Маж ми ме удри

Нема зашто да ти е жал.Одамна не сум влегла во таков конфликт бидејќи се научив да ги пресечам и да не дојде до тоа.Или да ги игнорирам, ама сеуште сум со краток фитиљ

 

Ми текна на ова што го видов постирано од една познаничка психолог. Тажно и морбидно звучи, не ми е намерата да ја плашам членката туку општо за семејното насилство нека стои...

 

И краткиот фитиљ не е оправдание за тоа. Кога имаш проблем со некого, разговараш смирено и го застапуваш мислењето за кое веруваш дека ти си во право, за тоа не треба да навредуваш некого или да го тепаш.

Извини пак што те цитирам. За вториот пример...дечкото е ПРИМЕР, како треба да се однесува секој млад дечко со својата девојка. Смирен и културен, браво за него. А за девојката, немам што да кажам...

 

Причината воопшто ама воопшто не е битна, битно е што тој се осмелил да крене рака на нејзе.
Утре, доколку жртвата се одлучи да остане ќе се плаши да се брани од можен шамар при секоја караница, па не дај боже и да ја помодри да стигне до болница, или пак уште полошо, да гледаат нејзините деца насилство и да имаат трауми. А сиротата жена не знае што да прави ќе лаже само за да го оправда и да го прикрие.
Без разлика што кажала, биди маж бе, на поинаков начин среди ги проблемите, ако со насилство решаваш проблем побарај помош кај стручно лице.

 

Оф бре душо, ова ми личи на чист случај на gaslighting - кога некој те манипулира да мислиш дека ти си виновна за неговите акции. Колку и да ме прави лута шамарот, уште повеќе ме прави лута што наместо да каже леле извини или да се покае за неговите акции, он вели Ти си крива, ме провоцираш..
Знам дека е тешко после години со некого кога конечно треба да почнете заеднички живот и да уживате, да ставиш крај. Ама верувај ми понекогаш тоа е нов почеток а не крај.
И немој да се водиш по тоа што овде филозофираме, ти ќе си одлучиш на крај дали да заминеш или да останеш. Ама внимавај твој товар ќе си биде после. И не е крај и ако останеш па после одлучуш да заминеш. Работата е да уживаш со тој човек до крајот на животот а не на наредната кавга да се плашиш да не кажеш нешто ''лошо'' за пак да не те удри. Тоа не е живот, ако се плашиш да зборуваш во сопствената куќа пред човек кој треба да ти биде вечен брачен другар. Размисли си убаво, но никако не му покажувај дека е во право што те удрил, дека си заслужила и слично. Дај му до знаење дека неговото однесување е погрешно.

 

Не знам со кој памет некој ќе оправдува насилство. Без разлика дали е меѓу двајца пријатели, две пријателки, брачни парови. Ако некого навистина го сакаш и почитуваш, незамисливо ќе ти биде да му фали влакно на главата, особено ако тоа го предизвикаш ти самиот.

Не постои ниту еден проблем што не може да се реши со смирен разговор бидејќи еден шамар или претепување не враќаат време назад, не менуваат околности во позитивна насока и дефинитивно после тоа нема да биде по негово надевајќи се дека така ќе ја предомисли другата страна. За жал, има случаи каде што ќе ги изманипулираат квалитетно и жртвата едноставно е куче што изведува трикови и слуша наредби од сопственикот. Нема живот, нема право на збор, како програмирани според туѓи потреби се.

Оди на планина изнавикај се тресни врата излези издувај се на прошетка макар и 2 часа да трае тоа отколку да удриш некого. После ова мислам дека нема назад и нема да оди на подобро бидејќи таа граница е веќе поместена и премината. Штом се премине еднаш, голема е можноста да се премине повторно. Бидејќи еднаш веќе се случи, зошто не пак? Прва појдовна опција за ,,решавање" конфликт ќе биде ова.

Во таква проста околина живееме што сѐ се трпи сѐ додека тој не нѐ изневери. Удрил-удрил, ќути си, да не чуе никој. Маж е, нервозен е, се случува.

Ем не се ангажира за ништо друго ем тебе ти урла- ќути си, маж е.

Развод не се случува само поради неверство, макар што и во ваков случај остануваат заедно бидејќи жената нема поддршка од нејзините.

Па мајку му бре, океј ли е да му бидеш некому боксерска вреќа?!
Зошто да дозволам на некое говедо да ме столчи од ќотек оти сам не знае да се исконтролира?

Не знае како со зборови, не знае како да разговара како човек и на кој начин се решаваат проблемите. Едноставно не сака да се потруди. И прва опција му е удирање за да заплаши и замолчи, па да тера по негово. Да ти влее страв за да те натера да бидеш потчинета и да се чувствуваш виновна.

Се изнервирав. Жално е што сѐ не трпи една жена поради немање поддршка најпрво од нејзините и од страв од осуди, од почнување од нула повторно.

Ако сакаш живот без насилство, со почит кон тебе како човек- ќе заминеш.

 

Читав погоре се прашувате зошто настана расправијата. Значи, прво јас се вратив дома од работа, после некое време тој си дојде. Почнавме да се расправаме за некои домашни наши проблеми, потоа тој се налути повеќе. Да ви кажам искрено работам многу и не стасувам секогаш се да средувам дома. Најчесто за викенди кога сум дома чистам и средувам. И тој се лути почнува да ми вика... И јас му вратив исто, тој ме навредуваше па не можев да молчам! И така се караме и на крај тој толку налутен ме удри. Значи, јас не велам дека сум светица, туку баш не очекував на крај таква реакција од него. Се размислувам еве некое време, и вистина е дека треба да внимавам и јас како се однесувам...
Не ја спомнав мајка му воопшто ниту неговата фамилија.
Иначе само онака да кажам, свекрва ми не е крива за ништо, таа не се меша, живее во друг град, а ние двајца живееме сами.

 

Ти се дерел зашто не си суредила?? А тој што е? фатен да ти помогне. Не душо. Не си барај оправдувања.

 

И да не си светица, пак нема оправдување за удирање. И не си ставај вина себеси. Не го оправдувај.
Карање е едно, тепање е друго.

 

Срцка нема изговор за насилство. Нема да те советувам за развод, туку да му речиш на тој фатениот да посетите психолог или брачно советување, да се види од каде потекнува таа агресија. Ако не сака, и те удри пак си го знајш одговорот. И јас и маж ми сме се карале, толку ме нервирал, а и јас него до степен да сакаме да се опериме меѓу себе, ама никогаш ниту јас ниту тој не сме кренале рака.

 

Љубовта ти е поголема од разумот. За секоја негова грешка, се преиспитуваш и ја бараш причината која довела до караницата. Не си светица, ама не се измачувај со што би било кога би било. За да дојде до вербална расправија, треба двајца, а не еден. Не се обидувај да си ја препишиш вината на тебе. Веќе неколку пати повторив јас, а и другите, не постои ниту една разумна причина за да бидеш удрена. Мораш да дејствуваш.

 

Знам само за еден пример кога едната шлаканица останала на една шлаканица.
Можеби има и други, но не вреди да се дробиш во брак како мрак со надеж дека ќе се случи нешто што е исклучок од правилото.

@BellatrixF лелееее за несредена куќа шамаар??? Да му се плукнам на мажот. И двајцата работите, а таа е куќа на двајцата, не те рани он тебе за да е исклучиво твоја должност.

Батали бе, ваквиве мажи се Боже сачувај. Ем неспособно ем скока. Не седи во ситуација во којашто и во сопствен дом ќе трпиш жртви. Леле леле преку недела не било средено. Или заедно фатете, или ако веќе тој е пашата на мамче и е воспитан да не чисти по дома, викај си жена да ти помага. Ауф големиот маж.

@melnicanecot се надевам нема да ме сфатиш погрешно, брат, ама не ти ја разбирам препораката.
И јас сум Христијанка, но не верувам дека поентата на заедницата е да се простуваат шамари.
За мене христијански е он со сите сили да покаже колку се кае за стореното па да се прости.
За да дадеш треба и да побараш прошка. Ако не чукаш, нема да ти се отвори.

Се изнервирав, маживе ни да ги сакаш се, ни да им веруваш, ни да жртвуваш расцветан врв од коса за нив. Со чест на исклучоци. Коса ми се крена на глава. Дедо ми на баба ми ѝ помагал во сите домашни обврски затоа што нејзе работното време ѝ било флексибилно, некогаш буквално од сабајле до вечер не можела да си дојде дома.

 

Добра личност си ти,ама за ова најдобро е сама да си одлучиш,можеш да не слушаш нас можеш и да слушаш и други твои блиски што те советуваат ама сама треба да пресудиш и да донесеш одлука.Членкиве убаво ти кажуваат дека ништо него не го оправдува што кренал рака,и ср согласувам дека чим еднаш кренал ќе крене и уште еднаш. Сама одлучи си,ама и сепак мораш да работиш на себе и да имаш поголема самоконтрола и да припазуваш на работите што ги говориш.Не само за со маж ти,туку и општо со било кој дали сестра,брат,другарка,шеф,газда, мора да се внимава што се кажува.

 

И целото семејство да му го колнеш нема оправдување за насилство.Не смее да те удира.
Постои можност пак да те удри.Бегај од него!

 

Другар ми ја нападна жена му пред цело друштво... и успеа да ја удри неколку пати по лице пред да успееме да го совладаме и смириме. Причина беше што пред да дојде тогаш, дознал дека жена му го изневерила со друг... (всушност, сите во друштво знаевме освен тој )
Не е важно...тоа беше во 2007 година. Прв и последен пат да ја удри (барем така јас знам) .... Се разведоа лани зошто она дозна дека тој се гледа со друга... кога дознала го размавала дома со се и сешто... убаво го погодила само еднаш, со вазна по рака и му имаше скршено еден прст...
Не сакам да кажам никаква поента или став со муабетов...само кажувам дека се има на светов...

 

Трагикомично е како векови поминати применувајќи го абсурдниот концепт за полова супериорност на еден вид довело до тоа во едно наводно цивилизирано и софистицирано човеково општество, едниот пол од определен вид да биде целосно неспособен кога станува збор за самостојно самоодржување.

Кога двајца еднакво способни возрасни личности живеат заедно во едно домаќинство, треба да знаат или барем да имаат основни познавања, да ги извршуваат сите домашни обрски.
И не се работи за тоа на кој пол припаѓаш, туку потекнува од основна култура, способноста и независноста да знаеш се грижиш за самиот себеси кога е потребно во одредени ситуации.

Поради тоа и разбирам зошто мажот реагирал бурно - бидејќи неговата благосостојба не зависи од него, туку од некој друг и истата не е реализана, секако дека тоа кај него ќе предизвика агресија поради загрозување на едно од неговите основни интереси, како и потсвесен револт заради неговата неспособност.

Ова воопшто не е природно, ниту пак нормално бидејќи половата доминација во човековото општество никогаш нема да може да те нахрани и да обезбеди хигиена.

И како резултат на тоа се појавува семејно насилство, кое патем е противаконско. Одделот за насилство против жените на САД го дефинира семејното насилство како „начин на навредливо однесување во некоја врска кој е употребен од едниот партнер да добие или да задржи власт и контрола над другиот интимен партнер“.

Семејното насилство кое @BellatrixF го искусила од страна на својот сопруг е манифестирано не само преку физичко, туку и преку емоционално и психолошко малтретирање и претставува тешка навреда за феминизмот и неговите цели.

Една здрава и нормална љубовна врска се карактеризира со еднаквост, почит, безбедност, а не со доминација, омаловажување и насилство во било која форма.

Секоја припадничка на женскиот пол мора да има самопочит и да сфати дека човекот со кој живее можеби според Законот за Семејство се смета за нејзин сопруг, но тоа не секогаш значи дека така и се однесува во реалноста. Насилството никогаш не треба да биде применувано, ниту пак оправдувано. Самиот факт дека некој без двоумење се осмелил да крене рака врз тебе, треба да ти даде до знаење дека истиот не те сака и не те почитува и како жртва на семејно насилство треба да разбереш дека не си безбедна во негова близина.

Nobody wants a relationship like the Joker and Harley Quinn...

 

Не се осеќам како насилник.Без причина не сум удрила некој.Секој си одговара за своите постапки, јас за моите ти за твоите итн