Коронавирус: Состојбата во Македонија и светот

Пред избори не казнуваат. Тоа е работата.

 

Забавата е прекината.
И јас одам да спијам.
Добра ноќ.

 

Да се заврши денов со позитивни вести

 

кафичи полни , музика до даска со бендови , приватни забави со по 20 30 50 души , ратојание и маски нема ...и си велам јас сум нешто не во ред од дома што излавам само да подишам воздух со маска и тоа подалеку од гужви и само по потреба или народот отиде веќе ..

 

А зошто седиш 4 месеци и не се гледаш со никого?
Неможе да очекувате ако вие се однесувате на еден начин дека и другите треба тоа го прават. Џабе верглате. Луѓето живеат, а и тоа е поентата, да се научи да се живее и покрај вирусов. Ваљда на толку трубење сите научивте до сеа да држите дистанца или да носите маска во затворено. Ај овие што прават собиранки изглеа не научиле ама вие? Темава ви е прва на листа секој ден.

Дај не бидете параноични. И да, само да темава е општа параноја, а стресот допринесува за појава на други болести. Ако не се умре од корона вирус ќе се умре од друга болест.

 

Штетa штo oд глупoќa не се умирa, светoт ќе беше пoдoбрo местo зa живеење.

 

Моја другарка (православна), денес прави прослава, нешто као мини свадба во хотел со 30+ души.

 

И, на крајот, пак, 70-80% од заболените доаѓаат од албанските средини.

 

Не сум параноична, бремена сум. И реална. Моите работаат во здравство и треба ли да одам секој ден да ги гушкам? Зошто сум ослободена и јас од работа? За собиранки ли да правам и да одсм по себапи? Излегувам по потреба, пешачам, ама не се движам меѓу луѓе и носам маска во затворен простор. За жал 99% од луѓето на улица се со маските под нос, носат колку да се каже дека носат. Проблемот е што на толку трубење очигледно народов наш не се научи ни да почитува мерки на заштита, ни на маска, ни на дистанца. Отворија кафичите,кафаните и со трчање сите таму, да не избегаат. Е затоа се наоѓаме на ниво на 6ти земји, цел свет не гледа како ние што ги гледаме оние афричките земји што владее мизерија. Е сега и ние сме мизерија за остатокот од светот. Тоа ми беше поентата.

 

Вирусот ќе си циркулира и тоа е факт. Ќе треба да смениме начин на живот и тоа е факт. Не очекувајте дека вирусов скоро ќе го нема. Сите мерки кај нас и во светот беа со цел да се купи време, да се најде лек, да се види каков е вирусот, што прави на луѓето, која терапија одговара. Не дека ај ќе седиме дома 3 месеци и готово вирусот на 01.07.2020 ќе го снема магично. Е сега што некој тоа не го сфаќа... тоа е друга работа.

 

Еве ние имаме бебе и бевме преплашени од вирусот. Не одев ни мајка ми да си ја гледам. Реално треба да се согледаат работите, нема да исчезне истиот во догледно време и треба да се продолжи со животот. Кој како сака. Ние не одиме во ресторани и на масовни дружби, ама дека со најблиските нема да се гледам, тоа умре. Не се функционира така. И не треба да се судат другите за постапките. Секој сам си одговара сега за себе. Маска носење, избегнување масовни собири и тоа е тоа. Па колку штета во мозокот прави тоа напрегање, да бегам од овој, оној, ќе видите. Сега не сме може свесни, ама ова ќе има големо влијание на психата и животот нема да се врати апсолутно во нормала за голем дел од луѓето.

 

Да се почитуваат мерките. Носење маска, избегнување гужви, и онс што трубам на секое миење раце. Не само како заштита од корона, туку и од други вируси и бактерии.
Тежко е, ама треба да се навикниме на новата реалност.
Бар едн позитивна работа, почнаа луѓево почесто да мијат раце... Кога ќе ми текне, колку ги имам видено после вц не се мијат раце леле...

 

Е добро де ти ако го правиш тоа не можеш да очекуваш никој да не се гледа со своите родители воопшто оти ете треба да сме изолирани скроз од сите. И јас се гледам со моите родители, не толку често ама се гледам и со брат ми и баба ми и дедо ми ги видов неколку пати. И со другарки пиев кафе надвор на отворено на растојание, и на пиво бев со маж ми у кафич со по двајца на маса и така, не сакам и не можам веќе да се затворам дома, не ја разбирам потребата од славењето било што сега со по толку народ, може да се чека и стварно не е фер да се групираме ко луди ама дека ептен треба уште да се изолираме јас сметам дека не е и тоа правилно. Јас си носам маски, не одам на свадби, родендени и големи гужви и од сега натаму секој за себе си е одговорен ан тој начин. Џабе се чудите секој ден, мене ми е веќе јасно дека нема назад оти 90% од народот не е совесен воопшто и сега сме сами на себе. Инаку не се излегува само кај нас и не народот само кај нас несовесен, што ги имам колегите од странство ги гледам на социјалните мрежи и секаде е исто, излегување, гужви и дружења. Што Англија, што Шпанија, Грција, Германија исто...ќе видиме што не чека, дека е страшно сега страшно е, ама освен да се пазиме самите не можеме да очекуваме од другите да не пазат, не сум уопште изненадена јас од народов, ич.

 

Скроз си во право. Секако дека нема преку ноќ вирусот да исчезне и секогаш ќе го има како инфлуенцата на пример. Ќе има и лек и вакцина, ќе се живее најнормално. Проблемот е што е нова работа и како што досега видовме, многу непредвидлива. Викаа ќе ослабе на лето, еве не ослабе. Непредвидливо е веќе и кој организам како ќе одговори на вирусот- некои го поминуваат асимптоматски, а некои умираат и тоа се испостави дека нема некоја врска со староста и ризик факторите (коморбидитетите). Сега сме препуштени само на препораки кои за жал многу малку се почитуваат. Болниците се преполни, докторите се преморени, но за жал до голем дел од народот тоа воопшто не допира. Не сме паметни, генерално.

 

Повеќето лажете кога велите дека веќе со месеци не одите на родендени, прослава некоја, со друштво да се видите... Да видам да не верувам да ве покани близок а вие да не отидете оти вирус. Секоја чест на исклучоци.

 

А ти? Одиш или и ти лажеш?

 

Кога е дозволено одам со прописи. Кога не е, седам дома.

 

Јас сум една од тие што не одат. Фала богу па може и дека имам нормални роднини и пријатели кои не ни правеле фешти ова време. А имало прилики, кои се обележаа на видео повик, со пратен поклон по карго нарачан онлајн, и се по ред. Има начин како да се обележи нешто а да не се загрозува нечие здравје.