не проверив дали има ваква тема...сепак ви се случило да осеќате толку длабока омраза кон партнерот поради сите угнетувања и стеги кои ви ги наметнувал со изговор сега си во брак не те личи ова она...на пример не те личи да излезеш на само да си помуабетиш со твојот најдобар машки пријател...не те личи со другарка ти да излезеш петок или сабота навечер(денски може)итн...и како ја имате надминато омразата(или немате надминато ) Дали само ја чувствуваш омразата во тие ситуациии? Дали таа омраза сериозно го нарушува вашиот брак? Постојано го мразиш? За неговата љубомора и ставот дека не лиши ова она, си знаела и претходно сигурно...Или пак во текот на бракот он ја изгубил довербата, па затоа така се однесува...Треба да разговарате и да му кажеш дека тоа ти пречи... Види омразата и одбивноста на партнерот е сериозен проблем...И јас маж ми ужасно го мразам кога ги фрла чорапите кај стигне ...Ама тоа е момент..За отварање на ваква тема да не не е само моментот причината?Да не има нешто друго што сакаш да кажеш?
Според мене, во еден успешен брак, сопружниците сами си ги поставуваат границите во чии рамки ќе се движи нивното однесување и веруваат дека и партнерот го направил истото. Кога таа доверба веќе нешто је труло у земљи данској и џабе е се`. Јас на виши и` препорачувам да не се секира за кафето со другарот, затоа што очигледно во комуникацијата со него нема проблем, туку да го спреми ѓезвето и да стави едно кафе за неа и маж и` затоа што очигледно долго време немаат направено другарски кафе муабет и немаат расчистено одредени работи во врска со самите нив. А колку повеќе се оддолжува тоа одбивање на здрава комуникација, толку полошо. Велиш дека во бракот ве одржува љубовта и дека споменот за истата те држи во таа заедница. Епа таа љубов треба и да се негува, во спротивно по некое време, ниту една причина нема да биде доволна за да те задржи во тој дом.
Јас вакво нешто во врска не можам да си го дозволам, па не во брак. Или работава е во врска те личи, но во брак не. Ќе се затупам ако цело време сум само со него. Некогаш сите имаме потреба со другарка да излеземе и да си правиме некои женски муабети. Кај вас vichy мислам дека нема доволно доверба. Ако вие не сте ја стекнале уште кога сте биле во врска, за брак верувам дека ќе е потешко. Јас лично со другар насамо не сум излегувала, но со колега да, се случило и не ми прави проблем. Мој совет е доколку твојот сопруг се нема запознаено со твојот пријател/ки , да излезете некогаш сите заедно. Мислам дека доколку мажот ти ги запознае твоите пријатели од поблиску ќе го смени неговото мислење. Се разбира се ова доколку се немаат скријани намери. Позз
Многу ми е трагично кога видам млади личности да имаат волку застарени сфаќања.И не, не го мислам ова како навреда према тие личности туку како една голема празнина во нивнот начин на размислување во поглед на врските и бракот. Не гледам зошто една личност која е во врска мора по секоја цена да биде обврзана постојано секаде да оди или да излегува исклучиво со сопругот/дечкото покрај нејзе. Зарем ако излезе сама со другарките во сабота навечер еднаш во неделата или еднаш во месецот е неморална и недомакинка?!? Од каде ги вадите овие ставови и размислувања навистина не ми е јасно. Нормално е да сакаш да отидеш не прослава на пијачка во диско со посилната половина ,но иста така нормално е и без него некој пат да излезеш да се видиш со другарка,со колешка,со пријателка или со било кој друг. Ако во сабота излезам без него дали тоа одма по дифолт укажува на тоа дека ке правам глупости и неморални чинови за навреда ?!? Не ! Се е до личноста како што многумина потенцираа. Ако сопругот или дечкото на пример реши во наредните 5 месеци воопшто да не излезе во град или на кафе сеедно и живее по принципот куча-посо-куча, зарем и јас покрај него 5 месеци треба дома да седам и нигде да не мрднам ?!? Уште па ако сум невработена односно домакинка која по цели денови е дома и со душа чека некој да даде иницијатива ако не повеке еден круг низ маало да сврти,зарем ке треба да се збрлавувам дома гледајки во 4 ѕидови само затоа што на мажот не му се мрда подалеку од креветот и кујната ?!? Како што кажаа пред мене се е во компромисот и во довербата во партнерите кои сме ги одбрале за наши сопатници.Ако ги нема тие две работи во мегусебниот однос џабе се сите караници,тензии и филозофии.
A зошто да не смеам да излезам со другар?Mожеби со него имам теми за муабет кои ги немам со сопругот(значи без задни намери),и навечер ако излезам со другарки не значи дека планирам неверства и блудни ситуации...сепак разбирам се потекнува од домашната култура,бракот на моите и нивниот однос во брак е полиберте и сум очекувала нешто слично на тоа,кај сопругот е обратна ситуацијата...сепак мора компромис убаво пишавте повеќето...ама на моменти каква мржња ствара некој ригиден став за глупост ко што некоја од вас пиша колку го мразам маж ми кога ќе расфрли тоа чорапите...ете јас го мразам кога ќе почне да ми држи лекции по морал и етика што смеам и што не смаеам ако сум во брак...јас барем не гледам во бракот средина кадешто некој е должен да трпи дисциплински мерки зошто не се однесува какошто треба во брак,и кој е тој што одлучува кој како треба да се однесува во брак?комшиите,пријателите...па тогаш тој на кој му влијае околината не е во брак со личноста што ја сака туку со цела околина.
Околината на страна остави ја, проблемот е во тоа што маж ти има поинакви сфаќања од тебе и тој не е среќен со личноста што ја сака, а тоа е многу болна работа. Ако не најдете компромис, за жал можеби во иднина би се нашла во ситуација да бираш меѓу него и слободата. Две добрини нема. П.С. Би се надоврзала дека нема ништо полошо од два сосема спротивни карактери во брак, имам близок пример за таков брак кој само од таа причина се распадна. Да не помислиш дека те обвинувам, тука нема кривец, едноставно ти имаш поинакви потреби, тој поинакви, а тоа значи дека еден од партнерите мора да биде несреќен и неисполнет. И да решиш да се промениш можеби со тек на време ќе почнеш да се гушиш. Не би сакала да продолжам понатаму да не испадне дека ти предложувам развод.
Глупаво е заради другарки и другари да се замараш, мм нигде не иде сегде сме заедно.. Сигурно си е сигурно, освен тоа гледаме за нас само а и не ни имаме пријатели.. Глупаво е да излагаш навечер со другар барем ова е мое мислење...
Vichy,повеќе e од очигледно е дека со сопругот сте два различни света,морате да се потрудите и двајцата да си најдете златна средина во бракот,инаку тиквата може брзо да пукне,поготово кога се има работа со толку конзервативни луѓе,како што е партнерот твој и неговата фамилија.
Не реков дека не треба да испаѓаш проблемот не е што ке речам јас или другите феминки проблемот е што твојот начин и размислување и размислувањето на твојот маж не ви се на иста бранова должина а по дифолт тука идат и расправии и кавги најпрвин за вакви банални работи а после со тек на време ке дојдат и посериозни проблеми Штом он вака размислува тогаш и неговата фамилија размислува исто па така ти во очите на сите тие луѓе не чиниш и факт е дека он е несрекен во бракот вака ако ти забрани и ти не тераш по твое па ти нема да бидиш задоволна и срекна во бракот и се така во круг се додека не си најдете некоја златна средина и се додека двајцата не се откажете и направете жртва од некои работи за да ви успее бракот во спротивно допрва ке има гужви
Мене не ми е јасно нешто. Vichy пред да стапите во брак, додека сеуште бевте во врска не му сметаше ако излезеш навечер со другар или другарка? Или и тогаш беше исто како сега?
Сама си си крива. Најголема глупост што може некој да си помисли е дека ја има способноста да промени некого. Ако чувствуваш омраза, разведи се. Искрено, ако доаѓа од таква средина, тоа се неговите убедувања, вредности и верувања и тоа е тоа, помири се со истото и не го обвинувај. Што е поентата, да ти се повини и покае? Значи аман од жени што се некој друг им е виновен за нивната несреќа. Као кој те тера да си со него во брак не ми е јасно? Не знам, мислам дека животот не би ви имал смисла ако нема некој да ве малтретира,а вие да кукате како сте несфатени. И секогаш гледам со резерва, кој знае што не се крие под таа улога на жрва... Свашта. На крајот ти си таа што мрази...
Не е никаква празнина, јас си гледам мене што ми е исправно и ме прави среќна. Сите сме различни и нема потреба да се расправаме ако размислуваме различно што е најнормално, а и најмалку што сакам е луѓе што преку префрлање глумат душегрижници. Толку од мојот оф топик.
јас не ја почнав темата да бараме кривци и правци прашав дали некој има вакво искуство...а за развод што мислиш дека тоа е единствено решение она најлесното,ако било така ама сите барем по едннаш би се развеле,значи буквално сите...инаку дека некој му е ќеиф да кука и така си го гледа животот се лажеш,повели омажи се па кога ќе се промени партнерот од џ причини да видам тогаш како ќе размислуваш...упс знам ќе отидеш да го чекориш најлесниот пат на разводот и не ќе си единствена со тој помодарски начин на функционирање.
^Виши разводот во денешно време особено во нефункциоанлни бракови е се само не помодарски начин на размислување. Можеби за селебрити ѕвездите во Холивуд и за остварување маркетиншки трик да, но за обичниот човек е нешто неизбежно доколку неможе да најде заеднички јазик со другата половина. Не дека е лесен ама па понекогаш не останува друг избор.Ако се исцрпени сите други решенија за да поправи односот ондак што друго останува?И ти несреќна и мажот несрекен ама битно и двајцата во несреќен брак пошто не сте помодари. Во ред побара совет,сите ти дадоа различни гледишта и ставови.Некој те оправда и те окуражи да го тераш својот филм некој ти го кажа спротивното.На крај краева сите се водиме според нашето искуство ,а субјективната оцена на ситуацијата е најнемеродавна во друг случај.Зошто?!? Затоа што не постојат 2ца исти луѓе на светов,не постојат 2 исти врски . Се се сведува на тоа дали ти можеш да се разбереш со збор со тој човек.Дали ти си спремна да остапиш од некои твои хирови за да го направиш него срекен,но и дали тој е спремен да отстапи од некои негови ставови за да те направи тебе среќна.Ако и двајцата не сте спремни да го сторите тоа ондак не сте ни за во врска да бидете а не па за брак. Зошто на крајот од денот љубовта према партнерот и неговото разбирање се оние кои ке ги избиршат тешкотиите што ги носи секојдневието,а не тие да ни создаваат дополнителна болка и тегоба. Крај краева размисли и во тебе да не има некој проблем.Се жалиш од него,се жалиш од неговите ти пречат сите.Најлесно е да се бара вината во сите останати освен во нас самите.
Пробај ова да и го кажеш на некоја жена која се разведува па види со колку коса на главата ќе се вратиш дома. Виши, разводот е страшен момент, случување кое ти ја крши душата, ти ги распарчува соништата, ти ги претвора во прав. Никој не се разведува од бес, никој!
Драга vishy те читам скоро во секоја тема,каде најнезадоволната личност си ти. Виновна е свекрвати што се пикала во кујна,виновен е свекор ти што не ти дозволи да го рушиш ѕидот,виновен е мажот ти затоа што не те сваќа и разбира дека ти си морална жена и дека мора во викенди да излегуваш со твоите пријатели кои впрочем тој не може да ги смисли. Мислам,дали еднаш се имаш онака запрашано самата себе,зошто е тоа така и зошто си незадоволна од се и сешто? Јас кога наидувам на проблем или несогласување со околината прво се преиспитувам за сопствените постапки и барам што сум згрешила, а не веднаш да обвинувам некој друг за мојата состојба. Мислам оти се е до карактерот. Има луѓе кои увек се во несватените и тие се оние кои не можат да најдат каде всушност припаѓаат,па увек мора да се бараат дежурни виновници,па макар и да нема ниту една допирна точка. Е ај сега јас ќе го обвинам мажот ми,затоа што ми падна лустерот,ама како да го обвинам него кога сама се петлев да менувам сијалица?? Затоа секогаш е подобро да се преиспита сопствениот карактер,воспитување и постапки пред да се тргне во напад на другата личност. И со ваков став што го имаш,бракот понатаму ќе оди само на секојдневни кавги,каде нема ниту компромис,ниту разбирање и ич толеранција.
Ама чекај малку. Ти ми пиша дека маж ти и претходно во врска додека сте биле сето тоа не го одобрувал и му сметало. Ти си мислела дека во брак ќе се промени. Така? Значи он си бил отсекогаш ист, со исти ставови, мислења и принципи. Ти си била таа што во врска си ги затварала очите и си се надевала на негово менување после фамозниот потпис. Не ве сфаќам, навистина не ве сфаќам. И секогаш ќе стојам на тоа дека очите се отвараат уште во врската, уште тогаш ако сакаш, можеш да забележиш дали до тебе имаш личност која ти одговара во секој поглед или не. Никој не се менува. Само може да се сменат некои навики кои сме ги стекнале со секојдневието (дури и ова е дискутабилно, доколку личноста сака), а не карактер.
разводот е најлесно решение, тешкото е да се спаси бракот... најлесно е да одиш и да кажеш јас поднесувам тужба за развод, не сакам веќе да живеам со тебе... пред да се разведеш треба многу нерви за да пробаш да го спасиш бракот, поради тоа што после разводот веќе ништо не е исто, а посебно ако се има деца, тоа ќе влијае на нив и тоа премногу... сега не зборувам во тие ситуации во кои таткото е пијаница, па има физичко малтертирање, итн... ма да и во тие ситуации може да има решение, само ако се сака од страна на мажот... е сега vicky ти имам давано совети во др тема, па ајде и овде... рече дека неговите ќе си одат, потрај уште малце, после кога ќе си одат, поработи малце со маж ти... знаеме сите дека мажот се задоволува со готвење и секс, тука промашај нема... прави му работи кои што ги сака, пробај на политички начин да го завртиш накај тебе, да те сака тебе, со многу романтични вечери, со многу секс, исполнување на неговите сексуални фантазии, не верувам дека тогаш нема да го придобиеш колку толку, и така постепено со текот на времето ќе нема да ја слуша мајка му... поработи малце со него и не ми се верува дека го мразиш како што имаш напишано овде, тоа е само период во кој на тебе веќе ти е прекиснато од се, па и од него... ќе помине тоа, труд, труд и многу труд и ќе си го спасиш бракот и ќе го завртиш и од твоја страна, прави го само тоа што тој го сака и ќе успееш...
еве едно конструктивно мислење кадешто феминкава не бара кривци,мене тоа ми попречи,а за разводот кој не знае за тоа,и ок не сметам дека треба да се прави од помодарство,ама реално ако се прифаќа мислењето дека ете од оваа и оваа причина нешто не ни иде одма треба да се разведуваме ли?е тоа е за мене развод од помодарство,темата ми беше дали некој од вас бил во ваква ситуација и што сторил да ја надмине или ако не ја надминал да си пише етоа беше се.
мило ми е што ги следиш проблемите со кој некој личности се соочуваме во бракот и тоа не фрустрира и тера во незадоволство.мене не ми е целта да се правдам дали сум во право или не,сигурно од ќеиф не се вклучувам да пишам како ми било по дома со родителите на маж ми туку од мака,инаку ако мислиш дека се супер слободно да се замениме,да не испадне за недела дена да избегаш со дигната коса на глава.инаку и други имаат маки,проблеми однс соопруг-родители итн.кои верувајте пред брак ама не се приметуваат ептен треба некоја да им кисне по дома подолго време па да примети со какви луѓе ќе си има во иднина раб.јас и да сакав не можев да приметам што ме чека бидејќи имав пишано они беа со години во странство да му асистираат во бракот на др.син затоа по 11год брак и претходно 8год врска немаат ни дете ни некоја стабилна раб.толку им помагаа неговите сега ние сме на ред,инаку да имам и со сопругот проблеми и на DAYdream и пишав ги имавме и во врска ама оладуваше по малку дека на крај ќе ми попушти а сега е силен маж при мама и тато и мора да се докаже колку му е послушна сопругата која треба и според него а најмногу според мам и тато да седи дома и да плете чоја а не на кино ако на филм одат брат и нивни пријатели млад брачен пар,никако не смее она да оди сама без да и е залепен сопругот со секундарен лепак кој бтв во тоа време на доцна ноќна проекција така испадна да има слободни места се наоѓа на 7небо во соништата
