Утрово. Гледав емисија каде човек кој е многу хуман и го сака готвењето, му го затвориле ресторанот заради немање услови. И една градежна фирма за рекордни 4 дена му го направи ресторанот тип топ. И кога дојде човекот, му потекоја солзи, и толку ми фалеше мене, па си заплакав заедно со него.
незнам дали е нормално и дали е во ред,но речиси секоја вечер кога легнувам помислувам на него и плачам,кога ке се разбудам секое утро помислувам на него и пак плачам,тоа трае веке повеке од 5месеци,а инаку не ми е дечко повеке
esperansa777-никогаш повеќе да не плачеш мила тој е само минато,дозволи и на сегашноста да ти ја отвори вратата на среќата.Никој не е вреден да лееш солзи за нешто што всушност е веќе ништо немој ни да помислиш да речеш го сакам туку собери сили некому кој ќе биде повреден да му дозволиш да те направи срекна и да научиш нему да му кажеш те сакам знам дека е тешко но вреди да пробаш,а јас како и сите други на фемина веруваме во тебе
И јас како тебе...Само не е 5 месеци,туку 1 месец.Не неможам да го заборавам,плачам за него секоја минута.....
фала ти душо за поддршката,и јас несакам да плачам ама солзите сами си течат и после чувствувам некакво олеснување,инаку разделбата не беше по наша вина и знам дека нема да најдам подобар,тешко е ова ама секој ден се трудам да бидам насмеана и да правам по некое добро дело секој ден,колку и да се чувствувам празно тоа ме исполнува
Си се изнајдовме јас плачев така 6 месеци секоја вечер значи немав вечер прескокнато само ке помислев на моментите и ете ги солзите а за викенди ако го видев јас не плачев јас липав на цел глас ама верувајте навика е не дека сега не ми фали ама веќе сите солзи ги потрошив и да сакам едноставно не ми идат се поморив со тоа и верувам дека господ чува нешто подобро за мене
Како мала секогаш плачев на најмала ситница. Мајка ми велеше дека сум најголема плачка. Пред 5 години почина мојот сопруг и немаше ден да не плачам по неколку пати на ден. Очите ми беа потечени и црвени постојано. Сега многу ретко плачам,мислам дека станав многу силна личност и треба нешто многу јако да ме погоди за да почнам да плачам. Има моменти кога друга личност разговара со мене и плаче, а јас седам ладна и здрвена како ништо од тоа сто се зборува не ме погаѓа. Мислам дека станав многу ладна и неосетлива личност. Сама си велам за себе- што бев што станав! Кај ми отидоа солзите?
Денес иначе јас стално си плачам мн емотивна личност сум башка у пмс сум и ме упукаа некои кризи. И се јавив на другарка пред саат време и ми рече дека била на вечера со дечкото и одма ми текна колку е среќа има типката у све ( не сум и љубоморна) ама криво ми паѓа зошто мене не ми се дешаваат работи како на неа и на мн други .значи криво ми падна и се јавив и ми кажа а иначе јас бев кај дечко ми дома те сеуште сум и он ми со бе ,,, kaj e viikam na. вечера со дечко и и он пффф се изнасмеа а мене ми падна мн криво зс за него се тоа безвезни ствари и зосто јас официјално никогас не сум вила т.е не ме одвел он ниеднас на вечера значи несака да искача нисто никогам нема направено нешто за мене романтично а идеме доооста години само јас секогас сум таа со прави несто а на него што и да му предложам несака да прави несака да оди нигде .ви споредба со дечкото на другарка ми луѓе од друг град е и не му е проблем кога и да е да дојде да се видат не знаете какви се работи има направено за неа сите машки треба да земат пример од него а највише од се ми е криво видов на една типка сеа дечкото и купил 101 ruzi znaci bez nikakov povod a mene mojov mi nema kupeno nikakvo cveke nikakvo vo tolku godini ni za 8ми март беее и така на моменти ми паѓа мн тескоо јас се изнаписав иначе моментално игра дота а јас си писуам од тел на фемина ахххх ке се итрујам ај позз ми олесна малку