Опсесивно-компулсивно пореметување (Оbssesive compulsive disorder)

Кај мене секогаш има тригер и после неколку дена ќе се вртат па ќе прекине, па после пак. Во средно бидејќи тригер ми беше германскиот јазик буквално бегав од предметот, за малце на полагање ќе бев.

 

Супер што сподели инфо и мило ми е што конечно има некој што почнал да применува когнитивно бихејвиорална терапија и во МК.
Колку што видиов на нивниот сајт докторката е психијатар и е специјализирана за овој тип терапија.
За одредени психички проблеми само овој тип терапија е од помош, затоа ми е мило што има некој што се занимава со ова.

 

Може да пишеш те молам инфо колку пати имаш одено,и која е цена за една CBT сесија,да собирам пари,колку одења се отприка потребни за успех?.Знам дека во СК. нема многу што се занимаваат со ова

 

Одамна беше и искрено не се сеќавам на цената. Конкретно кај мене мораше да примам и АД зошто долго си бев заглавена и од кога се стабилизирав почнавме со CBT сесии. Индивидуално е кај сите, на различен период ги закажувавме некогаш за две недели, некогаш за три. Си има некој метод зависи од вежбите и како ги совладуваш.

 

Zdravo i jas so ova bolest sum 12 god prviot strav mie bese da ne umram imav paniki posle pocnav sto ako se ubijem posle sto ako povredim nekogo à sto ako gi povredam decava svesto i sesto razni misli i na kraj najgolem strav citav negde deka Okb e isto kako shizofrenija ova me utepa do koga vake 6 god sum so AD so psihijatar ako saka nekoj so vakov problem da mi objasni deka ovie dve bolesti ne se isti pozdrav do site

 

Ова сега што ќе го пишам ти е разуверување да добиеш потврда дека не е шизофренија и OCD така функционионира, сака да си сигурна дека немаш шизофренија, дека нема да полудиш и повредиш некој. Разликата помеѓу OCD и шизофренија е тоа што OCD спаѓа во неурози и свесен си за состојбата и ти е страв, додека шозофррнијата спаѓа во психози и не можеш да разграничиш реалност од фантазија. Претежно е наследна болест и почнува некаде во тинејџерски години. Ова ми беше еден од најголемите стравови ама психологот и психијатарот ми ја објаснија разликата помеѓу двете. Не е дека одма ми помина после со друго сигурно се имав замарано.

 

N'a.talia fala mnogu za odgovor bi sakala pojke da ni pisuvas za ova bolest bidejki gledam dosta znaes samo da ti kazem imam periodi nemam strav sve najdobro ama koga sum pod stres se vraka so mnogu strav i ete vikam sigurno ce povredim nekogo ili na decava inaku najmnogu na svet sto gi sakam se decava ama toa e posilno ot mene

 

Како што ти пиша и членката - шизофренија и OCD се сосема различни категории на болести. Во психијатриските прирачници за дијагностицирање се во сосема одделни дијагнози и имаат различни симптоми, односно различни критериуми кои треба да се исполнети за да се даде таа дијагноза.
OCD е невротично растројство. Се карактеризира со два елементи - опсесивност и компулзивност. Односно имаат опсесивни, наметливи мисли кои пациентот не може да ги контролира и кои најчесто се непријатни за него. Заради тоа се јавува силна потреба да се реагира на одреден начин, со одреден облик на однесување за да се намали непријатното чуство (ова е компулзивниот елемент на растројството).

Шизофренија е психотично растројство со сосема поинакви симптоми.
Во случај на шизофренија има:
- делузивни мисли, т.е. погрешно и абнормално ја интерпретираат реалноста
- халуцинации (аудитивни, визуелни, тактилни, олфакторни (мирис) или комбинација од нив).
-Дезорганизиран говор дури може и говор како „салата“ - зборови неповрзани во логичка мисла.
- Дезорганизирано однесување, абнормални моторички реакции.
- Овие пациенти може да имаат и т.н. негативни симптоми заради кои потешко функционираат во секојдневниот живот: запуштени се, со несреден изглед, избегнуваат поглед, губат интерес да прават било што и се повлекуваат.

Така да тешко е да се смешаат овие две растројства, зошто се потполно различни. Луѓето со неврози може и да не ги приметиш дека имаат мака. Се смета дека добар дел од општата популација и има некаков вид на невроза и дека појавата на овие растројства е поголема одколку таа што е забележана, зошто луѓето не бараат помош од стручно лице и некако функционираат во секојдневниот живот. Со шизофренијата е друга приказна. Со неа тешко може да поминеш незабележан.

 

Здраво на сите, јас сум релативно нова членка на форумов и би сакала да ви се приклучам на темата, да споделуваме искуства, а и да си разменуваме совети. Јас бев дијагностицирана со генерализирано анксиозно растројство (вклучително со панични напади и ОКП) пред 7 години, но ОКП и интрузивните црни мисли ги имам уште од 13 години, ако не и порано. Сметам дека добро се справив со анксиозноста во текот на годините терапија, но ми остана ОКП и со тоа потешко се справувам. Еден краток период успеав да се изборам со ОКП, буквално кога се чувствував дека сум го допрела самото дно и ми беше сеедно што ќе биде. Инаку, јас имам одредени ритуали што треба да ги правам за да не се случи ништо лошо, облека/предмети/козметика/накит што ми носат несреќа, бројки и датуми што ако ги видам значи нешто лошо дека ќе биде, па треба да направам нешто друго за да се неутрализира итн. Тоа психијатарот ми објасни дека нештата што не можам да ги решам во реалноста и ми создаваат неизвесност и страв, ги префрлам во имагинарното и на таков начин се смирувам. Меѓутоа, роб си на својот ум и со тоа не е лесно да се живее. Во моментов не сум во акутна фаза и тука сум за кој и да сака да разговараме на темава.

 

Здраво на сите. Јас сум нов член, и имам 10 годишно дете кое се соочува со предизвикот OCD. Многу сум загрижена бидејќи мислите со кои е оптеретен знаат да му го попречат нормалното функционирање на детето, а ние како родители се чувствуваме немоќни да помогнеме…мислите му создаваат прекумерна грижа и страв, а во одредени ситуации има и компулсивни елементи.

Дали некој познава и има препорака за психолог/психотерапевткој работи со деца CBT (Cognitive Behavioral Therapy) со ERP (Exposure and Response Prevention).

Доколку имате и препорака за детски психијатар кој е добар дијагностичар и би можел понатаму да работи со детето, секако е добредојдена.

Однапред благодарам!

 

Не би знаела точно да ти предложам детски психолози, јас иако го имав тој проблем уште од дете не одев на психолог на толку рана возраст. Може да побарате упат од матичен за во Заводот за деца и младинци кај Симпо, да почнете од таму па да видите ако не ви одговара да смените на приватно. А исто така, обидете се да дознаете дали има и некоја причина зошто вашето дете развило ОКП - дали се тоа некои стравови, проблеми на училиште, анксиозност, булинг итн. Можно е да има конкретна причина, но и не мора да значи. Сепак, важно е да се почне со разговор. Тој е секако поважен од дијагнозата, обично кај психичките состојби дијагнозата не може секогаш јасно да се разграничи или дефинира.

 

Zdravo devojki dali kje moze nekoj da mi objasni kako polesno da se spravam so opsesivno kompulsivno narushuvanje? Jas imam 22 godini i imam sinche koe ima dve ipol godinki,najgolem problem mi e toa sto po cel den sme sami i on go kopira moeto odnesuvanje. Plus na se toa sum i control freak pr.soprugot go namestil krevetot mene ne mi se svigja kako i go mestam od pochetok,pernicite sekogash sakam da mi se namesteni ubavo,site predmeti sakam da mi se sredeni pod agol od obuvki i obleka pa do hrana i kujnski pribor,koga nesto ne se koristi sakam da e raskrenato duri i ako treba toj predmet da se koristi posle pet minuti..Mnogu e iritirachki osekjam pritisok kako da mora se da bide pod konec,mislam deka ako neso ne e na svoe mesto se kje mi se poremeti..Da napomenam soprugot ne mi stvara pritisok i nikogash ne mi rekol neso ako ne e sredeno duri i toj samiot mi vika ostavi utre kje sredish ama jas samata na sebe si stvaram pritisok. Ova pochna da mi se sluchuva otkako napraviv soobrakjajka,prethodno voopshto ne sum se zamarala.

 

Мери Бошковска - за дијагностика

 

Не сум сигурна дали точно те разбрав на што мислиш, ама средување на домашните работи не е опсесивно компулсивно нарушување.

 

И јас го имам истиот проблем

 

А што се случува доколку одлучиш да не средуваш по дома? Дали ти се јавуваат стравови, паника или лоши чувства? Дали си се обидела намерно да оставиш растурено? Извини што ти поставувам толку прашања, но сакам подобро да разберам како се чувствуваш и дали можам да ти дадам совет.

 

Тоа што ако не ги подредиш предметите осеќаш притисок и имаш чувство дека нешто ќе се случи е симптом на OCD.
Механизмот е следниот: опсесивна мисла, нелагодност и непријатна емоција, потреба/притисок да се направи одредена активност (компулзивниот елемент), правење на активноста, моментално намалување на емоциите и тензијата.
Но тоа е само краткотрајно. После пак се повторува циклусот.
Сообраќајката мислам дека е битниот момент. Станува збор за животно загрозувачки момент. Самото искуство било освестување дека може да се случи нешто што може да не чини животот и тоа ненајавено, изненадно и сосема вон наша контрола и моќ. И тоа е страшно чувство кое некогаш е премногу за да се справи со него успешно нервниот систем. Некогаш прифаќањето на фактот дека немаме контрола врз својот живот е најтешкото нешто. За да се поврати загубеното чувство на контрола се преоѓа кон практикување на одредени однесувања кои даваат привидно чувство на имање контрола врз нештата што не опкружуваат. Притисокот е уствари страв дека ако не се наредат предметите на одреден начин, може да се случи нешто страшно или опасно по живот. Можеби е нелогичен, можеби е бизарен и најверојатно си свесна дека е така, ама сепак не можеш против него.

 

Ne mozam da ostavam rastureno zatoa shto vednash me fakja panika i nervoza,strav deka ako edno neshto mi e rastureno kje mi se rasipe redosledot na ostanatite raboti shto gi pravam vo tekot na denot.

 

Da,sakam se da mi e pod kontorola.Isto taka sum preterano opsednata so toa racete i teloto da mi se chisti primer ako sum go doprela mobilniot gi mijam racete za da go presoblecham sin mi,ako sum stavila alishta za perenje gi mijam racete za da diplam alishta.Posle sekoja edna obvrska gi mijam racete.