Да ви кажам,не памтам од кога немам.. Обично за ништо плачам, најголема плачка и љутачка сум.Но еве последната недела нема плачено.
Пред 2-3 дена, гледав тажно романтично филмче Порано повеќе плачев и бев поемотивна, со тек на време сѐ помалку ме погаѓаат безвезни работи
Искерно не се ни сеќавам. Претходно плачев многу,секој ден.Секоја вечер заспивав на мокра перница. Не ми минуваше денот без плачка, ама во последните 2 месеци не паметам да сум плачела. Изгледа си се враќам во нормала..
Денес, рано наутрo. А причината повторна онаа истата, ннеможност да се запишам на саканиот факултет поради слабиот успех. Medicine, my big big big dream
но доколку медицината била твојот голем сон, од моментот кога си решила да се посветиш на медицината си требала да вложуваш труд. зошто слаб успех душо :/ ? кога веќе си планирала дека ќе се запишуваш на тој факултет зошто повеќе не се потруди ?сега ќе мора да ги сносиш последиците.... навистина ми е жал што не било успешно запишувањето на саканиот факултет. се надевам дека ќе успееш во некоја друга област. ти посакувам успех
Денес, си ја оплаκував пустата судбина, и сега ми се насолзени очите бидејκи читав нешто на фемина што ме потсети на нешто на κое не саκам да се сеќавам. Всушност целото мое минато ме ρасплаκува и несаκам да се навρаќам по него бидејκи и добρите и лошите спомени во мене пρедизвиκуваат болκа. Јас сум емотивна личност, малκу ми тρеба.
Во неделата кога Бразил изгубија... Не можев да се смирам до утредента, се прашувам како ќе го поднесев поразот да бев Бразилка?
Пред некој ден. Не се сеќавам на причината, ама беше нешто глупаво, бев изнервирана. Не плачам често, ама некогаш знам од нервоза да се исрурам од плачење.