Начинот на сфаќање на психолошките состојби во нашето поднебје

Јас пијам антидепресиви 14 години... Сум ги оставала на периоди, најдолго додека бев бремена. Но не можам без нив и си се враќам пак.
Пишав и предходно, мала цена се лековите, во однос на тоа што го имам проживеано.. Со недели, па и месеци, да немам ни секунда мир, додека не ми ги погодија лековите. Нема шанси да дозволам повторно да се вратам во таква состојба.

 

И јас сум бил во многу лоша ситуација,но никогаш не сум посегнал по апчиња,и ги одбегнував,можеби не требаше,ама сега едноставно морав,не можев повеќе сам да си помогнам,и одма ми препишаа терапија,и антидепресиви,затоа што веќе знаев што ми е.

 

Знам дека се е релативно и зависи од човек до човек и од дијагноза до дијагноза, но колкави се шансите после долго користење антидепресиви целосно да се излечите и да живеете без нив?

 

10 години пред да добијам соодветна терапија се мачев. Ми експериментираа со триста различни лекови. Од некои ми беше 100 пати полошо. Неспособните, не знаеја ни дијагноза да ми постават. Во 90тите, кај нас не ни знаеја за дијагноза анксиозност и напади на паника... Пошто примарни ми беа симптоми на анксиозност, појма немаа што ми се дешава. Дури и бев 10 дена хоспитализирана во воена болница, за да ми постават дијагноза и не успеаја. Море.. ми иди да запалам се', кога мислам вака.

Не го знам процентот, но има и такви кои по некое време ги прекинуваат антидепресивите и немаат повеќе епизоди, има такви кои имаат низ годините нови епизоди, а има такви кои цел живот си се на антидепресиви.

 

Многу позитивна работа е тоа што светската медицина последните 20 години драстично напредна во дешифрирање на тоа што е депресија, како настанува и како треба да се третира.

350 милиони луѓе патат од депресија во светот. Нема зошто да се срамите или да се криете. Депресијата е болест на 21 век.

 

@ЕденЧлен ете токму тука е цел проблем,кај што не исмеваат благо речено дека не сме со голема психа ко нив,и не сме отпорни,па уште и ти набиваат комплекс од примање терапија и посета на психолог или психијатар...
Треба уште многу години да поминат за кај нас јавно да се говори за ова и да се помага,а очајно многу ни е потребно...

@marchi-cool Извини ама не те научиле на правилна работа твоите,јас не велам да одиш од луѓе на луѓе и да ги испрашуваш за психичкото здравје,ама едноставно барем кога ќе забележиш некој таков,остани и помагај,не бегај те молам,и учи ги твоите деца да не размислуваат поинаку.
Луѓе аман,зошто да бегате,не сме ни лепрозни,ни заразни!!

@WildMk Иако не сме се сложувале ич на темите за политика,жено ти се воодушевувам на борбата и истрајноста,одлуката да бидеш упорна во лекувањето....

 

Фала ти Рама

Треба да си го прифатиме сите, тоа што сме, To own it!, да не го криеме тој дел од нас, исто како што болни од било која болест не се кријат. Да зборуваме отворено со сите за тоа... дури и со оние кои не' исмеваат, не не' разбираат и не' оговараат.

Вака, само апстрактен поим им се некои работи. Поинаку е кога на болест ќе стават и лик, кога ќе погледнат во очи некој кој страда од депресија и/или анксиозност. Повеќе не е некое 'чудовиште' кое е страшно или смешно или непознато, туку е човек, обичен... како сите нив.

 

Се солгасувам со тебе потполно,затоа што сите ние што не има тука,со ваквиот проблем,знаеме низ какви тешкотии поминуваме,и како лавовски се бориме.Затоа нема да престанеме да говориме,и верувам ке дигнеме некоја свест,и ке докажеме дека со муабет,со смиреност,и со убави совети ке помогнеме на некој член.

 

Се знае како е кај нас. Ако си депресивен, анксиозен, одма те сметаат за ненормален. Болен си бил. Ма немој. Тоа е состојба, а не болест. Ако посетуваш психијатар/психолог, тоа е срамота. А да се оди за ваква состојба по бајачи и слични шарлатани, тоа не е срамота. Што народ сме, се чудам.

И јас имав тежок период пред скоро 20 години. Почина мајка ми, а кратко пред неа уште една многу блиска роднина. Ама го издржав тоа, иако бев дете. Многу луѓе се чудат како толку мало девојче успеа да се справи со двете загуби. Можеби улога имаше и тоа што покрај мене беа поблиските роднини и другарките.

Не осудувајте никој. Не знаете со што се соочува.

 

Болест е, не е состојба.

 

А се умира од таа болест? Односно, дали е излечива?

 

Далеку дека е болест,состојба е,од која не се умира,и секако се лекува.

 

Не се умира од секоја болест. Може и егзема да имаш, болест е, не се лечи и не се умира.

Оун ит!

 

Еднаш имав пракса во Демир Хисар. Центарот за душевни болести. Одкако појдов таму сватив дека ама баш буквално соте сме душевно болни. Пола од пациентите таму не се лекуваа со медикаментозна терапија туку само витаминска и целото време им беше исполнето. Посмирени се од нас здравите. Исто имаше таму и луѓе кои се лечат од зависност од дрога. Од нив добив добронамерен совет да се држам настрана од луѓе кои се зависници. Ти нив нема да им помогнеш напротив тие тебе побрзо би те навлекле. Раскажуваа двајца дечко и девојка. Девојчето 19 дечкото 22.

 

Aj i jas da iskomentiram nesto. Ja mislam deka sekoj covek barem ednas vo zivotot iskusil depresija, anksioznost i panicni. Mene takvite sostojbi vo denesnovo opstestvo mi se normalna rabota. I jas sum gi pocustvuvala na svoja koza ponekogas.

 

Моето мислење е дека на нашиот менталитет ќе му треба уште многу долго време да прифати дека одење на психијатар, психичко пореметување не е нешто од кое што треба да се бега, и ретко луѓето се спремни да пружат рака на некој којшто ете, здрав е физички, има се што му треба ама пак нема мир.

Ве читам во темава и повеќето сте свесни што ви се случува, сами си барате доктори и терапија и начини да ви биде подобро т.е најголемиот дел од работата го правите вие самите.
Моето прашање е, што да се прави кога на личноста и се пружа поддршка, прима терапија, никој не бега од неа туку сите ја поддржуваме, а ништо не оди кон подобро, никаков разговор ниту едукација не помага? Што е следниот чекор? Дали личноста не сака да си помогне сама на себе или не може?

 

Не може. Не и' делува терапијата.

 

Што е потребно на една депресивна личност?

- Подршка од семејството
- Професионален доктор
- Добра терапија
- Желба да си помогне
- Физичка активност
- Здрава исхрана со поголема доза на сложени јагленохидрати (докажано е дека јагленохидратите највеќе го хранат хормонот за среќа)
- Колку и да звучи клише, но избегнувајте негативни луѓе, заборавите да читате сајтови, форуми, артикли поврзани со депресија, затоа што ќе ви додаваат негативни мисли само.

Многу луѓе избегнуваат пиење антидепресиви со изговор “не сум луд јас, не сакам да се трујам со лекови“, но сите научни студии покажуваат дека новата генерација антидепресиви и те како се ефикасни во справување со депресијата со помали нус несакани ефекти. Ketamine, или во наркоманските кулоари познат како Special K“, е најновиот антидепресив кој се истражува, а според научниците покажува неверојатен потенцијал. Луѓето врз кои бил тестиран овој лек покажале драстично подобрување на својата состојба за помалку од 1 час. Ако се земе во обзир дека антидепресивите делуваат после неколку недели.

 

Јас сум склона кон депресија, долг период се мачев цело средно ми помина во меланхолија, добро е што не потпаѓам под надворешни влијанија и размислувам со своја глава па уште у втора средно сфатив дека ми треба психијатар и дека нема ништо лошо во тоа да побараш стручна помош баш напротив. Земав синекван 10 мг по едно дневно и ете после извесен период ми помогна се чувствувам далеку помотивирано а една година како не ги пијам.