Колку им верувате на вашите дечковци?

Верувам, но проверувам

 

Јас по долга опсервација низ животов мој заклучив дека на никого не се верува. Па така и не верувам на никого, посебно пак не на дечко. Ама не смарам со никакви љубомори, прашања, испади....едноставно го оставам да прави што сака, со целосна слобода, а јас го прифаќам со резерва, не слепо
Ако ми каже бев со другарка на кафе на пример, ќе речам океј, нема никакви подпрашања и испади, нека биде така како што кажал, ама не се фаќам слепо да верувам на се она што ќе каже

 

Во последно време повеќе, но далеку од целосно секако.
Дали ни е до односот или до тоа што сум веќе позрела и навистина ми е заморно да мислам дали е таму кај што ми кажал и со тој што ми кажал, зашто не ми кренал итн.Многу препрашување не е на арно, прво зашто ќе си рече оваа нема друга работа освен со мене да се замара, второ зашто донекаде е и знак на немање самодоверба, а трето не ми се трошат живци на млади години Ако го фатам во лага, тогаш ќе му ја мислам

 

Му верувам прилично доста, и е од луѓето во кои имам најголема доверба во животов, најнормално.

Ај да не речам 100 %, оти толку и сама не си верувам, али 99% се фаќаат. Не ме лаже, не направил нешто да се посомневам и да почнам да губам доверба, така да ...

 

Му верувам. Ми докажал и покажал многу работи, никогаш не направил ништо што би ме натерало да се сомневам.
Па уствари, што ќе биде ако нема доверба меѓу нас и ако постојано се прашувам дали ме лаже, дали ми ја зборува вистината... !?

 

Колку што треба за да врската ни биде здрава.Не слепо,али му верувам,сум имала искуство со претходни врски и научив до каде е границата за се.
Искуствата те прават добар проценувач и на луѓе и на ситуации.
Верувам,а кога нешто не штима сепак и проверувам

 

Не знам, со овој сум опуштена не сакам да се замарам, засега имам доверба, му имам кажано кога ќе направиш нешто(самиот без некој да каже дека си згрешил) прати ми порака само и избриши се од сегде..

 

Во моментов ни најмалку. Ок, не ми е веќе дечко зошто си ја усра вчера работата а и довербата замина со тоа..

 

Колку и да веруваш сепак секогаш ќе има сомнежи.... Инаку, зависи од дечкото, а и зависи и од самата тебе. Јас лично имам подруг однос со дечко ми, за се што се случува без присуство на другиот си кажуваме. Односот ни е ептен близок и тоа ми дава до знаење дека треба да му верувам. Затоа и така е.
Инаку тоа е вистина, дела, а не зборови, но јас мислам дека едно без друго не иде. Потребни се и двете, и да почувствуваш и да слушнеш. Како што јас кажувам и правам истото го чекам за возврат.

 

Хахх се гледа дека исто е и ко кај мене И ние така праиме се си кажуваме еден на друг...Мн сме блиски А не е ни случајност дека исто ни се дешава..Имењачка ми си

 

Му верувам 70%, повеќе пати ја има изиграно мојата доверба така да сега иако се трудам да му верувам, секогаш постои сомнеж во мене, дали ја кажува вистината или не. Сепак на машки не треба да им се верува целосно, затоа што кога со сигурност би знаеле дека нема да бидат откриени, сигурно би ја искористиле шансата да изневерат или сл.

 

Со оглед на тоа што идеме скоро 2ипол години(иако годините немора да значат за верување еден на друг,али сепак имаат големо значење мислам дека ) ,го знам прилично доста,му верувам целосно,имам преголема доверба во него,и никогаш не го лажам,ни тој мене,се сложуваме одлично(освен во некои минимални работи),и баш ми е мило ради тоа,а и да се случи да се обиде да ме излаже пример,одма би го приметила и фатила на дело,што се вика

 

Зависи за што.
За оние ситни, секојдневни работи, не многу
За покрупни работи главно да, но знаете како...убаво е да се верува, ама најубаво е да се проверува

 

Кратко јасно ИЧ

 

Значи со дечко ми сме заедно скоро седум месеци, но пред тоа бевме најдобри другари околу една година. Се случувало уште кога бевме само другари да му доверувам нешта што не ги знаеа ни моите најдобри другарки, а исто и тој се' ми доверуваше мене. Сега кога сме во врска меѓу нас постои комплетна доверба. Едноставно знам дека ме сака, тоа ми го има докажано на многу начини, се чувствувам сигурно со него и немам потреба да не му верувам, а и никогаш не ми дал причина за тоа.

 

Не многу, просечно

 

Леле се пронајдов и во твојов пост И кај мене е исто од другарство прерасна во љубов и ние сме заедно 7 месеци И ја ко тебе му се доверував за некои нешта за кои не знаеја ни моите другарки позз срцка

 

Никому не верувам целосно. Освен на членовите од моето семејство.
А најмалку се верува на дечко. Па и маж кога ќе ми биде, нема. Ќе го сакам, почитувам, верувам, али целосно онака 1000%, не.

 

Најмногу. Тој ми е повеќе од дечко, тој ми е и најдобар пријател, со никој не споделувам се како што тоа го правам со него, и е единствената личност на која и верувам 100%.