Кога си во една депресивна состојба, секој проблем изгледа нерешлив, мегаломански и краен. Верувај дека е спротивно. Буквално има решение за се, колку и да звучи клише. Мораш да работиш со стручно лице. Би ти препорачала и психијатар и психолог. Суицидните мисли се производ од депресија, за која е пожелно да примаш лекарства. Со психологот ќе ја решаваш тематиката во однос на твоето битие, што на долг рок ќе донесе поголемо решение, справување, сознание и свесност. Буквално ништо не решаваш ако тргнеш по тој пат, каде нема назад. Не те интересира што ти носи животот? Не е лесен воопшто, ама има моменти за кој вреди и два пати да се раѓаш за да ги проживееш. А сигурна сум дека наскоро ќе ги почнеш и тие да ги проживуваш, за кои вреди всушност да живееш. Друго, себично е за твоето семејство. Верувај дека болката никогаш нема да се намали. Колку, можеби и дали, придонеле до состојбата во која си. Сепак си нивно дете. Со години сум живеела во страв, тага, паника, внатрешна агресија и мислев дека нема излез. Како па да не...Единствено ми е криво што не можам да го вратам времето, да си ја чукнам главата и да си речам, толку си била слепа и проста, што решението е буквално пред твои очи. Кога го дознав, тој период беше најдобриот кој некогаш ми се случил. Да можам, повторно ќе го искусам истото, само поради таа еуфорија на ослободување од сопствените стеги. Животот е онаков, каков што си спремен да го живееш.
Во самоубиство не гледам решение напротив си се казнуваш сама себеси за секој проблем има решение... Затоа постојат и психијатари кој може да ја решат ова црна мисла!! Животот е дарба од Бога не си го одземувајте сами има луѓе кој даваат милиони само да преживеат!!!
Каков е тој проблем, што неколкумина ти рекле дека не може да се реши? И решението го гледаш во самоубиство, зошто друг сметал дека проблемот е нерешлив? Мислам, што конкретно па ќе решиш ако се самоубиеш?! Не ме сфаќај погрешно, не те напаѓам. Пробувам да сфатам каков проблем може да биде, а да нема излез.
Не сме ние тие што треба да се казниме, има господ, ако сме виновни тој е што ќе ни сервира што сме заслужиле, а ако се обвинува самата - ништо на светот не е достојно да го принуди човек сам себеси да се казни и тоа со својот живот.
Мила, сите минуваме низ тешки периоди, порано или подоцна. Тој што ти рекол дека твојот проблем е нерешлив, верувај, не сакал ни да се потруди да ти помогне или не знаел како, па го рекол тоа не сакајќи да си признае.Некои нешта во животот се средуваат сами од себе, но е потребно време. Убаво е да разговараш со стручно лице, верувај не е клише. Професионално, во доверба и секако нема да биде некој кој ќе ти каже дека проблемот е нерешлив. Разговарај со родителите, сподели, ќе ти олесни. Велиш, си христијанка и свесна си дека убиството и самоубиството се грев, што е точно. Во овој контекст најдобро намерно би ти препорачала една литература достапна на интернет, христијанска, но многу податлива и применлива за секој од нас, верувај ми за кратко време ќе се смени твојата перцепција кон многу нешта. Читај по малку секој ден, има четива за секакви ситуации. Кога ќе почувствуваш дека надоаѓа бран негативност, наврати се на соодветните делови.Всушност ќе сфатиш од што произлегуваат повеќето книги за самопомош и колку се само реални овие поуки и во контекст на современиот живот со сите негови аспекти. Повели линк, верувам ќе ти помогне:https://www.preminportal.com.mk/pdf/Otac-Tadej-Duhovne-Pouke-Srpskom-Narodu.pdf;
@calm-girl.. Moja topla preporaka ti e da si posetis strucno lice veruvaj kw ti pomogne site vo zivotot sme imale teskotii jas imam 24 godini od mojata 13 ta godina se soocuvam sekoj den so problem nov i nov ama ipak glavata gore si velam nikoj ne e dostoen za mojot zivot taka mila i za tvojot nemoj da mislis deka so samoubistvo ke reses nesto pred se ke bidat tazni tvoite roditeli tvojata familija a drugite duso pak ke si jadat ke si pijat tesko samo sto mlada ke si gnies pod zemja i ne znam dali si majka da znaes kako boli cedoto svoe... Najmnogu boli bolka da pretrpis za deteto svoe zatoa mila digni glava bidi jaka hrabra sooci se so sekoj problem ne dozvoluvaj ni eden problem da te unisti!!! Se nadevam deka nie tuka vo forumov barem malku te ohrabruvame te guskam mila
Гледам дека повеќето не ги сфаќате психичките болести, како болести. Ви се чини... некој така си мисли оти 'нема попаметна работа'. Не можеш да контролираш како размислуваш кога си психички болен. Мислите се само конечен резултат (манифестација) на милион разни хемиски процеси кои се случуваат во мозокот.
Многу јасно пишува што е темата. Што сте запнале да тупите дали реално постоеле проблеми или не и да си правите бајрам на мозок?
Воопшто не треба да постои тема во која рендом луѓе ќе делат 'совети' на суицидални личности. Колку и да се добронамерни советите. Ризикот да тригеруваат некого е огромен. Не се игра играчки со вакви работи. Не би сакала некој да носам на душа... не знам за вас.
Знаеш колку луѓе не сакаат/ не можат да одат на психолог или психијатар? Зошто да не пишат што ги мачи? Особено ако е крајна опција ова?
Знам. Ама знам дека ние, како лаици, можеме полошо да им направиме. Од тоа ми е страв. Не викам да не си каже некој ако се чувствува лошо, ама како ќе одредиш каква утеха му е потребна во моментот? Реков: И најдобронамерен совет, за некого може да е тригер кога е во толку ранлива состојба.
Дали е ова идеално, најдобро, најпаметно? Не е. Но, дали би било подобро личност со суицидна мисла да не бара стручна помош, нема однос со најблиските и нема каде да искаже што чувствува? Ни тоа не е ок. Само треба добро да се контролира темава
Ама кој ќе контролира? И како ќе контролира? 'Животот е убав' 'Вреди да се живее' -за некого може да е тригер да го направи она што го намислил.
Ама сепак им треба некаде каде ќе се искажат. Замисли никој да не ги слуша надвор..? Реално не секој може да си дозволи психијатар (ако станува збор за ептен стресни настани, каде потребни се ад), голем дел од државните се исприватизираа и една сеанса не е под 1000 ден.
