Секој што ќе рече дека никогаш не се скарал со партнерот сигурно ќе излаже.. Во секоја врска/брак постојат мали или големи кавги.. Некогаш и за најмала ситница се крева голема прашина.. Кои се вашите најчести причини за кавга со партнерот? Како се справувате во такви ситуации? Дали вие први попуштате и се извинувате или тој? Јас најчесто му замерувам за пребрзо возење.. прекумерното пушење (некогаш знае да испуши и по 2 кутии цигари на ден ).. кога многу ќе му се налутам си заминувам и не му зборам некое време.. многу сум тврдоглава и скоро никогаш не попуштам прва, па дури и јас да сум крива за караницата.. Спојлер КЛУЧ ако има ваква тема или ако темата не развива дискусија.
Јас со дечко ми порано се карав скоро секој ден...но сега да сум не ни се замарам со такви глупости од пред некои месеци што се замарав со негоо... одиме 10 месеци и до пред еден месец се карав секој ден со него што на секое излегвање само се џари по други девојки, на фб си пишеше со една негова другарка што таја му се пушташе, се карав за тоа што одеше по барови кај што има певалки и се карав што му досадваше бившата ( предосадна беше)....и на секое карање тој знаеше само едно да ми речи ако си будала да се нервираш, а јас уште појќе се нервирав ко ке ми речеше така и зедов пред еден месец му ја избришав другарка му од фб, на бившата што му досадваше на секое му пишав да не досадва и го заколнав да не оди по барови и сетоа тоа во еден ден го направив а тој ладно крвно си седеше и пак истото ми го рече ако си будала нервирај се.. е тогаш ми пукна филмот му се изнадерив и ко виде дека многу се изнервирав ме седна и почна да ми кажва машки муабети... демек ако не те сакав немаше да одам со тебе 10 месеци да излегвам секоја вечер а и денски со тебе немаше никаде да те носам со мене да те запознам со домашните,сите знаат дека ти ми си женска, да ти одам по ќеф, а за тоа со гледам женски полни очи празни раце...и ко видов дека џабе се нервирам уште на 19 години си клавам нерви за еден дечкооо за да ми вели ако си будала да се нервираш и еве има некаде неполн месец кај што го имам пуштено мозокот во лер и што сака нека прави па од тогаш се немам скарано со дечко ми па фала богу од тогаш ко виде дека се имам сменето појке е повнимателен (изгледа инает ми водеше тогаш )
Инат негов,секогаш мисли дека е во право.И кога ке сакаш нешто да му објасниш доаѓа до кавга во која нормално јас попуштам и псоле се збори нормално и пак после 10 минути ке навратиме на раа тема на која сме расправале и пак се инати дека тој е сезнајко..епа биди гајле ми е
Не се караме ,се контраме Ретко ама се дешава ,што е нормално. Не секогаш имаме исто мислење за некоја работа ,а и двајцата тврдоглави... Еднаш памтам се искаравме за фб ,потоа спиевме заедно ама свртени грб со грб и тек другиот ден во воз си прозборевме
Еве до сега ни јас не сум се искарала со дечко ми. А и не ја гледам логиката да се лаже кога сите знаеме дека нема совршенство. Дека постојат рчки постојат. Не дека ниту еднаш не сум се изнервирала и префлила. Но. ниту еднаш не сме дозволиле тоа да дојде до кавга. Ако нешто не ми е по кеиф седнуваме и разговараме, дури и се смееме. Може ќе разговараме и 2 саати, ама се е тоа тивко и смирено. Башка што дечко ми не ми дозволува за ништо да се нервирам, одма прави нешто било што да не мислам на нервоза, не само за него туку за се општо.
Јас не можам да се скарам со дечко ми. Некогаш и пробувам намерно и не оди. Таков му е карактерот, мирољубив и не е склон на кавги, и што сега - да се карам ли самата со себе? Ако се за'рчкаме за нешто, се решава одма. Нема како порано во моите претходни врски, незборување со денови, некревање на телефон, игнорирање, некои чудни испади... нема такво нешто. Еднаш му се налутив, ама онака со легитимна причина, не дека ми удриле некои бубачки. Во 10 навечер се скаравме, на полноќ се нацрта пред дискотеката каде што бевме да се извини. И како да му останеш скаран на таков човек? А најчесто се буцкаме на темата како неговата генерација (и таа пред него и после него) се затворени, чудни луѓе, полни стереотипи. Он си ги брани, дека биле кул и ок, а ја ги вреѓам дека се лудаци и чудаци. И толку.
Најчесто се распрваме за пари. Тој мисли дека јас многу трошам а јас не се согласувам со него и така...
Јас и Петко за жал многу ретко се караме. И кога јас (кавгаџика во душа) ќе почнам да „се карам“ тоа уствари изгледа како монолог, јас брљам и зборам, а тој мирно ме слуша, кога ќе завршам на мирен и тотално смирен начин, со нормален тон ќе произнесе заклучок, а понекогаш и факти, зависно од прилика, сакала-нејќела морам да признаам дека е во право и да смирам топка, за мојата вана би караница да се претвори во спонтан разговор. Кога сум во ПМС најчесто има вакви ситуации а причините се се повеќе банални и глупи, на пример зошто не го наместил креветот, зошто не ги собрал трошките, зошто капакот на ВЦ шољата не го спуштил и сл. Остри дискусии со повишен тон најчесто имаме во врска со факултетот, него го фасцинирал Моска мене Русо, и како сега едниот е подобар од другиот, зошто, па ќе се заинатиме и на крај ќе се испичкараме и двајцата, секој на своја страна од креветот и боли нас брига што ќе биде.
Хахаха Сите мажи секогаш мисла дека само ние трошиме, а тие не ги сметаат тие нивни ливчиња за спортска и други комари...
да и тоа хронично мислат дека сме трошаџики ! ама ако се работи за делови за колата тоа за нив не е трошок . Или кавга има ако ние ги караме децата , а тие како демек не викај ,а ако некогаш излезе нешто наопаку мајка та е крива не ги воспитала а тој што попушта крева раце !
Неговата другарка од една страна несака да ме запознае со неа (додуша и јас несакам) а од друга страна несреќен е ако не се дружи со неа мислам ватафак? ме вади буквално од такт !
Па најчесто околу детето,некои недоразбирања и несогласувања околу воспитувањето,мада тоа ретко се случува-ма за некои ситници............
Многу ретко се караме, почесто се рчкаме.. секогаш ме ислушува за на крај да си го каже тоа што го има и да ми ја затвори устата Голем инает е, но кога е виновен знае да се извини..
Бидејќи само што започнавме врска, сеуште нема кавги. Се е во најдобар ред. И се надевам дека така ќе остане
Зошто нештото е црно, или бело. Море, за некоја ситница ќе се закараме. Најчесто јас ќе се потепам кога сум во право, многу често стојам на мојот став и ретко кога ми го променил, освен ако нема некои јаки докази(што немал). Кавгата е зошто не признава кога он греши, туку секогаш ме обвинува мене. Море ако ми дојде, ќе се карам и зошто јадел без мене. На крајот се се завршува со: „Буци...абе многу те сакам!“ И dirty talks. Да ми бил до мене, ќе се превртевме во кревет, но за жал сеуште не сме имале таков „после кавгаџиски секс“.
не се караме само се закачаме за некои ситни работи без врска како пр.зошто кога ти звонев не се јави одма