@Ygritte Да да лесно е да се каже. Не дај боже да работиш за на маж ти 20 годишната швалерката. Нема тогаш да ти биде сеедно. Ќе се молиш 1000ев да ти дава творот а не 20годишната со твој труд да си ужива.
Тогаш, постои опцијата спогодбен развод. Нека ја транчи неа. Засега имаме увид 2та во заеднички финансии, ништо не зафалило фала Богу. Синоќа баш разговаравме, и договоров е уште од 1та недела од врска, во моментот кога еден од нас ќе се презасити до другиот, да си се одделиме мирно и културно. Еве тераме 9 години, засега. А која е поентава мене да ми дава 1к еур. а да се шета со 20 годишната. Нек си се шетаат без мене шо ќе им сум 3то сметало.
@Ygritte абе жено немаат сите срека како тебе. Што ќе си им била ахаххахах. Па овој што ми живееше во куќа ако не беше/работеше прватата ќе неможеа да си уживаат со швалерката . Сфаќаш ама не сфаќаш. Арно ви рече @WildMk психа лесно се крши.
Извини, не те следев од почеток. Не ни прочитав, само коментирав на темава. Си кажав, ако е таква работата во 11ч пред судон, и ајде секој на своја страна. Секој си ја знае сам главата каква му е и колку може да издржи
Мислам не е тоа до љумобора, туку да се осеќа дека има моќ над жената, дека он ја контролира, као јас ти давам пари јас ќе кажам што може... Ехеее, кога имам кажано добро е што не работиш имаш време плус, без стрес и на тоа одговор и јас имам стресови така да нема излегување на крај ама тоа викам, секој сам си бира по кој пат тера...
Озбилно? Ги има? Зашто само кај мене не се пријављаат? Од коа знам за себе аргатисуење. Јас пак, напротив, бев искритикувана пред моите како сум пребирала (4 месеци трпев секојдневен мобинг, почнав да ги стегам забите во сон, еден заб од задна страна си скршив дури од стрес, забарот ми ја проверува вилицата ијаа терминатор, а плата никаде, ете пребирање бил мојот тогашен отказ). Веројатно жалителот имал комплекси од периодот кога само јас земав плата. Затоа, го заклучив следново : Балканот сѐ уште не е подготвен за заедница во којашто мажот нема повеќе печал. Наречете ме материјалистка по старост, но менталниот склоп е тој. Со чест на исклучоци. На прашањето одговорот произлегува сам по себе: Затоа што на Балканец му е потребна таа контрола врз ситуацијата. Во стил можам да правам што сакам, без да ме остави.
Прво и основно незамисливо ми е некој да ме пушта или да не ме пушта за било што. Да треба да бирам меѓу сопруг и кариера, попрво ќе ја одберам кариерата па макар и никогаш машко со очи да не видам. Човек без свои приходи е немоќен во поглед на се. Жалосно е како во дваесет и првиот век некои жени се потчинети на сопругот и дозволуваат во нивно име да одлучи дали ќе има своја работа, кариера и лични примања. Таа еве да ја наречам забрана за работа мислам дека е се со цел жената да биде зависна, тој да може да прави се што сака а таа да го трпи затоа што нели без финансии и редовни приходи нема да може самостојно да живее доколку се разведе. Плус ваквите заостанати мажи обично и секој ден им пререкуваат дома на жените како они ги издржуваат и ги ранат. Ако жените по цели денови дома се слуги, таа работа по дифолт се смета за бесплатна.
Нормално, нема логика да се споредува стресот, смешно е. Ама и домот да се средува, децата да бидат нахранети, облечени, секој ден да има ручек, да биде исчистено итн. е работа. Тие што се домаќинки најчесто се грижат за домот, еве освен ако не се пребогати па да имаат и чистачки и готвачи. Само што таа работа по дома се множи со нула, затоа и скоро секоја мажена вработена жена освен редовната си има и гратис уште една работа дома.
Не би требало да има срам, тогаш на мажот треба да му е срам да јаде од јадењето што го зготвила жена му, или да ја облече кошулата што ја испрала и испеглала жена му итн. Во нормално семејство се треба да биде договор, и да се вреднува сечиј труд. Не се само парите
Оти не придонесувам а ваму барам пари за беслуци. Јас така би се чувствувала, да речеме, ептен ми е потчинувачка позиција, ко дете од родител што бара пари. И тука не зборам за моја или твоја или ничија конкретна ситуација. Ниту за ситуација кога сум била на породилно, или помеѓу работи, или кога било кој од нас двајцата би бил онеспособен да работи...за вакви ситуации, имаме претпоставен договор, оти и бракот е договор, во добро и во лошо- ама не договор за финансиско заложништво или робство.
Јадење и влошки не е бес, основни потреби се. То не го ни мислам. Кола да му побарам не ми е срам. Знам дека ќе ми купи... ... зато не барам Нема многу осет со пари
Ај пак. Не зборам за тебе и не зборам за јадење. За тебе не, оти тебе не ти е забрането од маш да работиш, поинаку ви се поставени работите. Мене на пример би ми било можеби не срам, ама глупо, да објаснувам за секоја пара кај се потрошила, дека сум купила кошула на пример, оти била на смешен попуст или едноставно ми се допаднала, или дека сум купила од скапиот кашкавал наместо од евтиниот. И за мои заработени пари би можело да се случува истото сценарио, оти маж кој болно сака да контролира, секако ќе најде начин да ти го заебе денот. Затоа не, фала. Отварајте очи со кого влегувате во заеднички живот.
И мене не ми е срам, ама некое незадоволство тлееше во мене, кога маж ми ме издржуваше. Баш како дете, иако ни со збор ни со поглед , ни со ништо тој не ми пререче. Иако учев во тоа време. Ми фалеше чувството на контрола врз својот живот. Плус , би била беспомошна ако му се деси нему нешто. За мене, работењето, иако е ропство е слобода, убо наците велеле.
Не паѓајте на тоа дека мажот ако ви зима голема плата и ајде се откажувам од се, никогаш не се откажувајте од своите соништа, и вие можете да бидете исто така адвокат, инжинер доктор и др, не само минималец и се откажувате, раѓате деца и пропаѓате интелектуално и социјално дома во четири зида, немојте да бидете несреќна домакинка што оди по шаблони на мажот, туѓи пари се туѓи макар и на мажот.
Па види сега ако готве у куќата негова нема што да му е срам, како да си плаќа слугинка. И дава 1000 евра месечно и таа си готви и му чисти кондури.
Јас никогаш не би се оставила без работа, дури и повеќе заработувам. Мое мислење е дека треба секој да работи, ама никој не ја гледа женските домашни обврски како работа и труд. На жената треба да и е срам за влошки да побара, а за мажот да е нормално да облече испрана и испеглана кошула, да јаде топол зготвен оброк, и да легне во чиста постела.