Кога се карам не знам да седнам и да расчистам , да го решам проблемот . Се вадам со тоа дека кога сум лута не можам да зборам убаво.. Од таа навика морам сместа да се одвикнам . Кога ќе се налутам за нешто не кажувам што е , него одоколу се ку*чам Ова ми се најчести и најлоши ..
the same ....и да додадам премногу се замарам и се препустам на чуствата.....а само барам да почуствувам дека некој искрено ме сака со чиста душа :/
Мислам дека многу дозволувам понижувања и контролирања.Многу дозволувам да ми се качуваат на глава и затоа на крај секогаш излегувам јас онаа која е зае*ана. Но некогаш знам да преувеличам ситници...од зошто ми ја растури косата ќе дојде до зошто се фативме,зошто си со мене кога не ме сакаш и такви слични ствари што немаат врска. Исто така сум многу емотивна особа,секогаш плачам на се и сешто,а тоа партнерот го нервира бидејќи мисли дека е лигавење и ништо нема да се реши со тоа.Јас знам дека ништо нема да решам ама што да правам!? Таква сум
Инаетот ми ги прави најголемите грешки. Не сум свесна што зборувам, кај терам, а после ми е мака и се мачам да ги исправам нештата
и јас исто .. Гоооолем инат сум и не попуштам тоа ми е најголемата мана .. ааа да , се лутам за секоја ситница и за многу кратко време се одлутувам е ај сеа ..
Тврдоглава сум до немајкаде, сакам мојот збор да е последен, често го повишувам гласот Љубоморни испади, понекогаш ќе се случи да му зборувам и арогантно и грубо, да му исклучувам телефон и со часеви да не му се јавам а тој да ме бара по 10 пати во 20 минути...а да не го заслужил тоа и после нормално, се каам, ама џабе...
Инает голем сум -не попуштам дури и понекогаш кога не сум сигурна дека сум во право При кавга несакам да запрам да зборувам ,викам многу и не ја слушам другата страна само мислам што се да изнаречам . Подранувам и после се ку*чам дека сум чекала а уствари сама си сум крива. Незнам да се контролирам кога имам ПМС мислам дека што и да направам тогаш треба да ми се попушти . Го употребувам исказот :- Добро !!!
па еве јас да си кажам, кога идев со типот што уште го сакам, да за жал многу ми значешее и стално му се јавуваав н е го знаев доволно и не се гледавме често па такаа нешто ме тераше да го проверувам и мене бии ми се здосадило некој да ми се јавува толку мн, па претоставував му бев малце заморна а он беше таков тип колку повеќе му бегаш толку повеќе те сака, што тогаш и не го знаев баш другоо што секогаш го правев љубоморна, да видам колку му значам, малаа дозна на љубмора е потребнаа, да,ама со текот на времето и во тоа претерав ми беше прва врска и сакав да го зачувам и ете сеа не правиме муабет ни ништо скарани сме, и згора на тоааа знаев да го извадам од кожа кога се каравме, па и он се откажаа сега не ни сака да се смиримее , а и јас се правам дека не саакам
Често сум се преоптеретувала до тој степен, да изгубам осет за убавото во врската. Него да му е убаво, него да му е фино, за мене и другите кои ми значата, уво ме болело. Важно да му угодам, проблеми имаше детето, го сакав, мил ми беше. А моите на страна, не постоеја. Се укопав во нив до гуша, спас ми немаше.
Себична сум. Секогаш гледам мене да ми е убаво ( ок, во 90% од случаевите). Дали поради одредени ситуации и случувања во блиска околина, не знам. Ама знам дека сите околу ме гледаат како камен, тоа и сум ама камен што полека полека се рони. (?! инспирација ) Да бидеме сериозни, претерувам знам. И секогаш јас сум таа на која нешто не и чини. Секогаш мене ме измачува мислата дали е тој вистинскиот, а покрај него имам се. Грешка моја и на повеќето девојки кои ги познавам е што бараат, добиваат им здосадува мислат дека се презаситени и дека се е навика. Овој пат уште не сум дозволила да ме порази тоа, се надевам нема да дозволам. Еднаш добив совет: „Женските во суштина се паметни, освен кога се работи за љубов. Кога немаат сакаат, кога ќе добијат бегаат и потоа плачат. И плачат. И плачат. Подобро е да те сакаат отколку да сакаш, ама никогаш да не го искористиш тоа до крај и да вложиш нешто свое.“ ... Јас мислам дека не вложувам ништо... Е тоа ми е најголемата грешка.
кога се плашам дека нешто ќе погрешам, е тогаш ГРЕШАМ ! Што и да е... и заради тие грешки (не е којзнае што, ситници) идиотот пак е лут на мене -.-
Многу се лутам, ааа претерано но среќа што бргу ми поминува, но него го изнервирувам за 360 степени . И знам да сум многу избувлива во моментот може да стане хаос
Брзо избувнувам, тврдоглава сум и инаетлива, држам љутина и не сакам прва да попуштам иако некогаш и токму тоа го правам откако добро ќе размислам и ќе ја протумачам секоја реченица и ќе сфатам дека грешам, имам љубоморни испади - ги манифестирам со поглед и тумрук фаца, кои за моја среќа завршуваат така што си седнува до мене и си ќути, сакам да е по мое и секогаш да сум во право. Спојлер па правник сум мајка му
незнам да ќутам незнам да реагирам никако освем бурно и стално си ги комплицирам работите луда зенска глава
Дозволувам да ми стане најдобар другар и брат, т.е избегнувам физичка блискост на моменти. Си правам филмови и сите работи ги зимам со резерва.
Па тоа е тоа мене повеќе ми е страв од самата себе одколку од друг,јас сум многу позитивно настроена и располозението јас го правам во врската проблемот е тоа сто ако ме налути или направи несто со сто би го сменила располозението ќе му треба многу време да ја врати истата таа личност од порано секогас насмеана,друго еве незнам кај другите како е но јас сум понекогас себична и не се многу замарам со тоа тој да научи каква сум во смисол да пазам или да се преправам напротив јас сум таа која го анализира и одлучува дали тој мене ми одговара или ме нервира.Се пласам од тоа какви ќе ми излезат анализите на крајот иако знам дека нема соврсен сепак сум малку комплицирана и таа греска е непоправлива кај мене,глупава сум не си дозволувам да узивам или понекогас да бидам индиферентна а не секоја ситница да ја тупам
Многу сум љубоморна иако за тоа нема потреба, ама понекогаш неможам да ја контролирам љубомората и многу брзо избувнувам, почнувам караница и му кажувам работи за кои подоцна се каам. Неможам да ја контролирам нервозата и да бидам малку посмирена, неможам да си ја држам устата затворена. Голем инает сум, не попуштам и сакам да биде по мое, секогаш.
се расправам со него за глупости знам да избувнам и викам ко будала а он на 100 начини се обидува да ме смири да не идеме далеку со кавгите а ја си идам по мое, и коа ќе се наку*чи и он е тогаш си плачам пошто знам дека ради мене дошло до тоа и да голема плачка сум емотивец невиден
Jазикот ми е побрз од паметот. Голем инат сум,и секогаш јас сум во право.( демек ) Избувнувам за ситници, тој кутар секогаш да ме смири да не попиздам многу,ама не успева баш. Љубоморна сум,па од овде произлегуваат повеќето проблеми. И најбитното, преку некои работи,едноставно не можам да поминам,и да ги заборавам,иако простувам.