Криза во бракот

Има мила има. Ехх со каков дечко одеше братучедка ми, а за каков се омажи.
Со подотворена уста остана цела фамилија и тоа во рок од месец-два.

 

Pozadi 11 planini,9 morinja,vo edno taka pogolema peshtera
A ti shto mislish sreko m??? Kade???
Nema spesijalno mesto kade takvite Se zbiraat !!!
Toa shto tebe Te prosledila sreka u zivotot da Se omazish za nekoj "ponormalen"..Ne znachi deka sekoj e roden pod takva srekna zvezda
Nema potreba od tolku sarkazam,pogotovo ako nemash prochitano ubavo vo postot na chlenkata,koja Se izjasni deka nejziniot ymeshno go kriel negoviot karakter sve dodeka prsten na raka Ne I stavil..Shto e tuka za osuda???

 

Да да, филмови само, го криел карактерот... Yeah right.
Инаку, среќата некогаш сами ја кроиме.
И не рипај бе душо толку, не е твој проблем.

 

Neznam zoshto Ti Se chini deka ripam
Tochno taka deka Ne e moj problem,ama toa Ne mi dava za pravo na nekoj sarkastichno da mu Se potsmevam samo zatoa shto jas sasvim podrug zivot ziveam nAli??
Mene mi e bash chudno da tvrdish za neshto shto nikogash ne si Se sretnala so takva problematika Eve jas Ti tvrdam deka postojat luge umeshno da go zatkrivaat karakterot(da bidat ona shto Ne Se,samo za da go dobijat ona shto go naumile)..I te kako sum bila vo kontakt so klienti shto Si gi krijat genetskite bolesti od partnerite I itn. ( da Ne dolzam mnogu) ..Inaku ednata (od dvete profesii shto momentalno gi rabotam) Klinichki psiholog,taka da mnogu dobro znam koga Se raboti za mentalniot razvoj na edna chovechka glava..psihata e strashna rabota..

 

Па сигурно не криел дека живее со родителите и дека планира да остане со истите.
Се познаваат кратко и ај брак, плус и без работа, без поддршка од родители.
Што очекуваат?
Јас 10 години потрошив да го запознаам мм, па после брак. Ако не ми одговараше ќе раскинев, животот оди понатаму.
Ни е прв, ни е последен.
Ги трошат годините на искомплексирани говеда, после ќе плачиме.
Сопругот и рекол сака развод, што повеќе да и каже, поголема навреда има?
Ама Таа пак гази преку себе и ќе се врати. А, нема да е подобро, ама на некои не можеш ни памет ни очи да дадеш.

 

vidish pogreshno Se razbirame...
najmalce e bitno dali ziveat vo zaednica ili ne..Nema nitu pak pravilo nitu pak garancija za dolga ili kratka vrska...muabetot mi beshe predhodno deka onie so narushena psiha teshko Se otkrivaat dodeka samite tie Ne odluchat do koga,a toa veke koga Se sigurni deka zrtvata tolku lesno nema da go napushti,.a toa e najchesto kako so primerot so chlenkata od pogore koga Se izjasni deka Se smenil naednash posle stapuvanje vo brak,drug primer koga ke ostane vo blazena sostojba I itn...
A za chlenkata pogore,teshko e koga Se nema podrshka od roditelite,nitu pak sovet od istite..shto ochekuvash od chovek koj potroshil godini so "takov partner",Koj shto samodoverbata mu e dovedena do 0 ..kako ochekuvash od takva osoba racionalno I cvrsto da zastane na noze I da donesuva pravilni odluku??? Plus roditel da Ne saka da Te soslusha I da Te obvinuva iako znaesh deka toa Ne e vistinata...I automatski taa e na raskrsnica ni ugore ni udole..kaj ke odi nit rabota nit pokriv nad glava nit podrshka..e tuka e problemot so zrtvata..zatoa shto nejziniot soprug znae deka nema kade da odi pa zatoa so sigurnost I spomnuva za razvod..ednostvano jas bi go narekla izzivuvanje so nea..da znaeshe Toj deka taa ima kade da odi ke odeshe Po nea problemi da pravi..vaka Si igra so nejziniot um...

 

Јас искрено бев избркана од сопствената мајка да се мажам, да сум ослободела соба на брат ми, искрено мајка ми и самата е разведена и има психички проблем, јас од секогаш сум била црното пајче во фамилијата, таа ме мразеше и ме навредуваше секојдневно, јас личам на татко ми а таа го мрази татко ми и затоа секојдневно бев навредувана од сопствената мајка дека сум грда и дека никој нема да ме сака, дека не вредам ништо, за жал јас поддршка од фамилија немам, ете такви ми се околностите да морам сега сама да се снаоѓам со работа, белким ќе успеам во странство зошто тука неможам, и не гледам иднина, а еве сега пак се испокаравме, пак по старо тој дојде да ме посети а мајка ми е супер фина со него, и сакаше само да има однос со мене, ама јас не се дадов, затоа што сакам да имаме нормален однос, а не само да ми црка вика, а да ме бара за секс, од мајка ми не ни барам поддршка зошто сватив каква личност ме одгледувала а и друг проблем ми има направенно мајка ми ама тоа е друга тема, таа од секогаш ме убедувала дека јас нема да можам да најдам маж зошто не вредам ништо грда сум, и тоа се затоа што личам на татко ми со кој таа е разведена, но тоа е друга тема(Дури бев дете и тинејџер тоа ми направи огромен проблем со самодовербата, тоа ми создаваше депресија и мисли на самоубиство,затоа што искрено верував дека сум грда, и верував во сите навреди кажани од мајка ми, затоа што не ми ни паѓаше на памет дека родител може да му мисли или да му прави лошто на своето дете, но како созреав така сватив и со помош на интернетот дека ете тоа е и честа појава, родителите посебно оние нарцисуиднита како мајка ми да си ги уништуваат сопствените деца психички, со цел да си ги лечат своите комплекси, конкретно мајка ми сакаше потсвесно и сеуште сака да си докаже самата на себеси дека ете она совршената личност а другите посебно татко ми а пошто јас личам на него и јас, не чинат типично за нарцисуидно пореметување). Јас знам дека тој користи ситуација зошто е супер фин со сите мои роднини, и пред нив си го нема покажано правото лице, но и кога и објаснувам на мајка ми таа само ми се смее, како да ми се сити, таа неме сака мене, дури и ме зафркаваше тогаш кога ме удрил, мајка ми е многу злобно створење, го сака само брат ми зошто тој личел демек на нејзе, јас сум црната овца и не заслужувам среќа на овој свет, според нејзе, но како што реков еднаш бев уништена од нејзе нема да дозволам и втор пат, јас веќе не и се исповедам на мајка ми затоа што не очекувам од неа разбирање и емпатија и никаква помош, таа нема емпатија према мене, нема сожалување, никакво, дури сум приметила дека има како скриено задоволство од моето страдање(тоа на подсвесно ниво си дикажува на самата себеси дека ете карактер и лик како татко ми а тоа сум јас, не може да има успешен брак, со тоа си се теши за пропаднатиот брак), кога сум била во најтешка ситуација таа ме зафркавала, наместо да ме утеши. Но како што реков тоа е друга тема.

 

Што кога кризата во бракот доаѓа од периодот кога ќе се роди дете?Од немање време за сами да останеме?
Кога се станува монотоно и се претвара во механика на двајца роботи кои прават исти работи секој ден зошто мора така да биде.
Или само згаснало и последното жарче од огнот...
Има ли шанси да се разгори или ќе изгасне?
Искрено се плашам од секојдневието и за нашиот брак,од неговиот рамнодушен поглед...

 

ne si sama,zamisli i mene majka mi ne me saka,ne edna siljadnici pati mi rekla kamo srejka da ne se rodese nikogas. srejka ne vlijaese toa vrz mojata samodoverba,ednostavno toa e toa i vejke ne dopira do mene. e sega koga mi e tesko koga sum bolna ako doznae pomalku se zagrizuva no toa i e samo poradi dolznosta kako majka. tuka nema sto da se pravi

i mene me interesira mislenje za ovoj problem

 

здраво феминки јас сум нова ми треба еден совет од вас. Во брак сум една година и некој месец имаме еден проблем и незнам како да постапам. Мојот проблем е тоа сто со сопругот многу малку време минеме заедно. Се чуствувам многу осамаена. и двајцата одиме на работа но он кога ќе си дојде од работа стално работи ншто друго или му помага на свекорми или си наога друга занимација и работа. Немам против во тоа што му помага,но проблемот е сто јас и он се гледаме навецер пред спиење.многу ретко скоро ич не испаѓаме да прошетаме. Сакам да ми одвои време и мене да испаднеме да прошетаме додека сме млади и додека сеуште немаме деца ама Кога му го кажав сето воа настана кавга и веќе неколку дена не правиме ич муабет. ми треба совет за како да постапам. Не ми е убаво ич вака да не правиме муабет се одалечуваме уште повече еден од друг.

 

Морав да ја споделам сликата. Толку малку зборови, а толку многу вистина!

 

Па, не е толку лошо.
Кога љубовта постои и кога причина е само новонастанатата состојба со деца или некои сл. проблемчиња, тогаш нема место за грижа. Децата растат за кратко време и животот си тргнува по нормален тек. Но, треба да се внимава т.е да се изнајде начин да не стане монотоно во бракот. Мажите почесто се тие кои си бараат излети надвор од брак.
Убав гест, нов долен веш, убав ручек со несекојдневно поставена маса може да придонесе во разгорување на тоа жарче.
И вам на душичката убаво ќе ви дојде.

 

@MamacitaBuena истово се случуваше и во нашиот брак..А како што знам и дечињата ни се иста возраст..И јас сакав вечера да направам па триста филма што како но не успеваше ете дете ке реши таа вечер цела да плаче..Толку во бракот ни беше монотоно и мислев дека веке нема ниту малку љубов ниту малку почит но не било така..Ете потпорасна малку подруго е (полесно се дише) невдека е сјајно но за разлика како беше пред неколку месеци далеку подобро..Кога бев и јас во ситуација како твојата мм ке си дојде од работа изморен јас сама со децава изнервирана и физички и психички па ке удриме на кавга и мислев дека од ден на ден бракот ни пропага..Сега не дека синко спие но кога ке заспие тој пола саат го користиме и за гушкање и за зборување па ако се успие и за нешто друго (бидејки искрено немавме време ни 5мин кога в.беше помал) Ке дојдат и подобри времиња ке си фатат ред ке пораснат ке излегуваат е тогаш ке ги имаш цели вечери со сопругот..Само позитивни мисли.

 

Рилекс.
Секаде има подеми и падови. Ама секаде. Ако некој рече дека му е идеално и секогаш му е идеално лаже!!!
Човечки битија, живот, фази низ животот ... се тоа е пропатено со најразлични фази што го сочинуваат и пропатуваат бракот.
Ако нема криза никогаш тоа не е брак туку лицемерие.
Сосема нормално е понекогаш да се чуствуваме згазени од се и сешто.
Ама поминува.. поминува доколку има љубов, компромис и разбирачка.

 

@MamacitaBuena јас кога излегов од болница со бебе во раце го мразев мм.
Се што беше на него , секој негов збор, дури само што дишеше ми беше неописливо.
Да можев да избегам ќе избегав. Е до толку.
Дали хормоните, дали тоа што на почеток беше толку збунет со детето и не знаеше како да се понаша....абе се ми се насобра. Така беше едно 4-5 месеци. сва среќа што работеше од јутра до сутра па не мораше да ме трпи јадниот.
Во еден момент додека го успивав малиот,од нигде никаде ми текна колку се сакавме. Колку бевме тим. Колку никој ништо не ни можеше. И тука се случи кликот. Ми текна дека не сакам да го изгубам. Дека ми е потребен. Дека можеби само се адаптирал на новата улога и не секој може ко мене или ко тебе или ко нез кој да реагира. Затоа сме различни...
И се се смени. Страста нема да те лажам, не е иста како порано. За тоа го обвинувам уморот и немањето сила. Некогаш кога ќе се спомне секс ми се темни. Ама од тогаш фала богу не ми се случило до толку да се скарам со него и да изнакажам глупости ко што знаев (за жал и ги мислев).
Како што ти кажа Витамина. Не постои совршен брак. Ако некој ти рече има таков, не само што те лаже, туку запрашај се каде греши чим мисли дека и е совршен..

 

Само да ве известам дека за тој еден месец откако го пишав горенаведеното се потрудив и се сменија некои работи.
И кога немаме време сега успеваме некако да украдеме.Идеално не е, ама многу е подобро и среќна сум.Гледам,како расте малиот се повеќе се враќаме оние старите НИЕ,дури и месец прави разлика.
Само трпение бил спасот,друго ништо

 

После првата година брак во која потполно бевме препуштени сами на себе т.е. не додеваа нит моите нит неговите еве со години наназад се расправаме но главно караниците биле заради однесувањето т.е.мешањето на мајка му во браков. Но последниве месеци почнавме да се расправаме буквално за се. Најмногу за пари. Со оглед дека јас година дена не заработувам(студирам-вонредно и по потреба поработувам нешто по нарачка)поголем извор на финансии е тој и неговата работа. Дополнително со променава на политичката ситуација му се измени статусот на работа. Мене ми вели дека е неопределен итн. и неговите дека не се определени,ама сепак ја поддржуваа страната што загуби. Јас не гласав и низ нос ми извади од таквите како мене што седеле дома победил тој што победи. Раководителот кај него на работа и колегите кои биле или преку ноќ станале поддржувачи на новава власт го потценуваат. Дури за следниот месец,ноември му се скратени бенефициите кои ги имаше досега значи ќе има враќање на старата позиција и помала плата. И ете пак уште повеќе за пари проблемот. Денес требаше да одиме на пат-викенд за нас двајца, он знаеше, малово решено со чување и сабајле ништо. Ко ништо да не сме се договарале. Пак се испокаравме и заврши со навреди од типот дека јас не вредам ништо дека не заработувам фиксно. А чинев кога работев. Нејсе, не оди на подобро кога и пари се вмешуваат во бракот. Сум читала тука а и во животов што сум гледала јасно ми е. Он има мака на работа и таму не смее уста да отвори и со месеци мене ме малтретира со навреди. Јас или одам да вежбам или во читална да учам или со малово нешто ќе смислам да ме нема со саати,ама ова веќе не е живот.

 

Прво, ќе му кажеш на маж ти дека ако не смее да им писне на оние кои го малтретираат на работа, не значи дека треба да си истура фустрации дома врз тебе, па и на детето.

Друго, незнам колкаво ти е детето, ама запиши го во јасли, градинка сеедно и барај работа.
Штом одиш вонредно, значи можеш и да работиш.
Па ако не, стави го и на мирување додека да пркнете.

И двајцата сте во право, ама и грешите.
Би требало кога ќе се вработиш и да носиш пари дома, да се промени неговиот однос.
Ако не, о том, потом.

 

Не му е лесно и нему сега. Господ на помош. Биди добра со него. Разговарајте. Двајцата. Со родителите. Со блиски пријатели. Било сончево, сега е облачно и врне. Ќе помине. Издржете ја таа криза. Здрави, живи, млади. Животот е убав. Требало да одиш на гласање, според мене. Не е битно како ќе си гласала. Ако нему му било битно да се гласа, убаво ќе било да ја добие твојата поддршка. Запомни си за некоја идна ситуација. Мажот е глава, но си сака поддршка. Ви посакувам да ја пребродите оваа криза.

 

За жал финансиските проблеми се честа причина за проблеми во бракот. Меѓутоа тоа што тој е вработен,а ти студираш не му дав за прво да ти набива на нос како он те издржува и сл. Зрем во бракот не се подразбира тоа,се да се дели? Јас исто така не работам многу ,платата не ми е ни приближно колку неговата,ама во ниеден момент не сме имале проблеми околу тоа. И ти работиш на себе,се трудиш и надоградуваш. Зборувај со него отворено кажи му како се чувствуваш. Ако е само во тоа проблемот,секако...