Ја би реалист. Ме нервираат луѓе кои бараат црна точка на бела основа, а исто и луѓе кое мислат дека се што лета се јаде, можат да го сменат општеството и законите, природните појави и сл. Значи летање у облаци, без реална основа НЕ! Повеќе сум за приземјеност, реални мислења и очекувања, секој човек е скроен да се надева и да очекува малку повеќе од тоа што го има, но се во границите на нормалата.
Песимист не е оној кој цело време мисли на лошо, туку оној што очекува дека лошо ќе се случи. А јас се вбројувам меѓу таквите.
Одсекогаш сум била голем оптимист. Во некои случаи и не е тоа најдобро бидејќи можам да бидам разочарана но едноставно ја гледам светлата страна во секоја ситуација
Уф, па тешко прашање. Песимист, што иде накај златна средина, реалист. х) Мислам дека е доволно самото тоа што сум девица. Се мислам дали сум го исклучила бојлерот, и после си правам филмчиња што ќе се деси. И се враќам да видам, сум го исклучила. И такви некои работи, од типот: што би било, кога би било. Некогаш сум па и голем оптимист, зависи од расположение.
Зависи,понекогаш сум оптимист гледам позитивно на работите,а во некој случаeви абе сум најголем песимист ever Јас сум ти некоја златна средина
јас сум ти неизлечлив оптимист, незнам од каде ја наоѓам силата ама сум оптимист секогаш за се. некогаш знае да ме спопадне некоја депресија и песимистички мисли али доволно е само некое минимално задоволство да ми се врати цел тој оптимистички дух.
Оптимист. И кога ќе ме обземат некои песимистички чувства одма ги пренасочувам на позитивно.. се е до психата, колку позитивно мислиш, толку повеќе го привлекуваш тоа кон себе.
Прво ќе помислам на добрата страна па послем тоа ќе ми се сврти мозокот на лошата така да.. Златна средина
Оптимист но.... најдобро кажано реалист бидејќи цврсто стојам на земја (таков ми е и короскопскиот знак) па неможам јас во средина на тунелот да барам светлина хмм
Дефинитивно РЕЛИСТ, со мала доза на саракстични мисли и трошка надеж не сум неверни тома, но ретко верувам на празни зборови, иаку мн се надевам-потајно Сакам да сонувам за подобро утре и тука сум дефинитно неоправлив оптимист, но по отварање на било кој дневен весник, не само што се претварам во песимист туку дека 2012 ни е поблиску него што мислиме
реалист , кој на моменти забегува во некој друг свет, но реалноста како ладен туш го потсетува дека сето тоа е само илузија
