Незнам ни сама зошто ја отварам темава! Изгледа почнав да се присеќам, на она што било многу одамна. Впрочем зборувам за мојата врска од 2 години, која заврши во 2006. Незнам ни дали е љубов, навика, сеќавање, нопонекогаш боли. Не патам, можам без него, ппонекогаш кога ќе се сетам на него заплакувам, понекогаш се насмевнувам. Кога и да го видам , на слика, во град..си велам душе слатко. Проблемот е во тоа што колку толку сме во контакт, и кога сме двајцата слободни(не сме во врска), обавезно се гледаме, пријателски, но сепак тој знае да ме прегрне и така да шетаме Зошто ме прегрнуваше? Зошто ме закачаше за косата? ...Дури имаше случка, се видовме но не сакав да се поздравам, искоментира колку да види дали ке се поздравам со него. Секогаш бил тука за мене да ми направи муабет. Исто е и со неговата мајка, кога и да ја сретнам ме пречекува со насмевка, и ми вели дојди кога сакаш. Незнам више што да мислам. Болно е, живее близу мене. СЕ се надевам ке го видам. Сакам да му кажам те сакам, но немам храброст, се плашам како ке реагира. Сега има девојка и не сакам да му пречам. Сакам да го гушнам, да ги проверам своите чувства. Ме убива ова. Ова е на кратко за она што ме мачи. Ви се случило ли на вас нешто вакво. Давајте си и по некој совет:
4 god. pominale otkoga ne ste zaedno i ti uste mislis na nego? Lelee sigurno ne ti e lesno, mora stvarno da go sakas stom tolku vreme pominalo a ti uste mislis na nego.. A stom se viduvate cesto, znaci imas sansi da mu kazes ili barem da spomnes nesto za vasata vrska, da se prisetite na nekoj ubav moment od porano, pa ke vidis kako ke izreagira i moze ke mu kazes deka uste osekas nesto za nego..
navistina,potseti go nekogas za vas,da vidis kako ke reagira i slicno,mozebi i taa nova vrska ne e nesto seriozno...
абе ние секогаш збориме за нас, како на се се секаваме, што сме грешеле, уфф....и тука има прашање од негова страна што сме сега ние, а јас одговорив, пријатели..може згрешив :?
Jaс би ти рекла да му кажеш што ти лежи на срце..Еден отворен и спонтан разговор не е лошо да направите и да му кажеш како се чувствуваш..Па така ке знаете и двајцата на што сте.
А што ве спречува да бидете заедно ?Ако знаете што сте грешеле , сега не грешете пак .. има причина да не бидете заедно ?
Едноставно почни разговор за тоа што чувствуваш за него и колку многу сеуште ти значи и види тој што чувствува....Ако сеуште те сака бидете заедно и покрај се,ама ако си ја сака девојката тргни се поастрана и остави ги да бидат среќни затоа што греота е и за неа така таа ќе се нервира многу...Ајде разговарај со него па кажи ни што си направила
Незнам дали нешто не спречува, нема причина да не бидме заедно.. Грешката е само што тогашш сме биле деца ја 18 тој 20, па секоја ситница ни сметаше...Избрзавме може, но после тоа долго време се мувавме, па фати женска па пак сомене..се секавам еднаш самоме бакна во уста... и ми кажа извини морав...ах незнам.. Не сакам сега кога има женска да му кажувам нешто, не би можела да поднесам да им расипам врска, а и тој не е таков, дур е со неа е со неа..Ако дознаам дека не се повеќе заедно може и да кажам нешто, но вака немам храброст.
no ako ne kazes sto cuvstvuvas mozes cel zivot da se kaes moze toj ne custvuva nisto prema nea mozebi i toj se cuvstuva isto kako tebe nemoj da gi pritajuvas cuvstvata kazi mu otvoreno sto i kako se cuvstvuvas za da znaes na sto si i da prodolzis ponatamu ne mozes vecno da se izmacuvas
Interesna ti e prikaznava,ama sepak ne ste bile deca koga ste imale 18 i 20 godini,togas malce porazlicno se razmisluva.Ama nemoj da mu se mesas sea id a go prasuvas nisto bidejki ima zenska,ne gi otvaraj svoite cuvstva sea pred nego,pricekaj moze prv ke ti kaze nesto,moze se plasi da ne bide povreden ili pak se plasi od razocaruvanje.Maskite se nedefinirani sustestvai ne znaes sto kako koga ke reagira.Trgni se malce na strana ako pocustvuvas deka moze da ima nesto spored negovite postapki togas sama ke odlucis sto kako ,pozz i pisi sto si napravila sto se desilo
Го видов пред некој ден, беше со девојката,ме виде, приметив дека ме гледаше, но ништо повеќе. Не планирам ништо да кажам зошто не сакам искрено да се мешам, ако ни е судено ке биде, никаде не брзам. Друго со него нема ништо ново, освен што се уште сме си на мсн френдс ама не збориме.
Мислам дека 4 години се доста чекање, собери храброст и зборувај со него! Можеби тој чекал толку време да види на што сте, и на крајот решил да продолжи понатаму. Според мене, греота е да се откажете од таква врска, зошто после раскинување НЕМА ДРУГАРСТВО! А и чим те прашал што сте вие двајца сега, тоа треба се да ти каже, дека нему уште му е гајле за тебе, уште чувствува нешто, само чека зелено светло. Сега сте и повозрасни, подруго ги гледате и ги сфаќате работите, најдете некое решение, разговарајте. Повеќе од очигледно е дека тоа што сте го имале било љубов, зато не откажувај се од тоа. Без разлика на тоа што има девојка има и право да знае како се чувствуваш, едноставно признај му, и кажи му дека не ти е целта да му распиш врска туку да го расчистиш тоа што ти лега на срце и те мачи. Само немој многу да очекуваш, и ако не ти возврати треба да го разбереш, ама така барем нема да се јадосуваш со прашањето *што ако??*, така барем ќе знаеш на што си. Собери храброст и разговарај со него, нема што да изгубиш! ПОзз, па пиши што си направила. Ти држам среќа
Боли невозвратена љубов,боли изневера,боли боли болииии така силно да посакуваш во моментот физичка болка ратхер него таа емотивна која те јаде одвнатре,немаш воздух да земеш се гушиш од самата помисла на тој со неа,солзите ти течат постојано, се губиш ,збориш само за тоа мислиш само на тоа....Јаооо како болиии ама поминува
ахх ми пиша пред некој ден на мсн, кога го видов не се поздравив и му се извинив дека ми било глупо да се поздравав зошто бил со девојката, ми рече само глупо е да не се поздравиме следен пат на се секирај слободно поздрави се. Толку беше муабетот дека беше тој на работа, Незнам ни како да почнам, сега се гледам со еден тип, па не мислам на него, што да се прави, знам дека нема да ја остави за мене, не е таков тип.
Незнам каде да пишам па ај тука.. Имав напишано нешто слично на друга тема и добив одговор но тоа беше поврзано со другарка Сеа вака..Во јули ова лето што помина се затрескав (љубов на прв поглед беше) во едно дете од друг град.Таму имам роднини и скоро секогаш одам но кога одам со мајка ми таа не ми дава да излегувам со братучетка ми и така да неможам да го видам и стапив со него во контакт по неколку месеци од кога го видов и го имам и неговиот број но он тогаш беше во врска и раскина и он доаѓаше во Ск но ниту една средба не ни успеваше.Така веќе подолго време јас треба да одам таму ама не излегувам он доаѓа тука не се гледаме и така се повеќе како да пропаѓав.Веќе за 2 месеци ќе има година од како јас сум вљубена она вистински вљубена а сега незнам дали го сакам и дали јас воопшто сакам да го видам..И сеа он пак е во врска со бившата и тоа мене ме повредува значи на скајп не пишуваме незнам од кога можеби има 2 месеци а немаме напишано ни па на телефон нешто.Сега воопшто јас незнам што да правам ако дојде тука секако дека нема да одам да се видам со него колку и да сакам зошто одма ќе рече дека сум трчала по него а сеа за недела и неколку дена па роденден ми е и се надевам дека ќе дојдеме во некаков контакт Ама проблемот е што јас стварно незнам дали го сакам а тоа ќе го дознаам ако го видам но како да го видам и така сега извесен период он нема да доаѓа наваму а постар е од мене 3 години.Стварно кога ќе помислам на него ми се превртува желудникот.. Он мене ме има многу ама баш многу пати повредувано и не сакам пак јас да бидам негова жртва кога он ќе раскине со таа и да дојде во ск и да сака да се видиме значи незнам и воопшто што помош да побарам од вас и ми се плаче кога читам некој текст поврзан со несреќна љубов се ежам кога гледам како некој страда од невозвратена љубов.. Се надевам дека ме сфаќате.. и ако имате некој коментар нешто слободно пишете зошто стварно ми е доста од оние секојдневните утехи `ма ти не го заслужуваш он не е за тебе ќе си најдеш ти подобар` можеби тоа ќе се случи но додека да се случи јас ја губам мојата самодоверба мислам дека сум грда дека ни едно момче нема веќе да ме сака дека сум ужасна и дека јас можеби никогаш нема ни да го најдам вистинското момче зошто сеа сите се само за од корист барем оние кои сум ги сретнала такви се..
Кога сакаш некого пушти го на слобода...така ми кажа тој кога ме остави за друга и ми кажа дека секогаш ке ме сака...Не ми кажа зошто замина не ми кажа ништо повеке...За прв пат во животот сакам некој но го сакам со чисто срце,и сакам да биде среќен со таа што ја одбра...Нема ден нема ни еден час да помине без да помислам на него а сакам да го заборавам и сакам да не ме боли повеке тоа што ми го направи за да може да биде среќен,затоа што никогаш ама баш никогаш неможе некој да е среќен ако на таа среќа некој друг е несреќен...Искрено посакувам секогаш да е насмеан,затоа што има најубава насмевка на цел свет...насмевка која ми беше доволна да ја видам и да имам чуство дека целиот свет ми се смее.Понекогаш кога ми е премногу тешко помислувам на тоа колку би била и јас несреќна кога би знаела дека има проблеми и дека му е тежок животот,и се утешувам со тоа дека ако отиде кај друга значи го исполнува и добро му е...Го сакам и го пуштив на слобода,камо среќа да имав избор немаше да важи тогаш ова...Е тука љубовта боли,премногу боли...
Се надоврзувам со коментарот кој беше напишан под мојот комм(сега ќе да е над мене ) Среќна сум и кога он е среќен но како кога знам и јас знае и он а знае и таа неговата дека она учи во друг град каде е во интернат и повеќето раскинувања им беа ради тоа што она таму го вара и само она што раскина со него одма се стаи во врска со друг..ете тогаш на него му текиња дека постоела една будала која го сакала од Ск и тогаш он иде тука иначе не му ни текнува и овој пат ќе биде така ќе идат некое време и после што пак ќе раскинат.. Само сакам макар од далеку да го видам за да си ги разјаснам чувствата неможам преку слики ***** Незнам ни што чувствувам веќе а толку многу бев затрескана во него..така мислам дека нема никогаш повеќе да се заљубам..
