Како ќе познаеш кој е оптимист, а кој песимист? Ако ставиш на маса чаша која е до пола наполнета со вода, оптимистот ќе ти каже дека е полуполна чашата, а песимистот дека е полупразна. Во принцип гледам на работите оптимистички, ама не секогаш ми успева. Иако постојано се тешам дека после киша долази сунце, во тешките моменти ми изгледа невоможно тоа.
јас сум најголе песимист шо постое секогаш гледам на работоие од лоша страна а благодарение на тоа ништо неможе да ме разочара
Живеј во мир а спремај се за војна . Секогаш оптимист но спремен и за најлошата можна варијанта затоа што најчесто излегува пореална но што и да се случи никогаш не се откажувам.
Најубаво е да си златна средина. Да се гледаат работите реално А помеѓу оптимист и песимист, секако оптимист, затоа што ако ги гледаш работите позитивно, ќе ти се случуваат позитивни работи. А ако си песимист, само лоши
Оптимист. секогаш на прво место ја гледам позитивната страна, но сепак гледам и негативна но не ми е мн битна затоа што не сакам да гледам црно на работите
Оптимизмот е мој начин на живот; инаку се е ствар на одлука, како ќе гледаш на животот, како ќе го сваќаш животот, како ќе размислуваш, тоа е е одлука која сами ја носиме.Тоа е всушност уверување кое доколку си го немал можеш да го стекнеш, да го научиш.Оптимизмот се учи.
Порано бев голем песимист...секогаш бев спремна за најлошото.Но со текот на времето кога запознав и други песимисти,почнав да сфаќам колку негативна енергија внесуваат нивните мислења...и едноставно не можев да ги поднесувам...Помислив дека и јас на останатите влијаам така па со текот на времето поминав на страната на оптимистите...се исполнив со позитивна енергија,помалку стресови и сл. Оптимистот гледа во секоја тежина можност, а песимистот во секоја можност тежина...
Во суштина сум реалист... Но во последно време често ми се случува да гледам песимистички на работите од причина што изгледале безизлезни, па можеби тоа ме залажувало да се фатам за мрачните мисли
Оптимист....повеќе се пронаоѓам во оваа категорија. Не очекувам ништо, а кога планирам нешто нормално би било да очекувам позитивен исход, нели? Оваа е мојата реченица која во секое време тлее во мене: на крај се ќе биде добро.
Оптимис и тоа голем оптимис и во најлошото јас си викам ај се ќе се среди се на крајот ќе излези добро
Знам да бидам оптимист во некои да ги наречам ‘безизлезни‘ ситуации, ептен сум смирена и не паничам не мислам на лошо понекогаш си се чудам самата на себе за ова. Песимист знам често да бидам ама повеќе за некои ситни работи, тоа повеќе го чувствувам како страв нешто да не тргне наопаку од планираното се надевам дека еден ден ќе го надминам тој страв. Инаку кога гледам дека сите околу мене се песимистички настроени кон нешто колку и да сум била оптимиста ме фаќа паника. Уф колку мразам такви ситуации Не паничи за ситница па нема да пропадне светот! Да бидеш песимиста значи беспотребно да се нервираш за нешто што се уште не се случило и не му се знае исходот a не мислам да си ги губам нервите така да работава е Don't worry be happy!
Порано бев најголем песимист, само на лошо мислев а сега ни песимист ни оптимист, туку сум реална за се. Ако си речам ете барем еднаш оптимистички ќе размислувам, сигурно ќе се разочарам. Така да најдобро се чувствувам кога за се гледам реално
Песимистот гледа само мрак на крајот од тунелот.Оптимистот гледа светлост на крајот од тунелот.Реалистот гледа дека иде воз.А машиновоѓата гледа тројца идиоти на пруга.
