Прво мораш да прифатиш дека ова е крај.Понашањето на дечкото воопшто не покажува дека тој чувствува нешто и значи дека те искористувал за секс.Колку и да е тешко мораш да ја прифатиш вистината и да знаеш дека пвде нема ништо за тебе.Зарем ти би сакала да бидеш со некој кој не знаеш во кој момент ќе си замине со бившата?Друго мислам дека нема потреба да правиш ништо околу него затоа што така ги намалуваш само твоите вредности.Едноставно продолжиси.Излегувај си,најди си занимации кои ти се интересни и така... Што се однесува до тоа дека неа ја нарекуваш курва Тоа што ти ќе ја навредиш неа не ја менува сликата за неа туку сликата за тебе.А тоа можеш да го забележиш и од коментарите на феминките.Тоа каква е таа не е битно.Таа на тебе не те повредила,не ти направила ништо,не те искористила.
И мене некогаш на моменти ми недостасува бившиот, но ќе се сетам и што ми направил и што заслужувам па така ја убивам желбата за него. Има денови кога ќе се сетите на вашите дијалози, прошетки,бламови,радости...но сепак тој ве разочарал на некаков начин. Тоа е најважно. Дека во некој битен ден потфрлил. И ...никој не е незаменлив
Имаше период кога ми недостигаше многу, период во кој го мразев него, период во кој се мразев себе и не си простував што дозволив да ми го направи тоа. Ќе видев негова слика со некоја девојка, плачев. Уште сум лута на себе што се променив поради него и што отфрлив многу луѓе благодарение на траумата што ја имав од него. Одамна престанав да го сакам ама криво ми е што испадна така затоа што во таа врска вложив се што имав. Веројатно многу добро глумел, а јас слепа и наивна се вљубив како будала. По првите знамиња почнав да оладувам и чекав вистинскиот момент, да разговараме очи во очи и да ставиме крај. Крајот беше лош, ама ме направи силна, храбра, да научам да се борам за себе и да бидам повеќе внимателна. Имаше период во кој проба да ме врати назад, но си стоев на збор. Без разлика колку го сакав, себе се сакав повеќе. Имам бледи спомени, и како тече времето, се повеќе и повеќе заборавам на се што се случувало. Дијалози, први бакнежи, прв секс, прошетки... сето тоа е избришано од меморијата. Денес сум среќна, исполнета, го живеам животот, убаво ми е. Не се вртам назад.
Mi nedostiga, uzasno mi nedostiga. Ama znam deka me imase i togas smesteno vo kategorija zabava i seks, taka da zdabe se macham. Ama nekoi ubavi momenti mi idat, eve ima nekolku meseci i ne mozam da go prebolam. Izgleda jas sum budala, ama toa e. Mi ja unisti zelbata da bidam so drug. Sto ako i toj e gjubre? Zatoa se izolirav. Me boli nesto vo srceto i me bodi.
Ми недостига и тоа многу ама ќе умрам нема да му се понижувам. После толку многу време со него се осетив посебно ваљда добро глумел Уште поболно е што немам никаква причина ,ама нека го нека тера...
Имав долга врска од 5 години со еден дечко, но раскинавме бидејќи едноставно не одеше. Повеќе станавме другари одколку партнери. Одлично функциониравме како тим, но недостасуваше страста меѓу нас. Сега имам нов дечко веќе неколку месеци, но понекогаш ми се врти во мислите бившиот. Не знам што да мислам, дали е период, дали се уште го немам преболено или пак го сакам а не сум ни свесна за тоа.
Се обраќам тука бидејќи некако се ми губи поента, а од премислување и превземање вина за туѓите одлуки (кога вината е обострана и не само моја) некако ми е смачено. Се разделив со партнер со кој бев предолго време, пред доста краток период, така што уште сум во тој емотивен и жежок момент на конфузија. Дел од пријателките ми велат дека е клошар и дека треба да наоѓам начини да се справувам (кои меѓудругото се токсични и неправилни, нема да скокам од дечко на дечко за валидација) а другиот дел ми даваат надеж дека „мажите се враќаат на првото“. Го познавам најдобро, знам дека не би одбрал пат кој би го терал да прави глупости и да се бламира со типки и се останато, меѓутоа ми тежи фактот што за многу работи не бев добро сфатена и навистина мислам дека нештата можат да се подобрат и, се разбира по извесен период, би се вратиле назад. Не сакам да си го заматувам паметот и да живеам во делузии и да чекам вечно да ми се врати, меѓутоа ми треба совет како да постапам кога ќе дојде момент за разговор и рефлектирање на целата ситуација лице в лице. Не ми е сеедно, сакам да се помириме и да почнеме ново поглавје каде разбирачката и трпението (кое го имам во изобилие, дури и премногу) ќе се на прво место, а воедно и довербата и искрената желба за подобрување. Двајца ти требаат за танго, не можам само јас да одлучам дали треба или не треба да се даде нова шанса, меѓутоа сакам да пробам најкултурно на свет да го изиграм нештово и да дојдам до сознание дека и тој верува во ваква работа. Бидејќи на форумов ќе ми извадите и млеко од кокошка ако треба и ако побарам совет (комплимент, буквално за се имате решение ), би сакала да знам на кој начин да пристапам кога ќе дојде моментот да ја предложам идејата на примирје и пуштање маслиново гранче, условно кажано.
Во врските луѓето тешко се менуваат. Најтешко е одвикнувањето на веќе воспоставени навики во врската. Ако нема момент на кликнување меѓу двајцата кои ќе се погодат, не може ниту една толеранција,еднострана љубов или труд да ги намести коцките на место. Тие работи што ти пречеле и се причина за разделба секогаш ќе ти пречат но нема да бидеш сама,туку со деца заради кои ќе правиш поголеми отстапки. пр.повлекувањето од секој нов проблем и пасивноста за решавање пречело тогаш, а и сега кога си уморен од решавање на тековни проблеми и ред други навидум небитни но со времето битни работи. Затоа бидете свесни што можете да проголтате во животот, а што не можете, зашто кај партнерот не можете да очекувате да се менува а и вие колку и дали вреди да се менувате. И во идеални врски со текот на времето поради различна еволуција на луѓето настануваат круциелни непремостливи проблеми .Битно е да сте искрени кон себе си,дали можете да живеете со тој што сакате да се смирите или ви прави немир во негативна смисла . Баталете другарки, мислење на околина и се друго.
Која беше причината за разделба? Каков карактер на човек е тој, и како би реагирал кога би му пишала за кафе средба на пример сега? Одговорите се пресудни за да знаеш што понатака и каков исход од прилика би имала цела ситуација.
Не сум за тоа ти да правиш прв чекор според напишаново, зашто оставаш впечаток дека ти си била и женското и машкото во врска. Кога се презема одговорност за нешто тоа треба да е обострано. @denialisariver
Колку и да не сакаш да го чуеш ова можеби е и најдобро. Нека ти згасне таа надеж што ја имаш за дека можеби некогаш, во блиска или подалечна иднина би се вратиле. И трошка надеж да имаш не е добро за твојата психа и здравје. Претпоставувам си го сакала многу чим уште ја имаш таа надеж, ама само љубовта понекогаш не е доволно за да се одржи една врска. Не знам која ти е причината поради која сте раскинале, ама која и да е,преиспитај ги уште еднаш двете страни. И твојата и неговата страна на денот на раскинувањето нека ти поминат низ глава за последен пат и сама разјасни си кој е всушност е виновникот. Јас искрено не сум за втори шанси. Ако беше обратно и ти да му раскинеше, сигурно ќе имаше добра причина. Така да сигурно има и он. Претпоставувам дека ти е тешко ама пробај да се фокусираш сама на себе и да си дојдеш до сознание дека сепак ти си побитна во својот живот.
Ми недостига.... Иако ми е забрането и си ги притискам чувствата... Он е веќе поќе од 3 години женет со дете.... Знам дека не смеам да имам чувства, ниту да помислам. Си плачам на песни што ме потсеќаат на него, си мислам некогаш мож ќе сме заедно. Понекогаш мислам дека можи и да се разведи ( не дај Боже, јас ќе страдам и сама ќе останам ако треба, него крепи го). Често пред спиење, мислам како си разговарам со него, и ме поддржува, ме фали како сум силна и јака, ме гушка и ми вели дека е со мене секогаш. Некогаш си правам сценарија како зборам со него... Како би реагирала ако случајно се сретнеме.... Едно лето, почна да иде со количката зад мене.... Не знам што сакаше ама морав да го игнорирам.....
Ептен си била приврзана за него и сте имале многу убави моменти заедно. За жал штом е женет и со дете, не можеш ништо да направиш за да го вратиш, освен да му станеш швалерка. Сврти нов лист, избистри си го мозокот со патувања некаде низ природа во Мк, повеќе дружење со луѓе и постепено да почнеш да забораваш на него. Сигурно ќе ти биде тешко, ама ќе мораш, за да имаш подобар живот и си створиш фамилија, без да мислиш на него.
Која швалерка.. Мрш таму хахаха. Ќе си најдам нешто за мене, убао младо хуху. Се ќе биде.. Ќе створам и јас фамилија... Еее нов лист години, години вртам
Абе што ти е, сега тоа е модерно. Колку младо бе? Па колку години имаш ти? Ретко кај нас да видиш врска на многу помладо машко, со многу повозрасно женско. И тоа е модерно, ама во Русија и Америка.
Bi izlegol na kafe megjutoa ne mislam deka bi se napravil nekoj produktiven razgovor zatoa shto ushte e taze sve. Mislam deka po izvesen period otkako kje isprocesirame se ko sho treba kje bide mnogu pookej. Vekje razgovaravme ednash koga si gi razmenivme stvarite shto sme gi dale, beshe najnormalno na svet. Za fokusiranje na sama sebe nikoj ne spori. Dvete strani ednostavno dojdovme do nekoe nivo na netolerancija radi NASHI lichni nedoresheni problemi (individualni) i zatoa smetam deka dokolku si reflektirame malku i si dademe vreme deka neshtata mozhat da se okej. Ne e samo ljubov vo prashanje, navistina e odlichna osoba i nema nikakva greshka tuka koja bi bila dovolno strashna, zatoa shto da imalo prva kje sum zaminela. Mozham da gi prepoznaam tie nezdravi nizi na odnesuvanje, cvrsto stojam na toa deka chovekot e navistina zlato. No, nekade u nekoja situacija, sme se izgubile dvajcata i reshenieto e odmor.
