Здраво, ме интересираат повеќе детали околу пост-оперативниот период, првите саати-денови. Дали има болки, какво е будењето, кога се станува, дали може самостојно да се функционира (тоалет) и слично. Исто за исхраната првите ден -два какви се ? Фала ви
Боли, ама не е страшно. Секое станување е полесно. Мене ми се одеше во тоалет, брзо откако ме качија во соба. Сакаа гуска ли, лопата да ми дадат, одбив и се расправав. Ме станаа полека и ме однесоа до тоалет. Ми се вртеше цел свет мислам. После си одев сама цело време. Отворив очи во сала, ама уште под анестезија и следно во шок соба се разбудив. Јас бев 300 на саат. Уста не затворив. Па за брзо ме извадија од таму и во соба. Храна први денови полесна. После полека ќе почнеш со друго.
По будење од анестезија ќе осеќаш жед, барем кај мене беше така. Ама не даваат да пиеш течности првите неколку часа. Па јас си побарав газа да ми натопат со вода да си ги тапкам усните зошто мислев ќе ми распукаат. Уште истиот ден дојдоа да ми помогнат да станам. Боли ама е издржливо. Не одев зошто уште имаше дејство кај мене анестезијата, цело тело ми се тресеше. Па само постојав некоја мин и ме вратија во кревет. Утрето исто ми помогнаа да станам, ( тоа ми беше тешко дур не ми ги извадија конците) и не можев да се исправам зошто конците како да ме затегаа ми се чини на долу. Ама еднаш ме исправија и толку после беше добро. Патот до моето родно место од ск ми беше најтежок во целиот процес. Секое дупче што го осеќаше колата мислам ми правеше болка. Во болница ми покажаа како да ми помагаат при станување дома безболно. И супер поминав. Јадење на почеток почесто по малку. Дур да се разработат цревата. И полесна храна. Супи, двопек, ориз..... Е од кога ми ги извадија конците како нова бев. И во наредните 6 месеци многу пазев да не кревам ништо тешко. Еве ме 4 та година по операција никакви маки немам, да не се урочам
Се разбудив во шок соба ја, така полусвесна ме вратија во соба, прво ништо не осеќав ни болки, ништо, после полека почнаа така слаби болки и тежина во тело. Станав негде после 8-9 саати, отидов до тоалет со помош од сестрата. Али ако не можеш да станеш, ќе ти дадат лопатка, па кога ќе можеш тогаш. Ми се вртеше ептен на прво станување се тресев и бев многу омалаксана. Ама полека ќе се осеќаш подобро, ќе гледаш колку можеш да се движиш. Многу битно е да најдеш удобен начин да стануваш од кревет. Јас ги ставав рацете под грб и буткав нагоре. Цело време лежев на грб, вртење н страна немаше шанси. И цел месец спиев на грб, или се потпирав со перници ако сакав на страна. Болки имав ама подносливо беше. Повеќе ме болеше од воздухот што те дујат, во рамења и гради, него ли од раните. Имав болки и во грло од тубата за дишење, ми беше болно голтањето неколку дена. Прво во болница ми даваа бисквити, супа, само едвај јадев оти многу имав гадење вториот ден. Исхраната тоа, само варено и претежно ориз, компири, варено пилешко, лесни супи, бисквити, банани и многу течности.
Здраво, оперирана сум од жолчка негде пред 2 години. Претходно немав приметено или не ми се случувало не знам, но последните два пати при доручок на омлет со витаминска салата ( зелка, цвекло, морков ) ми се случува да имам дијареа цел ден... дали ви се случува и на вас од некоја храна, дали е нормално тоа?
После операција на жолчка, нормално е при одредена храна, да има некои тегоби. Јас имам потешкотии од некоја храна и ја избегнувам. Од некои комбинации имам дијареа и не ги ни јадам. Остави простор две недели и пробај истава комбинација. Ако се повторува, избегнувај ја или комбинирај со друго.