ме интересира дали сте имале “средба“ со манијак ,со седа руса коса во близина на веро трговскиот...сред бел ден човекот си праи fap fap fap
Јас имам 2 случки -На 6-7 години со другарка ми надвор искочени и еден стар човек ни доаѓа и ни вика:Сакате сокче?Ви се јаде нешто?Сакате да ви купам сладолед?Сакате смоки?Дојдете овде позади зградава и ќе ви дадам!Ете таму имам чоколади,смоки,сокчиња..И ние цело време викавме не,не и овој упорно и упорно.Среќа се појави брат ми со другари и овој испари.Другарка ми си замина а јас останав уште малку и кога отидов дома мајка ми ми кажа дека мајката на другарка ми и се јавила и раскажала што ни се десило.И татко и го средил тој. -На 11-12 години се лулам на лулашки со другарка тоаѓа еден старец и почнува да си работи.Кога ќе поминат луѓе се крие и после пак глеа во нас и си врши.Ние почнавме да се смееме и не ни беше страв зашто имаше родители со деца.После некое време почна да не ваќа страв зашто луѓето си заминаа и затоа ние шпринт. Ми се има случено само навечер некој да ми свирка затоа подобро да проодам 15-20 мин повеќе отколку цел живот да ми се уништи. А за одбрана тука сум јас самата бокс,гризење,штипење,клоца кај што не треба...камења,стаклени шишиња има секаде.
Трагични се, и сакам барем на момент да им навлезам во психата да видам што си мислат. Најизбедиран ми е еден од градски, као демек продава весници - а на насловна уште кингерот на Трајковски го има, и се врти цело време околу девојчиња мали. Многу сака фаци да прави, значи при секој потег има нова фаца, го имам набљудувано. Едно 95 посто од нив се големи неспособњаци, и неспособни се за ништо друго освен клатење низ парк и манијачење.
Манијак. Збор кој со самото негово читање, или слушање ми буди чувство на револт, на немир. Тие таквите, несмеат да бидат наеркувани ЛУЃЕ во ниеден случај! Според мене, тоа се едни обични психопати, кои сакајќи или не, постанале такви. Како и сите вас, и јас има случка со еден таков. Ништо страшно, само обично воочување дека и тој е еден од нив. Како мали, мене, сестра ми и братучетка ми не` учеа на култура, на почит кон постарите, со поздравување и кажување обичен „Добар ден“. Ние, толку мали, и улави, на секој, абе буквално на секој, кој ќе поминеше низ маало, му кажувавме добар ден. А тука, имаше, и уште има, еден таков манијак(човек во своите 30,40 години), и ние незнаејќи шо е каков е, и на него му кажувавме, го поздравуваме Дотичниот господин. Како минуваа годините, како ние созревавме, сфативме, т.е. ни кажаа да стоиме подалеку од типот, дека всушност и он е уште еден од мрднатите умоболници. Како пораснавме, значи и ден денес Дотичниот не` поздравува, со тоа негово „Добар ден“. Дал да плачам, ил се смеам. Спојлер Инаку, имам слушнато, дека истиот, сега неодамна, бркал некои типки. УМОБОЛЕН. Само Хитлер за таквите, у посебен логор ама!
Иначе јас сум многу тромава за бегање ама прееска го газела трчав од веро до гтц зашто не бркаа едни браќа
Јас сум магнет буквално за вакви.. ако кажам животни ќе ги навредам животните, а луѓе не се тоа сигурно. Еднаш за малку избегнав киднапирање, ќе ме качеа во комбе тројца шиптари кај железничка, среќа ми заѕвоне мајка ми во тој момент кога кретенот се симнуваше од комбето (инаку живеам на 5 минути од железничка) и почнав да пискам, татко ми дојде за 1 минута ми се чини облечен во пижами, ама копилињата си отидоа. Премногу ми е криво и ден денес што не им запамтив регистарски таблички, ќе го окркаа дебело, а мене што ми се скратија десет години од животов мање битно.. Бев мета и на еден кој телефонски ме тормозеше, психички ме малтретираше буквално, ми ѕвонеше во три, четири, пет, шест саат сабајле, се претставуваше како некој Аце, ми збореше колку бил попален и сакал да ми го акне, ама на тортурава и дојде крај кога му се дозна идентитетот (инаку во прашање беше 54 годишен дедо од Куманово) вртел по случаен избор и му се трефнал мојот број, па му се засвиѓал гласов мој по телефон и продолжил да врти ко неарен. Се спаси од пријава, помина со предупредување. Од тогаш ми нема ни титнато, а камоли да имам по 67 пропуштени повици како што имав. Би рекла се спаси и од сигурна смрт, зошто татко ми ако дознаеше не се сомневам ама ич дека ќе му ја расцветаше главата. Исто кога бев помала со другарка во паркот одма пред мојава зграда направија лулашки и имаше едно како коњче, се качуваш на него и те носи напред - назад, ние двете седнати се забављаме, пред нас имаше клупа, а на клупата еден старец кој очи не тргна од нас. Заиграни и замуабетени не го ни приметивме, се додека не го извади патлакот низ патентот и буквално останавме :geek: вакви, не ни знаевме што е тоа, ама знаевме дека не е ко она што ние го имавме долу. И си станавме фино лепо дојдов дома, се вратија моите од работа (тогаш баба ми ме чуваше) и дете како дете, го раскажав цел ден сосе делот за чичево, каква коса имаше, што носеше, што ни извади и наредното што го памтам е дека татко ми ко фурија излета од вратата и го немаше мноогу долго време. Тек кога потпораснав сфатив дека го барал, сфатив и што ни покажа дебилон, а што е најтрагично до ден денес не можам да му ја заборавам фацата. Ретко одвратна и гнасна. После тоа една вечер кога идев накај дечко ми, имав малце пари во мене па се решив да ги искористам за да се вратам со такси, а да одам натака пешки, беше околу осум ипол, што значи не многу касно, доста фрекфентно, многу луѓе, коли, посебно што е во Центар местото (пак Железничка ама сега од страна на социјалното). На семафорите од една страна чекам јас, од друга еден дечко на точак, повеќе од 25-6 не би му дала, небитно. Го приметив како појава, ама далеку дека застанав и дека се ѕверев, а уште помалку дека давав сигнали на заинтереснираност или било какви провокации. Светна зелено за пешаци, се разминавме двајцата и сега си идам јас олабавена скроз и позади мене дечково на точак, здраво јас сум тој и тој (некое босанско име ми кажа) дали ќе сакаш да ми го дадеш твојот број? Викам не, пак прашува, моли пусти, викам НЕ и те молам тргни ми се ќе викнам полиција, човеков абер нема. Луѓе врие овој ми се лепи ко да се знаеме цел живот. Вриснав силно НЕ и тогаш го снема. Дури мислам дека бев спремна да му ја удрам една, колку ме исплаши толку ме изнервира и ракава сама ми поаѓаше накај него. Парите што ми беа за повратно такси нормално ги искористив одма, а на враќање ме донесе другар на дечко ми. Имам уште многу, ама ќе треба да пишувам до задутре. Иначе, нај, ама најтрагично е тоа што луѓето кои поминуваат гледаат дека постои малтретирање од едната страна, сите сеир фаќаат, а никој не застанува за да одбрани. Тогаш под железничка кога ми се симна инцестот од комбе, се утепав од врискање, милион луѓе имаше, никој не застана ни секунда, само се ѕверат и си бркаат своја работа. Да не проработеше мајчинскиот инстинкт мислам дека до сега ќе бев пронајдена мртва со извадени два бубрега, црн дроб и јетра. Или може ќе ме рентаа. Страшно, само смрт за овие!
леле кај нас во прак среде бел ден си го д**ка и трча по жени..ете почна да се мотка околу улицава моја...пријавле соседите дека е во околината но ете не бил таму манијакот-бил на поминување па се исплашиле комшиите...ццц....и ако нападне нкоја....
Нас со другарките повеќе пати ни е случено да не манијачат и да ни се *попратат* Албанци по нас... Буквално не следат, довикнуваат... Летово, едно 10 пати минимум ни се случи. Да не може човек на раат да излези да си прошета.
... Денес ,се враќам од центар,одам кон автобуска да чекам автобус...двајца позади мене,неиживеани манијаци.. одеа позади мене некое време после се затрчаа кога ме удри по задников најсилно што можеше и брзо трчајќи заминаа секако не можев ништо да направам бидејќи многу несвесна бев за целата ситуација,сериозно многу силно ме удри претерано ме болеше. Страшно се исплашив,ѓубре едно манијачиште!!!
Доаѓа еден таков на работа кај мене,човекот е дупло постар од мене и ми е многу одвратен уште кога ќе го видам како оној на една реклама за Мока кафе ли беше,незнам со една што и вика бабо,е таков,и сега кога и да ме види дека сум сама на работа доаѓа и ме прашува како сум,кога ќе завршам со работа за да одам со него на кафе ,и викам секогаш дека неможам,а типов нон стоп го среќавам кога шетам со другарките и само ме мањачи и ни здраво не му кажувам и секогаш ме гледам сама и сигурно осетил до сега дека немам дечко и затоа ме тромози ,последно кога беше ми вика те најдов на фејсбук и убави слики имаш,добра си и ме погледна во телото со манијачки поглед ,леле многу ми е одвратен се си мислам да му спомнам нешто демек имам дечко ама се сама ме гледа
Eсперанса,многу ти е гајле дали имаш дечко,никој не смее да те тормози ,посебно не јавно.Mногу пази и не одговарај му ништо ќе престане да те задева.
Paботата е што човекот се прави многу фин и се знае со моите газдарици,си прават муабет,а сум го приметила еднаш како влегува во една пекара и пак муабет со девојчето внатре мислам дека најдобро е директно да му се кажат некои работи бидејќи по мојот израз на лицето не сфаќа
Абре каков солзавец, дезодоранс ќе си норам во ташна, ќе го испрскам во очи па ако сака цел живот слеп нека шета, мамето нивно скапано!! Пред некое време ми се деси, си идев по улица на сред бел ден значи во најголемите вруќини,од фризер се враќав, и поминувам покрај една кола отворен беше прозорот и гледам човеков си врши работа внатре, а можете да замислите улицата како што е долга колку време сум идела пред него . Кога го видов ( а сакав на стаклото фризурката да си ја видам) бев као Не ми се верува што гледам. А плус имам и еден комшија многу е страшен, малце е пореметен изгледа незнам, има околи 50 год. не е женет абе луѓе да видите онака идам позади него и сеа ако ем примети ќе иде и ќе подзастане ќе се сврти, после пак.. Ептен ми е страв од него, а две куќи од мене живее Да цркнат да даде господ. Еве убава идеа, од сега нешто спреј, дезодоранс ќе носам за сваки случај..
Леле ова предходново што го пишав не е ништо мислам во споредба со денес што ми се деси, незнам кај мене ме снаоѓаат вакви работи значи, ми се повраќа сега кога ќе ми текне.. Прееска накај 1ипол ( сред бел ден значи!!!) си чекам автобус, ама немаше никој на автобуска сама бев, а тука на автобуската имаедна продавница за гуми и такви некои делови за кола што знам.. И доаѓа еден со кола се паркира баш пред мене на автобускава, ама не го заприметив мислев нешто до таа продавнизата пошто обично застануваат или незнам чека некој има куќи позади.. И си стојам јас, овој да ти отворил прозор и си работи.. А јас не го ни гледам, сеа нема да се зјапам по коли.. И убаво си причекав јас автобус, се вртам случајно и го приметив дека ме гледаа и ми дојде сумњиво одма свртев глава ама ми светна Се свртев уште еднаш и се запрепастив Среќа во тој момент едно машко дојде, јас незнаев што да правам буквално, избегав назад во една уличка се пикнав и овој си затвори прозор и си отиде!! Еј, сред бел ден, значи гадно гадно гадноо Ми се повраќа кога ќе ми текне...Како си стоеше пред мене, а јас па глупача не го ни приметив ама кај ни на крај памет сега, нема да се ѕверам по коли што има кој има, изгледа треба! 4 очи отворени!
Кога имав 18 години, еден идиот ме следеше по автобуси (прво бев во еден, па се симнав да фатам автобус накај Аеродром). Прво не обрнав внимание, па се симнав на автобуската после Бисер која се погоди празна тогаш. Манијаков се симна после мене веднаш и ме фати за рака (сред бел ден!) и ми вика „ајде да се запознаеме“.. Човеков беше повисок од мене, постар минимум 15 години и далеку покрупен.. за среќа со самодовербата немам проблеми, па го откачив. Ми вика „ме потсеќаш на бившата девојка, многу си добра“ или нешто такво беше, јас му одговорив „неможам да ви помогнам, за тоа има психијатри“... и овој пак по мене, јас тогаш почнав да се силам, демек ќе го тепам ехх дете .. и за моја ГОЛЕМА среќа наиде кола кај паркингот и овој фати магла. Стравот после ми дојде, кога сфатив како можело да заврши ова. После ова, сите четири очи отворени, некој и малце да ми изгледа сомнително се трудам да го одбегнувам.
Манијаци-такви одвратни суштества, отсекогаш постоеле...Еднаш јас и уште 2 другарки се шетавме и гледаме еден беше пикнат кај едни ко грмушки,нешто така беа и правеше што правеше,ова се случи на дење...Кога сме спискале,фативме да бегаме...Гнасотија гнасна,за таквите само жолто комбе и право Бардовци во установа за таквите ретарди...
Јас имам доживотна траума од манијаци!Низок ми е прозорот во вц и многу пати ми се имаше случено некој рака да подади низ прозор или да фрли петарда жими се многу голем ремет е!Па ајде татко ми се заангажира стави жичена ограда но стравот е останат и ден денес не влегвам во вц а да не е прозорот затворен! Друга ситуација што дефинитивно ми покажа колку оболени луѓе има на светот!Имам две внучиња од брат ми и си играа на паркингор пред куќата со други дечиња комшивчиња и само слушам јас од кај мене во соба некој плачи,некој се смеј некој писка и јас со трчање надвор и луѓе бре не верував на очите што гледам!Човек така накај 30тина години изваден надвор алатот и се задоволува пред децата!Кога сум фатила да го бркам и јас не промислив дека мене може нешто да ми направи туку само почнав да трчам!Жал ми е што не му го запаметив ликот за да го пријавам во полиција!
