Дефинитивно лоша особина, од банални ситуации кога се двоумиш за ситници па до посериозни одлуки. Иритантна и за самата себе, а и за оние околу тебе што ги препрашуваш сто пати, спомнувајќи си ги одма сите причини зошто би се покајала ако не го избереш другиот избор штом ти предложат едно решение. Од лично искуство, неодлучна сум и тоа е првата особина што би ја променила кај мене.
Лоша особина дефинитивно и жал ми е што ја поседувам. Сосема разбирливо за мојот хороскопски знак вага, сѐ морам да анализирам, мерам, премерам, утвдам позитивни и негативни работи, планирам, па тек тогаш носам одлука. Не се чувствувам лагодно кога морам да одлучам во моментот, сакам да преспијам, кај мене важи она утрото е помудро од вечерта. Понекогаш се нервирам што во одредени ситуации не можам да реагирам спонтано иако некако сопругот ме научи со тек на време да бидам пофлексибилна. Сепак во некои ситуации на кои на прв поглед кога би реагирала спонтано би одлучила едно, а со темелна анализа друго што е далеку подобра одлука испаѓа дека и одлучноста е добра особина. Ама некогаш
Лоша особина.Ја поседувам порано повеќе,сега веќе од пред некое време се обидувам да бидам се помалку неодллучна.Ја менувам таа особина колку можам..
Neodlucna sum i toa ponekogas mn me ner,no koga sum nervozna vednas odlucuvam i pokraj toa sto znam deka ke ja donesam pogresnata odluka
Најдобрата на светот особина, која јас за жал не ја поседувам.... премногу сум одлучна барем додека да згрешам, а потоа пак сум одлучна до следната направена грешка... доколку се мисли повеќе, на некој начин е дарба, хаххахаха дарба да се толчи мозокот најмногу што се може... но кога ќе размислам, и да се мислиш најмногу што се може, на крајот пак за погрешното ќе се одлучиш, така да и можеби нема разлика дали се мислиш или не, секако ќе згрешиш. Ако ништо друго, неодлучните луѓе се имаа многу самите со себе, по цели денови си прават муабет што да прават, разменуваат мислења со себе
Sekako deka e losha, od kade vi poteknuva dilemata? 1. Ne si vo sostojba navremeno da nosish odluki. 2. Mozhno e ostanatite da pochnat da te gledaat kako vetrushka, labilna lichnost.
Особината која најмногу сакам да ја нема во мојот карактер. Кога ќе видам како некој се двоуми, ми дава впечаток дека не е изградена како личност и дека не знае што сака.. после ми текнува дека јас сум една од нив
Неодлучноста е дефенитивно една од лошите особини кај човекот, оваа особина е пред се одлик на оние кои не умеат со карактерот и својот став. Почнувајки од најмалите нешта околу вкусот, гардероберот и животните секојдневни одлуки, па завршувајки на истиот начин и околу животните прашања и поголемите одлуки кај секој човек. Оваа особина воопшто не ја сакам и не ми се допаѓа, неможам да општам и да се водам по патот на ваков човек што не знае што сака и што прави, што секогаш одлучува во последен момент за било што. Сета таа неодлучност и врева околу тоа, неизвесноста значително ми смета многу. Јас сум човек кој решава и сечи, веднаш и онаму каде што е најпотребно и како што мислам дека е најисправно, стојам цврсто зад мојот карактер, и еднаш кога ќе проценам било која особа што ја поседува оваа карактеристика се тргам настрана и не практикувам да чекам, да седам, да разговарам и да се договарам било што.
Недолучноста само ме тера да правам грешки, скапо ме коштеше таа моја голема неодлучност. Ама научив лекција, додека не одлучиш што точно сакаш, седи си мирен, не тргнувај по 2 патеки.
Неодлучноста е лоша особина. За многу работи сум била неодлучна и премногу сум згрешила. Личноста треба да има цврст став за многу работи, за потоа да не се кае. Во спротивно, ќе те сметаат за несериозна личност.
Мислам дека во глобала сите особини си имаат добра и лоша страна. Пример ако ја земиме искреноста како особина. Одма ќе одлучиме сите дека е добра така? И сите сакаат демек да бидеш искрен кон нив, а од како ќе бидеш ќе се навредат, повредат итн. Некогаш е подобро одредена личност сама да се изгори за да ја согледа вистината. Да му речиш на некоја блиска личност, извини многу ама дебела си. Мораш да пазиш на здравјето- превземи нешто. Тоа така е! Ти го велиш од љубов и грижа, ама може да има фатални последици по односот. И затоа сме научени на она „вртење по тавани“ што мене лично ми е одвратно. Заминав од темата . Да се вратам. Исто и со неодлучноста. Да, може да е лоша бидејќи губиш време додека размислуваш можеби можноста ќе помине, во главата се прави хаос, па стануваш збунет, збркан итн итн.. Ама често е и одбранбен механизам. Често не штити. Барем мене. Некогаш е многу подобро да застанеш, да се смириш, рационално да размилиш, да си направиш листа на добри и лоши страни на одлуката и потоа да одлучиш. И од претерано избрзување наеднаш се прават многу погрешни одлуки. Значи умерено, неодлучноста си е океј.
Odlucnost- dobra osobina. Karakteristika na jaki licnosti koj ne se kaat za nisto. Boze moj sto ima da razmisluvam sto bi bilo ako bi bilo. Ne se mislam secam za bilo sto i da e. Da napomenam deka priatelstva od realniot zivot ne secam tie mi se vecni. Pojaki ili poslabi priatelstva no sepak vecni.
Неодлучност според мене не е добра особина Познавам толку неодлучни луѓе, што за една обична блуза од 100 денари сто пати се премислуваат, се враќаат.. Брзоплетоста е уште по неубава Никогаш не сум била неодлучна.Дури ме нервираат такви луѓе. Ми личи дека незнаат што сакаат
Kako moze neodlucnost da bide dobra osobina? Znaci nema nesto sto mrazam poveke otkolku, koga pravime nesto, planirame i u posledna sekunda nesto ke se smeni. Ili ke se dogovorime sto da pravime za rucek, stanuvam sabajle svkrva mi nesto deseto izvadila. Mnogu mi odi na zivci toa.
Лоша. Ич не сакам да се дружам со такви луѓе, секогаш очекуваат да кажам јас што да прават. А па за секојдневни работи од типот : Дали да купам бел или црн леб?....
Судејќи по фактот дека просечниот човек не може да ја сфати вистинската релевантност на конечни или бесконечни можности од одредена ситуација, и има тенденцијата истото упростено сфаќање да го применува за секојдневни одлуки кои всушност имаат малку значење за него и неговиот ограничен живот, би рекла дека спаѓа во листата на негативни особини. Сепак, неодлучноста ја дефинирам како недостаток на одлучноста, една состојба карактеризирана со ограничено знаење каде за поединецот не е во можност, односно е невозможно прецизно да се опише постоечката состојба во која се наоѓа во моментот на реалноста, како и идната последица или пак повеќе идни последици. Можеби свесноста на човековиот ум за еден збир од возможни состојби и нивни последици, каде што веројатностите се одредуваат за секоја можна состојба и последица во реалноста, се само одраз на копнежот за имање одредена контрола врз дејствијата со изговорот дека луѓето претставуваат одреден фактор, но во реалноста тоа е малку посложено. Но добрата работа која може да ја извлечам од оваа карактеристика е дека несигурноста по самата природа не е одржлива и не е трајна психолошка состојба кај човекот бидејќи на крајот нашите когнации или се или не се...
Можноста некое друго одлучно лице да одлучи за неодлучно лице е веројатна, како можност во реалноста, но сепак важно е да се забележи дека неодлучноста сепак престанува да постои како посебна , но привремена психолошка состојба во умот на човекот, без разлика по чија иницијатива тоа ќе настане.
