Незнав каде точно да ја ставам темата,па ако не е на соодветно место нека се премести. Па вака..Што мислите вие,дали надворешниот изглед е пресуден за едно момче ве загледа/се заљуби во вас? Ова го прашувам поради тоа што јас сум слаба и не сум развиена,како да кажам.Значи немам гради(ич) и немам некој задник за завидување а нели тоа е што момчињата го сакаат.Сега ќе кажете немам самодоверба.Точно,не пукам од самодоверба,се сакам себе си(тоа што сум слаба,бидејќи дебела не би се поднела,а има и послаби од мене),но сум свесна за своите недостатоци и сакам да ги променам. Понекогаш се чувствам како „сигурно нема да се загледа тој во мене,какви риби може да има“.Па затоа прашувам..
Точно е дека изгледот прво се приметува. НО Попрво би рекла дека секој свиѓа некои физички карактеристики кои ги бара кај спротивниот пол. Но то не мора да значи дека облините се пресудни, можеби имаш убава коса, очи, кожа етц етц. што можеш да ги нагласиш и ги одржуваш негувани. А за телото може и да вежбаш па ќе добие облик Еве ќе ти кажам за мене нешто за еден фраер во 8мо одд ми се свиѓаше и јас си викав така дали ќе му се свиѓам и на крај ми кажаа дека рекол абе убаво е девојчето ама има кратка коса !! Такаа да не значи ништо. ...Или речиси ништо.
Па да, се согласувам дека изгледот е пресуден кај нив и тоа е фактички првиот впечаток кој го оставате. Според надворешниот изглед тие ќе одлучат дали да ви се приближат или не, зошто сигурно нема да се одлучи некој да и прозбори на некоја ''отепана'' само за да види каков карактер има и каква личност е. Не треба да се потценуваш поради тоа што немаш гради или којзнае каков задник, зошто машките ги бараат токму таквите само за забава, а вистинската би ја сакале и покрај тие ''недостатоци''.
Изгледот привлекува ама карактерот задржува. И ова да го кажам - каков и да е човек, некој ќе го сака. За некого може да не е идеален, но за друг ќе биде цел свет. Секој, значи секој човек.
Не може едно без друго, (физичка убавина - карактер) да има карактер а да не ми е физички привлечен би ми останал само пријател, да ми е убав а да нема карактер ни пријател ни дечко.
Анa, карактер барај, не убавина. Ама во право си и за тоа дека доколку физички не е привлечен, а добар е, пријател само ќе ти е. Сепак треба сите да работиме на физичкиот изглед (тежината), а не да седиме дома и само бурек да јадеме.
За жал да. Се сеќавам средно уште бев. Излегување, дружење, запознавање. Запознав еден малку постар од мене. Јас тогаш 17-18годишна тој 21 мислам. По кратко време ме викна да прошетаме. Се дружевме и реков ајде ќе одам. па кога почна вака така, он емоции спрема мене имал, да сме биле заедно дрн дрн. Неколку месеци во врска и гледам нема ништо од тие емоции, ме избегнува, ме бара само кога нема што да прави. Еднаш во муабет му се испушти демек кога ме видел прв пат и на другарот негов му кажал: "Е ваква барам, ракета, кај се мавам со третокласни, со оваа да се појавам негде." Значи немало емоции, изгледот бил пресуден. Затоа и ништо од таа врска не бидна. А јас искрено никогаш не сум се замарала со надворешен изглед. Многу пати и од другарките имам слушано дека е важен изглед, не можело некој/а преубав/а да биде со дискутабилно суштество (мислат на некој кој не е благославен со физичка убавина).
Првиот контакт и одмерувањето на физичкиот изглед е секогаш важен за да се одлучи дали односите ќе се развијат на некое повисоко ниво или не ама кога таа еуфорија од убавината ќе спласне, карактерот е тој што останува, а убавината е минлива, сите старееме.Да не се лажеме, мене доста ми е битен физичкиот изглед ама во исто време ништо не може да ме олади толку многу како девојка без етичка интелигенција, без емпатија и добрина.Лошотијата, понижувањето на другите, комплексот на виша вредност и ароганција до плафон кај девојката, страшно ме одбива.Меѓутоа секој си бира онаков партнер каков што неговиот ментален склоп и убедувања си замислиле дека најмногу ќе му одговара така што не треба да осудуваме никого.Секој сам ќе си ги сноси последиците од своите избори на крајот.
Зашто да се убедувате? За тебе еден е убав, за неа друго и тоа е сосема во ред. Не си го комплицирајте животот.
Минне 992, дури и некој да е подебел или послаб пак на крајот се е до енергијата, до покренувањето на друштвото со занимливи разговори, до позитивните ставови за животот...Ако зрачиш со искреност и позитивност никој нема да ти одолее ма колку и да си дебела или слаба...Освен тоа, она што за тебе претставува дебелина за некој дург можеби нема да изгледа така...Постојат луѓе кому им се допаѓаат покрупни девојки и за секого има по некого на овој свет со кој ќе го дели животот, а ако имаш воља можеш и да ослабеш иако тоа не треба да го правиш за другите да те засакаат туку за твое здравје...Ако од слабеењето се чувствуваш позадоволна и посамоуверена тогаш уште поубаво.Само гледај на работите со оптимизам
