Имам многу шлаканици удрено и тоа на претпоследниот дечко,бидејки дознав дека ме изневерува,а пред тоа ме уценуваше и така секој пат кога ке ме изнервираше добиваше по некоја
Јас никогаш не би му удрила шлаканица колку и да сум му лута. Затоа што ако е човек ке сфати од зборување а не со шлаканица
На сегашниов не (колку што паметам), ама на бившиот му имам удредно, не на шала, беше прилично сериозно, си зеде за право да ме навредува, да го плука она што ми значи и му врзав еден шамар, се завртев и си отидов, потоа се извинуваше ама касно. Си заслужи што да кажам. Би го удрила и на сегашниов ако заслужи, ако не друго, мене полесно ке ми биде, бидејки за да толку да откачам мора да сум многу изнервирана.
Ухх, да е сега до мене не шлаканица - бокс ќе му мавнам Онака де, чисто да се смирам ! И малку од љубов... Сериозно значи, како шо он знае од такт да ме извади НИКОЈ ДРУГ !!!
Пред 3-4 дена.Беше без потреба навистина.Бев нервозна од дома па ми се најде тој да му ја истурам нервозата за ич ништо. многу ми е криво за тоа,не требаше така да постапам он не беше виновен,ама веќе бидна. Ај нека се важи како некоја шлаканица што требало да ја добие а сум немала смелост тогаш.
Никогаш и за ништо. Мојот праг на толеранција е голем и дури кога ќе го помине не сум физички насилна, може да 'ржам, да се дерам, да трескам врати ама не кревам рака. Едно прашање за оние кои го направиле тоа, не ви паднало на памет што доколку врати?
Крајно нецивилизирано би било кога при кавга би го удрила,никогаш не би ми простил како прво,а како второ очигледно е дека ако кренете рака треба да очекувате рака на образ,односно да ви возврати. Јас знам да повишам глас и да се расправам,ама да кренам рака не би си дозволила.
Никогаш не би го удрила, никако. Прво, мислам дека се' се решава со разговор. Не велам дека не сум добила желба да го удрам , секако во момент на афект. Ама никако, во никој случај не би направила такво нешто.
Па не заработил до сега.Онака на зезање може да се случи.А инаку,не би решавала никаков проблем со шлаканици.
Да..за жал заработи шамар... Бевме подскарани...и ајде да правиме муабет да се смириме...ми збореше како треба да се сменам бла бла бла ...а тој цел викенд го поминал по дискотеки да не речам "славејќи" што веќе не сме заедно... и од други разбрав кај бил со кого итн...и го прашав неколку пати...и сите пати ми негираше т.е ме лажеше во очи и не можев да се воздржам...тоа е тоа :/
Кога пеперутките во стомакот ги замени со пчели што боцкаат, лична сатисфакција ми беше него да го здоболи десниот образ...
заработил,кога го фатив со друга едноставно неможев да се воздржам...и му удрив една шлаканице и воопшто не ми е жаал
Се случи во лудите млади години и не ми беше дечко. Дознав дека типчето се обложило на мене со другарчињата и ми падна ептен криво па му залепив една. Незнам дали беше добра одлука но во тој момент се почувствував добро и го исфрлив бесот од мене. Па не сум јас предмет па на мене кладби да паѓаат. Подоцна ме убедуваше дека навистина сум му значела но ништо не излезе. Инатот не ми даваше да се случи нешто меѓу нас.
