Обично во ПМС обавезно барем еднаш плачам .. така да тогаш последен пат. Беше пред да заспијам.. размислував премногу длабоко, навлегував премногу во нештата. Во принцип и секогаш го правам тоа, но овој пат ги преиспитав сите работи кои сум си ги ставала при срце подолг период. Се докрајчив и со единствената песна која кога ја пуштам обавезно ми се насолзуваат очите, на рипит http://www.youtube.com/watch?v=AJtHg9FbLUA Ја притиснав главата во перницата, ја зграпчив со дланките и се изнаплакав..
Пред некој сат. Поточно попладнево. Како магарица рикнав пред цел народ. Не ми беше грижа кој фаќа сеир. Од душа беше, ептен гласно и трогателно. За да биде по театрално се чапнав и за коси. Потоа тивко и излигавено го напуштив местото на злосторот и си плачев по пат. По улици,сама, како недоветна. Како Снежето од Оризари со ацетонот. Се трудам од секој срцепарателен настан да си направам некоја смешка, по лошо да не го памтам. Ама полошо од ова амин. Рангирам ранетост прво место. Единствено од тронот може да го падне ако некој ден недајбоже ми дијагностицираат рак на дебело црево. И во двата случаи ќе постапам исто. Доброволно ќе потпишам убиство од милосрдие. Конкретно во дотичниот моментален, потписот го давам во матично.
Пред три дена кога комшијата ми кажа дека во куќата спроти нас видел дух на прозорецот а не е будала да лаже човекот 30 и нешто години уплашени 3 дена хххх никој не не веруваше... свако чудо за три дана
Сношти причина мојот татко. Само што си дојдовоткај дечко ми (бев кај него,во неговиот град) почна да се дере (како и вообичаено),да вика по мене. Ќе ме разбудувал секое утро во 6 часот,да сум варела кафе на него и мајка ми. Само сум лежела ништо не сум работела бла.бла. Преку глава ми е од него веќе
често си плачам,скоро секој ден,ама подобро ми е потоа,се ми се натрупало,ми олеснува на душичкава кога ке се исплачам
Пред неполни 2 часа Мислам дека родителите понекад стварно претеруваат.. не е нормално чоек,постојано нешто ти замеруваат .. тоа е Али пробајте да не плачете пред секој,не секој заслужува да го види тоа.. само на луѓе на коишто им верувате,иако у денешни услови брат,претешко е дури и невозможно .. Нема веза,ја конкретно не верувам никому,секад плачам сама ..
Последните 4 месеци многу сум депресивна.. и све поради него.Толкуу многу го сакам и демек и он мене а постојано ме повредува со некои работи ..вчера последен пат ..
Утрово кога се разбудив,многу сум осетлива последниов период,а тој период долго трае.Некогаш ме расплакуваат тажни случки на 3ти луѓе,пффф...