Кој е крив?

Не,бре.
Туку,за да се искорени тоа или за почеток да се намали.

 

Мене поинаку ми изгледа.

 

Не знам, јас би била тужибаба, стално би се заканувала со кадијата . Ова вака хипотетички, во реалност не знам. Еднаш сум имала ,,недоразбирање,, со системот, за мои пари ме правеа будала, со малку викање го решивме проблемот, врски нит сум имала нит ќе имам.

Викаат можело ако се сака, баш ова ми излезе сега
https://twitter.com/itosheva/status/1436604591165091846
Ако не им текнува што им е работата, потсетувајте ги, постојано. И така сите дремат и зависни се од социјални мрежи, не е ваљда толку тешко да им се дише во врат.

 

Кога се работи за лични права, не толку одамна (барем пред да дојде актуелната власт) не беше проблем да тепаш на суд дури и државна институција да е во прашање. Заостанати плати, придонеси, бесправно бркање од работа... лично ги знам луѓево кои се бореа и се изборија за своите права. На некој начин тужеле држава, добиле спор, а судската одлука е извршена до запирка.
Сега тужиш и се жалиш на одлуки и закони донесена од фараоните во влада и парламент, кои се противуставни, кои директно удираат врз слободната волја на цела една нација, врз државните интереси, итн. ама кадијата си ќути со години.Така му рекле фараоните. Тие и го поставиле на столчето.
И сега кај да се жалиш, кого да го потсетиш?

 

Koj кадија е сега , што не бил и во вмровско време?
За заташкување и ставање во фиока случаи ги слушнавме и претходните јасно,на Гоца тефтерчето ти текнува или како се зваше госпоЖата судика Филимена Маневска? Немаме сите кратко паметење. А госпожа швалерица на Мијалков? Или и таа криво ( на пен.с) седеше ама право судеше...
Јас не знам шо дрога ви ставаат во тоа партиите во кафето, па вечно само за вашите навивате дека се најубај и најдобри.

 

Малку е и тоа.Предлабоки се корените,уште од црвените комунистички книшки кои се заменија со денешните партиски.
еве ги сега партиски ботови колку сакаш по социјални мрежи,па тука и на форумот се читаат,за 20 000 ден државна плата ке го бранат Венко до смрт.
Немоќни сме.

 

Ама кои се тие мои?
Дел од случувањата се и од Бранково време, да, да, и тогаш функционираше судството, ако беа Сдс на власт. А дел во време на Груевски.
Немам ни јас кратко паметење. Затоа и ги споредувам работите тогаш и сега.
И намалете доживљај со тие излитени банални партиски напаѓања. Кажи нешто аргументирано ако имаш, ако не трај си. Аман веќе.

 

Никогаш не функционирала правната држава.

 

Само за потсетување, ако не следиш, оти гледам спомнуваш настрана си, во странство.
Претседателката на уставниот суд, скорешно поставена, во изјава во ТВ емисија, јавно кажува дека до судијата е колку ќе дозволи политичарите да му се мешаат во работата. Колку, а не дали! Дали ќе дозволи е или му влијаат или не. Колку е мерливо, но не е нула. Новинарот во најавата пробува да го ублажи тоа, парафразирајќи дека рекла дали, но јасно се гледа дека вика колку.
Чекаа да умре Стамен Филипов, за да можат да носат противуставни закони.

 

Кажи кренавме раце, не е дека сме немоќни. Јас кренав раце уште во 2001, полесно беше да заминам.
И не оти книшките биле проблем, систематски се работи на создавање апатичен народ. Мислиш случајно се ставени неписмени, без интегритет? Ако не се такви, не можеш да го возиш. Тие со книшки се помалкубројни, колку имаше излезност на последните избори, ете толку отприлика се. Ко ќе престане човек да се бори, битката е загубена.

 

Ама јасно е дека политичари им телефонираат на судии.
Слушнавме повеќето. Се јавуваат да стават нешто во фиока, да се поблаги со овај онај, ако се истражни да пуштат од притвори и слично.
Независно СуСтво никогаш немало, не верувам дека и во СФРЈ постоело.
Значи за јаки зверки законите ќе бидат до максимум истолкувани како што им одговара, за ситни риби, зандана се знае.

 

Никој до сега не се осмелил тоа јавно да го каже, тука е проблемот.
Сега е јавно кажано!
Што ти зборува тоа?
Ни срам, ни перде.
Јас така го разбирам.
Демек, ми се може!

 

Се е точно. Но, после ова следи само едно , распарчување и поделба...загрижува што се почесто се слуша дека не не бива и дека некој друг треба да не земе . Постојано исмевање на сопственото , плукање по традицијата , по комшијата, колегата ,случајниот минувач....сите се прости, глупи ,невоспитани...
А, всушност голем дел се очајни само , секој од свои причини.

Македонија е убава земја , ќе жалиме по неа кога туѓа ќе биде....

 

Сите сме криви и политичарите и граѓаните. Едните наметнуваат власт правила што самите не ги почитуваат и гледаат кој колку може да заработи, ние пак како граѓани не почитуваме закони и процедури.

Колку само примери сум слушнала каде секој гледа да избегне да плати данок, било како било на нешто да се скрати, никој не почитуваме процедури, кога било што треба да завршиме првата мисла не ни е да одиме по регуларниот пат, туку одма е јас имам човек таму ќе ми заврши тој работа. Ако направиме прекршок сообраќаен ретко кој оди да си го плати регуларно, сите бараме некој да ни ја скине казната.

И не сме сплотени се расправаме едни помеѓу други не за сопствени ами за туѓи партиски интереси и на обична дружба кафе не се прави муабет за убави работи туку се расправаме за партии и кој направил што и во ваше време беше вака во наше беше така. Додека размисуваме така никаде не мрдаме само ќе тонеме надолу.

 

Не кренав раце,ама веќе ми е смачено да земам туѓа вина.Не сме соучесници во многу трагедии кои ги доживеавме и ни се случуваат.

 

Морам да напишам нешто шо го поминав во периодот од еден месец.
Прво, на аеродром во Копенхаген, се спремаме за одење во Македонија. Се чекираш, багажот го чекираш, сите под ред држиме дистанца, наредени како шо треба, со маски со визири и си чекаме најкултурно ред како шо оди, чекор по чекор до влез во авионот.
Никаде не видов некаков прекршок од лугето кои патуваат за Македонија се до тој момент ко слетавме во Скопје.
Цел авион, ама СИТЕ, без дистанца, маските на брадите, без маски, туркање, дишење во вратот, викање, карање, преку ред влегвање и се, мислиш дека дивијаци слегоја!
Сега друга група за враќање.
На враќање за Копенхаген, истото пак во Скопје, туркање, викање, плукање, дишење во вратот, ни ред, ни дисциплина, никој позади жолтата линија да чека, сите еден на еден како сардини влеговме во авионот!
Слетавме Копенхаген, сите под ред, чекаме, да се паркира авионот, па да извадиме каиши, па под ред со дистанца си одиме во групи или сами за на пасошка контрола и да си го земиме багажот, нико не се брза!
Ова се случва со истите луге во две различни земји, зошто е то така? Не е до НАРОДОТ дечки, до државата е кај шо има закон и прописи сите почитуваат, кај шо нема никој не еба жива сила ко знат дека нема казни и нема ништо!



Превземено од ФБ статус на за мене непознат дечко но го имаше споделено моја пријателка.
Сметав дека треба да е споделено и тука.

 

Све „наши“, затоа што со наши најголем дел од животот го поминуваш.

На крајот на денот семафорот е битен, а не релативизирање. Живееш во двојазична држава, на пола територија немаш никаква контрола, буквално владеат со институциите, полицијата, војската. Секојдневно уринираат врз се што е македонско. Едноставно оваа држава во оваа формација е нефункционална баш поради нејзиниот етнички состав. Земја со едвај тенко мнозинство не е можно да функционира. Типичен пример ти е БиХ.

За жал, Македонија нема иднина. Тоа и пописот ќе го покаже. Наш спас е да се претопиме во друга држава, поголема и помоќна. Инаку, црно ни се пишува. Ниту имаме ресурси, ниту имаме популација, ниту имаме способност, ниту имаме менталитет, ниту имаме пазар да се избориме за нешто подобро. Секој што ви ветува планини едноставно ве лаже.

 

Ние самите сме си криви!
Очи меѓусебно вадиме само за власт.
Брат со брат не зборува оти едниов не гласал за неговара партија.
Јас лично како што кажа една членка уште од застанување да речам самостално на нозе ко осетив шамарот на оваа земја. Со помалку поени влегуваа албанците него јас, иако и јас влегов во државна квота ама имаше студенти такви. За стипендии се гледаше првин за нiв па за нас. На лекар исто. Во банка исто. Секаде исто.
И не, не ми се криви албанците, тие си се бореа за своите права. Ние ќутиме .
За воздухот да не правам муабет веќе.
И сеуште се чудам оти не сум иселена. Затоа сум си крiва.

 

Сите сме криви.
Додека колективниот интерес е помалку важен од личниот вака ќе биде.
Додека гледам јас да фатам врски и да завршам работа (небитно каква) другите кој ги е*и, така ќе биди.
Дури владее синдромот на "не сам знајала" така ќе биди.
Јас не гледам начин да се поправи нешто во наредни 100 години.