@peperutkaa , јас се осетив неубаво кога те читав, зашто се замислив во твоја ситуација и ич не ми се виде убаво. Дури мислам дека и малце несериозно е сфатен твојов проблем, ваљда така функционираат браковите кај нас повеќето, што не им е чудно. Јас да бидам искрена, не би го трпела твојов сопруг. Изгледа ко да ти ја цица желбата за живот, а тоа не е мала работа. Нормално е некогаш некој да е со повеќе енергија и да биде туркалото во бракот, сите имаме офф периоди. Но не може да е нонстоп така, едниот ќе прецвика. Маж ти е сосема индиферентен за се, т.е ништо не го интересира. Дали си е природно таков, дали станал таков, сеедно, битното е дека гледа оти ти папсуваш со обврски, а нему не му чуе. Изгледа и дека не те цени, вака реално. Не знам што да ти кажам, мислам дека таква особа не се оправа, штом толку време терате со тоа темпо. Твое си е да одлучиш што да правиш, ти знаеш како се осеќаш и колку време уште можеш да трпиш.
Eпа тоа е проблемот, јас почнав да се повлекувам. Познавајќи се себеси кога ќе кренам раце и се повлечам не оди на арно. Има уште малку време и нерви останато па очекувам да покаже иницијатива за било што. Добро е што приметува дека има промена кај мене, па чекам дали ке промени и тој нешто. Мачно е и фрустрирачки кога влечиш, тегниш, тргаш а притоа не те следи никој. Кога ти ја убива желбата за живот, просто кажано.
Zdravo feminki Dali se menuva brakot posle raganje na deca? Dali nie zenite stanuvame "sefici" od koga ke dobieme deca so namera da vospostavime rutinia za deteto a pritoa go gubime mazot kontrolirajki go i pravejki mu pritisok?
Како контролирајќи го и правејќи му притисок? Да, се менува воспоставениот однос, јер нов член во семејството значи и промена на начинот на функционирање и одговорност кон друго човечко битие. Ама ваљда двајцата сте станале родители, па на двајцата е одговорноста
Da taka e ama sepak e toj maz jas imam bliznaci i vo obid da uspeam da bidam sovrsena mama izleguvam jas taa sto stava pritisok i licno jas osekam deka se imam mnogu smenato kako licnost. Se imam pretvoreno vo rutina i vo dosadna zena
Ама што значи тоа, сепак е тој маж? Ок, тој е маж, ти си жена. И? Живот пред деца и после деца не е ист, објаснив погоре зошто, нормално е да се смениш. Не разбирам што е проблемот.
Pa vaka nie ziveeme stranstvo i sami sme i koga ke saka da izleze toj nekogas navecer jas se karam so nego i bas toj muabet mu go kazuvam deka decata se odgovornost i na dvajcara i mu vikam da ne izleguva i so toa go oddalecuvam od mene i toj pocnuva da se ljuti i zatoa si vikam dali sum jas sebicna ustvari ljubomorna deka jas doma toj nadvor...posto dzek pot e da izlezis sama nadvor bez decata ili vo mene e pronlemot ne sum dorasnata majka uste???
Што сакаш да кажеш со тоа тој е маж? Демек служи да направи само деца и потоа никаква одговорност нема кон нив? Убаво ти се пиша погоре двајцата сте родители, двајцата имате исти обврски кон децата. И како ти наеднаш стана досадна жена и според кого си досадна тој така ти вели? Секој брак е таков каков двајцата ќе се договорат и ќе си го организираат да им биде и во времето пред деца и во времето по нивното доаѓање на свет.
Наместо да се карате, направите договор. Една вечер нека излезе тој, една ти сама, тој да ги чува децата. Ако си мајка не значи дека треба да се затвориш дома со децата и да немаш живот надвор од дома.
А заедно излегувате? Муабетов го почна со одговор дека до тебе е Не, не е Ти си мајка, тој татко Време треба ти за себе, тој за него, вие двајца за вас, време за ти со децата, време за тој со децата, кога ќе и пораснат време и еден на еден родител дете, и време за четворицата Ако нема едно од овие времиња нема баланс и некаде тежи повеќе вагата
Бракот и децата се одговорност на двата пред се. Прашањето е дали негова главна преокупација е излегувањето со другари,дали излегува со тебе заедно со децата. Оти еве пример ќе дадам од мојот живот.Ние имаме 4 месечно бебе. Мм излегува два пати неделно со другари сигурно некогаш и три ама тоа се сведува на едно кафе од два саати максимум или да повозат со моторите и сл.Излегува кај 19ч до 21и 30 е веќе дома. Саботата и неделата ги посветува на нас секогаш. Работи секој ден од 7 до 16ч Во петок оди и денска и ноќна смена, си иди само да одмори некој саат дома. И да сака не е способен да го чува бебето тогаш. Саботата денски шетаме вечерта оди на работа од 19ч до 2. Единствен ден слободен му е недела. Нормално дека нема да му правам проблем за едно две кафиња на сред недела попладне со другарите. Јас се отепувам од шетање со бебето во количка буквално пазарам, одам на кафе некогаш сама некогаш со другарка, сестра. Ама сега кога времето е сончево и топло излегувам секој ден. Без бебе немам излезено овие 4 месеци. И тоа не ми пречи воопшто на пример дека тој излегува сам со другари па да сум нешто љуборна. Да излези сам со бебе јас со другарки или да му го оставам свесна сум дека сауште не може бебе е мало тој е голем паничар кога се работи за бебе и буквално ако се случи нешто се блокира,не му е проблем да смени пелена да го држи враце да си игра да му пее песнички,ама штом дојди времето да се напие млеко има проблем се плаши да не се засркни а ко за малер секогаш кога пробува бебе се засркнува. Никогаш не сум се осетила запоставена од негова страна оти знам и гледам колку се труди за нас и околу нас. Ама пак многу зависи дали ти и бебињата го добивате потребното внимание од него и на кој начин функционирате. А нема смисла да се караш за едно излегување со другарите ако човекот се убива од работа и сака да ви ги задоволи сите потреби при тоа љубов и нежност кон тебе и ако посветува колку што е можно внимание на бебињата.
Точно знам на што мислиш. Најчесто ова се случува поради тоа што ние како мајки се ставаме во улога на the default parent и не знаеме како да излеземе од тоа. Слушни ја епизодава од подкастов, мислам ќе ти се разјасни се и ќе научиш своите потреби да ги искажуваш на глас и со разговор, а не со нервози и притисоци врз партнерот. Барем мене многу ми помогна. Па пиши мислење https://podcasts.google.com/feed/aH...LnJzcw/episode/QnV6enNwcm91dC04MDI4NDE5?ep=14
Членката зборува за близнаци, не за едно дете. Сега му е страв да му даде млеко да се напие, што е следно? Ќе му биде страв да го рани, да го шета ... Ти можеби вака се осеќаш супер зошто си 4 месеци после пораѓање и сеуште не те фатила екстремна монотонија или потешкотија да правиш се` за детето по цел ден. Но, верувај дека ако беа близнаци, тоа веќе ќе го имаше осетено. Мислам дека како што сопругот си наоѓа време за себе (преку излегување со пријатели), така и ти ќе треба да си најдеш време исклучиво за себе. Со текот на времето, во спротивно, целото ова задоволство и позитивна енергија, ќе се претвораат во незадоволство и умор. @Mantisa Ова им се случува на сите мајки, помалку или повеќе. Пробуваат да го носат целиот умствен товар за правење на сите одлуки околку детето. Многу често жената треба да делегира обврски на мажот или детално да му објаснува што како да направи. Нормално е ова што го чувствуваш. Треба да разговарате редовно со сопругот за сите вакви проблеми, за да не станува уште потешко.
Извини вака што ќе ти кажам, но не, немаш ти близнаци туку имате двајцата. Не знам колку е често тоа негово излагање, не знам колкави ви се децата, но да, треба рутина за сите. Не може ни да забраниш да излага, но ни да излага премногу, но не може ни ти да си само дома. Но ако од старт си попуштила, си се согласувала со се, сега тој се лути пошо му е промена. Еве кај нас, не ништо не е сменето, си тераме како и предходно. Сите обврски поделени. Ако изјави некој желба за излагање се договараме меѓу себе и тоа е тоа. Многу ми е криво кога гледам дека има луѓе кои се уште така живеат, жената е за дома, да гледа куќа деца, маж само лежење и акање.
Што значи ова сепак е маж? Тоа шо ти си ги родила вашите деца не те прави повеке родител од него. Децата се на двајцата.
Мајки може не е прашањето за тука ама незнам каде да го поставам.. Сепак тука има повеќе мајки , може ќе се најде некоја со такво слично искуство.. Се повеќе потонувам, односот со партнерот станува се полош , незнам што да правам да го исправиме односот наш и да бидеме повеќе среќни и задоволни од тоа што имаме во животот ?? Никогаш не се караме за пари , фала богу.. Само со карактерот се буниме одма право, или грешам јас или греши он .. Јас се однесувам веќе како мала со понашањето, а имаме дете .. Незнам што попрво да превземам за да не стане на велико работава? Јас сум измешана многу со чувствата, нит осеќам нешто нит ништо.. Свесна сум дека со детето поголеми обврски имаме ама пак мора и малку внимание од страна со партнерот , нели да не се изгаси љубовта меѓу нас..
