Обожавам да сум сама

Многу сакам да сум сама,и кога испагам со друштво обично се одалечувам од сите и седам понастрана сакам да сум сама(можеби и за да привлечам малку внимание,можеби и ако дојде „он“ да седне до мене ^^) инаку и дома обожавам кога сум сама и да ми е тешко ке си се исплачам и ке ми олесни и никој нема да вика по мене за било што..

 

Да сакаш да поминеш време сама воопшто не е ништо страшно. Страшно е да си постојано сам.
А на секој му треба одмор од луѓето.
И јас обожавам да сум сама, да шетам со часови сама со слушалките во уши, да гледам филм сама, да цртам додека никој не ми виси над глава и не ме гледа, да јадам сама...

 

И јас исто така сакам кога сум сама.
Од причина што кога брат ми е дома постојано расфрла низ собата и никогаш не е средно. А непријатно ми е кога ќе дојде некој. Постојано средувам бришам, метам, чистам и пак е хаос.

 

Понекогаш и не, а понекогаш и да. А бидејќи немам ни брат ни сестра често сум сама дома и секогаш ми е чисто

 

Порано да имаше моменти ама ретко кога уживав во самотија, а сега воопшто несакам и кога останувам сама најчесто се занимавам со нешто за побргу да ми помине времето , чистам средувам и така..

 

Далеку од тоа дека немам другарки или дека не сакам да поминувам време со нив. Но, важам за поприлично интровертна личност и ги обожавам моментите кога сум сама. Сакам да си изгледам некое филмче, да си слушам музика што ми се допаѓа, да прочитам добра книга, да си испијам чај или кафе во тишина, да си се средувам со часови... постојат милион работи кои би можела да ги правам со мојата маленкост - јас. Едноставно на тој начин си ги полнам батериите.



Чичко Буковски си кажа сè.

 

Во последно време некако многу сакам да сум си сама и кога сум сама си размислувам и се растажувам ме тера на плачка и си плачамм, инаку по природа сум многу емотивна личност се ме погодува..Имам 16години нормално ли е тоа или..

 

Мене не ми пречи да сум сама, за разлика од некои други што познавам, не можат да поднесат да се сами.
Има моменти кога човек сака да е сам зависно нели од неговата ситуација. Во последно време морам да кажам дека ми годи да сум сама.

 

Убаво ми е кога сум сама, едноставно се одмарам психички.

 

Ubavo e covek koga ima bar cas dva vo denot da se osami.Da se distancira od se i od sekogo.
Da si gi potsredi mislite.
Sakam koga cat pat sum sama nautro,ili pak posle rabota.
Rabotata non stop so luge,efektivna komunikacija so niv 8 casa si bara osamuvanje.

 

И јас обожавам да сум сама.
Не сум осамена, имам со кого да зборувам ако треба, ама многу повеќе уживам во сите активност што ги правам сама.



Исто така: http://www.gurl.com/2014/07/29/15-t...nd-if-youre-an-introvert-dating-an-extrovert/

Толку многу се пронајдов во текстов...

 

Самотијата е природна потреба, како и потребата од друштво. Мора да се научиме да уживаме во едното, за да може подобро да функционираме во другото.

 

Јас сум малку чудна. Кога сум на школо, на гости, било каде, едвај чекам останам сама, да си размислиувам и да правам што сакам слободно. И добро се има крај, ќе останам сама, ќе си легнам, ќе си размислувам некое време и почнува да ми здосадува па почнувам да правам нешто друго сама, да се огледувам, да јадам, да гледам ТВ, да читнам нешто... Не бре, досадата не мини. Значи сама со себе можам да остнаам се на се 3-4 часа од кои еден час е веќе досада. И повторно ќе излезам некаде, ќе се стетнам со некого, ќе правам муабет некое време нормално и потоа пак досадата и сакам да си се вратам дома и да останам цел живот. Ама животот не се мини сам.

А ако треба да бирам, поубаво ми е кога сум сама, послободно ми е, поудобно и помалку досадно. Кога сум со некој друг постојано се грижам дали тој другиот му е удобно со мене, да не сум му досадна, па што мисли за мене и така...

Проблемот е во :

-досадата
-срамежливоста
-променливотот расположение
-недоволната самодоверба

 

Еден период од животот уживав да сум сама, да се испружам на раат и да си слушам музика , да одлутам некаде со мислите без некој да ме попречува во размислувањата и сега ми фали тоа , но се поретко го применувам, никогаш не сум сама тешко на тој човек што седи сам во 4 зида , добро е кога ти е полна куќата со саканите , но сепак и да се осамиш е потребно , посебно во моменти на нервоза и фрустрираност , зошто да се истресеш на семејството кога можеш да се опуштиш со гласна музика и да искулираш

 

Да се придружам во клубот на „заљубеници во осаменоста“
Всушност, јас и кога сум сама, не сум сама.. има уште една личност во мене која постојано ми зборува и ми соли памет, но обожавам кога сум „сама“ со таа личност.. (да не ме разберите погрешно, не сум луда.. само сум Близнаци во хороскоп.. нормално е да имам уште една личност во мене ) Се шалам...
Не знам но мислам дека не постои друга личност која ми е поголема поддршка и ми нуди поголемо разбирање од самата јас, знам дека звучи чудно.. Инаку, по природа сум дружељубива личност и многу лесно склопувам приајтелства, имам друштво и пријатели кои ги сакам и не би ги менувала за ништо на светот.. но ете приоритет и давам на осаменоста, некако тогаш сум по смирена..
Сонувам еден ден да живеам сама, комплетно сама значи да си изнајмам стан и конечно да можам да уживам со самата себеси.. И не гледам на тоа како нешто чудно и невообичаено, а не мислам дека и другите би требало да гледаат така.. Баш напротив, сметам дека тоа што човек се чувствува комотно кога е сам со себеси значи дека тој има самодоверба и е цврсто изградена личност која не се плаши од ништо.

 

И според мене нема ништо страшно и лошо ако сака човек да биде некој час сам во текот на денот. Баш е добро за средување мислите. Јас во последно сакам да сум сама, ама за жал немам можност освен пред легнување. Тогаш едноставно уживам што конечно можам да си размислам добро за тоа што ме мачи, без да ми зборува некој. Тогаш се изолирам од сите и во реалност и по социјалните мрежи.
Добро е да се одвои време за себе.

 

Мислам дека е сосема нормално да сакаш да бидеш сам со себе.
Ја на пример обожавам да сум во друштво постојано опркужена со луѓе, али ми доаѓаат и моменти кај што осеќам потреба да се тргнам на страна, да бидам дома сама.
Најубаво ми е да слушам музика, ме одмара, психички ме опушта, а нормално зависно од тоа што слушам знае и да ме "дигне"!

 

Да сакам да сум сама затоа што ме опушта, и најчесто слушам музика.

 

Јас тоа не го гледам како маана,а не треба ни ти. Иста сум и јас.Си го обожавам времето што си го давам сама на себе,сама со себе..рај за душа

 

viva la мизантропија