Лекарите простестираат поради насилството врз нив

За темава имам поделено мислење некако, но не сум пристрасна зошто од една страна до вчера сум била пациент(и уште сум пациент), а од друга страна сум идно медицинско лице...
Искрено не само докторите треба и фармацевтите да протестираат со нив. Во аптека колку фармацевти имаат преживеано физички напад од пациенти, но за тоа никаде не се збори... Сум била личен сведок на пракса во аптека на такви ситуации... Веројатно не се толку сложни и организирани како АСМЛ.

Вистина и двете страни не се цвеќиња за мирисање. Но, мислам дека има и пациенти кои што се навистина со низок праг на толеранција, не можат ред да чекаат. Искрено, фала богу немам често потреба да одам на прегледи, освен кај офталмолог за рутинска контрола 2 пати годишно. Е таму што се се немам изнагледано. Преку ред ми влегувале, па кавги со мене, млада си ти, ние да завршиме брзаме (брзате само вие?!?!), па урлање по ходници зошто немале термин, шо било проблем да ги прегледаат туку така. Ние другите што сме си закажале термин будали ли сме? А од друга страна па и офталмолозите кај кои сум одела некогаш знаеле да се агресивни, па да викаат... Прво срамота е воопшто у 21век работи да се решаваат со тепање... Друго, па и за академски граѓанин, уште и со диплома доктор, специјалист, срамота е да повишува тон, да се однесува неетички и уште повеќе да ја подгрева ситуацијата со нервозен пациент...

Поддржувам мирен протест, да, но и докторите треба да го променат нивниот однос, не само пациентите. Зошто ароганција, нервоза, викање од овој тип, цитирам "КАЈ СИ ДОШОЛ БЕ ТИ БЕЗ ЗАКАЖАНО, ШО МИ ВЛЕГУВАШ ВАКА У ОРДИНАЦИЈА, АЈДЕ ИЗЛЕГУВАЈ"...
Не може ова на посмирен начин ли да се соопшти... Има луѓе со краток праг на толеранција, толку им треба да почнат со напад. Ако едната страна е нервозна, ти биди смирен барем, медицината е хумана професија, не се однесувај така животински. Ова од страна на пациент го мислам.

Еве сега како студент на медицина ќе си кажам мислење, да речеме сум дипломирала за некоја година, овие доктори од погоре опишаните ми се пример како НЕ треба да се однесувам со пациентите. Свесна сум дека ќе се соочам со луѓе со различни карактери, но мое ќе биде да останам смирена и покрај се. Би сакала да има обезбедување веднаш во близина на катот кај што ќе работам и како во аптеките копче до работната маса да речеме, доколку осетиш ситуација во која ти треба помош од обезбедување веднаш да го притиснеш (искрено може го има ова, но не сум сигурна, не сум била од страна на доктор во ординација за да проверам дали има). Би се обидела да ја смирам ситуацијата и во краен случај повикувам обезбедување.

И јас го мислев ова се додека не правеше брат ми операција на државна на оддел детска хирургија. Помина операцијата одлично, докторите од тој оддел навистина работат коректно. Вечерта забранети посети беа плус, но на брат ми требаше нешто да му се однесе, медицинската сестра почна да ми вика кај сум дошла не било сега време, докторот дојде и ми отвори врата и вика на сестрата "не треба така да се однесуваш, гледаш ти кажува дека неопходно е тоа да се донесе, му треба на детето" и беше максимално посветен околу брат ми и сите дечиња таму. Сите се чудеа кога прашуваа дали сме прошле така операција без мито и врски, демек не им било верно. Грешката е и во нас луѓето што поддржуваме систем со мито и врски.

Всушност, заклучокот ми е дека потребни се промени и од двете страни. И од пациентите и од докторите подеднакво. Инаку џабе и протест и се.

 

Кај нас ситуацијата во здравството почнувајќи од однос на вработени, опрема, знаење, однос на пациенти итн.. е сведена на НУЛА.
Организација никаква, и со закажувањата на термини им е се помешано. Ако имаш закажано во 10, одиш во 10:15 и веќе е на ред др.пациент, или докторката доаѓа цел саат покасно затоа што пиела кафе(ова од лично искуство). И нормално, јас со болки едвај издржливи станувам се понервозна и толеранцијата ми се губи, неможеш а да не и преговориш.
Секоја чест на исклучоците кои стварно си ја знаат професијата и имаат одличен однос медицинско лице-пациент.
Се двоумам, ама повеќе и НЕ ги поддржувам.
Ама куќа од покрив не се гради, така да мора многу нешта да се променат кон подобро за да стигнеме и до тој степен да протестираат за насилство.
Инаку покрај сите околности што ти влијаат на расположението зависи и од индивидуата на личноста. Еве живеам во држава каде што имаат здравство супер организација, ама се погодив кај матична-намќор. Уште на првиот преглед кога ме прими се испонаша катастрофа, како јас од што сум сакала сум отишла таму а не дека имам потреба, за разлика од неа кога отидов првпат кај гинекологот ме поздрави со рака, се претстави и ми се заблагодари што сум ја избрала токму неа за матична.

 

Системот е толку уништен, да на луѓето не им останува друг начин, освен по пат на насилство да го изразат своето незадоволство и бунт. Не би ги окарактеризирала нападачите како бескрупулозни насилници кои рандом влегуваат и прават неред пошто така им фркнало тој ден, туку во дадена ситуација во која не те перцепираат како човек тебе или некој твој близок кој можеби е на смртна постела, а никого од тие што треба, не ги боли *****, од човекот знае да излезе на виделина и најтемната страна, губиш контрола и реагираш инстикнтивно. Господата во бел мантил, да се симнат на земја и да стават прст на глава, да си го преиспитаат однесувањето, луѓето да ги перцепираат како луѓе, а не како ходајуќи новчаници од кои како хиени гледаат да зграбат што повеќе за да ти пружат ХУМАН третман, потенцирам хуман, не нешто над нормалните стандарди.

 

Можеби ќе звучам дрско, ама тоа што им го прават на пациентите и однесувањето кон нив на ништо не личи. Ги оставаат да чекаат додека тие си го испијат кафето и испушат цигарето, а некој во ходникот душа испушта. Сите знаеме дека здравствово овдека е под нив, прво повеќе од нив не се ни доволно образовани со дипломата в џеб од татичко и мамичка па уште нос креваат. Бев да донирам крв, докторката ми вели немаш вени, како то можам да немам вени?! Изгледа уникатна сум Пред недела дена да чекаме 1 саат брза помош? Да се работи за мој поблизок да го третираат така, не насилство, пушката и се по ред би средила. И да девојчето што погина од автобусот што се преврти на автопатот Скопје-Гостивар со ампутираната нога умре поради докторска грешка. Сите би ги лежела. Незнам за кое здравство зборуваме овде кога ние здравство во оваа наша државичка немаме. Медицински сестри со средно! Само напред.

 

јас спаѓам во првите,не ги поддржувам воопшто. И јас сум медицинско лице окапав по пракси и волонтерство и маста ми излезе и по се што видов малку е тоа пациентите што им го прават. И како пациент и како медицинско лице зборувам. Малку им е. Да дојдам јас на работа и прво да седнам да појадувам па кафе да испијам после цигара и?? Не за да добијам ќотек туку за да ме обесат ќе бидам. А за тоа време јас додека се "ланчам" некој станал од 5 утрото за да пропатува 2 саати и да стаса на преглед и уште згора на тоа да ме чека да се најадам и кафе да испијам и сето тоа зашто сум сакала да поспијам утрото место да станам порано за да си ги завршам обврските што треба дома да ги завршам.

Пациенти слободно да ме истепате и мене и сите кои така се однесуваат,ни ја почитуваат работата ни ги почитуваат пациентите ни прифаќаат дека згрешиле кога скраја да е им се влошила состојбата на некои од пациентите. Слободно да не задавите сите нас медицински лица кои сме пошле 3та смена на работа за да спиеме а да земеме плата ко да сме сработиле којзнае што. И ич да немате грижа на совест.

Значи лекари и такви лица кои повеќе се шуткате одколку што работите ја почитуваме вашата работа иако често не е коректна,сменете го односот спрема пациентите утре и ваш близок ќе заврши по болници па ќе барате вашиот колега да не оди на мочање зашто имате итен случај и тогаш ќе видите како им било на тие кои вас ви се заканувале.

Не барајте кривица кај што нема кривицата е во НАС самиот персонал поради несовесното работење. Сменете го односот ќе се сменат и пациентите

Секоја чест на исклучоци кои посветено си работат и на работа се лекари а дома се луѓе.

 

Кај нас иронијата е што ако му се случи на нивен близок тогаш сите врски докторски ќе ги фатат и ти ако си појдена на преглед ќе влези пред тебе преку ред. Ич не се секирај

И уште едно прашање со кое лице протестираат? Да почниме ние за нив да протестираме?

 

Кое насилство, изолирани случаи? Никој од нив не сум видела модар да шета, туку сакаат да скренат внимание врз себе и бараат привилегиран третман зашто се сметаат за надлуѓе.

 

Да ни е здравствово како што треба да има ред, никој нема да дојде и да ти рече дека си млада па можиш да почекаш, криви се тие и само тие. Чест на исклучоци кој се за жал 1%. Имав проблем со бубрези, земам привилегиран упат, докторката неможела да ме прими имала работа, не примала пациенти повеќе, па јас да одам да си барам чаре, аха да, ќе и се оладело кафето.

 

Може да бараат да не бидат подложени на насилство, кога тие ќе престанат да бидат насилни.
Стравот дали ќе се грижи за татко ми, ме спречи да му шибнам една тупаница на докорот, кога го прашав за прогноза и ми одговори: Стар е тој, шо ако умри!

 

Кога ќе се јавиме во брза помош, ако кажиме дека е за постаро лице, не доаѓаат господата, старо е си го поминал своето...

 

Ја паметам реченицава, врежана ми е во меморијата и мислам дека од истата ми започна аверзија према медицинскиот персонал, иако бев дете. Сами бевме дома со брат ми, мајка ми на работа, деца, баба ми изненада добива мозочен удар. Се сеќам првин ми дојде да се јавам на брза помош пошто нели така не учат од мали нозе, па отпосле на мајка ми, рачунаш секоја секунда е битна. Вртам од бројот од тефтерот, од една страна имаш дете кое плаче во паника и ги моли да дојдат, а од другата страна ладнокрвна кучка која ти вика добро де што плачеш, стара е она, дали сега дали за 1 година, тоа е тоа. Нешто у таа смисла беше. Тотално ладнокрвно, безосетно. Дојдоа по 50 минути.

 

Мислам дека треба да им се направи анти-протест, па да видат колку незадоволни граѓани има, и да се среќни што некој ги нема упуцано

 

Истото и кај мене, баш со истите зборови. Друг па ни рече на глас уште ти ни фалеше.
Башка уште многу примери имам не нечоечко однесување, пошто окапав по болнициве и Битола и Скопје.
Да се изолирани случаи ајде де, ама она се нелуѓе. Па 4ца од фамилија ми си ојдоа од лекарска негрижа. Јас 3 пати на смртна постела.. Бетер од стока. Не можеле за мене ултразвукот да го уклучат. Башка навреди од типот ваква, таква.
Малце им е.

 

се сеќавам баба ми ја скрши ногата некаде 75-80 год имаше. И замислете не и ставија гипс ништо ич со изговор дека стара е џабе и да стават многу тешко дека ќе и зарасне. Остана сирота врзана за кревет. Синовите дома гзот да и го бришат. Си умре сирота од мака на душата. Јас тогаш дете ама сега ми се плаче. Да не бев дете ќе отепав некој лекар сигурно.

 

Така почина баба ми, ја однесовме во штипската болница, баба ми на заем душа носеше, ама сепак се држеше. Не сакаа да ја прегледат, само така ја "погледнааЌ од далеку и рекоа готова е таа..
Да имаше преглед, терапија, може ќе се спречеше нешто.

Имаше така многу докторски грешки кои велеа дека човекот умира, да не доаѓа џабе на доктор, ама дедото и 5 6 години по таа случка се уште е жив.

Инаку, пред извесен период имав хируршка интервенција поради вагинално воспаление, кога дојде сестрата да ми става инекција и да не праша за појаадок толку лошо се однесуваше кон нас пациентите ко да си им убил некој од фамилија.
После една од цимерките што беше со мене во болничката соба, ми кажа дека била огорчена поради смртта на нејзиниот син и разводот со мажот. Па што сме и ние виновни поради таа трагедија па да се однесува толку лошо со нас?

 

Точно, ама луѓето трпението можат да го изгубат секаде. На улица, во продавница, на бензинска пумпа, во пошта, а за жал здравствените работници најмногу го јадат. Без разлика дали си повеќе или помалку толерантен, дали си пациент или доктор, секој треба да знае дека со агресија и насилство ништо подобро не може да се постигне.

Затоа што лекарите се пренатрупани со прегледи на мал милион хипохондрици кои за најбанална работа се јавуваат на лекар, па овие посериозно болните испаштаат ради сите други. Значи ниска здраствена и општа култура. Ај настрана тоа што еден доктор во просек добива околу 10 телефонски повици дневно, додека трае работно време, за да даде дополнителен совет за некој трет пациент и уште толку кога е дома.

Навистина немам намера да бранам непрофесионалност и незнаење, секој еден кој не заслужува да го носи белиот мантил пред се заради своето незнаење и непрофесионалност треба да биде санкциониран. Сурови сте многу со вашите коментари, осуди и генерализацијата кога станува збор за лекарите. Јас пак ќе кажам, патот до дипломата е долг и трнлив, а третманот кој што го добиваат е нечовечки, потценувачки и деградирачки. Никој не сака да биде привилегиран во општеството, туку сака да има услови за работа, долгогодишниот труд и парите кои ги потрошил за да стекне знаење конечно да му се исплатат, а не да бидат жртви на анимално и нецивилизирано однесување.

Целосно го поддржувам и оправдувам протестот!

 

Го поддржувам протестот,но и ние пациентите имаме право на протест.
Нема доволно лекови,многу од медицинските лица даваат погрешни дијагнози и терапии,и им се дерат на пациентите.
И меѓу нив има партиски вработени.
И сето ова е за протест!
Инаку,секоја чест на оние кои сами се потрудиле и станале доктори и кои се љубезни и праведни кон пациентите и кои правилно ги лекуваат.
Против насилство сум,но од друга страна го разбирам и гневот на народот.
Некои луѓе лесно губат контрола кога доживуваат неправди,а тоа го има и во медицинските третмани.
Треба да се казнат насилниците,но и докторите и сестрите доколку не постапиле соодветно при лекувањето на пациентите.