Предрасуди кон луѓето што не сакаат деца

Препрочитај си сè од почеток. Од втора страна, па натаму.

 

Ја читам темава од почеток и апсолутно никој никаде не побара некакви решенија за како да се избегне бременост.
Или не сфаќате, или половично читате, или сте тука само за провокација.

 

Па не праша тоа, ама еве ти прашуваш, па тебе ќе ти одговорам

Тие што јас ги познавам и се 50/60+ и без деца, сите имаат за што да живеат - за себе.

Некои се посветени на добротворни организации, некои чуваат миленици и ним им се посветени, трети патуваат по светот скоро без престан, четврти се' уште се активни во кариерата итн.

Не е важно што прават, ако НИВ ги исполнува. Не е мое да им мислам што е тоа.

А може треба и другата тема на која алудираш да ја прочитам?

Оу сега го гледам мислењево.

Зошто гледам НУЛА причини за "трајни решенија" кога постојат кондоми. И не знам кој побара "трајно решение"?
На сите ни' е супер да имаме секс заштитен, не мора да одиш под нож за да живееш сосема супер.

Башка, овулација е право време за секс, дури и кога користиш заштита. Најубаво е

 

Зошто луѓето кои не сакаат потомство воопшто се замараат со “што ќе речат луѓето”?
Зошто едноставно не си го живеат животот и толку?
Нашле партнер со исто мислење, прават работи кои ги прават среќни, исполнети се во животот и сѐ тоа, па зошто се замараат со толку небитна ствар како што е нечие мислење?!

 

Оти мислат дека се двојат од обичната раја што по инерција раѓа деца, па како поинаку да го истакнат тоа и да дознаат што повеќе луѓе? Имавме и на форумот такви за кои цели теми, страни и страни се испишаа за нивната одлука да немаат деца за да по неколку месеци или години подоцна биле на пат да родат или веќе родиле.

 

...и зошто се замараат со другите колку деца имале, дали млади стапиле во брак, дали носеле едни исти алишта со години и сл. Ако веќе одлучиле да немаат деца и им смета мешањето на другите во нивните лични одлуки, треба и они да не се мешаат во животот на тие што им го коментираат.

 

Пола и повеќе форум е замарање за нечие мислење

Али ок, само не гледам потреба за 16та ваква тема, прилично сум сигурна дека сме дискутирале доста поодамна.

 

Темата е предрасуди кон луѓето што не сакаат потомство. За што да пишувам, за гравитација, масони, тековната политика на владата или корона?!
Како што растам и созревам, постојат флуктуации во карактерот и сопственото убедување, што зависи од X фактори. Што има спорно некој да не сака деца и подоцна да сфати всушност дека сака. Постојат луѓе со децидно мислење на оваа тема, постојат луѓе со опишување на сегашната перспектива и ситуација. Во секој случај, живеам во сегашноста и се раководам според моменталната ситуација, мисла, гледиште. Што не го негира фактот, дека можеби некогаш ќе се предомислам.

 

Предомисли се, само не гледам потреба од толкава драма затоа што во одреден дел од животот си изразила желба да немаш деца. Посебно кога знаеме сите дека голем процент ќе се предомислат. Да дискутирам или читам во темава жена во години што уште го има истиот став па да научам нешто за различни перцепции и патишта, пример.
Да дискутирам со некои што ми споредуваат патувања и кариера (што ја немаат или многу веројатно ќе ја немаат оти не секое работно место е кариера ) со деца ко да едното го исклучува другото...ми е веќе видено и прилично досадно.

 

Не сакам да звучам клише, но доколку не ти се допаѓа насловот или општо пишувањата на темата, знаеш и самата што е решението.
А за вториот пасус, не може никогаш да знаеш или претпоставиш кој каков живот живее надвор од форумот, пред се, затоа што ние самите сме составени од повеќе лица, личност према родител, према пријател, према претпоставен, према форум, итн. Може само да замислиш некој како изгледа врз база на неговото мислење, но не можеш со сигурност да тврдиш како, каде, зошто некој живее. Всушност кој ти гарантира дека ја читаш вистинската страна и лице.
Тоа што не си соочила со терминот кариера, не значи дека истата постои како поим, туку навистина има луѓе со голема работна позадина и истата ги исполнува. Заработуваат, напредуваат. А дека можеш и со деца да градиш кариера, секако дека да, само прашање е колку ќе бидеш присутен како родител. Имаше периоди, каде дома не се враќав, празник, викенд, дополнителни саати, што дека родев, ако не можам да дадам потребна нега и љубов. Можеби ако се вработам во администрација ќе градам кариера, партиски, нема да се појавам на работа, некој грант, провизиичка, тогаш да, не да ќе родам. Ама приватен сектор бара жртва, која од тебе зависи дали ќе дадеш.

 

Најлоша причина да немаш деца е заради приватници што ќе те експлоатираат на работа а ќе ти биде претставено како напредок во кариерата. Да ме убедува некој дека висење по цели денови на работа е нужна жртва за успех, е чиста манипулација и терор. Постојат такви професии ама се многу ретки, најчесто е она што го пишав. Сите успешни жени околу мене работеле нормално работно време или можеби малку повеќе. Неретко па и помалку. Остануваат преку време и оние што работат за минималец. Многу филмови гледате вие или пак вашите работодавачи.

 

Темава стварно избегана. Јас имам дете, не жалам за тоа. На моменти помислувам како би ми било да немав. И ништо страшно. Се тешам дека пак дома ќе седев со оглед на короната и тоа што останав без работа. Туку не е тоа муабетот да не ја тупам и јас да не ја направам уште по збркана.


Ако не сакаш деца не раѓај. Толку е едноставно. Не морало оваа тема да ја отвориш, а уште помалку да се мешаш во темата Мајчински муабети и да не прашуваш дали жалиме што имаме деца. Бесмислено. Непотребно. И премногу преувеличување. Ако си во средина која е со подобар менталитет од нашиов балкански тогаш уживај и не се напнувај. И ако си толку јака како што се опишуваш не знам зошто мораш да споделиш. Чим маж ти го дели истото мислење со тебе немаш потреба од темава.

 

Ќе се навратам на - "природата те створила за да создаваш". Се однесе само во еден правец, а вистината е дека и навистина сме створени да создаваме. Под тоа апсолутно не се подразбира исклучиво деца. Некој ќе создава потомство, некој ќе следи поинакви соништа, кариера, шетање, хобија, себе надградување на различни начини, бизниси. Некој ќе праи и поише работи. Ама што и да избереш за себе, треба да биде само твој избор, кој избор ќе те прави среќна за да можеш да создаваш и твориш со љубов, оти во се што правиме оставаме дел од себе.

Сакате деца - имајте, не сакате - немајте! Апсолутно, одлука која ви припаѓа само и само на вас. Колку треба да ти е празен животот да се умараш со туѓи блебатања, а уште повеќе, колку треба да ти е досадно, за да се дружиш со погрешни луѓе?

И јас еднаш не сакав и мислев никогаш нема да имам. Сега имам тодлер, работам и почнав и на курс. Секое утро трчам/пешачам, планирам втор курс ако успеам да го вметнам негде. Со 17 ипол минути сон ноќе сум со месеци и воопшто не се каам. Чак што више уште 5 деца би имала. Ама ако некој друг сака да ми ги роди.

Фрустрации и предрасуди... да си ги оставите пред влез.

 

Не може да генерализираш, од причини што конкретно не работиш во фирмата каде што работам. Експлоатација ти гарантирам дека не постои. Никој со сила не ме тера да работам повеќе, тоа е чисто моја желба и мотив. Всушност, тоа резултира со повеќе финансии, со крајна цел, повеќе желби за реализирање. А не дека и со нормално работно време ми е лошо, едноставно сакам да целам кон повеќе. Можеби некогаш ќе ми помине таа фаза, ќе сакам да образувам семејство и да сум задоволна со она што го имам. Слободно можам да кажам, се заработува додека си млад, после само бараш стабилност. Епа јас се чувствувам сеуште млада и си го терам филингот. Да имам деца во случајов, ќе треба да ускратам од сопствените хирови. Бидејќи моментално, сега и овде, ми е убаво во сопствената кожа, останатото може и да почека или стопира. Затоа што, ако и доколку би имала дете, ќе сакам да се посветам максимално и да бидам присутна во сите домени на неговиот живот. Понесебично амин.

 

Тоа е точно, јас не градев кариера ниту сакав кариера, ама сакав други работи кои би биле неизводливи/тешко изводливи со дете.

А втора работа е што едноставно немав желба, немав потреба и иако многу форсирање имаше од страна (што чекате, на пример), знаев дека не сакам и не сум спремна и нема шанса да родам додека не сум сигурна дека тоа го сакам за себе.

@Bridget едноставно докурчува искрено, еве во мојов реален живот малкумина знаат дека сега сакаме дете, ама 6-7 години наназад ме пукнаа искрено. И не можеш да кажеш терај си, да јас си терав очигледно, ама не можеш да живееш сам со себе и да немаш комуникација со никој.

Прашањата - што чекате да се земете и што чекате за дете (пропратно со ајде дур сте млади, ехеее јас на твои години имав две, ако чекаш да си го средиш животот нема да дочекаш, итн итн итн до бескрај) едноставно се непотребни, ама се присутни, и не само од баби, него и од млади луѓе, тогаш на моја возраст.

Не ми паднало на памет некого да преиспитувам дали, зошто и кога имал деца или се мажел, за блиските другарки нормално сум се грижела, ама ниту на нив не сум дала непобаран совет. Ако ме прашале за мислење - да, ама не е моја работа да мислам дали, зошто и кога некоја раѓа. И ти оди тоа на нерви, зошто не сакаш да објаснуваш 10 пати на иста личност, на крај и јас станав безобразна, им викав можеби ние сакаме ама не можеме.

Едноставно иритира, и тоа е нешто што секогаш овде сум го дискутирала, посебно затоа што околу мене сите веќе се во брак и со деца, и не е едноставно да најдеш некој кој може да разбере.

 

Премногу се комплицира на темава.
Авторката на темава се жали на предрасуди, а и самата ги има кон оние кои се решиле за деца.
Правилник за живот ,нема,ниту списоче со редослед кој треба да се прати.
Кога дете,кога кариера,кога шетање.
Битно е човек да биде адаптибилен,тогаш може се.

 

Ја читам темава и искрено немам предрасуди ни кон тие што сакаат деца ни кон тие што не сакаат.

Но имам мислење дека самите деца не толку ја одземаат слободата и секојдневието туку самата околина.

Некако на балканот особено во Македонија без разлика на колку години ќе родиш самите мајки сметаат дека е срамота од околината доколку повторно си даваш време за себе, доколку учиш, работиш и патуваш а си родител, почнуваат да те етикетираат и да ти кажуваат што е срамота а што не е.
Имав една комшика, роди на 19, сега и е големко детето ама срам и било да учи факултет заради соседите, не личело мајка била, многу е слаба но воопшто не се дотерува модерно бидејќи била мајка не ја личело, не сака да патува бидејќи родила..некако сама си ги наметна овие работи и во нејзината глава се смета за стара жена, чудно и е ако види некој да шета, многу предрасуди има кон жените,според неа треба да ги линчуваме сите мајки што даваат максимум на работа, што биле на фризер, излегле на кафе или се опиле со сопругот вино.Чудни и се мајките со кариера и мислам дека од вакви предрасуди на луѓето им станува одбивно да се родители, одбивни им се децата, а искрено мислам дека на ниедно дете не му е гајле како мајка му е облечена, или дали испила кафе со другарка и додека тоа било во градинка или училиште.

Ве молам не ме осудувајте, сакам само да ви кажам дека не е важна околината, инаку обожавам реални луѓе, сакам искена љубов, сакам храбри и кул модерни мајки, ги сакам и тие што сакаат животни, и тие што сааат и нејќат деца, еден е животот, живејте како што сакате, нека пукнат душманите

 

Не да не сакам потомство по никоја цена, ама не ми е ни најголема желба ниту нешто без кое не би можела. Апсолутно ми е ирелевантно туѓото мислење и нема што да се правдам. И јас немам позитивен став кон луѓе чии деца се немирни, некултурни, збеснати или разгалени, а такви се повеќето, ни за тоа не планирам да се правдам.

 

Скроз ирелевантно ми е џаџнувањето од извесна Славица за тоа дали ќе имам дете или не, дали ми чука биолошкиот часовник итн.