Опсесивно-компулсивно пореметување (Оbssesive compulsive disorder)

Па незнам дали тука спаѓа...но парите секогаш ги редам на посебно место 1000 на посебно 500 на посебно 100 итд...потоа сите предмети мора да ми бидат подредени по боја...црвени на едно место...но не се нервирам, навика ми е

 

Јас:
-истата работа со плочките
-кога некаде има неколку реда плочки во една боја и еден ред во друга боја никако не смеам да стапнам на другата боја
-кога сум сама дома и излегувам обавезно се враќам да проверам дали сум заклучила
-кога сестра ми ке ја удрам или скубнам или било што два пати, морам уште еднаш за да бидат три
-парите ги редам по вредност

 

Си имам и јас некои сични ритуали, и ако не ги направам не се чувствувам убаво. Никогаш, ама никогаш не газам на линијата на плочките, потоа дома имам некои работи што секогаш мора да се исто наредени, на пример чашите, книгите итн. Многу ме нервираат, ама неможам да не ги правам.

 

Јас на пример додека гледам некој филм на комп морам да го убаво анализирам секој збор што го кажале а ако нешто испуштам т.е не успеам да анализирам го враќам филмот неколку пати и се така.

 

Абе ова со плочките можда не е OCD, ама интересна работа е што сите си го правиме или сме го правеле, тоа ми е интересно откритие, ја мислев само јас сум правела така, сега гледам да не обрнувам толку внимание, ама ко навика е.
Исто и пред да појдам да се туширам ми се случува и по три пати да проверам дали е изгаснат бољерот.
Парите исто ги редам обавезно сите од иста страна свртени.
И имав навики и јас да бројам коцки, плочки по купатила, ама се одвикнав.

 

Јас порано не бев во состојба да си легнам ако не ги измијам забите пред легнување и никако не можев да се расонам ако не ги измијам наутро, без разлика на ситуацијата. Се сеќавам на моето најголемо пијанство, другарка ми се обидува да ме натера да си легнам, а јас, не, не и не додека не ги измијам забите не си легнувам... Таа отиде во бањата да вади шминка, да се спрема за спиење, а јас како луда се вртев низ креветот и нервозно ја чекав да излезе за да си ги измијам забите. Кога слушнав дека ја отвори вратата од бањата, скокнам наеднаш и од толку втрење ми се сврте во главата, па се спрушив колку што сум долга на подот.

Спојлер

утредента имав огромна модринка на раката, ко да ме тепал некој

ама не се откажав, си станав и си ги измив забите. Сега полека почнав да го контролирам ова, збудалувам кога викам дека пастата за заби е при крај, ми се гади и се чувствувам ужасно додека не си ги измијам забите наутро, ама не ми е толкав проблем како што ми беше порано, знам и да скокнам некогаш навечер кога не сум во состојба, а наутро не!!!
А сестра ми, таа е опседната со чистотата на нејзините раце, знам дека ги миеше после се, после што и да допреше, после тушитање, после местење коса,

Спојлер

па и после миење раце ги миеше

и тоа на едно миење по 5 пати ставаше сапун и 5 пати ги плакнеше, си има сопствена крпа само за рацете, која не ја чува во бањата, туку на нејзиниот кревет во собата, ја менува секој ден и никој не смее ни да ја допре, дури ни со малото прсте, или ќе го види светлото на крајот на тунелот.

 

Мене пред да си легнам мора вратата да ми е зетворена ако не е колку и да сум изморена станувам и ја затварам ... и многу ме лути кога не ми е затворена

 

ОХООООООО,,,имам за тешење,мислев само мене вакви работи ми се случуваат хахахахааа.
Полно работи од горенаведените ги правам мака ми е да пишувам,најизразено е тоа перфекционизмот,како онаа црвената Бри од очајни домаќинки сум Бог да чува.Ние сите сме биле за на психијатар
Јас ако гледам коцкасти или квадратести форми,или ќошиња, леле, сакам убаво да го фатам обликот рамномерно и го погледнувам по 3,4 пати-хаос,мислев дека ме фаќа лудило.Правам еден убав облик по ивиците и така да ми остане правилната форма врежана,инаку се враќам од почеток и повторно зјапам и правам обиколка по предметите и ќошињата.

 

Се пронајдов во темава...Некои работи кај мене и јас не можам да ги контролирам на пример движењата(слегувам по скали со трчање и последните две ги прескокнувам),...ова со плочките ми се има случено...но на тоа никогаш не сум гледала како на некој сериозен проблем а за OCD првпат слушам т.е. читам. Како и да е мислам дека со тек на време и години сето тоа ќе помине.

 

И јас го правам ова со плочките.
Сериозно ви велам.
И многу сум саклетлива кога на пример маичката не ми е убаво наместена во паталоните, значи, се’ мора да ми биде симетрично. Ако едната страна на блузата ми е подоле, а другата погоре одма се нервирам, дури ми иде да заплачам од нервоза.

 

Уф,и јас го имам ова...
А на друг некој кога гледам,а знам дека не можам да му ја наместам...аууу лудило.

 

Маца, за друг да не правиме муабет. Паника мислам ме фаќа.
Ако е некоја другарка одма и кажувам да се мести или и ја теглам едната страна на блузата понадоле , ама ако е некој непознат, не толку близок ќе се расплачам од што неможам да го гледам...
Чудна работа, ама тоа е... Саклетлива сум ептен. Мислам некој ме гуши ако не сум тип-топ.

 

Јас пак морам при секое идење во тоалет да ја исчистам вц шолјата, потоа лавабото па да измијам раце мијам раце по сто пати дневно, сакам да ја слушам водата како тече и сакам кога рацете ми мирисаат на сапун пред да легнам навечер исто така поминувам по пола час во веце, ќе проверам дали се во собата ми е цакум пакум па ќе легнам, прво мислев дека ова ми е карактеристика на хороскопскиот знак, ама изгледа не е

 

Исто и ја... било што да правам, мора да го направам три пати...

 

Јас ко ќе зборам на телефон подолго време МОРАМ во круг да одам Цело време.... Ми се има случено толку многу да ми се сврти шо морам да прекинам одма ! хаха иначе и јас ве дружам со плочките порано поќе внимание обрнував на то и мнооооогу мнооооогу се нервирав ко ќе згазнев на некаква линија со едната нога и одма се враќав да згазнам на истата линија со другата нога

 

Значи се соочувам со ова од многу мали години. Можеби имав 4-5 кога им кажував на моите дека не треба да се стапнува на линиите. Исто премногу, ама премногу се замарам со чистота, миење раце, пребришување на прашина по неколку пати и слични ствари. Исто и бројам, обично си го земам бројот 5, а сега и 10. Значи многу е тешко да се одвикнеме од ова. Но, сето ова е само нашата психа, еден од подбрите начини да се осободиш од ова според мене е да си дадеш строга наредба себеси, значи пример пред да избориш 5 голтки речи си сега нема да бројам и баш да видам што ќе се случи (нема ништо да се случи). Повтори го ова и нареден пат, а доколку според тебе се случи нешто лошо затоа што не си изброила 5 голтки, знај дека не е така, едноставно тоа што требало да се случи се случило без разлика дали сме се напиле пет пати или не.
Го пишувам ова пошо почнувам да го применувам, донекаде делува. Се зависи од вас

 

Го пишувам ова овде затоа што имам потреба некаде да се искажам. Порано ми беше страшно да споменувам а сега веќе не ми е ни проблем да раскажувам.
Се започна многу одамна кога сфатив дека имам психички проблем. Мојот проблем се состои од неосновани ( до некаде) стравови... порано беше полошо сега како созревам полека се средува ама не е доволно. Имам некои глупави ритуали... секое утро и вечер ги правам, а се плашам дека ако прекинам ќе се случи нешто А сепак најтешко ми паѓа мислата дека никаде нема некој како мене. Да, сакам да бидам различна но не на овој начин. Немате претстава колку е тешко. Раскажав накратко одоколу сепак не сакам да навлегувам во детали. :/// Прашањето ми е дали некој случајно поминал низ ова?

 

Jas stradam od anksiozno depresivna sostojba i odam na psihijatar i na psiholog, pijam apcinja... Ti mozebi ne odis ni na psihijatrija nitu pies apcinja kolku sto razbrav. Tie ritualite ne se nisto. I jas pravam rituali, gledam dali ringlata e iskluceno. postojano proveruvam vo tasna dali se imam vnatre itn... pa taka da mislam deka ne e strasno voopsto

 

Јас пак сум опседната со регистрации на автомобилите , мора речиси на секоја кола да ја погледнам регистрацијата , обавезно ги собирам бројките и ако излезе непарен број страшно многу се нервирам и веднаш барам друга на која збирот од броевите ќе биде позитивен . hock:
Исто така кога одам по плочки морам да згазнам на секоја втора , а ако случајно заборавам се враќам назад , па демек разгледувам нешто , не сакам да изгледам како некој чудак , и исто така никако не газам на линијата на плочките , тоа па најмногу ме вади од такт .
Дома мора се да ми наредено по големина , боја и се треба да стои под конец , ми се случувало сестра ми да ги расфрла алиштата сабајле а јас станувам и ги местам зашто неможам ни да спијам кога знам дека нешто не е наместено како што сакам јас . Болестиии