Криза со станбеното прашање

Пред некоја година и јас мислев да пишам за мислење на форумов на тема имоти и станови ама сфатив дека секој си има право на различно размислување од моето. Мајка ми и татко ми се во одличен брак преку 30години, двајцата имаат станови плус од родителите во кои сеуште живеат моите баби, верувале или не никогаш не направиле муабет за нивна делба или план што би било со нив во иднина. Јас и мм не сме такви, размислуваме и планираме со години однапред и во една ситуација кога сакавме да направиме поголема промена во животот сакав да знам дали моите мислат во иднина-подалечна да ми остават дел од имотот. Јас и брат ми сме две деца.

Не знаете каква трагична реакција добив од моите, мислев дека 2 недели беа во шок од моето прашање. Не добив одговор никаков, полумуабет дека кога ќе дојде време ќе бидам известена или нешто така Отпрвин ми беше мака и чудно нивното однесување ама што можам колку луѓе толку карактери. Со целава приказна сакав да кажам дека не се секогаш свекорите и свкрвите оние чудните

 

Јас да сум на твое место, односно на место на мт, ке се чувствувам помалку вредно и отфрлено.
Се работи за 3 стана, еден од 100 м2, друг од 65 и трет ( каде и живуркате) од 40. Искрено мене дневната ми е 40 м2 со кујната заедно, па знае склет да ме фати, а не пак се да е во тие 40 квадрати ( кујна, купатило дневна, спална, детска,.. буквално се)


Пишала некоја погоре зошто не го издавате овој стан под кирија, па да бидете киријаши во поголем, со доплата, ајде де, нешто читнале ама не дочитале. Како да издаваш стан под кирија кој не е твој, туку е на свекорот?????????????

Аман што свекор ке беше стипса. Нека ги земе во гроб мамата негова. Место да биде весел што две внучиња му дал горнион, место да биде задоволен, што снаата му подава јадење ( а нели не е ДОЛЖНА, како што тој не е должен никому ништо да дава), тоа дрдалото родено од пред втора светска војна, мисли ке живи вечно. Цркни тамо еби си векот. Ете за тоа иде до вакви нервози и поделби меѓу децата. Зошто дрдалово старо не го даде барем тој од 65 м2 на синот, големиотод 100 на керката, а тој да се прибере во малиот. Што побогу нему му треба да се пика кај керката, која не го погледнува?

Абе ако не сакаат децата да ме догледаат, бар тој од 40 м2 ке го оставам на некој што ке ме гледа, ама моите ДЕЦА кои јас одлучив да ги имам во животот ке им дадам колку можам, Ова старчево има да даде.

Рековте дека како што ги спечалил тој становите, така треба и феминкава. Ајде де и за тоа ли. Па во негово време знаеме колку кошташе еден стан преку некое претпријатие, ајде сега земете ако можете, со овие нестабилни работи, во ова никакво време, во мочанава држава.

Најинтересни се они што се лупаат во гради дека секој сам треба да заработи, а после на други теми се жалат како на работа ги дробат за мочани 10000 ден. Ако сте способни со 160евра месечно да плакате и кредити и сметки и храна и здравство и деца да гледате, јас ке дојдам да ви ги бакнувам нозете.

Не можам да сватам зошто синот и снаата и двете внучиња да се туркаат во толку мал простор и да спијат со нозете во фотеља, а јас да ја трпам лудата ми керка, која ја избрка и сопствената мајка.
Бар да ви го препише станот па да може да го продадете и да земете поголем.
Е некоја друга феминка рече да земеле сами стан, ама за да земеш стан треба да имаш и пари за учество ( еве ние зедовме стан од 70 м2 со учество од 10000 евра), ама кога се нема се нема. А после тоа идат рати, па камати па ова она.

И аманте веке со празни муабети. Феминкава не му ја побара душата на стариот, туку некој квадрат повеке кој очигледно тој има да ги даде. И не ги побара за да може фубал да игра, или журки да праи со колешките, туку да има комфор семејството и помалку нервози.

Камелија јас пред две год ги пишував истите работи што сега ти ги пишуваш, дури и бев погласна. Те разбирам и во право си, ама ке се сменат многу работи и кај тебе за кратко време, па ке видиш дека колку и да си способна и самостојна, ке ти стави некој кочница. Некој на кој нема да можеш да му речеш не или стој неможе. Верувај.

 

@kukla21 станот не им е даден на поклон, туку на користење. Има разлика голема. Да им го препише, може ке го продадат тој и ке инвестираат некое кредитче за поголем, ама вака нит се водат нит се тераат. А пошто старчево не потпишува сега, значи ке чекаат да умре, па да добијат дел од мајката/ свекртвата, а тоа може да е и подолго време. И после ке рече некој да не се радуваш на туѓа смрт. Не е тоа радување, туку нужно зло.

Не знам што ми е со хормониве од сабајлево, ама крајов на трудночава ке ми биде луд осеќам.

 

Добро а кому треба стариот да даде ако не на децата?
И ти велиш дека си живеела под кирија ама си заштедила за сопствен дом. Браво алал да ти е. Ама еве феминкава има мали примања и не може да заштеди. Што да прави таа? Да излезе на канал 5 со молба за помош? Им стариот 3 стана,а фемонкава не рече најголмиот, туку бар средниот да има една соба каде може човек раат да одмори на лежај а не да спие со нозете во фотеља. А за да има поголем од овој сега што го корсти, стариот или да им го даде поголемиот или бар овој да им го препише за да може да купат поголем. Јас др решение не гледам.

Нас ни иде 200 евра ратата за кредит, што е приближно 1/3 од платата на мм. Е сега ако кај феминкава примањата се 2000 ден тогаш таа за кредит ке треба да двои околу 100 евра. Ама за да ги двои тие 100 евра за рата од кредит, таа треба да има платено учество. Е сега таа наредниве 5 год треба да се стиска само за учество, па после да мисли на кредити, а што ако во меѓувреме остане без работа некој од нив? Е сега знаеме дека рата за кедит и а најмал стан нема под 9000 ден ( 150 евра) , така да на феминкава и остануваат околу 11000 ден за сметки, храна, облека, градинки, школо итн. Епа не се може бе луѓе не. Кредит обично е на 20-30 год, а со нестабилниве работи тешко да се одлучи човек на поголем кредит.


Инаку и јас од истите причини не живеам со старите на мм, пошто неговиот татко сака за се да биде прашан и да му се лиже гз. Ама ок старост ке дојде, болести еден куп итн, па да видиме кој колку и кому ке му лиже. Лоша сум станала во последниве 4-5 месеци уфф.

 

Абе види, не си должна, не е ни мајка ми должна. Зборувам од законски аспект.
Иначе, јас не реков дека е еден батален, а друг се величи, ама навика е тоа македонска, одма нешто не штима

 

А татково го препишал големиот стан на ќерката или и на неа и е дадено да го користи? Јас мислам полека да му објасните дека ви е тесно во маалиот стан и да побарате да ви дозволи да го изнајмите а со парите и доплата да изнајмите поголем.

 

Оцкензи, не знам што носи иднината, само промените се вечни.
Секојдневно се соочувам со кочници, работам во држава каде што никој не зборува во свое име, сите имаат некој да зборува за нив Затоа и без сигурност не основам семејство.
Може утре земјотрес ќе има, не знам. Ама тоа е можеби и до карактер, не раѓам додека немам каде.

Јас барем сите што ги знам и што добиле стан од родителите, никој не го препишал, туку луѓево живеат, а станот е на име на родителот. Не навлегувам колку е тоа добро или не.

 

Ima sekakvi.imam rodnina koj se vekje stari i toj i zenamu so vozrasni deca po 26-28 god i do den denes ziveat pod kirija.ete vo zovotot ne uspeale da dojdat do svoe dodeka roditelite na zenava se imotni.imaat stan koj e prepisan na sinot( ova deka mora sinot da ima se) a toj zivee i pecali vo germanija a stanot e pod kirija, imaat eden kup nivi i ete ne saka stariot da prodade i da pomogne na sopstvenata kerka a zosto?? Bila zensko..mislam svasta.
I jas da sum na mesto na vlademila bi mi bilo krivo svekrot da ima tolku stanovi a ja da se tutkam vo garsonjerce..ja neznam ova starive sto se zamisljaat i onaka koga ke umrat zakonski se se deli na decata edino ako skrisno ne prepisal se na omilenoto dete.moive imaat eden stan normalno deka utre toj ke se deli na dva dela moj i na brat mi

 

Тоа ти викам и јас не сакав дете дур немавк аде, сега имам и каде и чекам принова, ама сепак нема секогаш се да имаш. Сега кога ги имам овие две раб немам свои примања. И баш овој период свекор ми си го покажа лицето, мислеше дека штом јас немам работа толку од нас и ке почнеме да молиме. За тоа ти реков предходно дека секогаш нешто нема да с
штима. Ај да не се објаснувам сега за мене, пошто др е темава, но ке ти пишам еден ден како се сменија работите.

И уште ова да ти го кажам. Со време стави им до знаење на сите дека сама ке се бориш за семејството и тоа кажи го гласно, за да не биде после мешање кај што не им е место. И да не чекаат од тебе после кров да им смениш, плочки во купатило да смениш, незнам каков кревет да им купиш или која соба да им ја отстапиш.

 

Џабе и ние тука пишуваме, џабе и таа пишува и наоѓаме решенија. Јас како што сфатив, мажот не ни сака да збора со татко му, од некои негови си ИКС причини, така да свекоров и да сака и да нејќе да даде, муабет се нема направено на таа тема. Да се делат децата не чини, во никој случај 100% се сложувам, ама од кај да знаеме како било... можеби золвава си бара, а мажот на татко му му вели, не ми треба (од инает, од замерки, од срам), а женичкава да не ни знае. Значи, очигледно дома има се нарушени односите, а ние најмалку тука можеме да знаеме што било како било, а искрено и Мила може да знае само делови, а не и се што се случува во позадина. Пак ќе речам, можеби никој не ни побарал... кој да им знае, секое семејство своја приказна, а ние најмалку можеме да знаеме или да им судиме.

Мојот став е (неповрзано со случкава на Мила), ако имаш 2 деца, подели еднакво. Кај нас во семејството, мајка ми скоро ништо не добила оти ете, моите си заработувале, си печалеле, си имале, другиве понемале, па тие повеќе заслужувале, греота биле, и така. Па на крајот, тие што беа недомакини и понемаа, и без тоа оставеното останаа, оти не знаеа да ценат и си добија без труд така. Значи, нека се научи детето на труд, нека вложи во станот, во намештајот, што и да е... на готово најлошо е да го учиш... ама ако имаш дај им, олесни им... и на сите подеднакво. Делбата прави големи раздори во семејството.

 

Starive ne prepisuvaat dur se zivi zosto se plasat decava da ne se smenat da ne gi zapostavat, da ne gi tepaat maltretiraat.najlesno im e da kazat koga ke umreme sto sakaat neka pravat.nereseni imoti znaat golem problem da napravat

 

@mami blue можам да кажам поучена од искуство кај мене дома, се чекаше мн. години заради денационализација - дворот требаше да си го купиме итн. Меѓутоа, татко ми и брат му знаеа кому што му следува, од причина што двајцата ја изградиле куќата, а се водеше на име на дедо ми за во тоа време - помалку административни замарања. Дедо ми починал уште пред куќата готова да биде, ама уште 30 години на негово име се водеше.
Немаа некои компликации моиве, затоа што се беше спогодбено Ама за се треба да си човек.

Еве и еден пример. За најдобар другар на дм. Дедо му имаше два сина, 4 внуци. 3 од едниот си, 1 од другиот (другаров). Дур беше жив практично на другаров ништо не му даде, демек овие беа посиромашни - што не беше вистина, ама стариот така си мислеше. Другаров мн. се налути, не за друго, туку дека стариот лажеше, мн. Значи ако сакаш на нив се дај им, викаше, ама не ме прави мене будала. Башка овие 3 мн проблеми му правеа (посвоен е).

Е сега, стариов не препишал ништо дур бил жив, па кога умре, со оставинска другаров доби пола од се - а не четвртина како што сакаа да добие.

Овој пошто секако не сакаше со нив да живее, на крај и таа половина им ја продаде

Заебано е кога дур се живи препишуваат, кога ќе ги нема, законот полесно ќе се справи со имотот.

 

Da ama ima situacii koga starive ne si gi sredile rabotite ni dur bile zivi kako na primer ja kupil kukjata kaj sto zivee so pisan dogovor da ne kaxam daj pari i cao prijatno.nema imoten list na svoe pa sega naslednicive mora da go brkaat covekov od koj ja kupil kukjta a i toj umren pa da gi baraat naslednicite na prodavacot iiiiii do nedogled taka..ebate posle nasledstvoto koga neznaes od kaj da pocnes so nesredeni dokumenti i da frlis eden kup pari

 

@danichap , е ама не е секогаш како што изгледа, за тоа кој трпи а кој не, па кој ќе добие а кој не. Пример ќе ти кажам, нели кога веќе почнавме сите лични ставови и искуства да споделуваме. Од семејството мое... двајца, и двајцата работат и братот и сестрата. Братот со семејството ги троши парите со брзина на светлината, по скапи марки, најскапи хотели, кафани, сестрата со семејството се умерени и трошат онолку колку што им пружа чергата. И нормално на крајот братот останува без скршен денар, а сестрата сепак си останува со нешто. Братот трпи за леб (со најскапи патики, и тие и децата), сестата со нормални патики НЕ трпи за леб. И нормално на крајот мајката го жали синот оти нема за јадење, и трпи за леб, и му дава се што има, првенствено пари, стан, и две коли (кои беа продадени за неколку месеци и парите потрошени), и на ќерката и вика, даваме таму кај што НЕМА. Синот си се разгалува, се помалку и помалку работи, запаѓа во долгови, си чека и си ја цица мајката, мајката упорно дава онаму кај што нема, и останува на крајот да немаат ни синот ни мајката, и останува да бараат од ќерката заем за струја да платат, или мајката бара дури и крема за раце во кутивче колку да не и испукале рацете. Сега мометално становите под хипотека и на синот и на мајката, синот НЕ работи, си чека од Бога (оти така мајка му го научи), и тоа е тоа. Ваљда ако се поделело на пола, или ако се давало на пола, па синот ќе се научел дека треба да се потруди во животот за да не трпи за леб, а не да чека некој да го сожали. Ова е случај што се случува уште откако знам за себе, и е многу јавно, зошто баба ми се јавно си кажуваше и уште јавно си кажува што и како.

Само сакав да кажам тоа... според мене, не е важно кој колку заработува и колку има... кој како си се снашол. Битно е да дадеш подеднакво, зошто од исто место и од исто млеко цицале сите... пак ќе речам, мој став, мое мислење, семејно искуство