Еве вака, може? Marriage`s primary purpose was to bind women to men, and thus guarantee that a man`s children were truly his biological heirs. Through marriage, a woman became a man`s property. In the betrothal ceremony of ancient Greece, a father would hand over his daughter with these words: I pledge my daughter for the purpose of producing legitimate offspring. Among the ancient Hebrews, men were free to take several wives; married Greeks and Romans were free to satisfy their sexual urges with concubines, prostitutes, and even teenage male lovers, while their wives were required to stay home and tend to the household. If wives failed to produce offspring, their husbands could give them back and marry someone else. Све си е таман. Жената ќе си седи дома и ќе си раѓа деца, мажот ќе си оди по швалерки и/или швалери. @WildMk овој твојов концепт е комплетен ерес, имплантиран од вонземјани во твојата глава, у ниедна историска книга не е валиден
Разликата од тогаш до сега е што, татко ти не тера да се мажиш, сам, свесно стапуваш во брак. Барем јас не бев присилена. Моментално сум во брак и немам деца, а и не се омажив за потомство. Се омажив зошто го најдов тоа што го барам, ми треба и без него не функционирам. Беше тука кога бев на дното, беше тука кога бев на врвот. Тоа секс не може да ми го замени. Мислам самата помисла како изгледа еден нормален ден при отворен брак. -Слушај, ќе идам со онаа, малце да се олеснам, кога ќе се вратам ќе јадеме пуканки и ќе гледаме Нетфликс.
Татко ти не те тера, комшиите ќе зборат ако останеш немажена. Нели погоре прочитав бракот бил заедница на морални луѓе, ваљда немажените не се морални. Инаку супер за тебе. Ама ја промашуваш поентата и ја игнорираш реалноста дека не сите луѓе се исти, не сите имаат исти хормони, ист мозочен сетап, исто либидо и исти сексуални преференци. Ако некому тоа е ок, нека тера, мене тоа никако не ме засега. Поентата на Вајлд, колку што ја разбирам е, подобро отворени карти отколку неверство зад грб.
Па не ја сфаќам. Од двете зла подоброто, ама кое е подобро уствари?!?! Зошто воопшто мора бракот да е условен со неверство, па да бирам. А кога тогаш тоа може да премине во љубов, кога тогаш ќе сфати дека можеш да бидеш со вистинска личност за секогаш. Јас колку што сфатив, таква била и врската, не е дека после извесно време те пука монотонија. Аплауз да дадам, не сакам. Напротив, се топам кога ќе видам старци како се држат за раце и сеуште се гледаат како првиот ден. Едит. Единствено можам да кажам браво за храброста да сподели, ама за делото, јок.
Сексот меѓу останатото е и потреба, ама па баш и не ја/го сака ако се секса со друг/друга, со тоа што најчесто изневерените сакаат да веруваат во тоа. Нормално дека не се повредуваат, не можеш да повредиш некој за кој ти е ватевер. Колку клише и да звучи, ама кога ќе ти стане ватевер тогаш ама баш и ти е гајле дал маж ти се плеска со некоја друга. Очигледно имало и ќе има такви луѓе кои одредени работи ќе ги држат заедно, добар човек, добар/ра мајка/татко, се согласуваат околу домот, се почитуваат, не гледаат некоја поголема сврха, ама не и некаква голема љубов. Тоа е чисто продавање муда за бубрези. Видете, не е тоа некаква голема филозофија. Човекот е емоционално битие, за сите одлуки во животот сме водени од емоции. Тоа значи себични сме за работите кои ги сакаме. И се додека сакаш нешто или некого нема да ти е сеедно да го делиш. Е кога веќе ќе стане сеедно.. улогите се менуваат. Мислам, да бидеме реални, таква жена уште не е родена, што толку си го сака мажот што од толкава љубов ќе го праќа да ја усреќува и комшиката повремено. Ок, за некој одговара и така, ама од некои Х причини.
Знаеш како викаат-љубовта ја измислиле комунистите, за да не плаќаат за секс Разбирам дека ние жените сме со имплантирана врска меѓу сексот и љубовта, ама можеби таа каузалност е општествена а не дефинирана од природата. Ако маж може да има секс без емоции, зошто жена не би можела? Не велам дека сите треба, мене лично романтичниот момент ми е битен, и други работи ми се битни ама разбирам дека и жена може да го доживува сексот како спорт, дури и на балканот.
Ваљда секој си го познава партнерот доволно да знае дали може да му признае или предложи вакво нешто без да му нанесе емоционална штета од која којзнае дали и како ќе се опорави и што тоа ќе значи за нивниот брак во кој се вклучени и децата. Затоа кријат повеќето. Да е толку лесно и да е неверството или отворениот брак прифатен ко нешто најнормално, веројатно сите ќе знаеја што да прават без Вајлд да им каже. Некои па мислат дека се толку силни и спремни да поминат низ неверство или да се во отворен брак, ама...нешто не штима. Затоа што не е толку едноставно.
Уф, истото го имам пишано во темава страници назад, со друга поента. Апсолутно постои секс без емоции. Ама ако некаде постојат емоции, а плескањето е негде другде, првичните емоции времето ги избледнело како миленце после штирак. Е да, мора и да следиме и последни трендови, оти ништо не доаѓа природно и се некој нешто ни наметнал иначе не сме модерни. Јас исто мислам дека многу работи ни се наметнати, ама човекот никогаш не престанал да се развива и да го обликува својот ментален крој, па верувам дека емоцијата меѓу другото, е скроз природна и убава ствар, која никако не оди под рака со исто природниот нагон на ширење нозе, можда вени во некои случаеви, ама нозе нц.
Епа затоа као предбрачен договор се праи Појма немам дали штима или не, јас само теоретизирам овде Зошто не штима?
Често отпосле се раѓа идејата за отворен брак па малку касно е за предбрачен. Ако се договориле пред брак тогаш е лесно, иако може едниот да се предомисли со тек на време па да му е незгодно да му предложи на партнерот од страв како ќе реагира
Ок, може со ова да ја прогласиме темава за затворена. Значи деца, отворен брак се договара пред брак а уствари нема потреба, пошто французинот ни кажа дека не е реален. Ваљда не ни постои такво нешто, џабе 50 страни писанија.
Отворен брак не е исто со изневерување. Изневерување е да изневериш нечија доверба, односно да направиш нешто што си ветил дека нема да го правиш. Од прв ден заедно сме во отворена врска, која премина во отворен брак... значи, скоро 20 години. Го сакам најмногу од се' на светот. Ви кажувам за да знаете дека постојат (според вас) 'невозможни' ситуации.
Како сакаш врти го, исто е со изневерување, разликата е што се работи за ,,одобрено" изневерување. И пак се работи за некакво незадоволство. Јас не верувам дека ако на некој се му е подмирено во врската или бракот, ќе се нафати на таков чекор. Нормално е во однос на животинските инстинкти. Јас не можам да се замислам да делам нешто што реално е мое, а и јас нечиво. Не е посесивност, туку потврдена одлука од двете страни. Ако сме сакале да живееме ,,боемски" и ,, слободно" немаше да стапиме во брак, туку ќе бевме цимери во две посебни спални. Јас верувам дека постои љубов меѓу вас, само што таа љубов се дели на повеќе странки. Одлуката сепак е донесена, затоа што во некој сегмент не сте компатибилни. Доколку имам се од една личност, која би ми била потребата да барам други. До некаде е посфатливо после долги години во брак да се сложиш на такво решение. Но, од старт?! Што е целта, да бидам со некого ако не ми е компатибилен и не ме задоволува. Сума сумарум, мило ми е што сте решиле да живеете таков начин на живот, доколку тоа не предизвикува проблеми, а носи дополнителна среќа и хармонија.
Али може да се користи како оправдување за изневерување, као: ја сум маче за отворена врска, ако ме сакаш ќе бидеш и ти. Или: јас сум бејби во отворен брак, жена ми знае све, ќе бидеш ли со мене? Што мислиш? Башка, како ќе им се каже или раскаже на децата. Абе ја татко ти го сакам, ама може и со некој друг да си бидам, па после секако ќе му се вратам на него, него најмногу го сакам. Како изгледа? Све си мислам дека ова како поим е измислено за верните швалери да се правдаат кај жените, а они да им веруваат дека стварно постои нешто вакво. И не мислам дека треба да се промовира по форуми, и така отидовме у аут.
Која е поентата да стапиш во брак воопшто ако планираш да имате односи со други луѓе? Само за да кажеш дека си во брак? Колку да живееш со некого? Сметки заедно да делите? Истото можеш и без официјален брак. Ако нема моногамија воопшто не би ни стапувала во брак, би терала врски со whoever.
Да се надополнам само, прашањето ми беше-Колкав е процентот на отворени бракови кои завршуваат ,,фамозно" со развод? Се прашувам зошто?!?! Среќа ти си во тие 8%.
^Не е досадно, баш е интересно. Отворена врска од сам старт со отворен ум водиш као демек врска без врска, денес е со тебе утре ти кажува дека иди да плеска некоја на страна. Како се чувствуваш во тој момент? Дали си "реално среќна" или од толку што го сакаш, а тој типац не е створен за "една" си одлучила и покрај се да бидеш со таков. Ни оправдувам, ни па ми личи на брак ова вашето плескање на страна, па ај као на крајот од плесачката вечер двајцата силно се прегрнувате и си кажувате те сакам за добра ноќ! Се надевам дека истото ова не и го посакуваш на твојата ќерка. Just said
