Поголемиот дел од луѓето кои веруваат во карма го редефинираат зборот. Карма е само стејџ-нејм. КАРМА е акција. Дали верувам во акција? Да, се што правиме е акција. Дали верувам дека енергијата што ја оставам на светот се рефлектира кога ќе ме нема? Дека доброто раѓа добро и лошото раѓа лошо? Секако, ама тоа не е значењето на карма. Ако барам примери за карма, имам и тоа многу убедливи. Мислам дека тоа е делумно психолошки. Ако верувате во карма, тогаш свесно или несвесно барате причини за нејзиното постоење. На пример, другарка ми ми го украде дечкото и после остана и без него и без другарки. Цело време си мислев "тоа беше карма?" Не гледам ништо лошо во верување во карма. Ако некои луѓе се мотивирани да не прават лоши работи и наместо нив да прават добро, тогаш воопшто не е погрешно да се верува во карма. Karma's only a bitch if you are.
Длабински ја простудирав темава и со ништо посебно не примив во сефот на моите знаења, туку го задржав она веќе постоечкото на темава, просто и нестручно. СДК, 14 Апр 2011, 15:56 Барем искуствено, животот таков се покажал. Како тркало на мозокот. И на суеверието.
Кратко и јасно, не верувам ни во карма, ни во круг на животот, ни во влијаење врз нечиј живот преку енергија, магии и што знам што друго.
Да, да, да верувам во карма! Иако никогаш не се докажала на дело јас сепак верувам се надевам на сите ке им се врати кои сега ми прават проблеми и заради кои имам маки! ТОГАШ ЈАС КЕ ВИ СЕ СМЕАМ ... ЕВЕ ВАКА ---> !
верувам во карма и имам и видено како на некои луге кои направиле лошо по одредено време им се врака со полошо,верувам и знам дека на секој што греши ке им стигне казната,и на оние кои прават добро ке им се врати со добро,без разлика колку биле разочарани
Карма ми е сестра Кога сакам да му вратам на некого, јас ништо не правам, сестра ми им враќа кога најмалце очекуваат и сум многу среќна
Незнам дали верувам во ова, иако во голем број од случаевите баш било доброто ќе си се врати со добро, лошото со лошо.. Али како и да е: Карма ис а бич
па не знам баш дали тоа е карма ,во што верувам али верувам дека добро со добро се враќа,лошо со лошо,и можи да се кажи дека тоа е мото што ме води низ животов мој, гледам луѓе кои нон стоп се труделе да ти растурат нешто ,секогаш ама баш секогаш ,илегва баш така добро со добро ,лошо со лошо
Хехе и те како верувам во карма .Пред 2месеци го барав нешто татко ми низ куќа ама не го најдов затоа што господинот си го фатил патот да ја прошета чаршијата .И ај си викам ќе го побарам на телефон да ми каже кај ги ставил чевлите мои што ги зеде од поправка,звонам ли звонам кога слушам телефонот дома го оставил .Ееее тек тогаш како сум се изнервирала(секогаш кога ми треба не можам да го најдам или исклучен мобилен или дома му е) леле феминки од нерва кога сум го акнала телефонот низ балконот од први летна .И оп по неколку дена на новиот моб што ми беше скроз му откажа тач скринот .Инаку уште полошо беше што неговиот моб не се поправи,пошто е на преклоп некој контакт што го поврзува екранот со долниот дел се расипал...Туку си викам ќути Батерфлај што не помина со полоша казна
Па... не дека не верувам, само не го гледам тоа како виша сила, некој си круг или незнам шо туку го гледам како релација причина-последица. Така да сите треба да сме свесни што и како правиме и какви последици би можело да донесе тоа. Односно МисБатрфлајк ако си го рокнала телефонот од 3ти спрат нормално е дека ќе биде искршен, што очекуваше? Каква врска има кармата со ова? Или пак, ако дечкото се понаша идиотски со девојката, ја вара, ја лаже, па она дознава и раскинуваат, и по некое време на дечкото му светнува што изгубил, и сега ова е карма или се се враќа се се плаќа, или едноставно дечкото бил во заблуда и незнаел што има покрај себе па му дошло памет? Дали ако ја мразам мајка ми, тоа значи дека и мене утре ќе ме мрази детето иако бидам прекрасна мајка? Не очекувам да ми врати кармата за се добро и лошо што имам направено, добро знам што имам направено и кои би можеле да бидат последиците од тоа. Не ми треба да верувам во карма кога свесно сум правела се што сум правела и свесно сум знаела до какви последици би довеле тие работи. И не очекувам кармата да ми врати со дупла среќа затоа што сум патела одреден период, самата сум доволно свесна да си ја најдам среќата, па пак да патам, па пак среќа итн....
Јас мислам дека самиот живот ни враќа за секое зло што сме го нанеле некому.Нема потреба од планови за одмазда и сл, сите ќе си го добиеме тоа што го заслужуваме,а длабоко во себе си знаеме што е тоа..Не викаат за џабе ’’не прави му го на другиот она што не сакаш да ти го прават тебе..’’ Не дека јас немам нанесено зло некому,баш напротив,сум нанела многу и тоа на луѓе што најмалку го заслужиле,ама не секогаш размислуваме за последиците кога правиме одредени работи.Така да искрено се надевам дека мојата карма ке биде нежна со мене...
Кармата е индиски религиски концепт и не гледам поврзаност со себеси тука. Како верник верувам во Божјата волја дури и кога не ја разбирам се трудам да не се сомневам во нејзината исправност, како рационален човек верувам во причинско - последични односи, меѓутоа не сметам дека е секогаш издржан концептот на кармата во кој не верувам. Во крајна сметка, постапките и делата не ни се определени секогаш со верувањето или неверувањето во религиски казни или карма. Има луѓе што не веруваат ни во Бог ни во карма па се етички почисти од оние кои веруваат и во Бог и во карма и уште многу комбинации меѓу (не)верување и (не)постапување на одреден начин. Во современи услови имаме најмалку 3 начини на етичко санкционирање - општествено (преку судови за илегални активности и преку осуда на заедницата за други неказниви со закон прекршоци), религиско (ако личноста е верник секако, за атеисти не важи) и самоиницијативно (сами сме свесни за последиците од постапките и ова се надополнува со општественото санкционирање). Така да, барем на ова ниво на развој на заедницата сите сме многу добро свесни што чини што не, имаме добра претстава за концептот на доброто и злото и секако имаме избор како ќе постапиме. Мое убедување е бирањето не треба да се врши поради стравот од казна од Бога или кармата, туку бидејќи длабоко се чувствува дека е исправно. Сепак, сите понекогаш повеќе или помалку излетуваме од колосекот на добрите избори. Мотивацијата за тоа е премногу широка тема за дискусија.
Исус Христос велел : „Што сеете тоа ќе жнеете!„ и „може ли лошото дрво добри плодови да раѓа„ и „Кој се фаќа за меч, од меч и ќе загине„. На истокот ова се нарекува карма. Современата наука низ физиката зборува за закон на акција и реакција. Може да се нарече и каузалниот закон - закон на причина и последица. Сеедно дали ќе верувам во тоа и како ќе го наречам, карма или законот на сеидба и жетва, тој си функционира. Но за да може целосно да се разбере потребно е да се вклучи и знаењето за можноста на повторното раѓање на човечките души т.е. реинкарнацијата. Без знаењето за реинкарнација и законот на милост(време на каренција т.е. заштита) кармата нема резон.
Карма? Што е тоа ? За секое добро што ќе го сторам, ми се враќа лошо. На секој што сум му помогнала ми забил нож в грб. Секогаш кога некој ќе ме разочара си велам постои и карма ама после неколку месеци таа личност станала посреќна и одошто била. НЕ, НЕ ВЕРУВАМ ВО КАРМА
Тоа не значи дека нема карма, туку дека постои и време на созревање, или како што вели една поговорка: „Божјите мелници мелат полека„. Во тој период на созревање(се нарекува и време на заштита) има сеуште шанса негативните постапки да се поправат или барем ублажат. Некои акции ќе имаат реакција уште во текот на овој, а некои дури во текот на некој нареден живот. Прост пример: има некој вишок на килограми, држи диета и редовно напорно вежба, но резултатите ги има дури по некое време, а не од денес за утре. Понатака, не секое добро кое луѓето го прават е навистина добро. Некој бизнисмен на пр, може да си мисли дека прави добро дело ако во градот отвори топилница и преку тоа ем ќе си профитира и ем ќе им овозможи работно место на извесен број луѓе. Но таа топилница долгорочно може да биде извор на големо загадување како за природата така и за луѓето и идните генерации кои поради тоа ќе страдаат. Во таквиот случај привидно доброто дело всушност ќе донесе лоши резултати во иднина и за него самиот(можеби во наредниот живот ќе се роди на тоа подрачје како дете со оштетувања поради отровите и тн.), бидејќи суштината на делото не било добро и било водено од себични мотиви. Многу се битни мотивите и дали она што го правиме е во склад со духовните закони и Исусовата Беседа на Гората.
