Книги за самопомош

И мене ми се глупост овие книги, дур сама не решам нешто да сменам, не книга, ни св. Петар, ни св. Павле не може да ми помогнат.
Ама имам другар што кога беше во депресија дијагнозирана од психијатар и како препорака од докторот добил да чита вакви книги и навистина му помогнале, дали така се вклопиле во периодот не знам, но рече дека го освестиле многу и му биле од помош. Сепак чим се популарни сигурно на некого му влијаат добро, сите сме различни...

 

Ако немате самодоверба и немате со кој да правите моабет, да корисни се. На мене ми имаат помогнато премногу, за да поминам тежок период. Не само тоа ти нудат и методи како да се справиш со стрес зошто не секого ја има привелегијата да оди на психијатар.

 

Ќе се сложам со ова.
Дефинитивно книги кои ми помогнаа и мене во животот се духовните, спиритуални книги.

Мотивационите книги да онака добри се, но премногу е исфорсирана таа позитивност што ја прикажуваат и ни ја пренесуваат на нас читателите.
Да во ред е да си позитивен, но неможеш постојано бидејќи животот не е една боја.
Затоа не се сложувам со нивната постојана позитивност убаво е за моментален поттик, но сепак не е едноставно ниту па совршено за човек да е постојано среќен и тоа е во ред зошо секоја емоција е правилна и треба да си ја дозволиме.

 

Јас имам една придобивка од овие книги тоа е што ми го подобрија ренчникот и изразувањето. Многу се убаво пишувани.

 

Немам многу прочитано, две, три максимум и дури ги читав бев као ‘ваууу,браво’ на моменти, после тоа се враќав во реалноста и бев nah .

Не сум сигурна дали беше во ‘Моќта на потсвеста’ (простете ми ако сум грешка, пред 15 год. ова), имаше еден пример како некој врвел пред извесна продавница и секој ден застанувал пред излогот и посакувал нешто, и ‘нештото’ после извесно време ‘оп’ во негови раце!

Да, ако си го купиш брат!

Инаку во глобала верувам во позитивни мисли, силна воља и моќта на молитвата, а тоа дека ако секоја вечер пред да заспијам си замислувам како сум CEO во Силиконска долина и за три години стварно станам...што знам, пораснав одамна.

 

А под мотивациски книги ги подразбирате само овие што се занимаваат со позитивни мисли и слични работи?

 

Немам добро мислење за книги од овој тип.

Неколку имам прочитано. Освен што некои содржеа нешта кои е лесно да се кажат, ама не толку лесно да се применат, некои од нив беа тотална глупост како "со добри мисли ќе повикаш добри нешта". Исто така, во животот факт е дека постојат многу многу непознати, на кои секој разумен човек е свесен дека нема да ги одбегне ако само мисли позитивно. Не велам дека треба да сме песимисти, туку едноставно сметам дека треба да сме реални и тоа е многу поздраво за да се справиш со потешкотиите во животот или да постигнеш нешто, отколку лажниот оптимизам кој се продава во книгиве.

Сметам дека се исклучително штетни за луѓе со аксиозност, панични растројства и стравови, зошто сметам дека во така ранлива состојба, може само да се зголеми притисокот кој и онака постои од околината и да се набие чувство на вина, од аспект, јас не сум способен/способна за позитивни мисли. Секаде го начекувам тој момент на мисли позитивно, а никаде не сум начекала техники за справување на пример, со негативните мисли. Многу е лесно да се каже мисли позитивно од некој кој не искусил како е да се мисли негативно и едноставно самиот да не можеш да се справиш со тоа.

Друг тип на мотивациски книги од типот на како да стигнете до врвот и да си ги остварите целите исто така сметам дека се скоро па невозможни. Книги од типот станувајте во 5 наутро и правете некоја "рутина за успех" ги сметам за апсолутно бескорисни, зошто сметам дека успехот за било што доаѓа само со посветеност, љубов и работа на нештото, а не со некога магична формула како станете во 5, трчајте 2 километри наутро и направете vision board, само кажано на малку поелабортивен начин.

На крај да кажам, сметам дека доколку кај некој предизвикуваат некаков позитивен ефект, тоа е добро и немам против да бидат читани. Само не сметам дека можат да донесат некаква значајна промена, и ако може нас останатите да не не' прават песимисти и негативни ако не веруваме во начелата од книгата, би било супер

 

Пред да се почне да се чита книга од овој карактер, битно е да се тргнат тие бариери и стигми кои ги имаме замислено/зацртано во глава. Треба да и дадете шанса на книгата, и да размислувате за тоа што го читате и да размислете како би влијаело на вас како личност доколку одредени работи ги примените. Најбитно е дали вие самите сакате да се подобрите или не. Доколку не сте решиле да работите на самите себе и да сте истрајни во тоа, џабе е и 10000 книги вакви да прочитате.

Јас имам читано некои, но како најдобри би ги издвоила:

- Патот по кој поретко се оди.
- Клубот 5 наутро.
- Моќта на позитивното размислување.
- Моќта на потсвеста.
- Алхемичарот.
- Калуѓерот што го продаде своето ферари.
- Таблета против стравот.
- На англиски ја читав „The Saint, the Surfer and the CEO".

Мене искрено ми се од полза. Имам променето многу работи кај мене, и знам дека голем дел од мотивацијата ми беа книгите.

 

Ми имаат доста помогнато, ако знаеш да ги искористиш можеш да научиш доста корисни работи за дисциплина, менаџирање на време, финансиска слобода, работа на своите цели, почитување и сакање на себеси итн.
Постојано читам ваков тип на литература. Овие книги се вели дека се за нешто што ти треба моментално, односно обрнуваш внимание на тие работи додека читаш, не се романчиња па за да ти е интересно или не. Имам многу почнато и недовршено па по некој период ќе ги дочитам, а некој со еден здив. Зависи што ми е потребно во моментот.
Еден од подобрите автори на ваков тип на книги ми е Брајан Трејси, а најдобри книги што ги имам прочитано ми се:

1. Моќта на самодисциплината
2. Богат татко сиромашен татко
3. Уметноста на почетокот

 

Во овие книги обично не пишува нешто кое не го знам или самата не сум го заклучила, единствено што таму е подетално образложено.
Јас немам ништо против нив, ниту ми влијаеле, можеби затоа што никогаш не сум им пристапила како на четива за самопомош, туку сум ги читала од љубопитност, како и секоја друга книга. Повеќе ми се нашле во животот книги кои не припаѓаат на овој жанр.

 

nit sum citala, nitu imam namera da citam

 

Штета не можеш да имаш, но ни придобивка. Менталното здравје се сочучува само доколку самиот работиш на него. Книгата не говори, нема комуникација, туку пишан монолог, од каде се согледува само туѓата страна.
Секој човек има различен животен пат, различно размислување, различна генетика, а книгата е напишана за општа употреба. Нам ни треба индивидуален пристап. Затоа секогаш е подобра варијантата на психолог, каде самиот си пишуваш книга од која влечеш поука, ти дава кураж и мотив да одиш напред, согледувајќи и обработувајќи ги сите аспекти од минатото.
Единствениот афирмиран мотив кој може да го добиеш е од самиот себе.

 

Само ме релаксираат затоа што се пишувани со така лесен стил, едноставен речник, и нема врска со реалноста. Мисли позитивно и се ќе биде во ред. Како да не.

 

Ја имам читано Моќта на потсвеста, стигнав до пола некаде. На почетокот ептен ме привлече, си реков ова стварно може да ми влијае и да предизвика некоја промена кај мене. Ама цело време едното исто се повторуваше, позитивни мисли, форсиран оптимизам, и некако ме напна и ја оставив.

 

Јас мислам дека се корисни.Освен што се мотивациони,повеќе би ги нарекла потикнувачки.Мислам дека те поттикнуваат да размислуваш малку подлабоко,работите да ги гледаш и од друг агол за кој порано не си размислувала.Не се баш лесни за читање бидејќи те тераат да размислуваш.Секако треба да се има в предвид и дека се што ќе прочиташ во книгите не значи дека е вистина.

 

Хм. Почнав едно време прочитав две-три. Калуѓерот што го продаде своето Ферари,Кој ќе плаче кога ќе те нема и Моќта на потсвеста. Само кој ќе плаче кога ќе те нема ми остави впечаток. Моќта на потсвеста не ја ни дочитав ,а калуѓерот ми беше ептен безве. Во секој случај мислам дека не може да се научиш да бидеш позитивен . Или си или не си .

 

Сум прочитал неколку, кај мене имале ефект, меѓутоа краткотраен, т.е. додека ги читам и неколку дена откако ќе ги завршиш.

Инаку, и мене Брајан Трејси ми е одличен автор на вакви книги, не труби за позитивни верувања и сл., туку дава техники за подобро менаџирање пример, кои се корисни.

Робин Шарма, одличен. Пишува популарна психологија, меѓутоа на поинаков начин некако. Како роман, во кои вметнува кратки "лекции". Ми се допаѓа.

 

Убави се додека се читаат.
Од нас зависи дали ќе ги примениме работите што сме ги научиле од одредена книга.
Мене убави ми се.

 

Јас ја имам книгата Postajes ono o cemu razmisljas - Inge Rock, како духовен водич ми е..