Дали е виновен или не, расправијата не треба да се води со кревање рака..јас згрешив, младост лудост или премногу филмови гледање беше.
Мене дм често ми вели дека сум била насилна, онака на мајтап и пред другари онака вика „Не...не...не ме тепа ... многу“, а работата е шо сум несмасна па уз сопнување знам да го подудрам, да го скокотнам, еднаш го галев ми се лизна раката, го заудирав на рамо. Накратко ништо намерно, ама зошто немам силен удар често мајтап ми игра за то.
На мм , додека ми беше дечко . Ама мнооогу ми дигна живци . Си седев со еден другар , и доаѓа ми вели што праеш ти со овој , сум ти рекол несмееш со машко муабет да тераш . Молам ? Ти мене маж си ми или дечко ? Кога ќе ме земеш дома , тогаш ќе кажуваш , додека сум кај татко ми несмееш ништо да ми кажеш ! Се заинати и му залепив шамар . Не ми се налути , ама сега ме зеза дека имам тешка рака и тешко на тој кој ќе изеде шамар од мене инаку , откако доби шамар и се смири малку ми се извини , затоа што така реагирал бидејќи предходно се изнервирал со неговите дома вика не беше ти крива , ја се изнервирав со мојте пред тоа , знам дека помеѓу вас неможе ништо да има , не е наша вера
Го имам удрено еднаш и многу се каев за тоа. Но сметам дека секое кревање рака на партнер е погрешно.
Не сум му удрила шамар, ни па би го удрила, не сум од племе, па да се служам со физички напади. Или ќе решиме фино лепо со компромис и разговор или ако не можеме да се спогодиме подобро ќе раскинеме. Да го тепам, не фала, не се служам со такви ниски удари.
