во петокот се скараја мајками и татко ми и никогаш не сум се мешала ама овај пат застанав од кај мајка ми зошто беше во право и татко ми смао ми рече ме разочара -.-
пред малку-од нервоза, очите ми се наполнија со солзи, и за неколку минути се смирив позната причина-ништо не ми успева во животот-да не зборуваме за љубовта, бидејки од кога паметам за себе е катастрофа
Сега пред малку, умре миленичето и ете ме мене -жалопојки. Па не ми е сеедно, ме боли исто како сестра да ми умрела, сум го ранела од мало, спиело со мене и сега наеднаш ја нема. Их, ситни сентименталности.
срцекршачке не е само љубовта кај тебе катастрофа.и јас никогаш не сум имала среќа во љубовта.но што да се прави,одиш напред.
Претходнава недела секој ден плачев. И преку ден и навечер. Не е дека одамна немав плачено, ама ете... едноставно ми се собра сè одеднаш и не можев да престанам да плачам.