Лили28, ги прочитав мислењата твои и добив впечаток дека си силна и одоговорна личност. Разумна пред се. Но како што читав ми стана јасно дека водиш многу голема борба сама со себе. Не сакаш да патиш, ама не сакаш ни да предизвикаш да некој пати за или заради тебе.Читајќи помислив и на твојата неодлучност, која патем е сосем оправдана, брак е не е панаѓур. Јасно ми е, а и тебе ти е, дека одлуката ќе биде само твоја. Нема да го оставиш заради нашите мислења, а нема ни да останеш со него заради нив. Не ти треба тебе среќо совет, ти одговорот го знаеш. Ти треба поддршка. (патем прочитај ги мислењата на енци менци во темата- си ја откажав свадбата-, ќе те инспирираат). Кажано претходново, моето мислење ќе биде општо и едноставно, со надеж дека ќе ти разбистри некои идеи тебе, а и во иднина на други девојки во слични ситуации: Ни една жена не се раѓа за да биде жртва. Тоа не е природно. Малтретирањето од секој вид, било физичко или психолошко, не треба да се прифаќа како 'дар од бога ' или ете ' таква ми била ѕвездата '. Љубомората е болест, која како и секоја друга има стадиуми. Онаа патолошката треба да се лечи, за доброто на тој што пати од неа и тие околу него, што патат од него. Да се година-две, јак е човек, ќе издржи. Ама што кога трае многу подолго? Вреди ли да се разбуди човек на смртна постела прашувајќи се на што го потрошил животот и одговорот да не му се допадне? Човек кога е млад сонува, ги користи соновите, некои залудно ги троши. Што е со вашиот сон? Зошто дозволувате некој да го убие? Зарем треба сонот да стане ваш срам? Клише е фразава, ама има вистина во неа: еден е животот. И личи на компот, додека ти го мачкаш тој тече, па дури да се свестиш -протекол. Нека не ве плаши како понатака. Вие и порано бевте сами. И добро ви одеше. И не се потценувајте,појаки сте одколку што изгледате. Нека животот ви тече во радост, не во она обратното. Лили, мислам дека ме сфати. А татко ти ќе биде добро. Ќе го излечи насмевката твоја
Еден детал ми падна во очи--забранет ти е дома компјутер??!!Што си ти ,роб,затвореник,слуга па некој нешто да ти забранува?Како воопшто можеш да се согласиш на тоа?Тој не е господар ни на твоето тело ни на твојата душа ,па ниту смее да ги контролира твоите потреби и навики...Многу чудна релација..
кога го читав постот на confused се сетив на една мисла од пауло куељо ако не се лажам. во една книга пишува: имаме само еден живот. и тој е премногу долг за да си дозволам да го живам толку лошо...
Кризи има и ако има нормална љубов тие се совладуваат,но ако едниот од сопружниците е недоволно сигурен во себе,без задоволувачка самопочит тој по правило ќе настојува тотално и систематски да го редуцира социјалниот живот на другиот и тука е почетокот на крајот. Во почетниот стадиум на врската тоа ,,несигурно лице,, вешто се прикрива,но кога таа врска ќе добие нова димензија,кога таа љубов ќе се продлабочи(брак) проблемот веднаш ескалира и го добива вистинското име-патолошка љубомора. За жал Лили28 твојот сопруг има сериозно психолошко нарушување и потребна му е помош.Доколку навистина си го сакала/го сакаш и доколку мислиш дека вреди да се бориш за својот брак тогаш можеш со мирна душа да пробаш да направиш се за успеете. Првиот чекор е многу верба,вториот е да воспоставиш ,,контакт,, со него,третиот е самоволно заедно да побарате стручна помош..редоследот на следните чекори ќе го препознаеш и самата..
здраво... сакам да ве прашам за ммислење.. со сопругот сме во брак 6 години..имаме 3 год. дете.. ете ке ви објаснам малку за нас ..се земавме мн. млади ја имав 21 .. имавме многу караници и сл на почетокот и ок. се среди после извесно време легнавме на брашно меѓутоа главниот проблем кај нас се финансиите..односно.. ја имам повеќе он помалку просто кажано..мене никогаш не ми беше важно тоа затоа и се земавме мегутоа со тек на време се покажа дека него му било важно што ја имам,погадно чувство од тоа нема.исто така имаше и физички напади... ме нападна после втората недела по пораѓајот а се породив царски и сама го чував детето со помош од него..и друг пат имало тепачки и сл. сакам да ме понижува ваљда така си лечи комплекси..и врвот на сето тоа е што секогаш кога има некој тешок проблем фамилијарен и сл. он не се труди да ми помогне онака многу ретко ради реда демек ете ти помага.. али у суштина секогаш бега.. секогаш сама се решавам.него му е поважно се он да си биде смирен да си отиде на работа,неговите обврски сите се завршени(оние обврски што него му се важни за он да напредува на работа) а мојата работа и сл. воопшто не го интересираат. сакам да се разведам...дадов се од себе.. и емотивно,психички,физички,матријално,а он ништоо речиси... што би правеле да сте на мое место?
Доволно си направила и чекала за да се променат работите на добро, но твојот труд изгледа бил залуден! си трпела удари и тепачки за да успеете, но се било залудно.... човекот во тебе гледа сигурност,зид на кој мозе во секој миг да се потпре, му одговарас и затоа е со тебе! Но сто со тепачките?! дали ги заслузувас, ти или било која зена?! дали е тоа нормално! тебе мила твоите не те насле на улица за да некој те тепа! греотка е за детето да се разделите, но не е се црно како сто изгледа! мозеби во иднина те чека поубава срека,мозеби ке налетас на маз сто ке те чува ко принцеза, мозеби со друг ке најдес зивот со смисла, каде секојдневно некој друг ке те радува и смее, наместо да трпис понизувања и малтретирања! не вреди да се турка со глава во зид, кога несто не иде -неиде! форсирањата на крај даваат сосема друг резултат од очекуваниот, затоа размисли, имас еден зивот и вреден ли е некој толку многу за да си дозволис да зивеес во немир! размисли, поразговарај со твоите и донеси права одлука сто ке правис! прифати ги работите ко сто се, главата горе, сто и да биде гледај само напред, не се врти назад, мозеби те чека поголема срека и поубава иднина, а измачувањата остави ги зад себе! поздрав и ти посакувам се најубаво и срекна иднина
Јас кога би била на твое место..кога веќе би ги исцрпила сите опции за да го зачувам бракот и кога веќе знам дека се ближи крајот на патот единствено што би ми преостанало е да го седнам на маса и со решителен глас да го прашам"добро бе знаеш ли ти на кај тераш,кај води ова?Мислиш ли некогаш да ми посветиш внимание?Мислиш ли некогаш повеќе да се ангажираш околу домот?Имаш ли ти жена и дете?Сакаш да си во брак или не?"Прашај го и види како ќе реагира и што ќе ти одговори,нека знае дека си крајно сериозна.Мора да настане тој пресвртен момент по кој ќе знаеш дали ќе свртиш лево или десно по патеката на животот и побрзо да се одлучиш за да си ја скратиш агонијата и страдањето.Ако и тогаш стане насилен и се обиде да те удри прекини со дискусијата,зборовите повеќе нема да бидат потребни,бидејќи проблемите не се решаваат со ќотек(па не си ти животно да те тепа).Примената на сила е карактеристика само на оние со ограничен ум.Нема полошо чувство од тоа иако сте двајца сепак да си сам.
И самата си свесна дека кога нема деца во еден брак се е многу полесно, и свесна си дека не смееш да ризикуваш со таков човек да имаш дете, да се заглавиш уште повеќе, тоа нема да ве зближи ке ви донесе повеќе обврски и расправии, штом ги имате и пред него. Стави си во глава дека не си стара, па имаш само 28 години, уште ни во 30тите не си влезена, имаш работа, роднини што те сакаат, стан само за себе ... ке излегуваш почесто и ке најдеш некој што вреди да му родиш дете, две, три, некој кој нема да те гуши и ке те прави среќна.
Мислам дека никоја жена не треба да преминува преку физичко или психичко малтретирање. И доколку работите не се менуваат со разговор (а не се смениле до сега), мислам дека јас лично на твое место би си заминала со детето. Моето дете да расте со татко кој крева рака на мајка, не би дозволила па да ми е последно. Башка човекот очигледно е себичен бидејќи гледа само за себе. Сакаш твоето дете да расте со таков пример и да копира? Лесно е да се зборува од страна, јасно ми е, ама треба да се собере храброст и да се зачекори понатаму за подобра иднина, твоја и на твоето дете. Ова е мое мислење, не сугерирам, само кажувам јас што би направила во таква ситуација.
i jas imam maka za se nesto se karame so maz mi nekoja kriza ne ima fateno , bremena sum 3 meseci no nema fajde od toa ,,neznam dali prestanal da me saka,,edna god sme vo brak,,,no nesto nekako vo posledno ne funkcionira,,,koga ke zboruvam ili kazuvam nesto ne saka da me slusa,,,koristi fb bez da znam se pisi so zenski a ne mi priznava a sekogas go prasuvam,,poveke i ne mu veruvam koga ke kaze nesto,,,tolku nervozna sum stanata sto neznam ni ova malovo vo stomak ke izdrzi,,,
значи прво мора да се смириш заради детето тоа ти е најважно сеа да биде се ок со него... знам дека ти е тешко верувај мислам дека 60% имаме проблем со фб... но во мометов си во таква ситуација да мораш да бидеш мирна. и сепак сте на почеток од бракот нормално ќе ве факаат кризи додека си легнете на брашно ( не да ме сфатите погрешно дека го оправудам тоа што дреме пред комп. ) ова од искуство ти го кажувам ..ви треба време да се навикнете еден на друг..првата година мислам дека е најтешка..па дека сеа и детенце чекате..ептен нагла промена во животот сето тоа си има убавина..али треба време да се приспособите на новиот живот.се надевам дека брзо ке помине кризата кај вас...седни и раговарај со него...кажи му дека ти е тешко тоа што го прави...не верувам дека престанал да те сака..туку мажите малку потешкко ко сфакаат фактот дека се врзани сеа ја се надевам дека ке се смени.. ти посакувам се најубаво
moras da sednes da razgovaras so nego bez krevanje glas, otvori mu se kazi mu se sto te maci, prasaj go se sto imas da go prasas, mozebi ne e se taka loso ko sto zamisluvas, mozebi pak i nego ke go pottiknes da se podzamisli dali e maz kakov sto treba da bide, nema nisto da izgubis, moze samo da dobies i da si legnuvas so mirna dusa, se najubavo
Ke razgovaram vecerva so nego malku e umoren bese na pat od na rabota ,,,se nadevam deka se ke se sredi
Здраво феминки...имам една ситуација за која би сакала да добијам и второ мислење од вас, дали исправно постапувам и дали можеби се крие нешто посериозно во сето ова??? мм е на службен пат во странство. Пред да замине , т.е. уште од поодамна знаевме дека една наша, т.е. негова пријателка од Белград во недела прави слава (немам поима некоја српска). Требаше заедно да одиме, ама оти е недела јас се откажав оти во понеделник сум на работа, а неможам да земам слободен ден. Веднаш потоа некако мм пробуваше да го истурка моментот, па добро демек ако ти неможеш, јас да одам сам. Мене одма не ми падна ова баш некако убаво, па успеав некако да му објаснам дека да не си дозволува премногу во др.држава сам кај другарка, па и непознати луѓе таму..некако не ми одеше. Му викам си оставаш простор...и се додека тргне во странство - службено некако се натегавме, за на крај да рече, ОК тогаш неодам пошто немам намера после месец дена да се натегам со тебе. И Ок јас мислев толку..и вчера ми се јавува од странство да се чуеме, како децата што и ми вика абе овде демек се останув дефинитивно и сабота, па ако не демек еве уште еднаш те прашувам пошто во недела поминуваме преку Белград дали да одам или не на слава...е преку перчин ми дојде и му викај ај иди у к***ц и му спуштив. После тоа одма сврте уште едно стопати ама не му кренав и немам намера да му кревам додека не се врати во Скопје. Кажете дали исправно постапувам, дали сум јас можеби премногу љубоморна или.....инаку девојава и јас ја знам и заедно сме биле со мм кај неа на викенди, ама незнам некако, она е разведена (вака е сооl) ама мене сепак ми ствaра некој немир самата помислa - сами они или пак ако не она некоја нејзина другарка....за која јас немам ни поима....... Инаку вака во принцип имаме добaр брак, одговорен е и за децата и сме вo брак 10 години......совети ваши плс
Ја искрено незнам сто да мислам за оваа ситуација, нормално е да си љубоморна во себе, и јас би била а верувам и секоја друга, но оддруга страна и он сто толку навалил да оди, мозеби е од почит, но сепак пред се треба прво за тебе да има почит, и да ја почитува твојата волја! не попустај, буни се, и нека не оди засто ете имате убав брак, стом има љубомора значи има и љубов и после десет години, не се ладите и тоа е добро, но не отстапувај, нека не оди, засто сам и усте ако почне нема запирачка, во денесно време не верувај во никој, оосвен во господ! писи ни сто ќе биде, малку неизвесно нели но тоа сме ние зените, секогас има место за љубомора! искрено да ти казам и ја во неколку ситуации сум била мнооогу љубоморна, кога ке игра со некоја моја другарка или се сали и смее со друга а со мене не така, и сум поминала по некоја нок без сон, но сега кога ке се присетам, искрено смесно ми е, како сум мозела, знаци навистина сум претерувала) поздрав
И србите се православни нели така, а пред Велигден нема слави колку што ја знам ?!? Во недела се Цветници ама тоа не е слава. Да не те ставам уште во прашалници... Сигурно ти дал некој повод за да така реагираш. Грешка си направила што по тел. а тој на пат му пренесуваш негативна енергија и се караш, на крај ќе си каже дека од инат ќе помине да се види со пријателката. Ако тој зацртал во глава да отиде ќе нема ништо да го премисли. Доволно би било да бидеш ладна и јасно и гласно да му ставиш до знаење дека несакаш да оди таму сам, па на крај краева самиот нека одлучи. Ако не ти дал никаков повод за сомневање тогаш дистанцирај ја љубомората на страна и не си стварај безпотребни нервози. Ако тој решил да те изневери тоа ќе го направи не во Белград туку и тука во Ск. без да знаеш и чуеш. Ако не ви е нарушена довербата не прави сцени а ако ви е нарушена тогаш поработете заедно на тоа.
прво има српска слава дефинитивно, во тоа не се сомневам, па на крајот од краиштата и јас бев поканета, не дека не..... а и не дека ни е разнишана довербата меѓусебна, бар досега не ми дал повод за тоа, ама некако имам немир во душава и едноставно несакам да му оставам простор да ми ја наруши довербата. Понекогаш човек мора да стави граници што и до каде се смее... иако морам да признаам дека јас сум прилично либерте за многу работи, а и тој кон мене...немаме стеги, ама сепак има граници до каде и колку се може.....
Ма не отстапувај и не попустај, не давај да оди, засто ако еднас допустис, ке поцне и друг пат така да биде притерен да му дадес зелено светло, кое некохгас ке биде удар за васата љубов и доверба! стом си прилично либерте, тогас сигурно ке те разбере дека несакас да оди таму без тебе! не попустај, дефинитивно!
