчо, лигуш, манекенче, папучар.... да не набројувам сега уште , и по степенот на ваквите "убави зборови", можам да претпоставам кој колку му се допаѓа или не, и каков впечаток му оставил.

Не можам да се сетам дека некогаш некој од дома ми рекол дека не го прифаќа мојот дечко, си потпрашуваат, ама ме оставале секогаш сама да расудам, и подобро - ако си направиш грешка, си ја правиш сам и ќе си научиш за иднина. А и познавајќи ме мене, си знаат дека ако нешто ми забранат, може да има само контра-ефект и да е уште полошо.

Но, доколку во иднина се случи да не го прифатат тој грешник што ќе реши да ме земе... не знам што да кажам, татко ми обично вика - кутриот тој што ќе те земе, ќе си пати! Не го ни знае, а веќе го жали.

 

Па по разговорите што сме ги воделе ми кажаа дека нив не им смета баш дечко ми затоа што не го ни знаат. Нив им смета од која фамилија е. Демек нешто не се сложувале баш меѓу нив самите, не биле сложна фамилија. Но јас мислам дека можеби има нешто што не сакаат да ми кажат, а можеби па и само тоа е. Важно дечко ми ми значи многу и не би сакала да изгубам таков човек. Не да сум заслепена па да го велам тоа. Го знам многу долго време уште пред тоа и стварно бевме блиски, навистина ми одговара и како личност и како дечко.. но не знам што да правам со моите.. им објаснував и ним ама не бива..

 

А дечко ти што ти вика кога знае дека твоите те тераат да раскинеш со него, како реагира на тоа?

 

Па ме прашува зошто е така не ни е јасно ни на двајцата и вели дека нема да дозволи да не разделат.. ако се сакаме нема да можат ништо да ни направат.. чудна ми е ситуацијата и мене..

 

Истото ми се случи и мене, се боревме година и пол и на крај се откажавме, не можевме повеќе. Се стана измачување, кога бевме заедно како да бевме во наш свет, но дома беше катастрофа. Се разделивме, но знам дека тој беше тој, идеалниот дечко за мене. Само не ми е јасно зошто родителите велат дека се што сакаат е нивното дете да биде среќно, па бев среќна, а мајка ми не беше среќна за мене. Сега таа е среќна што не сум со него, а јас сум несреќна.

 

Мислам дека и на мене ке ми се случи истото.. секој би рекол дека ако го сакам не можам да го оставам ама па вака не бива со родителите.. двоумење ми е секој ден и не сакам да останам сама со нив во соба зошто знам дека ке почнат за него да ми зборуваат.. а си го мислев и јас истото ако ми е мене убаво со него и тие знаат зошто ми прават така.. јас сум среќна со него среќна а тоа е она што тие и го сакаат да бидам среќна. Па ако е тоа зошто не прифатат...

 

ljubovni-problemi/dali-da-se-boram-ili-da-go-zaboravam-t226/
Ете ја и мојата приказна она со парите и богатството баталете го еве тато и мама почнале од 0 од страна на мама не и помагале бидејки нема мајка туку макеа а таа нејзина мекеа вешто си управуваа со татко и а од кај тато па тој се одделил од нив уште од 18 години и си зивееше по хотели (каде и работеше ) тогаш тие се запознале и еве имаат 3 здрави и прави деца изгледани со маки но сепак се е во ред а што би било доколку мама не сакаше да се омажи со него бидејки немал пари и отидеше со некој богат развратник пијаница дрогираш.....?(може тогаш немало дрога но сега сите што имаат повеке пари незнаат кај да ги трошат и се дрогираат) и нон-стоп би се карала ...
е сега јас со дечко ми и покрај проблемите кои се објаснети во линкот од темата погоре сме заедно иако тајно знам дека тато сумња нешто ама ништо не превзема бидејки знае дека сум срекна а кога би дознала мајка ми....
Се би се срушило но сватив дека денес сум утре не и затоа го извелкувам МАКСИМУМОТ од секој ден, момент додека сум на овој свет е сега знам ке си речете оваа нема шанси да има 17 ама толкава си сум

 

Јас на твое место би им рекла дај кажете што е работава ако сакате стварно да прекинам инаку без да ја знам точната причина не прекинувам а после откако ке ти ја кажат ке согледаш дали имаат право пиши да кажеш што направи позз

 

Кога читам вакви работи многу ми станува тешко и ептен ми е криво зошто морало да испадне така

 

Мене мајка ми секогаш ми викаше дека битно мене да ми се погоди дечкото, да не ги слушам ни татко ми, ни сестра ми, ни другарките. Прво ми беше чудно зошто така ми збори ,ама после сфатив.
На почеток сите ти зборат , дечко ти е ваков, онаков , она му фали, да беше ваков, да беше понизок , ти си ниска, да беше подебел, многу е слаб, да слушаше ваква музика,за живееше поблиску ... никого не слушав.

Во право беше мајка ми , важно мене ми е таман, па со мене иде он, не е во врска со другаките мои, ниту со татко ми.
Ако мене ми е убав и ако мене ми е убаво со него што тогаш.
Навистина звучи чудно тоа што ми го збореше мајка ми, ама има право , јас треба да си го одберам дечкото, а не други да ми го бираат.
И се покажа како паметна оваа тактика на игнорирање на туѓото мислење, еве скоро 5 години сум во врска и се надевам дека ќе бидеме заедно уште долго.