Па како би ги нарекувале: верни и неверни? Има еден назив monogam-ish, или пак етичка не- моногсмија за оние кај кои партнерот знае. Не вараат само нимфоманки и сатиромани ил како се нарекуваат мажите со пореметен нагон. 1001 причина за сексање со други има, од кои најмалата е дали партнерот е доволен за сите потреби. Не би сакала да ме лаже партнетот ама ако на пример јас на 50 год одлучам дека не ми треба веќе секс, не значи дека и него нема да му треба. Има луге со различен степен на сексуална активност и ако се спојат минимум и максимум или ако се деси нешто во текот на животот што ќе го ослаби нагонот кај едниот, дали другиот треба 20-30 години солидарен да е? Или да биде искрен и да си каже кои се неговите потреби. Ама ..... тоа обично ќе значи урлање по дома и драми.
Секој случај си е своја приказна. Не може сега ние да генерализираме поединци па да правиме поделби на општеството.
Ова не е општество, туку повеќе природа. Сексуален нагон е посилен од било која социјална конвенција. Пример: гарант оние што вараат се заколнале во црква ил каде веќе дека партнерот ќе им биде единствен/а и после...цврц. Не важи.
Примарно значење се знае и гледа и на твојата слика кое е, другите се потточки. Јас објаснив како што се учело во мое време.
Многу зависи од личноста, за мене пред се доаѓа емоционалното неверство и губење на доверба, предавство. Неверството може да биде и допишување и флерт, а штом сме стигнати до таа фаза значи дека веќе нешто сериозно не е океј.
Само што сега ти одлучуваш со кој ќе стапиш во брак, а не мајка ти и татко ти. Па нема и што да се оправдува. И каква врска има читањето на квалитетна литература со реален живот? Каква е допирната точка со објективноста? Очекувањата за верност се производ од читање на бестселери и турски серии? Многу сте ми интересни вие начитаните. Нешто супериорност демонстрираш?
17 век како податок претставува кога прв пат е забележана употреба на тој поим во конкретниот англиски јазик.
Јас го користам зборот 'моногамија' по денешната дефиниција, не по тоа како се зборувало во 17ти век. Аман да не се објаснуваме за вакви работи.
Вајлд, многу забегуваш од колосек понекад. Насловот е јасен - дали би простиле неверство. Ниту ме заболе дали сме по природа полигами или моногами, ако некој ме изневери не простувам. Овие дискусииве за полигами врски на теми каде одговорот е прилично ист и краток, искрено ми личат само на фејк "оупенмајндед" фасада. Или пак, сте изневериле па сега потсвесно се трудите да се објаснете затоа што одвнатре ве копа совеста.
Гамос е брак. Оти не се разбирате? Однос со само еден партнер,де. Она збори за брачна моногамија,а ти може ги сметаш и социјалната и сексуалната моногамија.
Јас сум во отворен брак и не ми е јасно, зошто оние кои не се моногамни по природа, не го признаат тоа на партнерите и да си најдат партнер кој како нив размислува? Зошто наместо искреност, одбираат лажење и изневерување? Поврзано е едното со другото. Ако беа моногамни, немаше да изневеруваат.
Ама и тебе може да ти се случи да бидеш изневерена. Според твојата дефиниција за неверство, ти текнува. Е тоа е темата- дали би простила?
Секако дека можи. Ама помала е шансата ако сексот не мора да е моногамен во една врска. Мажите на пример, во 99% од случаите, изневеруваат чисто ради секс. * и по некоја жена, ко мене Простив еднаш емоционално изневерување. Лага. Имам пишано некаде на темиве...
