Криза во бракот

да и?????????

 

Па супер , мило ми е што ти опстанал бракот .

 

секој со својот филм и план
добра нок

 

Здраво! Нова сум на форумов, темите на форумот ги превртев сите и во сите се пронаоѓам, искрено бракот ми е во криза од многу околности, не знам ни од каде да започнам за да бидам доволна јасна, но едно е вистина, немам никој со кого би можела отворено да разговарам, па се надевам некој ќе ме посоветува или барем ќе ме ислуша, да ми олесни малку на душава ! Во брак официјално сум веќе година и пол (во матично), а во црква се венчавме пред пола година, и баш тогаш мислам и дека тргна се наопаку, со мешањето од страна на неговите во буквално СЕ! Инаку ние сме во странство скоро 3 години, а дојдовме овде додека бевме уште во врска, јас добив убава понуда за работа, јазикот го знаев одлично и брзо се снајдов. Тој започна да работи дури после 6 месеци, бидејќи немаше виза, а и не знаеше јазик! Од самиот почеток имав многу добар однос со неговите, што не беше случај со неговиот однос кон моите, клучната разлика меѓу двете фамилии е што моите веруваат во мене бидејќи уште од средно започнав да работам, кога бев на факултет за време на летниот распуст одев во странство на работа, а и веруваа дека моите одлуки треба сама да ги донесувам и не треба да се мешаат во ништо, секако кога имам потреба од нив ми стојат на располагање; неговите пак уште од самото запознавање па до пред некое време упорно го мешаат носот, во се - со изговор сакаме да помогнеме и сл. Нашата свадба не беше наша, туку на свекор ми и на свекрва ми - тие беа главни; свекор ми си направил сценарио на песни (секако имаше за секој по нешто, и гостите беа задоволни) тој е пријател со групата, па затоа на цдето може да се слушне само; ајде песна од свекорот, ајде од свекрвата (најмалку 10 пати), невестата и нејзините во позадина (а се договоривме да нема никакви пожелби). Јас не сакав да правам проблеми, сакав да сме сите спокојни да се обидеме да функционираме како едно големо семејство, но се испостави дека сум згрешила со мојата одлука. Тие ни доаѓаа на гости два пати, моите уште не, никогаш за ништо немам направено поделба, ако купам на моите нешто до цент ќе купам исто и на неговите, но мажот ми тоа не го гледа, не знам која е причината но во последно време само му се врти во главата; цитирам: ти само за твоите гледаш моите не ги сакаш, такви приказни! Тоа не е воопшто точно - јас се посветив на него максимално, со моите се слушав еднаш неделно,а тој по цел ден на телефон со неговите, цело време ми зборува имаме ние фамилија тука не треба да мислиме на нив, и да ок, ама јас немав никаква комуникација со моите! Ме одгледале, израснале, последната корка леб од уста ја ваделе за да има за мене, а јас не само што да не сум во можност да и помогнам туку и да не ги слушам! Се претрпев, ми проверува кога и колку долго сум зборела, па си праве филмови како за него зборуваме (кој нормален човек би зборувал лошо за мажот со семејството, мислам секако дека во корист ќе ми е да е тој омилен, да го сакаат и почитуваат), си има човекот некаков проблем во главата и си измислува приказни. Две години ги посветив целосно на него, да му средам виза, да му средам да најде добра работа, за курс, еве сеа пошто не му важи мк возачка околу тоа, за сите сметки водам ред јас, дека он не разбира јазик, за домашни работи ми помага многу, да исчисте, да ми помогне околу садови, алишта, ама сеа ко се селевме, да се живи и здрави комшиите, ама не се замара една шајка да закове, се јас правам дома, шкафови, плакари...уморна сум веќе...а ако нешто од домашните обврски не постигнам да ги завршам, одма не сум јас домаќинка (а работам до 17 некогаш и до 18 часот, во ред работата не ми е тешка ама времето не ми дозволува некогаш да решам се), еве не се сеќавам некогаш да сум си дојдела од работа и да легнам пред тв да одморам пола саат, ќе си дојдам и одма вечера, ова она...тој си дојде во 2 дома и мислам пошто нема што да прави по цел ден само измислува приказни за карање...Пред некој месец си реков доста е веќе, само неговите постојат мојте не, крај веќе и секако тоа е причината за карање, добивме дозвола за сестра ми за работа и се пресели и таа тука, кај нас седеше само 1 недела, и најдов смештај само за да не ни смета (пошто знам има мн сцени пред неа направено од порано ко има доаѓано на гости) греота за кутрата, дошла во туѓа земја нема никој, само мене ме има, а тој не ми дозволува да се гледаме; или тој да е со нас или сама не ми дозволува да излегувам со нејзе! Не знам веќе како да постапам, сама не ми дозволува да излезам со никој, имам пријателки со кој ако излезам ко си дојдам дома знам дека ќе се караме! Ме прашува секој ден дали го сакам, а јас пустата не можам ништо да кажам пошто со неговотао однесување ме уништува, оттрга ме од него! Цело време е мојте твојте тема, а ние сме на 2000км оддалечени од нив. Ама никогаш не сум ја почнала ја таа тема, не дека не ме занима, туку само за да имам мир со него не ги споменувам! А тој упорно! Не знам како да најдам решение! Тоа што мајка му ми купила тавка ко дојделе е мн побитно од се оноа што јас сум направила за него! Мајка му ко дојде жената ми помага да спремаме, пошто беа за неговиот именден тука, и сакав да имаме убава атмосфера, работивме се заедно, јас ќе направм нешто она ќе измие садовите - они си отидеа мм секој ден ми го повтара тоа, те мојте за тоа ли дојдеа мајка ми да ти мие садовите, нели те е срам! А а јас од работа си дојдам па и нив ги пригаѓам, со сите почести - и на крајот пак јас кривата! Веќе не знам што да правам и како да се понасам, преку глава ми е од се!
Нема спонтаност, да направем нешто лудо, да се забавуваме, да правеме нешто, ќе искочеме на кафе, ќе искочеме на вечера, ќе ни дојдат гости и тоа е тоа....Гушам се! Се извинувам на долгиот пост, се надевам некој ќе ме посоветува нешто...

 

Мт си има проблем со главата,несигурен,манипулатор,љубоморен..
Не можам да ти речам да го оставеш, не се растура брак така лесно но со ова однесување ќе ја изгубе љубовта што ја имаш кон него и сама ти ке го напуштиш без некој од страна да те советува.
Да пробаш да разговараш со него или со мајка му ,се гледа по твојот пост ептен ја уважува.Ако е паметна и добра жена може ќе ти помогне.
Вака не можеш да живееш,на крај ти ќе се оболиш од него.

 

Се согласувам со тоа што го кажа феминката погоре, уште би додала не брзај со раѓање на дете. Вистинските проблеми со мешање од страна доаѓаат дури тогаш кога ќе ви се прошири семејството. Види како ќе се однесува уште некое време и размисли си, дефинитивно секој понатамошен чекор ако не ви се средат работите ќе е потежок со дете покрај вас.

 

Вакво понашање имам гледано во бракови каде жената е поуспешна од мажот, и овој од пусти комплекс не знае како да воспостави доминација, и на вакви некои сељачки начини пробува да ја контролира, да биде главен во куќата.
За жал ние сме од такво место каде ова е проблем, и не се ретка појава ваквиве нездрави феномени.

 

Ти благодарам на советите! Разговор со него не знам колку ќе помогне, да не речам не е возможен без да се скараме, а најмалку шо сакам е да се расправам. Со мајка му имавме многу добар контакт, и сум ја сметала секогаш за разумна жена, но пред можеби еден месец, се скаравме со него до толку да ме испровоцира, да кажам дека не ме занимат веќе ни негови ни мои, и дека ако продолже да се однесува така дека ќе разговарам со неговите ( бидејќи тој пред моите знае да се понесе одвратно, а неговите секогаш се на послужавник, се да е розево пред нив) и можеби помислил дека ќе кажам нешто за нашите проблеми, па сам се јавил и раскажал приказна како јас не ги сакам нив, како сум зборила за нив лошо и уште нз што веќе не! Нормално кажа ми дека е разговарал, мајка му се расплачала, жената ни крива ни должна, да ги трпе неговите детски хирови! Но, јас си реков дека ако тие веруваат во неговите зборови - нека им е на чест! Јас нема да ја наведнам главата и да се правдам за било што! Не знам може ако и објаснам ќе ме разбере, ама секој си го гледа својто чедо, сигурно нема да се секира повеќе за мене

 

Во право си, и многу пати сме разговарале со него за таа тема, се обидувам да го одолжам што повеќе. Детето не е решение на проблемите! Уште повеќе може и самото да страда, кога ќе не гледа нас (ако продолжи со понасањево) несреќни!

 

Мене ми се чини оти сопругот те доживува како поуспешна од него. Следствено љубомората. Се чувствува можеби зависен од тебе, што според постот секако дека е. Од друга страна, преселбата во странство е тешка, си го прави своето. Има ли тој пријатели?! Нека излегува и нека се дружи. Така ќе се направи еден баланс, па ќе го правиш истото и ти. Ако си во брак, не си на ланци врзана па да не смееш нигде да одиш. Не се согласувам со ова, трпам за да имам мир. За секој проблем има решение. Ќе имаш поголем мир ако успееш да ги средиш работите. Да го правиш она што го сакаш и те исполнува. Апсолутно никој нема право да ти го оспори тоа. Некогаш е убаво да покаже љубомора. Ама боже мој, за се има граници. Претераноста укажува на не зрелост и не сигурност. Секој има право на слободно време, колку и да е заљубен. Кажуваш те прашува секој ден дали го сакаш. Зошто би прашувал ?! Има нешто што го прави не сигурен во твојата љубов. Не му е доволно тоа што го правиш ( јас не велам дека не е ), што покажува дека не знае да цени доволно. Но ете, има и такви личности кои постојано бараат доказ за љубовта, а каде е нивната?! Седни и разговарај. Со отворени карти. Прашај го што, зошто и како. Одговори и ти на истото. Мене стварно ми се чини оти се чувствува загрозен од твојот успех. Треба да те поддржува. Никогаш не смее и не смееш да дозволиш да те доведе до ситуација да бираш меѓу него и твоите родители. Бре, како некој не може да разбере оти станува збор за сосема различна љубов. И што ако мајка му ти помагала?! Не е тоа срамота. Напротив. Направила нешто што ти олеснило. И тебе, а и нему. Треба да е среќен што е така. Зарем ти не си човек?! Освен тоа, сестра ти дошла и не може т.е не смее да седи кај тебе?! Крајно не коректно. Не мислам дека треба да трпиш контролирање наспроти охрабрување. Со тоа му ја потхрануваш психата да продолжи со истото. Се ставаш во улога на марионета. Се надевам ќе ги решиш работите во своја, односно заедничка корист.

 

Да, си мислев, можеби средината ќе го смени тоа наше балканско однесување, (до душа порано не беше ваков, се радуваше на секој мој успех), но сега ги мине сите граници! Пре два месеца, ме унапредија и добив покачување на платата, кога се вратив дома среќна му кажав, со намера дека ќе се израдува! Неговиот одговор беше, цитирам: ајде сеа ќе ти се дигнат повеќе акциите! А не можам да сфанам како тоа ми се дигнани на мене акциите, а не сум искочила сама никаде, не сум направила ништо без негово знаење, и до сеа до дека се обидував да го дигнам да застане он на нозе беше се ок, а кога сестра ми дојде и самостојно се обидува да се изборе со новата околина и да успее тоа му смета, и одговоро е дека јас гледам се за мојте (тие две години што го гледав како мало дете паѓат во вода)

 

Разговарај ти,не губеш ништо.
Постапките на мт како децата од улица кога ќе се скараат..сега ќе видеш ти на мама.
Покажи му и ти заби и не му попуштај веќе.
Чим не те ценел добра може вака ќе му дојде паметот.

 

Маж ти си има проблем со сам себе, не можеш ти да му го решиш ако тој нејќе сам да си го реши. Многу ми е жал што си ставена во ваква ситуација, само не земај толкава одговорност на себе. Јас на твое место би разговарала со моите родители, кажи им се што ти се случува, и ако те подржуват да видиш како ќе добиеш кураж да не бидеш зависна од мислењето на некој искомплексиран и ќе се осамостоиш малку. Зошто сега на рамења го носиш и него, а невозможно е така цел живот.

 

Камо да можев, моите родители и онака претпоставуваат дека имаме проблеми, само што јас ги уверував дека е се во ред, за да не се нервираат, пошто сум тука, не би сакала да ги секирам уште и со детските однесувања на мм! Сама си го бирав - само уште да можам сама да си ги решам проблемите!? (всушност и нема никаков реален проблем, се е во неговата болна фантазија)

 

@silenca, убаво ти кажаа погоре, твојот сопруг е искомплексиран и со чувство на помала вредност. Неговото однесување е начин да покаже кој е "главен", а всушност само го уништува она што го имате. Не верувам дека ќе се промени штом твоите обиди за разговор се неуспешни. Можеби советот да разговараш со мајка му и не е така лош, ама нема да ти успее, ако и таа е како него.
Од една страна, те омаловажува затоа што се плаши дека ако си поуспешна ќе најдеш некој подобар од него ( а сигурно ќе најдеш) и ќе го оставиш, а од друга страна максимално те искористува за да добие се' што сака и му пречи што тоа го дели со другите (твоите и сестра ти).
Ако го сакаш и сакаш да си го спасиш бракот, пробај, ама не верувам дека ќе се промени.
На деца не ни помислувај во ваква ситуација.

Вакви користољубиви манипулатори цел живот остануваат такви. Тебе ќе ти биде лесно да си заминеш, си имаш работа и не зависиш од него, а тој многу добро го знае тоа, се плаши, па затоа се однесува така.

 

Во право си @Annath и сама сум свесна дека е така, но работата е во тоа што толку време градевме некаква си заедничка иднина, не е едноставно да оставиш се (знам дека заслужувам вистински маж, не мало дете, и свесна сум дека нема да се промени лесно, ако и воопшто, и дека ќе е само полошо). Не можам да бидам свесна кој е вистинскиот начин некоја индиректна личност да влијае на него, да му стави до знаење дека ќе ме изгуби ако продолжи така!? А сигурно ќе ме изгуби зошто колкава и да е љубовта кон него не е поголема од онаа према самата себе како личност! Јас кога се обидувам да зборувам со него тој секогаш го врти муабетот од др страна, и ме обвинува мене за се! Ќе пробам со мајка му, можеби жена со жена ќе се разбереме, се надевам ќе преземе нешто!
Ви благодарам на сите за советите и за подршката, во овие моменти и те како ми требаше некој да ми го подигне моралот и да ми каже дека вредам

 

@silenca
Возрасен е, му дала мајка природа раце, нозе, мозок, ум.. здрав прав се му дала фала богу.
Остави го.. нека бара работа, нека работи, сметките почни да не ги плаќаш целосно, не се замарај со ручек, со домаќилк, со родители. Со ништо не се замарај.
Збори му ама не се замарај да се објаснуваш.
Остави го сам нека си бара и работа и финансии и во дом и се.
Така бар да се почуствува дека треба да мрдне од креветот и од мртвата точка во животот.
А не чоек без работа и малоумен во главата да си смислува детски приказни и да се занимава со нив.
Створи му вистински проблем за да ги заборави незрелите "проблеми" што мисли дека ги има, па да видиш тогаш што ќе ти зборува.
Еве ти совет и се надевам дека ќе успееш да го "пораснеш" маж ти.

 

Да ти кажам мое мислење. Го прочитав твојот пост и навистина многу ми падна жал за твојата ситуација. Си требала да размислиш кога стапуваш во брак и со кого. Тоа само ти ќе го знаеш. Во бракот треба првин љубов искрена, почитување еден со друг и кон родителите на двајцата брачни другари. Како што прочитав во твојот пост, некои околности влијаеле да дојдат до тоа однесување или пак немало љубов од самиот почеток помеѓу вас двајцата. Вие сте во странство и заработувате за леб мислам подобри се условите за живот. Можеби тешко му е да се привикне во странство но, не треба да се осеќаш понижена треба да си почитувана и сакана. Како што разбрав постот твојот маж како да не е одвоен од родителите таков човек не ти треба што не е созреан. Вашите родители ако се мешаат треба да им дадете до знаење или да не контактирате со нив од било која страна да се. Треба да си најдеш човек со кого ќе имаш живот со кого се ќе делиш и добро и лошо ама притоа да не гледаш дали има пари дали има факултет или колку години има, тоа е небитно битно е да се има љубов. Но, за жал живееме во општество во кое материјалното е многу битно , а не треба да е така. На крај би рекла дека времето ќе покаже дали сте еден за друг. Како викаат подобро добар развод отколку лош брак. Ќе повторам не знам која е твојата ситуација ти си знаеш најдобро само следи го срцето тоа ќе ти покаже што да правиш и родителите тргни ги настрана. Мислам дека тој ваш брак тешко ќе опстои. Види ретки се мажите на кои не им пречи жената да заработува. Тој се смета загрозен како маж секако ти не си виновна за тоа. А можеби тешко му е во странство да се привикне. Мора да се открие причината за тоа негово однесување, а не смееш да бидеш омаловажувана. Еве јас сум 5 години во брак, двајцата сме невработени живееме од пензиите на родителите бидејќи сме од два градови живееме одвоено јас волонтирам во мојот град а тој живее со мајка му во друг град и само Господ Христос знае докога вака ќе биде со оваа невработеност, одвоени сме јас одам понекогаш во неговиот град, јас сум дипломиран правник тој има средно земјоделско ама секогаш и во се ме поддржува, на мојот маж му е задоволство јас да напредувам во животот тој се гордее со мене, и јас се гордеам што го најдов вистинскиот човек. А ми требаше само 10 секунди за да знам дека е вистинскиот човек, за 10 секунди знаев дека ќе се омажам за него само што го видов знаев дека е тој вистинскиот , 1 месец бевме во врска и се венчавме. Јас откако се омажив станав дури и подобар човек, бракот е прекрасна работа рај само ако го имаш вистинскиот човек, а може да ти биде и пекол ако го имаш погрешниот човек, знаеш бракот не е еден или една недела тој е цел живот до крај на животот. Прашање е дали е вистинскиот човек . Се надевам нешто помогнав сепак ти си знаеш. Се најдобро ти посакувам. Добра ноќ. Поздрав

 

@silenca draga, te iscitav se sto si napisala, jas ke ti kazam sto mislam.,
Jas bev vo vrska so takov covek, takov karakter, kako I da postapis pravis greska. Probaj razgovaraj so nego, kazi mu sto ti smeta, deks so takvoto negovo odnesuvanje ke te izgubi, deka ke go ostavis, ne indirektno, indirektno nema da postignes nikakov efekt, ke mu kazes TI, v lice. Mojata vrska propadna, no sega pokraj covekot sto imam do mene voopsto ne mi e krivo, iskreno srekjna sum sto sum stavila kraj.
Takvoto negovo odnesuvanje vodi vo kjor sokak, samo kje te kosta mnnervi seto toa. Ako go sakas, a od toa sto proslediv, zakluciv deka go sakas I sakas da ostanete zaedno, igraj so otvoreni karti, probaj da mu objasnis deka vaka se gusite, deka sekoj si ja saka familijata no vie ste vo brak I treba vie da se soglasuvate, deka vi e potrebno I drustvo.
Toj se plasi od tvojot uspeh, se plasi deka zaradi toa sto si sposobna mozes da najdes nekoj podobar I da go ostavis, se e toa strav, ljubomora, nedostig na samodoverba, pogresen nacin na koj ja iskazuva ljubovta.
Pisi so ke napravis temislam.
Ne te poznavam no znam kolkava bolka nosis, koga sakas ako ti treba nekoj za muabet pisi lp.
Pozdrav, ti posakuvam srekja.

 

Ako ziveete vo stranstvo , predlozi mu zaednicki razgovor so bracen sovetnik, ako ne se slozuva odi sama, za da ti se izbistrat sosem mislite. Znam kako zvuci ova, ama veruvaj ne pravis ti nisto pogresno vo slucajov, toj treba da sozree ako ne saka da te izgubi. Ne vleguvaj vo toj zacaran krug na obvinuvanje megjusebno i pravdanje.