Колку сопругот си ги врши неговите должности околу домот?

Не @Mantub не го жалам ич мојот,дури кажав дека многу,многу повеќе работи по дома од мене.
Обично кога се дискутира за помагање/работење по дома најчесто се коментира усисување/готвење/прашина,па излегува мажот и "помага" на жената,а за тоа што жената му " помага" на мажот поретко се дискутира.
Има жени кои очекуваат мажот да готви и да усисува,ама они не носат и редат дрва зошто тоа не е нивна работа.
Честопати гледам како мажот сам носи и реди 10м3 дрва,ама жената си гледа серии или си пие кафе,зошто тоа е тешка машка работа,а нели и она ќе сака да се грее. Не сакав да давам пример,одма излегува водиш ред на други,па затоа и сакав да подискутираме.
Секоја обврска во домот е заедничка,освен ако партнерот од здравствени причини не може да ги извршува.

 

Во реалноста, "женските" обврски се секојдневни обврски, не е дека баш секој ден се кречи или не знам, тросед по скали се носи.

За твоите примери ќе кажам, за кречење - молери, мада и јас сум кречела повеќе од еднаш во животот до сега, косење трева - двор немаме, кај моите татко ми коси, ама мајка ми па копа се' живо, кола переме во перална, дома не переме, сијалица знам да сменам, всушност се' со струја повеќе од него знам, мебел знам да преместам, се грееме на парно па немаме дрва цепење, редење, носење итн., гума на кола знам да сменам, кола сама на сервис и на регистрација носам, единствена строго "машка" работа е од највисокиот дел од шкафот да ми симнува работи, јас сум толку ниска што ни скала не ми помага

И да, се' можам, од се' што наброја жими дрва не сум цепела, се' друго знам, но едноставно не ми се исплати да перам јас кола кога 200 денари е перење, пример.

 

Мене сопругот многу ми помага и околу бебињата и околу домот и понекогаш околу работата, ама и јас нему му помагам во некои работи.

 

Повеќе од мене

 

Мажите кои ги сакаат и почитуваат своите сопруги обично од другите мажи се дефинирани како „папучари“. Многу од нив се срамат од таа титула, но не би требало.

Еден маж дава исповед и на ова треба секој да му честита:

„Еден мој пријател дојде кај мене на кафе, седевме и зборувавме за животот.

„Отидов набрзина да измијам садови, малку останаа брзо ќе се вратам“ - му реков.

Ме погледна како да сум му рекол дека ќе конструирам вселенско летало.

Ми кажа, восхитувајќи ми се, но малку збунето:

„Добро за тебе што ѝ помагаш на својата сопруга, јас кога ќе го направам тоа, мојата не го цени. Една недела го избришав подот и не добив ни фала.“

Се вратив да седнам и да му објаснам дека јас не ѝ помагам на мојата сопруга.

„На мојата сопруга не и треба помош, ѝ треба партнер.

Јас сум партнер во домот и поради тоа партнерство сите задачи се поделени, но во ниту еден случај не се работи за помош.

Јас не ѝ помагам на мојата сопруга да го исчисти домот, затоа што и јас живеам тука и морам да го чистам.

Јас не ѝ помагам на мојата сопруга да готви, бидејќи за и јас да јадам, морам да готвам.

Јас не ѝ помагам на мојата сопруга да ги измие садовите после јадењето, бидејќи јас сум ги користел тие садови.

Јас не ѝ помагам на сопругата околу децата, бидејќи тоа се и мои деца и моја е улогата да им бидам татко и родител

Јас не ѝ помагам на мојата сопруга да дипли и пегла облека, бидејќи тоа е и моја облека.

Јас не сум помош во домот, јас сум дел од домот.“

Што се однесува до ценењето и почитта, го запрашав дали некогаш му текнало да ѝ каже на својата сопруга, после сето чистење, перење, пеглање, готвење, менување на постелнината на кревет, нешто од типот: „Жено моја, ти си фантастична!“

Секако, одговорот беше негативен.

„Ти се чини апсурдно да кажеш нешто такво? Ти изгледа чудно? А, кога ти, еднаш во 100 години си го избришал подот си очекувал минимална награда благодарност.

Зошто? Дали некогаш си помислил на тоа пријателе?

Можеби затоа што според тебе сето тоа е нејзина обврска? Можеби затоа што си се навикнал дека сето тоа некој друг го прави, а ти не мораш со прст да мрднеш?

Затоа, цени како што би сакал и тебе да те ценат, на ист начин и со ист интензитет.

Пружи рака и однесувај се како вистински партнер, а не како гостин кој дошол само да јаде, да спие и да одмора...“

https://www.crnobelo.com/zabava/eve...artner-na-soprugata-ne-gostin-koj-jade-i-spie

 

А што треба да прават за да не бидат папучари? Да тепат кога им текне и нозете на масата.. Фала богу ова папучар е веке табу тема во овие нови генерации, 90тите години било ужас

 

Дм ми помага многу,тој ќе зачисти подот јас ќе исперам и прашина ќе избришам. Често готви и често ме прашува дали сум гладна,што сакам да јадам и се договараме што за ручек нареден ден.
Повеќе готви тој отколку јас, јас си перам и пружам,и тука ми помага.

 

Си ги делиме обврските рамноправно

 

Колку што може , човекот работи две работи односно три. Едвај го гледам дома. Ама не ми пречи поубаво така. Кога е на одмор се караме само, вака кога е дома 2-3 слободни дена ако му се поврзат ја чисти терасата, туш кабината, ја чисти правосмукалката, ми поправа работи. Кога бев бремена и пајажините тој ги фаќаше, и плакари бришеше и цел тоалет го чистеше. Околу бебето помага, ама не е баш спретен за сите работи. Знае АД да спреми, да го заспие, да го поигра, и некогаш кога ми треба одмор го шета со количка/трицикл. Сега нормално сите имаме лоши денови, се случува некогаш да се жали дека малиот барал многу внимание, а тој не можел да му посвети, ама тоа ретко. Бидејќи ептен малку го гледа секогаш кога е дома максимално гледа да помине време со синчето.

 

Здраво нова сум на форумот Мајка сум на две деца 2г и 5г Колку сопругот ви помага оклу децата и домашните обврски кога довагаат гости знае да помогне кога сака, со децата е ок за дружење, не готви,не пегла перална сушара се е на мене ретко знае да помгне да забрише или замие некој сад кога сака тој дали е доволно зошто јас сум уморна како е кај вас

 

Кај мене се ми помага само не го оставам да готви у кујна.
А особено сега и претходно кога бев бремена не ме остава ништо да пофатам не ме остава да станам од кревет

 

Се во домот правиме заедно, си помагаме двата, и нема воопшто да згрешам кога ќе речам дека сопругот работи дури и повеќе од мене. Имам потешка физичка работа и по повеќе саати работам на работното место, па често кога ќе си дојдам од работа тој веќе и ручек припремил и сработил низ дома ☺️ Премногу сум благодарна, и пресреќна, премногу го ценам тоа бидејќи познавам многу поинакви приказни, каде што мажите во домот апсолутно за ништо не помагаат и со прст не мрднуваат а покрај тоа и мани наоѓаат ако не успее жената да постигне се што тие си имаат замислено...

 

Искрено, мое мислење е дека не е доволно... Сметам дека општо и мажите и жените треба подеднакво да работат низ дома и да си помагаат, како што кажав претходно ние дома де заедно правиме, на пример ако јас ја спремам и пуштам машината за алишта потоа тој ја спрема и пушта сушарата за алишта, ако тој усисва јас потоа чистам со џогер и слично. Често дури и повеќе работи низ дома од мене, работам по повеќе саати, работам и за викенд а тој сабота и недела е слободен па многу помага низ дома за тој период.
Порано жените не одеа на работа, и работа им беше се околу домот, а мажите во тоа време одеа на работа и заработуваа па дома не помагаа ништо. И тоа го оправдувам. Но сега живееме во многу поинакво време, со многу повеќе обврски, а времето лета, сега и жените одат на работа, а тие што не одат што имаат мали деца, па за децата работата е 24/7 - постојано треба труд, работа и внимание за нив, па затоа сметам дека за сите останати работи во домот и мажот и жената треба поддрднакво да си ги поделат обврските.. За жал во голем дел од семејствата мислам дека не е така, туку останало она старото дека жената треба да работи се сама...

 

Се додека користите “ми помага” не е тоа тоа. Не може да ви помага околу детето или домот кога и детето и домот се негови. Вие му помагате околу детето и домот? Не. Детето и домот се заеднички.
На пример сте седнале на ручек и маж ви ги измил садовите и да речете ми помага, мие садови. Па нели и тој јадеше од истите садови.

 

Ние жените мислиме дека тоа е наша работа, а уствари не е. Кога и двајцата одат на работа домашните обврски чиви се, нормално и на двајцата еден рани дете друг чисти и така и после на шетање сите .

 

Околу готвењето, најчесто е моја обврска ама кога ми е мака, знае да преземе тој и да спреми нешто. Ако се децата кај некоја од бабите, чистиме заедно, ако не, си игра со нив во двор и ги занимава додека да завршам.

И двајцата сме ангажирани околу домот. Некои обврски ни се поделени, останатите по потреба ги делиме.

Имаше на почеток мрчење околу некои работи од негова страна.... као зошто масата била оставена несредена и сл, на што добиваше ладен поглед и отсечен одговор: ако не ти се свиѓа, среди си, па после неколку пати си ја научи лекцијата

 

Мојот е целосно ангажиран за се околу домот и тоа е негов ресор, незнам за вас ама многу ми е секси кога работи по дома со алатите, мие садови, усисава...

 

Домот го градиме заедно и сите обврски се на двајцата.Сега јас незнам некои работи, поврзувања цефки и неможам тешко да поместувам, ама па и он незнае совршено да зготвни и сл.
Ама чистење, си научи и машина за алишта да пушта, мие садови, нешто брзински готви...се си е поделено за да можеме заедно да си седнеме или искочиме.

 

Воопшто не помага ако не го замолам.

 

Одкога сменив работа и ми е малку понапорна позитивно сум изненадена.
Знам дека работи дома, кога сум втора смена, ама дека ќе е до овој степен незнаев. кога сум втора смена, кога ќе се вратам дома, све измиено и од ручек и од вечера, исмукано, детето навечерано, избањато, јас кога ќе се вратам, ако вечерам нешто и имам време детето да си го погушкам, дур да го заспијам, он ги мие тањирите и од мојата вечера. Не од нешто, туку од што е педантерија и го нервира да стојат. не е стално вака, ама 90% од деновите кога сум втора смена е. маже