Криза во бракот

Незнам не беше ваков... И плус некако и не ме цеНи одам на работа и дома скогаш ми е средено детето има целосно внимание од мене 5 минути немам одвоено за себе и некогаш неможам да постигнам се и ќе му побарам помош тој вика што правиш ти по цел ден.. А си легнувам во 12 а станувам во пет. Тешко ми е и физички и психички без никаква подршка ама се си викам ќе биде се ОК па затоа се трудам

 

Abe ne mi e jasno sto se zenat duri ne porasnat , no za zal nekoj i ne rastat voopsto ?????

 

Поодамна читав една приказна на фб, одеше одприлика вака:
Мажот доаѓа од работа се опружува на кревет демек уморен и жена му го замолува да и помогне нешто. Он почнува да се дере: "па јас сум цел ден на работа, триста нервози, ти по цел ден дома, не правиш ништо и сега мене ме тераш да работам". Жена му ги остава ништо не му преговара.
Утре дента се враќа од работа, влезната врата ширум отворена, внатре расфрлано се, алишта и храна насекаде, умивалникот полн со садови, од бањата тече вода, децата прљави, рашлакани, плачат, се дерат. Оди накај спална, жена му опружена со книга и со чаша вино во раката. Ја прашува што се случило, а она мртва ладна му одговара " е денеска не правев ништо"

Мислам дека треба еден ден да му го направиш ова на маж ти, да види што се правиш ти во 24 саати, плус одиш на работа исто како него. Може после ова ке те цени повеќе.

 

Gi teraat od doma

 

Vakvo neshto I na kraj moze I kotek da Si dobieMozesh li so nedorasnat da se razberesh???Si imaat "nekoi mazi" zacrtano u glavata deka "TOJ E MAZ U KUKATA" I toa e toa,odi I iskoreni mu go na takov takviot nachin na razmisluvanje..Toa deka se zenat/mazat kolku redot da im pomine,dete ke napravat/rodat i zavrshena e nivnata rabota,posle rogovite im iskachaat i lupanjeto vo gradi

 

Imas pravo so e taka taka e ,a posle dojde " vesterkata" i ni go rasipa mirot , a so ubavo si ziveevme bez neze

 

Може е период не си размислила дека во секој брак има подеми и падови?!
Не е се така совршено никаде и тоа е фактот а сметам дека и то си свесна за тој факт?!
Семејство сте, не е гостин, не си гостинка едноставно сега сте заедно и живеете заедно, не сте само љубовници и млади дечиња за љубов, тука има многу многу повеќе што очигледно твојот маж тоа повеќе не го разбрал или не знае, не може или не сака да го прифати. Кога ќе наидеме на вакви проблеми всушност сваќаме дека не сме биле еден за друг и дека само од една љубов не се живее.
За да опстане еден брак треба пред се разговор и комуникација, разбирање и пред се компромис/договор. Маж ти кути, све полно све му рамно а може и не му е ама не знае да се справи бидејки очигледно не бил спремен за некои предизвици и сега размислува и се чуди што тоа направил од себе. Може трескам глупости може има проблем, заплескал некаде па се чуди и крсти што понатаму со себе..
Ама тоа ти треба да прашаш да комуницираш, ќе седнеш со добро ќе го прашаш што направивте од вас? Зошто ваков понашај? Зошто сето ова? Не со кавга туку со искреност, со тоа што ти лежи на душа, ако има обострана љубов и желба за разрешување на периодот во кој што сте може да биде подобро.
Но запамети дека никогаш нема да биде подобро се додека желбата и љубовта е единствена а не обострана.
Тури пепел ако само еден љуби и се труди.
Јас знам и разбирам дека на никого не е идеално, секој има периоди и периоди во животот, ќе беше глупо да беше се идеално и љубовно но ако човекот нема желба за тебе, за сопственото дете не период туку секојдневно и долго време се е џабе.

 

Во право си се... Денеска ќе пробам да разговарам па ќе видиме

 

Здраво девојки,
Многу ми е тешко па се обидувам да најдам излез. Шести месец во брак, а ми се чинат како шеесет години. Ми се чини остарев а имам 25. Не го познавав доволно, премногу е себичен, своеглав, агресивен. Страста веќе ја нема. Немам никаква желба за односи. А на почеток се чинеше идеално, решен кров над глава, двајцата вработени...но ете веќе размислувам за развод. Не сакам да го трошам животот со некој кој ми ја цица енергијата.

 

Незнaм дaли oвa мoевo мoже дa се нaрече кризa,нo ќе ми гoди некaкoв сoвет.
Верени сме веќе 6-7 месеци.Живееме вo зaедницa сo свекoр и свекрвa.Луѓетo се oкеј.Имaaт и пoчит и рaзбирaње.Нo јaс немoжaм дa се oпуштaм,немoжaм дa се чуствувaм кaкo дoмa,целo време сум нaпнaтa.Вереникoт мнoгу ме сaкa и пoчитувa,нo е мнoгу приврзaн зa мaјкa му и тoa стрaшнo ме нервирa.Имaме прaвенo муaбет и никaкo дa се рече нештo зa мaјкa,веднaш се лути,дури и кoгa вереникoт кaжувa нештo вaжнo ,имa oчи сaмo зa неa.Oд другa стрaнa,нa свекрвa ми ништo штo ќе нaпрaвaм не чини.Индирекнo гo пoкaжувa тoa.Дoфрлa збoрoви зa се.Муaбетевме зa свaдбa и уште oд сегa знaм декa ќе сaкa дa си биде пo нејзинo,a и ќе гo сменеме и дaтумoт oчигледнo.Уствaри дури се мислaм дa не прaвиме свaдбa.Мoждa oвa се сaмo глупoсти aмa јaс сум нaпнaтa.Незнaм oд кoгa не сум билa нaсмеaнa.И сетo oвa му сметa нa вереникoт.Се жaли кaкo сум билa нaмуртенa и несреќнa и тукa иде дo кaвги.Секoј втoр ден се рaспрaвaме,незнaм кoгa пoследнo сме биле среќни зaеднo.Штo дa прaвaм? Кaкo дa си oлеснaм нa душaвa?

 

Пред да се потпишеш и ред бременост да си средиш тоа маминиот син и племенскиот главатар инаку отиде јабана верувај.

 

Кaкo дa гo решaм oвa? Кaкo дa бидaм мудрa и дa не прoизлрзе некoјa рaспрaвијa oд oвa?

 

Ќе го натераш да те ислуша. Ќе го прашаш дали ќе биде повеќе среќен ако покрај себе има задоволна сопруга или задоволна мајка. Ќе му кажеш дека немаш намера со било што да ја навредиш мајка му или да се караш со неа, но за некои работи поврзани со бракот сами треба да одлучувате. Дека треба да си поставите граници до каде можат да се мешаат. Другите можат да ви дадат совет, ама вие сте тие што ќе одлучувате. Свадбата е една од тие работи за кои сами треба да одлучувате што и како сакате. Дека почит не е ако ги прифатиш нивните мислења, туку ако не се расправаш и не ги навредуваш.
На смирен начин можеш да разговараш и со свекрвата за нешто што мислиш дека нема да предизвика расправа. Ќе и кажеш дека цениш многу што сака да помогне околу свадбата, ама дека вие со мт би биле многу посреќни тоа да го направите на ваш начин.
Мудро, со насмевка и без расправии. Немој да бидеш намуртена, така секогаш си ти виновна.Многу мажи на почеток на бракот не се снаоѓаат баш во поставувањето граници кој до каде.

 

Да напоменеш ЈАСНО и СЕРИОЗНО дека тоа е ВАША СВАДБА и дека тоа од свекрвата поминало.

 

Мајка му е нормално дека ќе ја слуша - до одреден период. Постепено ќе си создадете свое семејство и се ќе си дојде на свое место.
Се што се случува во моментот е новонастаната состојба за сите вас. Треба малку трпение зошто е невозможно нагло да се прекине тој однос. Сепак мајка е и ти имаш сигурно и знаеш како е.
Со тек на време ќе си научи да ја прашува женичката и мама нема да му треба.
Ама, женичката со кавги нема да го постигне тоа.

 

Vaka ko sto te procitav tesko tebe ako stapis vo brak so takov mamin sin. A baska sto i na svekrva ti ne i cini nisto sto ti pravis taka da ti ne smees ni usta da otvoris ovoj ke ripne od nea a ti glava ke udiras v zid.
Razmisli si ubavo.

 

Мамин син??
Гарантирам дека немаш деца штом употребуваш вакви изрази со иронија.
Па на мама син ке биде, на кого сакаш!?

 

Сега свадбата, утре живеачката, па перење, пеглање, готвење, па тек дете одгледување и воспитување. Нема да има крај.
Прво свадбата е ваша, нејзиното поминало. Ти си невестата, твој ден е твоја одлука. И да решите да не правите свадба, ваше право, родителите треба да бидат задоволни ако вам тоа ви причинува задоволство. Друго, јас би инсистирала уште во старт одвоен живот од старите. Под кирија, во помал стан, како било согласно можностите, верувај овој проблем нема да исчезне сам од себе. Почни одлучно и отсечно, не арогантно, не дрско НО ЈАСНО,што сакаш и што сака тој. Мајка му нема да биде во брак со вас, битни се вашите желби и потреби. Нештата нема да се сменат со тек на време, само ќе се продлабочат проблемите и ќе се таложат. И не одложувај да разговараш сп него за темите кои ве засегаат и двјцата. Колку побрзо толку подобро, барем ќе знаеш на што си, пред бракот.

 

Колку време Френди? Па повеќе од пола година не ли е доволно бар да се покажат почетни знаци на раскинување на папочната врвца мајка-син? По кажувањето на девојката, јас такви знаци не гледам, за жал.

 

Никој не оспорува да е син на мама ама штом решил да се жени нека гледа жена а не мајка.
Некои мажи никогаш не успеваат да пораснат и сами да носат одлуки туку се држат цело време за мајка им.