Напади се и малку депресија те има фатено. Најди нешто што те прави среќна, не е битно што.. нека е и седење сама во тишина и блеење во таванот... само најди нешто ... и практикувај го секој ден. Имаш помош за детето?
Не дека прај проблеми тоа, туку за да можеш да смениш сцена.. да излезеш сама надвор, да свртиш еден круг, или да прочиташ 30тина страни од книга, или изгледаш еден филм... Да има нешто 'интересно' да очекуваш во денот, а не да се будиш и заспиваш во истата рутина.
@NVAleks пробај кај матичната докторка да ти провери на мој термин било кој слободен психијатар, за кај некој сигурно има термин. Барем да те провери дали ти треба терапија. А ситуацијава со коронава на сите ни делува некако, ама мораме да мислиме позитивно и да се надеваме на најдобриот исход. Играј со детенцето, читај му приказни или гледајте заедно цртани колку опуштаат само цртаните, боите во боенки, цртајте нешто. Друго нека ти купат собни цвеќиња, расти ги, грижи се за нив, ќе имаш навика таква и да се радуваш како успеваш да изгледаш и одржуваш нешто со свои раце, ќе ти прави мислите да ти одат во друга насока и да не се грижиш толку.
Има ли некој којшто ги надминал овие панични напади, и доколку постои некој таков би го замолила да сподели на кој начин, преку какви лекови и сл. Јас имам ваква состојба од минатата година, првиот пат ми се случи во спиење. Беше премногу страшно, имав силна тахикардија, ми се вкочанија рацете, нозете и вратот, дишев многу плитко... Еден месец по таа случка правев испитувања на крвна слика, хормони, срце, магнет на глава.. Сите резултати беа во ред. Меѓутоа мене после тој напад сама по себе состојбата ми се влоши и секој ден се чувствував омалаксано, напнато, имав црни мисли. Посетив психијатар и психолог, ми дадоа антидепресив кој го пиев 4 дена, ама за тие 4 дена состојбата нагло ми се влоши и ги престанав по своја волја. Сега секој ден ми е како предизвик, имам постојан немир,проблеми со спиењето, едноставно чувство што е многу тешко да се објасни. Планирам повторно да посетам психијатар, доколку имате некои препораки, би ве замолила да ми пишете порака
Никогаш не откажувај апчиња на своја рака. За да имаат резултат мора да ги пиеш подолго време. Треба психијатар да ти препише апчиња, не можеме ние овде да кажеме кои апчиња треба да ги пиеш. Посети психијатар што е можно побрзо.
Jas imam panicni napadi.. poseti psihijatar kolku sakas dzabe sama moras da se ubedis nema nesto so ne probuvam... so potsvesta pravime se koga sum svesna duri mi e smesno kako sum reagirala i pak koga mi doaga kriza go custvuvam srceto po celo moe telo kako cuka... poloso nesto nema.. no sega mi se namali na minimum pocnav da gledam mnogu komedii.. zboruvam na telefon so onie licnosti koj mi go razubavuvaat denot.. koj mozat da me nasmeat... i si rekov kraj kraeva ke se umira eden den zosto so strav da me konteolira panikata jas ke ja konteoliram jas ja pravam jas ke ja prekinam
Јас имам панични напади ама не стандард, туку на пример во ПМС најчесто ќе ми текне нешто што се случило лошо на мене, на моите или на некој друг во 1981г и добивам паничен напад. А исто така добивам паничен напад прва вечер кога одам на одмор, не ми идат црни мисли ама многу сум тешка за спиење на друго место, треба ми време да влезам у шема , и одма првиот ден ја паника на најјако мислеш на месечината сум се качила па нема како да спаднам . Ич не ми е пријатно, одам на одмор да се опуштам, ја прв ден мислам и чекам паничен напад да ме трефне, уште не ми е јасно зошто ме фака. Не мислам дека ќе ми се слоши или нешто, си знам анксиозна дека сум тогаш, ама тоа време додека ми мине ме напнува. Инаку и таков карактер сум јас каде и да одам дома ми е најубаво а некој сака само да шетаат не им недостига домот, а јас сум невиден домашар. Првата година ипол кога се омажив постојано плачев за кај мајка ми дури и си спиев таму, сега после пет години неможат да ме натераат таму да спијам, некако таму кај што се вгнездам ми е топло и убаво, не дека не ми фали старата дома ама некако се задомив тука
Zdravo jas sum nov ovde pa nemozam da se iznacitam. Vaka sega ke ja opisam mojata situacija se nadevam nekoj ke moze da mi dade sovet sto da pravam. Mi izleze stresot pocnav da dobivam panicni napadi ( anksiozno depresiven sindrom) pa piev helex i elicea no elicata ja prekinav imav tremor od nea i me prefrlija na mirzaten no nekako mnogu nesakani dejstva zasemetenost zamaglen vid nizok pritisok glavobolki itn itn. 3-4 pati mi se slucuvase i pred da zaspijam nekako naglo mi se smiruva srceto ( palpilacii) i ke mi se zagreat gradite i pominuva toa.Sega pred nova godina pak mi se sluci taka no nekako pojako od son me razbudi so vrtoglavici i srcebienje pa mislev da ne e od Mirzatenot pa gi prekinav 1 den odma se pocuvstvuvav podobro pa pocnav na cetvrtinka da gi pijam piev 15 mg ( pola apce ) 1 nedela taka gi piev i sega eve 1 nedela kako ne gi pijam no nekako imam nekoja vozbuda nekoj vnatresen nemir citav na stranski forumi mnogu luge imaat takvi simptomi na povlekuvanje pa sakam da slusnam vasi iskustva.
Постои некое решение за ова? Некогаш знам со месеци да не излезам зашто околината ми делува страшно… а никој ништо не ми прави и непознати луѓе се трудат да ми помогнат али јас и во тоа ќе најдам нешто лошо Под терапија сум долго време али почнав да губам надеж
@Dashing:) игнорирај ја околината. Околината секогаш ќе ти кажува што и како да бидеш, како *мора*. Не се затрупувај со такви мисли. Некогаш непознатите повеќе ќе ти помогнат од познатите. Немај го стравот, не се плаши од лошото туку само прифати го. И така животот не е само добро, мора и нешто лошо да се има. Излезот е во прифаќањето. И гледај да ја тргнеш терапијата, верувај се може и без неа.
Мене еден психијатар ми рече дека не гледам реално на работите. Али исто така рече дека неговата реалност не е сјајна и јас се прашувам што значи тоа да гледаш реално на работите? Знам дека не може се перфектно да е во животот али мислам дека мене највеќе ме погоди тоа што за другите беше лошо, а за мене добро. Тоа што не гледавме исто на работите. И кога зборев со една жена што поминала низ истото и кога и раскажав се ми рече дека погрешно размислувам и јас почнав детално да ги анализирам работите се трудев да сватам каде грешам иако сега мислам дека не е во мене грешката туку во другите. Али некој ќе рече неможе ти да си светица, а другите грешни. Па се прашувам што толку лошо сум направила и јас не можам да сватам кога секогаш сум помагала и мислам дека тука е и грешката. Ако имаш време може подетално да ти раскажам во лп за случките па да видиш сама што и како.
Да, слободно пиши ми. Од мое искуство ова е: 1. Се' додека не повредуваш било кој и тебе ти е добро - си на правиот пат. 2. Со тоа "прав" пат не допуштај секој да ти мудрува, пошто јас така заглавив еден период, а во пракса буквално никому немав згрешено (барем не свесно). 3. Во врска со подвлеченото и те како може. Барем во мојов случај повеќето беа грешни. Тука егото не ми беше присутно и немав намера да се докажувам. 4. Нешто што потешко сфатив е тоа дека се' во животот е од интерес, ми беше тешко да поврзам зошто ми прекинувале контакти со луѓе што само сум им помагала и останати мисли. Не дека сега нешто повеќе се сменив, гледам колку можам да си држам до себе и до тоа што сум, само што сега внимавам кому и колку помагам. Полесно ми е.
Деновиве доживувам панични напади повторно (околу 1 година не ми се имаше случено), ама вчера имав еден ужасен напад, повеќе како нервен слом би го рекла. Ај што се тресев цела, на моменти се мавав, на моменти викав, на моменти мафтав на сите страни и се' на се' тешко дишев. Не знам како да го опишам, бидејќи и не се сеќавам баш искрено. Знам дека беше страшно...
А терапија пиеш ли нешто? Од јануари наваму три пати ми се случува да имам симптоми кои укажуваат на паничен напад. Тресење на рацете, тахикардија, препотување, вознемиреност,отежнато дишење. Првите два пати си ги поврзав со неспиењето тој период, а последниот пат имав стресна ситуација пред да ми се јават симптомите. Докторката рече прво да испитаме крв и тироидни хормони за да исклучиме дека е поврзано со нив. Ми даде капки валеријана и Б6. Еве и денес почнав така да осеќам вознемиреност некоја, тахикардија,препотување и ме тера на спиење, ама си го насочив вниманието кон друго и ми е подобро.
