Криза со станбеното прашање

Материјална ситурност е нешто непостојано во нашава држава. Денес земаш голема плата , имаш услови да си купиш стан, платиш кредит, а утре може да леташ од работа и да не си веќе финанасиски способен за тоа. Затоа распределба на кој повеќе му треба за мене не е правилна.

И тоа непрепишување на имот до последен момент од страв дали некој ќе ги гледа кога не се моќни старите, не ми е логично. Да оставиш некој да се мачи цел живот и да очекуваш некој на старост да ти менува пелени за да му препишеш

Јас сум порасната во ссемејство каде моите од уста што се вика си ваделе за да ни дадат нас, да ни овожможат тоа што се во можност. И ден денес иако не сум за жалање секогаш даваат. За разлика од родителите на маж ми кои сметаат дека со завршувањето на факултетот иако во меѓувреме и тој работеше, нивните обврски се завршени. Мм никогаш не побарал ништо од неговите, нити јас од моите со таа разлика што моите давале и покрај тоа, давале и повеќе од колку што можеле.

Помошта не секогаш мора да биде материјална. Некогаш може на едниот да му се најдеш многу повеќе од колку на другиот. Еве пример јас морав да напуштам работа затоа што немаше на кој да го оставам детето. Работата ни беше таква да не можевме да се надеваме на градинки или дадилки. За другиот син свекрва ми земаше и неплатен одмор да му ги гледа децата. Притоа не само деца, туку и чистење и готвење и ред други обврски.
Не добива секогаш кој колку му треба или кој колку се грижи за нив туку оној кој повеќе знае да побара и да земе. Никој не ми е крив што мене не ми текна да и кажам на свекрва ми да зема неплатен одмор да ми го чува детето. Ама пак затоа родителот треба да е свесен за тоа. Не ми е криво што не дале, или не помогнале, ама знам дека утре ког нема да можат јас ќе бидам таа која трча да им помогне. Зашто сум така воспитана, иако можам да лаам сега дека немам никакви обврски према нив.

И не, не ми е логично, да стои празен стан, а внуците да немаат кај да спијат. Државата дели станови на социјални случаи, а родителот не сака да му помогне на своето дете. Несфатливо ми е. Како што моите биле жртва за нас и јас планирам да си скратам ако треба нешто лично за мене, за да му помогнам на своето дете. Ама не размислуваат сите така. Лично познавам примери каде родители цел живот ги растеле децата со паролата " јас да уживам, тие ќе си начекаат" . И начекале, ама начекале и родителите кои сега и финансиски ги користат. Некогаш родителот е жртва за детето, а некогаш е и обратно. Живот.

 

Во темава ја напаѓате золвата, а кога вие сте золвата тогаш моја е куќава/станот. Лицемерие еден тон.
Родителот не го почитуваш и сакаш зашто еднакво поделил. Го сакаш затоа што ти е родител. Ете толку е едноставно.
Стариот им завршил работа по твои критериуми. Им дал стан.
Што не е јасно?

И тие наместо да си ги решат правните работи од старт, да си го префрлат на нивно име и да размислат како самите да дојдат до нешто поголемо тие сметаат дека заслужуваат многу повеќе од една разведена золва само затоа што имаат две деца кои непланирано ги сместиле во 40 квадрати.

Родителот не ти го загорчува животот доколку ти си неспособна да направиш плански удел и да удвоиш од нешто што ти е дадено на почетокот. Напротив, родителот е во право што те остава да си ги средиш работите како возрасна индидвидуа и да мислиш со главата.

 

Жени има родители што не мислат на ништо, ниту даваат ништо тоа е факт. Пример свекор ми и свекрва ми воопшто не мислеле ниту размислиле тие три деца што ги имаат каде ќе живеат. Ама ете ја имале таа " среќа" золва ми млада се омажила, девер ми не е женет. Што ако золва ми се уште не беше мажена , баш ме интересира што ќе правеа, зашто со нејзините години што ги има таа многу девојки не ни помислуваат на брак, што ако и девер ми беше фамилијарен човек со деца, згора на се тука е и мм фамилијарен човек, е тек тогаш ќе беше густо. Во градот на мм живеевме кратко, оној дел што ни го дадоа беше за нигде, повеќе пари ни требаа за реновирање него ли да купевме стан, озбилно , од времето на дедо ное беше се
Како капак на се уште маж ми им го средуваше делот за они да живеат, се беше влага, капеше од сите страни. Недомаќини луѓе, со две плати, свекор ми со земјоделие се бави да не успеат да направат ништо и заштедат. Има и од лошо полошо.
Затоа не се чудам за ништо, и би била благодарна и за тоа станче од 40 квадрата за кое верувам дека е средено, ново и чисто. Замислете да требаше да давате 150 евра за кирија за такво станче . Не ви дава, не ви дава тоа е треба нему сам да му текне дека сега фамилијата ви е проширена и дека можеби нема место, ама искрено да збориме на човек од +80 години тешко да му текне нешто

 

Се изначитав , кој имал стан ...па мал бил ...бла бла бла

бидете среќни што ви дале и толку . Не ве оставиле на улица . Додуша чим сте биле доволно возрасни да влезете во брак да основате семејство треба да бидете и способни да си обезбедите и живеалиште .
Па макар и под кирија да одите .
Мене ми е смешно дури да очекувате се некој да ви даде нешто .
Снаите очекуваат станче , спрат од родителите на мажот ., додека од своите родители колку можат толку . Ако немаат во ред е .

Си праите безпотребни проблеми само со тоа што запињате да ви се даде повеќе иповеќе . Сте се туткале немало место . Биди способен створи повеќе . Не чекајте наготово. Аман

некои родители размислуваат дека треба да им се даде нешто на децата , да им се остави ...
некои не . Тоа е тоа . Да се поколеме сеа

 

Kako sto pisa pogore,nie uste ne bevme zemeni koga mm razgovaral so negovite,i toj ja imal istata ideja:100kvd nemu,a 60 i 40kvd na sestramu,ama neznam sto ispadnalo imale raspravija,posle aj ne taka obratno ama i taka ne cinelo,svekrva mi bi se slozila sekako,ama svekorot neznam,go razbiram i nego,na kogo da mu pogodi.

procitaj mi gi pogore postovite pa sudi

 

1. Облаче, поштеди ме. Тоа што татко му на дм не му купил стан ист како на брат му, не го прави помалку татко и помалку човек. Ниту што мајка ми не ми купува скоро па ништо, не е полоша мајка од некоја друга. Тоа што јас знам дека не треба да се омажам на 20, и да родам деца, е затоа што така ме научиле од дома - се сама да си стекнам. И баш си ги сакам родителите и почитувам, ти како сакаш.

2. Ако не може да створи, тоа не е крив свекорот, извини. И секако дека може да створи, како бе други можат? Сите живееме во овие граници, не знам, дал јас сум од Марс падната, што ли е работава.
Да ужасни се платите, ама ќе си се снајде бе, како и ептен многу други што ги познавам. Свекорот не е должен да мисли каде таа спие и што да прави со нејзините деца.

И да, затоа не живееме заедно, како погоди? Јас јасно де кажав зошто не живееме заедно. Малце малограѓански размислуваш, ама океј Да бре Облаче, сакаме, ако те интересира подетално, прочитај погоре

3. Милостина е и мајка ми леб да ми купи на 25 години, освен ако не сум болна, па не можам да работам. А ако сум таква, постои нега за друго лице, па нема ни тогаш на свој грб сосема да ме носи.

 

не

За почеток не млати слама и не ме нарекувај лицемерна, пошто моето мислење е кажано јасно и гласно и не е превртливо.
Родител се сака и почитува баш поради што е родител, а тоа не е оној кој дава на едно а другото да трпи. Мој критериум. Тогаш ако ти имаш 3 деца, едното не го давај во школо, нека чува овци, другото дај му само основно образование, да копа канали, а на третото дај му и мастер студии. Ете јас така гледам. Глупости. Родител не си само до 18 год, туку си цел живот и за сите исто. Ајде речи му не на детето за екскурзија или за патики, кога сите други имаат. Ајде не му давај ништо повеке од тетратки за школо, не му давај компјутер, телефон, гардероба...ништо де, пошто нели не мораш да дадеш ако не сакаш. Што не ке прочита човек.
Не може да сакаш некој само затоа што ти е родител. Па родители се и оние кои ги дале децата во дом, па сиурна сум дека ниедно дете не ги сака таквите.

Стариот не им дај стан на поклон, туку на користење, а утре ако му текне може и да ги избрка. Толку.


И сеа уште на крај старово дрдало ке испадне за жалење. Ајде бе што побрзо нека рикне да се дели бар на раат имотот, па макар и само делот од свекрвата па бар ке знаат колку имаат и од кај да почнат.

 

Уште да можеше да не се употребуваат зборови од типот старо дрдало што треба да рикне за човек за кој апсолутно ништо не се знае освен постот на неговата огорчена снаа (која и самата не се изрази така за него), можеше дискусијата и да има некое ниво.

 

@darcy свекорот дртало, золвата мрзлива, сопругот ќутлив, снаава затоа за сите е способна
А пази, ај што снаава пика прсти што и како работи золвата (а не ја познава), него што другиве ќе ја чекаат во темна уличка, како само смеела да има повеќе од брат и (а нема, само они така си мислат.)

 

So ova mislenje mislam deka e se kazano.

 

И јас сум за тоа да не се чека од родителот,ама Македонија не е од земјите каде секој може да си дозволи да подигне стамбен кредит или да си отиде под кирија и да живее самостално.Со 400 еу месечни примања се крпи крај со крај.Да си во некоја европска земја е друго.Ако двајцата партнери работат полно работно време,имаш да си платиш кирија и плус,нормално да жвееш еден нормален живот.Ако сакаш нешто да имаш твое,ќе си подигнеш кредит и место кирија ќе исплаќаш кредит,па за едно 20 години ќе ти остане нешто.
Конкретно за проблемот на феминката,мислам дека свекорот не е во право.Да гледаш да се мачи синот во една соба не е нормално,притоа имајќи слободен стан.Само како што ми стои работата имаат многу нерасчистени фамилијарни односи.
Се гледа од небото дека стариот не сака да помогне, не дека не може.Ако им го даде поголемиот стан нема да си го скрати неговиот комодитет.
Ние живеаме во 55 квадрати(дали имаме 50 квадрати за живеење без балконот) и бебе на пат, па се мисламе каде да ѓи сместеме работите на бебето.Ептен е кнап со местото.За второ дете не ни мислам тука да останам, ќе морам под итно да барам поголем стан,за да не да живееме како сардини.
Здравје се што ќе створам ќе дела еднакво меѓу децата.Ако едниот има повеќе и му е желба да му отстапи се даде на другиот,ќе ми биде баш мило што се грижи за браот/сестрата.Јас тоа нема да го направам,едниот да го лишам целосно од наследство, со тоа милам дека свесно ќе направам разор меѓу децата.Излегува дека едното ми е дете, другото не.Или може да добие поголем дел оној кој ќе се грижи за мене/маж ми кога ќе остараме и ни треба помош.
Во Македонија односите меѓу родител-дете е поблизок отколку во другите земји.Родителите се тие се што створат, даваат на децата,ама кога се изнемоштени и им треба помош на стари години,тука се децата да се грижат за нив.
Во другите земји ја нема близината меѓу деца и родители или е многу ретка.Да, децата си одат на 18 години и се осамостојуваат многу рано во животот,ама кога родителите остарат, тие немаат толкави обврски спрема нив.Затоа често имам слушано луѓе што си ја продаваат куќата за да си го платат домот,а децата ќе ги посетуваат еднаш месечно или од Божиќ на Божиќ.
Таков ладен однос не би сакала да го имам во фалилијата.

 

@CameliaMiller И баш ме интересира дали ти и сите што размислуваат како тебе би одбиле да ви дадат стан родителите, без разлика негови или твои? Сега да ви кажат деца еве ви клуч, стварајте си семејството, опремете си го станот, живејте си го животот?
Многу јасно дека не би и да кажете спротивно не би ви никој поверувал.Не е ни битно, одговорете си на самите себе си.

 

Пфффф немој Облаче, немој, не е ни смешно веќе.
Ти ќе одбиеш стан на лотарија?
Ете така јас си сфаќам становиве, ако ми дадат ми е добивка, ако не, и без неа сум живеела.

Што не значи дека ќе ги мразам ако не ми дадат, или ако мислам дека некому друг даваат повеќе.

Да ти објаснам накратко - не знам колку плата зима мајка ми, никогаш не сум ја прашала. Не знам дм колку пари има во новчаник. Не знам зошто мислиш дека кога било на свекорот па ќе ми ги бројам имовините.
Не се моја работа. Ако сака да подари - добро, ако не сака - пак добро.

 

Сите штo збoрите кaкo вaшите рoдители би дaле се зa вaс, не би мoжеле дa гледaaт кaкo вие немaте a тие имaaт и сл. a oд другa стрaнa свекoрoт и свркрвaтa лoши и непрaведни, дa ве прaшaм-Живеaт вaшите рoдители вo куќa или стaн пoгoлем oд вaшиoт? Кoлку млaди брaчни пaрoви седaт пoд киријa вo мaли стaневи или вo еднa сoбa кaј свекрвaтa, a рoдителите се ширaт вo 100 квaдрaти? Oти еднa не се јaви дa кaже кaкo рoдителите нејзини јa прoдaле куќaтa зa дa нa ќеркaтa и купaт пoмaл стaн или дa и oтстaпaт куќa a тие дa зaминaт пoд ќиријa?
Или oмaжи се ти, рaѓaј децa и друг некa ти мисли, кaј мене дoјди дa ти гo пoчувaм дететo и oдвреме нaвреме некoјa теглa aјвaр или некoе пaртaлче дa ти купaм. Зa стaн дури кoгa ќе умрaм, пa ти мoли се свекoрoт и свекрвaтa дa умрaт пoбргу.

 

Се водам според постот на феминката и претпоставувам дека ја кажува вистината, па добивам слика за него. И форум е де ова не е конференција, па да се стегаме збор да не кажеме. Во теми снаи и свекрви секакви изрази има, овде свекоров да не треба душичка мила да го нарекуваме?
@kukla21 Стариот е родител само за едното дете. Му дал поголем стан и му помага финансиски, а не и на другото. Ете тие живеат во станот на свекрвата. Може таа оставила аманет за синот и сната, а не стариот.

 

А зошто мислиш дека нема такви? Еве моите ја продадоа куќата од 400 квадрати за да на брат ми му направат куќа од 200 и мене ми го дадат остатокот. Секако не е исто да продадеш куќа во помало место и да купиш стан во Скопје ама мене тие пари ми се најдоа за реновирање на станот зашто зедовме стар и опремување со мебел. Станот го зедовме на кредит. И не се малку тие пари. Треба ли да кажам колку имаат родителите на мм? И пак ќе кажам, не ми е криво што не ми дале само сум сигурна дека теретот кога ќе бидат немоќни ќе биде на нас.
Сега ако почниме со прозивки на која колку и дале нејзините, а колку неговите, навистина нема смисла. Конкретно за проблемот на феминката, таа не му ја сака душата, не бара некој да даде нешто што нема. Таа не побара свекор и да оди под кирија. Тој стан постои и е празен.
Јас секогаш кога би имала потреба би побарала од моите, не од неговите, иако моите не ни дозволиле да барам, кога имаат сами даваат. Не дека ние не можевме и без тие пари,ама ете тие сакаат да помогнат колку можат.

 

@anel мислам дека е тоа поентата.
Твоите сакаат да ти помогнат, сакаат да ти дадат, и чувствуваат дека им е должност. Секако заслужуваат и благодарност, нели
Меѓутоа, вистината е дека не им е должност, а и којзнае какви задкулисни игри има во случајот на членката - јас до сега не сум видела старец да сака да живее сам со некој што не го гледа, а некој друг да нема кај да се прошири
Затоа викам, пребрзо се суди стариот, да ја чуеме и неговата страна може не би се сожалиле на членката толку. А башка, неа татко и е терсене, свекорот терсене, золвата терсене... ете, мене тоа не ми е толку веројатно.

Иначе зборував со мајка ми на темава, се насмеа и рече - камо мене некој 40 квадрати да ми дадеше кога се мажев.
Иначе моите исто живееле субстандардно, бидејќи куќата била во изградба, ама уште 10 години ја доградувале, се немало пари. Мајка ми без работа, татко ми на 3 раб. места и јас бебе.

Ете, со многу жртви, куќата супер ја направија, направија викендица итн. Јас немав своја соба до 5-6 години, спиев со моите.

Многу е лесно да кукаш и плачеш како немаш и никој не ти дава (а и е дадено), потешко е да засукаш ракави, и во слободно време да бидеш амал, ако не можеш подобро.

Исто така, сакам да споделам еден пример до членката, не знам како и е никот па да ја тагнам - другарка моја со сопругот и детето живеат во гарсоњера од 35 квадрати, за да имаат спална преградија мал дел од станчето, па имаат внатре само кревет, креветче и мала наткасна, баш од овие причини (еден сака да спие, др. да галами итн). Гипс картонот и една врата не би требало премн. да коштаат.

 

@CameliaMiller , никој не рече дека му е должност на стариот да даде, нити пак некој може на сила да му земе ако не сака. Мене од чисто родителски аспект несфатливо ми е да ги гледаш децата, внуците како се стискаат, а можеш да им помогнеш. Можеби е до нарушени односи, но колку што сфатив не дека тие не комуницираат воопшто. Можат да се разберат, само ако имаат волја да го направат тоа.
Еве јас сум и ќерка и мајка. Можам да кажам дека не ме боли исто за мајка ми и за син ми, колку и да звучи глупаво тоа. Во такви ситуации родителот е тој што треба да балансира, ако дојде до замерки, кавги, нарушени односи, на родителот треба да му е побитно да има нормален однос со своите деца или пак да биде врската помеѓу нив.
И родителите прават грешки, некогаш од непромисленост, а некогаш своеволно. Секако треба да сме благодарни на сѐ што ни дале, но за мене повеќе значење има желбата да помогнат од колку она што ми го дале.Ете мене не ми е јасно како некој нема желба да помогне, да ги види своите деца и внуци среќни.

 

На темата ми фали искреност... море на цел форум фали искреност.
Сериозно не очекувате помош од вашите родители??? Сериозно сами постигнавте се во животот? Сами станбено се решивте...немаше некој да ве подбутне и да ви даде ако не друго барем кров над главата?
Чест на исклучоци , ама јас повеќето кои ги познавам добиле кров над главата (стан, спрат, соба или цела куќа) од родителите. Ете и јас живеам во станот даден од старите и сум задоволна што ме помогнале па се осеќам должна јас ним да им помогнам кога тие ќе бидат немоќни. Едноставно ова е нашата земја каде така функционира се. Не заборавајте дека не секој има услови и плата сам да купи стан или да гради куќа, е тогаш многу боли родителот да има, да не го користи а да не ти го дава. Ејјј, родителот кој една глава да го заболе ти ќе си тој што ќе треба да му помогнеш.
Ако родителот не даде на своите деца, на кој ќе даде? Ете има услови за да им биде подобро на четиричленото семејство, ама нееее, треба да молчат и да се радуваат на тие 40квадрати. Или евентуално сами да створат подобри услови без разлика дали земаат 200 евра плата, нека си се снајдат, ама да не сонуваат за подобрите услови кои таткото може ама не сака да им ги даде.
И јас би очекувала да ми дадат родителите (моите или на мм) стан со подобри услови, ако имаат да дадат, ако не душата не можеш да им ја земеш. Да не се залажуваме, не живееме во време кога лесно се стекнуваат недвижнини (стан на пример), и на сите ни се сака толку вреден подарок.