Неверство – да се прости или не?

Nemaf so kogo dae spodela ova bolka podobro dami kazese deka neme saka i cese razvedefme na toj nacin otkolku neverstvo

 

Твоите не знаат? Ако имаш каде да заминеш, барем на раат да си размислиш..

 

Ne ne im imam kazano poshto ziveam vo stranstvo a moite se vo mak i se mislam dali dasise vratam kaj moite ili pak da ostanam podrska ve molam i za mislejne

 

Ако имаш работа, зошто да не останеш. И таму можеш да си продолжиш со животот.
Ако планираш да се разведеш секако ќе мора да им кажеш.

 

Ова е премногу, подобро развод отколку живот со ваков.

 

Zivotot mise upropasti imene i na detenceto ne rekle dzabe starite nee sve vo bogatstvoto ako nema ljubof i pocit soprugot moj pari ima kuca kola sve soe najdobro i najskapo amaa vidof deka srejkata so pari nese kupuva tuku so ljubof

 

Еднаш простив, изгубив девојка што ме сакаше (и веројатно никогаш нема да и биде сеедно за мене), вториот пат блок, делит ајт чао.

Сфатив со тек на време дека ако еднаш се скршило, нема лепење. Малку касно, ама како викаат - better late than never

 

Не би простила. Преку физички удар и преку неверство никогаш не би преминала, па и Бред Пит да ми е дечко.

 

Није мене душооо убило
убило, вино румено
убила ме љубав твоја неверна
неверна, нек си ПРОКЛЕТА

Не.

 

Свежо ти е искуствово, или мене така ми се чини?

 

Не но не заборавам

 

Се простува ама дали се заборава ….
Јас не заборавив.

Многу понижувачки чин.

 

Може да се заборави и премини преку тоа, ако личноста стварно се кае и нема да се повтори во иднина. Кај мене поинаку беше и ден денес кога и да ми пиши, не ми одговара, не гледам нејзина промена, ја потсетувам како курвински одигра и на физички и емоционален план. И секогаш ја отерувам у пичку материн, а ми беше другарка од детство, ја сакав премногу и ја почитував многу.

Јас и простив да не се замарам воопшто повеќе, ама кога и да ја видам во групно друштво, ко че ми се обрати или било што, ми доаѓа нагон на повраќање, а дел од мене сеуште ја сака, ама никогаш повеќе со оваа личност ништо.

 

Не сум била изневерена, но не би простила неверство никогаш. Подобро да се разведеме, па нека прави што сака отколку така зад грб да ме изневерува, па уште да му простам...

 

Не

 

Не би простила неверство иако во некои случаи би можела да го разберам.Сепак би ми било тешко да се помирам со истото и да стекнам доверба назад затоа не би се мачела да простувам.

 

Сум бил изневерен и никогаш не би простил.Машко или женско неверство(без разлика што сум машко) секогаш би го осудил и би бил против неверство.Најдобро е да се изјасни човек дека не ти се допаѓа и да можеш да си продолжиш со животот,а не да те измами.Да стекнам доверба никогаш повеќе бидејќи си имам карактер и став.

 

Никогаш не би простил неверство. И нема оправдување.
Секоја помисла "ух што би направил/а на оваа/овој" според мене е неверство.
Неверство е и да криеш пораки.
Неверство е се што правиш зад грб.

 

Нема таков/а што го нема помислено тоа. Секој кој го вели спротивното лаже, колку и да му пречи тоа. Тоа си е природа и без разлика колку некој те привлекува, не значи дека би легнал со него/неа.
Другото ти е ок.

 

Не ич не важи, ај важи!