Не најдов ваква тема, и ми падна доста чудно. Според мене платонската љубов е едно од најубавите, највозвишените чувства. Иако знае да биде и тешка, и многу тажна, и болна. Веќе со години не можам да погледнам друга личност, иако разумот во мене ме предупредува дека залудно се надевам. Што да правиме кога целиот свет се сведува само на една личност, личност со која ретко контактираме, но сепак ни го зема умот? Би сакала да ги споделите и вашите искуства и размислувања за платонската љубов.
Јас сметам дека денес нема платонска љубов бидејќи модерниве времиња и технологијава уништуваат се. Јас платонската љубов ја замислувам вака: дечкото да се појавува пред вратата на куќата на девојката и да ја изненади со својата појава и присуство, да и пее серенади, да и пишува писма а девојката да ги прифати тие нешта и да се радува до небо. Заедно да патуваат, да учат нови нешта, заедно да израснат во вистински разумни зрели личности. Постојат и тажни приказни за платонска љубов кога едниот не може да преболи и не може да престане да сака иако не може да биде со девојката или обратно, таа со него. Денес се е испомешано, со еден си а флертуваш со друг, лаги, измами, сакам па не сакам, триста чуда.
Сакам да го преправам претходното мислење, малку се збунив и се помешав. Платонска љубов, тоа всушност е да сакаш а да немаш контакт со таа личност, односно да се сведува само на твои чувства. Некои за платонска љубов го сметаат пријателството со некоја личност. Немам такво искуство досега но верувам дека има луѓе кои имаат своја платонска љубов.
Eh platonski ljubovi ... Jas ja zamisluvam vakva : Dvajcata se sakaat , doagjaat edvaj do nekakov kontakt , no poradi nekoi pricini ne se zaedno . Devojkata se mazi so drug no go saka samo nego , toj se zeni so druga no ja saka samo nea .. Obicno vakvite prikazni gi zamisluvam so tazen kraj .. Toj / taa nemozejki da podnese bidejki ne e so ljubeniot , se samoubiva / go napusta mestoto na ziveenje za sekogas , vo kraen slucaj podnesuva mnogu tesko , no tragicno pocinuva na mladi godini ... Koga bi bila prikaznaso srekjen kraj , sekako bi se sprotistavuvale na site prepreki i bi ostarele zaedno , so kup vnucinja okolu sebe koi palavo ke trcaat vo dnevnata ... Inaku , jas imav edna , ako moze da se kaze platonska ljubov .. Koga bev zabaviste , si bev zaljubena do usi a bogami i nad niv vo eden skolski od ist klas .. Nikogas ne doznav dali cuvstvuva nesto kon mene ,iako so govorot na teloto go pokazuvase toa ... Go fakjav '' na delo '' koga bulja vo mene , den denes koga ke go sretnam go pravi toa , a nikogas otvoreno ne mi kazal dali me svigja ili ne . Kako i da e , jas go simpatishev nekoi 5-6 godini , potoa se premestiv vo drug klas i se poretko se gledavme ,pa taka i cuvstvata oslabea , za do krajot na osnovno , skroz da isceznat . Od vtorava platonska mi nema spas se omaziv za nego , iako ne mi pagjase ni na kraj pamet deka ke bidam so nego do utre , a ne pa celi 4 godini ( plus edna godina vrska ) , a kako kapace na tendzereto i dve deca deka ke imame za kratko vreme . Ne znam kako ke zavrsi ova , se nadevam so srekjen kraj ,ama za sega sum srekjna so nego . EDIT : Primer za platonska ljubov : Romeo i Julija
Платонската љубов се состои во апсолутна љубов (идеализирање) одредена личност без никакви сексуални претензии-наједноставна и разбирлива дефиниција.
