Песимист .. би сакала да гледам убаво на работите ама најлошо е кога ќе се заебеш за нешто (го мислиш вака, а било така). Мислам дека е подобро да се излажеш ако си мислел дека е нешто лошо, а да испадне добро, отколку обратно. Некако во денешно време песимизмот е поблиску до реализмот. Па и мојот пост е песимистички кога ќе видиш, ама тоа е ..
zavisi vo kakva situacija se naogam...ako sum premnogu razocarena kolku i da sakam nemozam da bidam optimist i da mislam deka rabotite ke se sredat i ke bide se ok. se zatvaram vo sebe i preovladuva vo mene onaa pesimistickoto. a koga se mi e pod konec e togas pogolem optimist nema od mene
За повеќето работи кои ми се случуваат сум оптимист но има работи кои ги гледам на нај црн можен начин нај песимистички.... значи јас сум во златката средина
Отимист, можеби и најголемиот. И кога ми е најтешко, не седнувам да плачам и умирам, туку викам мора да има некое решение. За се впрочем постои решение. Нема нерешлив проблем. Можеби не секогаш само решението ќе ни се допадне или ќе ни одговара во моментот, зашто на работите гледаме од друг агол, субјективно. Но со „ладна“глава на раменици, сигурно оптимистички се размислува. Впрочем и ако сме песимисти, ќе влежеме во големото море каде што големите ги јадат помалите. Веројатно?
Mислев дека сум вечен оптимист но сватив дека во последно време многу паничам на работи и не ги гледам од посветлата страна ..Знам и слабо да реагирам кога треба да бидам јак карактер , се трудам тоа да го сменам од корен и ги вложувам сите напори за дa бидам старата оптимистка која ќе ги бодри останатите дека не е се така црно и дека во секое лошо има и добро
Во глобала сум оптимист и то до негде карактерно е многу одлично но некогаш се случува од толку оптимистичка настроеност и да се разочараш(да се дрецниш на земја) хехех.....и пак да си останеш оптимист............
Песимист сум... и тоа многу голем песимист. Се трудам некако да го сменам тоа ама тешко ми оди. Откако знам за себе сум таква. Секогаш кога сум се трудела да ги гледам работите од посветлата страна тоа завршило со разочарување.
ауу песимист и тоа најголем што може да постои, ако нешто не ми тргне од почеток , нема шанси да се надевам дека ќе тргне понатаму
Секогаш сум оптимист,не се откажувам од ништо,одам до крај па макар и да знам дека нема да успеам !!! Секогаш се водам по оваа изрека `` Зошто си тргнал,кога не планираш да одиш до крај ``???
не сакам песимисти и мразам да се дружам со такви луѓе...по природа сум оптимист,макар што понекогаш може да ми се случи да помислам на нешто лошо..Но,во главно се трудам да бидам оптимист и позитивна личност...разочарувања постојат..но секогаш треба да се гледа светлата страна на животот..т.е сврти се кон сонцето и никогаш нема да ја видиш сенката
Паа се трудам да гледам оптимистички на работите и да ја гледам посветлата страна, и кога сум разочарана, се тешам дека се ќе се среди и ќе биде во ред. Така да оптимист сум
па, понекогаш знае да ме фатат лошите мисли(да ми го окупираат мозокот) но во главно сум оптимист како што се вели дека по дождот доага сонце
Повеќе би рекла песимист,бидејќи ако не очекувам ништо тогаш нема да сум разочарана,туку би била среќна и оние малечки позитивни нешта кои би ми се случиле.А ако би била оптимист,тогаш постои таа можност да сум разочарана,ако претходно целиот свој труд и желба сум го внесела во нешто за кое на крај сфаќам дека не вредело..
Реалист. На прашањето дали ја гледам чашата пола празна или пола полна, јас прво прашувам што има во неа
