Партнер кој постојано мрчи, навредува, кој не е заинтересиран да мрдне, не ветува дека со еден разговор ќе се смени. Некогаш како бајки да кажувате. Бракот отишол упм веќе. Што ќе спасуваат? Имаш две опции и тоа или разведи се или фати си швалер.
Неретко, децата се користат како изговор заради слабостите на возрасните. Личност која се сака себеси и своите деца, никогаш нема да ги заклучи нив во тој ист кафез во кој се наоѓаат и самите они, ама кој да разбере.
Ова е целата вистина. Сеа ќе се одам малку да прочитам каде и како луѓето наоѓаат храброст да се разведат.
Многу точно. Во најголем број случаи е прашање навике или страв од останување сам. За да не остане сам прифаќа да е со личност која унесреќува и се срами да го признае. Пак ќе речам, не секогаш. Не ме сфаќајте погрешно, јас самата на неколку наврати потенцирав дека се чувствувам многу привилегирано оти ми се посреќило да немам деца во бракот кој остана зад мене. Не викам лесно е. Два примери од луѓе што не живеат у Мкд. Имам пријател, на почеток на брак имаа криза втората година, овој никако да ја остави. Изговор, ќе растуриме куќа не оди утре деца ова она. После 9 години со три деца ја остаи оти се заљуби мил на мајка. Јер вака не растурил куќа нејсе. Ја мислам на почеток оти се навикнал претходно 4 и пол години заедно, по мое, страв од останување сам му беше причината. Еве 99% од причината нека се деца ако треба, децата никад не се 100% причина. Друга жена шо ја знам. Во брак се можда 11-12 години. Го мрзи значи. Се избришале еден со друг од социјални мрежи, има периоди коа не праат муабет по две недели. Ама за оставање не сака ни да слушне. Фамилија да не растурела, мижи да ти баам. Типов богат, оваа не работи, од прв ден му ги јаде парите, од кога стави прстен даде отказ значи намерава ептен апла ѝ беше. Кога му се прошири фирмата летоска, ама ем она ем нејзините тинтрење ова она, втор меден месец па не знам шо, нозе искрши пак трудна да остане да не ја остави. Му простува неверства ова она. На неколку пути ја оставаше оваа се онесвестуе, до болница доаѓа скандали прави нејзините му се јавуваат, вриштат пиштат. Му се окоми на богат зетко цела фамилија, млад чоек за чс обеле у косите. Да не ти дае Господ со зинато за пари да си имаш работа. На таа стресна работа што ја има чоекот, уште и да нема нешто на страна па не знам. И никој не може да ме убеди дека 100% е ради децата. Живее у палата, не работи, дури ни децата од градинка и јасли не ги зема (пази у јасли при жена дома). И она вика да не ми се дечињата. Морее, знам ја. Тоа е. Се надевам ми ја сфативте поентата.
Тој брак не е брак тоа е мачење, брак во кој го мразиш неможеш да го гледаш пред очи партнерот што брак е тој? Парите денес ги има утре можеби не, децата денес се тука но утре ќе имаат свој живот, вие сте тие кои ќе останете заедно со некој што мразите некој што не сакате покрај себе, и каков живот ќе е тој? Двајца душмани на една перница.
Kakov zivot e toa macenje toa go imam iskuseno na svoja koza I nikogash ne bi vi go posakuvala toa.ne ostanuvajte vo brak poradi decata po nikoja Cena spasete se I sebe I decata!
Не знам колку на дете ќе му направиш услуга ако останеш во нефункционален брак со мисла дека си во брак поради детето/децата. Боље разделба одколку да си во брак поради дете. Значи ако брак не функционира што фајде да дете да живее во таква средина?
Ете мене маж ми од кога ни почнаа кризите постојано ми вели дека заради бебето не ме оставил. Одамна ќе се разведел од мене ама жал му било. Децата оделе кај мајката, па ќе му било тешко ако ретко го гледа и не расте со него. Јас не сум тип што избрзува со одлуки. Иако звучам налудничаво, со сите мои проблеми јас пак не помислувам на развод. Не се разведувам се додека некој не ме донесе до таа точка да дигнам раце. Ги оставам луѓето да одат до крај и да ми покажат колку злоупотребиле и колку не им е гајле за мене, па само така нема да имам за што да жалам кога ќе си заминам од некој. И јас не верувам во тоа да се остане во брак заради деца. Децата може потешко да пораснат во дисфункционално семејство. Кога читам по групиве за женски домаќински муабети и овде во темите, жена ќе сподели проблеми, ќе си каже за тешки периоди и единствен совет кој го добива од 80% е да се разведе. Па бракот не е играчка, треба компромиси, треба внимателно носење одлуки. И да се разведени родителите има начини децата да не почувствуваат тешкотии. Подобро дете на разведени родители отколку дете пораснато во токсична средина и сведок на кавги и проблеми. Ми кажуваат примери демек ете разведени жени со деца не можеле друг партнер да најдат оти имале дете, никој не ги сакал, сите мажи барале слободна и сама жена. Утре сабајле.Ако некој те сака ќе дојде и 10 деца да имаш и ќе те дигне дома ќе те носи. Други изговори се демек срам да не бидеш за фамилијата ако се разведеш. Глупости. Тогаш таа не е фамилија ако се срамат ќерката да се разведе, а ја советуваат да ќути и трпи и да се нервира секој ден да трпи стресови.
За компромис треба двајца. Не е компромис ако едниот цело време си ја поместува границата за другиот да биде среќен. Знам дека си свесна и нема да ти кажам ништо зашто не побара совет, но цело време те читам што маж ти сака, што му се свиѓа, уморен, излезен сам, мајкин син. Ете ти си го прифатила сето тоа, но време е да почнеш да размислуваш што му треба на твоето дете и тебе.
Во оревод детенцево кога ќе напрај 7-10години он дефинитивно ќе се разведе од тебе. Затоа што децата растат нема вечно да се со нас ќе тргнат по свој пат. Ако седи во брак со тебе ради детето не гледам зошто воопшто остануваш со него. Кога јас така би му кажала на мм би се развеле со сигурност
Ако останеш у брак заради детето, никакво добро не му правеш, освен да расне во токсична средина, со кавги и се.. Наидов на Инстаграм, мислење од психолог на оваа тема. Спојлер
Осетлива тема ми е многу но ќе кажам искуство. Мајка ми и при обичен разговор ми велеше заради тебе сум со татко ти ваков таков никаков, а при расправија ми се закануваше во смисла дека ќе не оставела сите. Јас помал не мислев дека би отишла толку далеку, но се случи што се случи имав скоро 20 години и стварно не напушти, избега. Кога би подразмислил подобро порано да се разведеа отколку да седам во токсична средина. Цело време расправии, цело време ти полнат глава со разни работи итн. Но, глејте сеа што е проблемов, после година дена некако почнавме повторно да комуницираме и блиски да сме, и повторно се скара со другиот сопруг што е и ми велеше по телефони да сум прекинел факсот, да сум работел, за да сме зеле стан и да го чуваме така брат ми (аутистичен). Многу пати и велев дека зборува глупости, дури и ми се лутеше и ми го исклучуваше телефонот, на почеток чувствував вина, пред се оти не се борам за брат ми (ми го наби тоа уште од мали нозе, односно требало да сум лекар да го излекувам или во најмала рака да не барам ништо, ама и онака емпатичен бев и го сакам мн брат ми, па не бев ни љубоморен, ама тие секогаш тоа го кажуваат во смисла брат ми е крив што јас сум бил запуштен). Верувајте не секој човек може да биде родител или да бидат родители. Јас влечам многу трауми од минатото и ми се манифестираат на ваков или онаков начин.
Јас не би останала во брак заради детето ни под точка разно. Во нефункционален брак е бесцелно да останеш, било тоа заради малтретирање,немање љубов или било како. Ако не оди има разводи фала богу и тоа е за луѓе.
Извини ама, ти детето си го растеш во токсична средина. Штом нема љубов и почит, трудот е залуден. Често се лажеме дека децата се мали, не разбираат ама децата се како сунѓери. Никогаш не би останала со маж ми да ми каже дека само ради детето е со мене. Премногу се ценам самата себе за да дозволам такво нешто.
Ете јас немам растено во таква средина, за мајка ми или пак татко ми, да ми презборуваат, дека заради мене и брат ми останале во брак, за среќа! Мислам дека тоа е сосема "набивање комплекси" на децата уште од мали нозе, психичко замарање, еве јас останав и ден денес со татко ти/мајка ти, само заради тебе/вас, што сега демек детето треба да осеќа вина, затоа што вие сте сакале да останате во тој брак?-глупости, никој не може на ништо да ве натера во животот, и многу се нервирам кога родителите си ги криват децата, или сакаат да ги сожалуваш затоа што останале во таков брак ради нив, абе како да не, да се грижеше за детето ќе се разведеше, напротив. На ММ мајка му, нон стоп му го збори тоа, јас ради тебе ова, ради тебе тоа.. да не беше ти ќе си заминев уште тогаш, ехее... абе како не, да сакала ќе се развела, а не цел живот да го замара психички со иста мисла, јас за тебе тоа, јас за тебе ова.. остај демек тие мајки се, претрпеле се и сфашта за децата, а другиве што граделе хармонија во бракот, и се посветиле на детето, тогаш што се? Вакви размислувања во кои се вклучени децата, страшно ме ваделе од кожа секогаш!
Тоа им доаѓа како оправдување. Свесни се дека се заглавени во брак без љубов ама од друга страна страв им е да се разведат. Страв од промена, како ќе биде, ќе најдам ли друг/ друга итн. И сеа фрустрацијата од заглавеноста во тој брак ја оправдуваат преку децата. А не дека е ради децата, туку ете, да излезе од тој брак значи да излезе од некоја навика, од некоја комфорна зона. Тоа е неподготвеност и несигурност за промена
Денес е такво време што од невнимание и понесени од саркастичната изрека “пет минути слатко цел живот татко” доведуваат до вакви ситуации во кои ниту двајцата партнери не се свесни за предизвици кои ги очекуваат. Самиот сплет на околности,подеми и падови доведуваат до разводи или пак согласност по секоја цена да седи во лош брак. Не е за џабе кажано “отворај четири очи” со кого стапуваш во брак и како ќе живееш затоа што брачниот другар не е само фигура на хартија туку има улога во сѐ. Најлошо е да се остане во лош брак каде едниот му мрда опашката,раката и устата и се тоа другиот мора да го трпи ради децата. Не си ставајте товар на душа сами, не си врзувајте косано железо околу врат сами. Не сте должни никому ништо освен самите себе.
