Проблемот со кучињата скитници станува сè поголем

На мајка дебелиот
На мајка свинчето
На мајка пуфлето
На мајка глупчото
Лигуш мајкин
Ѕвонче на мајка (мачорот ова, оти ѕвонче има)
Гнаса мајкина (кучето, оти нејќе да се бања)

Ехееее... не можам да се сетам на сите

А кога спиеме мачорот обавезно се пика меѓу мене и дм, и тој му вика - ајде, ајде, немој да ја попуштиш мајка ти, немој случајно да се одлепиш од неа

Немајка

 

Абе не можеш да не се 'врзиш' кога ќе ти живее со тебе животинче.
Стварно се ко деца/бебиња... пошто се малечки и несвесни (како луѓето) ептен се мили.
Да ти се радува како да си најдобрата личност на светот... Па уште и покажува афекции, се гали, се глупира...

Таква сум

 

Be the person your dog thinks you are

 

Смее, оти да не смее?
Свекрва ми и' вика 'сине' на ќерка ми... Дури и мене ми вика така понекогаш

 

Баш. Како деца си ги сакам и кучето и мачорот. Исто така велам "Ајде сега да си ги нахранам дечињата да не ми бидат гладни".

И ние си сме мајки на некој начин.

 

Ај ве молам престанете да им се мешате во животите на луѓето во врска со работи кои немаат врска со темата. Дали некој ќе раѓа/посвојува деца или ќе собира кучиња и мачиња, за што ќе донира од свој џеб, како им изразува љубов на животните - воопшто не треба да ве засега. Единствено што општествено пречи и придонесува за нарушување безбедност е оставањето кучиња на улица. А бесчувствителните и мрчаторски мисли може да си ги задржите за себе.

 

Зашто да не смее?
Мене ме викаат "сине" сите, и баба, и родители...
Бар на син да личев, очигледно сум ќерка де

Мајка ми животните "сине" ги вика и ги нарекува "внуците"

Инаку, и будуќа свекрва моја кога зборува за мене и дм - вика децата мои - неколку пати ја закачнувам, смешно ми е, ама таа упорно не' вика "децата"
Не ми смета ич, напротив

 

Јас да се умешам у муабетот дека не напуштаат расни кучиња...пред месец дена ми дојде куче пред врата, чистокрвен загар, знам дека е оти имам ветеринари во куќата и го прегледаа. Го оставиле на улица оти веќе е стар, нема заби и едното око му е за операција, веќе не е способно да лови и го исфрлиле. Беше коска и кожа луѓе, буквално, не било научено само да се снаоѓа за храна па не знаело и надвор да се снајде. Каде веќе 4, ќе го земеме и ова нека се 5, не е во двор морам да признаам, пред куќата лежи цело време откако почнавме да го храниме, се поправи сега не му се бројат ребрата ама секој ден му подготвувам специјално мека кашеста храна оти не може да јаде тврда, нема заби. Окото му го излекувавме од страшната инфекција, го боцкавме со антибиотици и се што треба, да се живи и здрави ветеринарите што ниту за едно куче не ме одбиле и се без пари ми ги лекуваат. И они почнаа да го хранат. Вчера било некаде дојде целото раскрварено, претпоставувам некој го ударал, се тресе целото, синоќа цела вечер со него се занимавав, едвај го излекувам од една состојба, друго му се дешава. Многу е мирно, ете ако било ловец, не каса, не лае, само кротко си лежи пред вратата и се радува на нас, кога дојде немаше сила ниту опаш да мава. Ќе ви го сликам некој од овие денови. Планирам за зимата едно засолниште да му спремам. Ете не е мое, немам обврска ништо од тоа да правам, ама и јас и свекрвата, маж ми и свекор ми, сите сме љубители и со тешко срце да одбиеме некое.
Нас не кошта 200ден во денот, едно пакетче ориз и пилешко или џигер и не не малку, и да не може секој да си ги дозволи, знам. Ама да има казни немаше да биде на улица сега откако му завршила службата.

 

Епа очигледно ние сме проблемот за кучињата скитници Треба да ни ги одземат , меѓудругото и одма подруго ќе биде А баш напротив, сите да си ги сакаат животинчињата по дома вака, ќе нема скитници.

 

Секако - лично право е како ќе си ги поставиш приоритетите, се' додека никого не повредуваш Ни 1 цент за животно да не дадеш си добар човек, се' додека не ги повредуваш.

Мене ме нервираат овие со двојни аршини:
- што даваш на кучишта, дај на дете
- што не посвоиш дете, што прибираш џукели

а истите никаде ги нема кога треба некому да се помогне.

Ни на деца помагаат, ни волонтираат по здруженија за луѓе, ни па се пријавиле да бидат хранителско семејство, а не да посвојат дете, битно на другите им кажуваат како треба.

Го чекам денот кога СО ЛИЧЕН ПРИМЕР ќе ми покажат
Само, од мое искуство, бидејќи колку можам се ангажирам и при помош на луѓе и на животни - еднакво, по правило тие што помагаат активно, имаат во себе емпатија и љубов и сочувство и за луѓето, и за животните.

Не сум запознала лично ни еден човек кој помага на луѓе, да не помага на животни, и обратно.

Инаку, цело време сум во искушение да поставам линкови и слики од луѓе кои во своите домови имаат деца на кои се хранители, а и животни кои ги посвојуваат или привремено до вдомување ги чуваат. Сликите се секако јавни, ама мислам дека не е во ред тука да ги "рекламирам".

Да не зборам за родители кои имаат свои биолошки деца и активно се волонтери и спасуваат животни, ги чуваат дома со своите деца, а и децата од најрана возраст се меѓу животни.

Имам еден куп исфрлени кучиња низ населба... среќа па сме "кучкарска" населба и сите комшии се грижат за нив...
Собираме пари за лекување, ги храниме...
А нон стоп некој исфрла тука...

 

Ај веќе коа тргнавме со офтопик, што се чудите не знам. Па секој втор македонец си има синдром на поп - не ме гледај мене што правам, прави како што ти кажувам.

Ем најпаметна нација, ем стандард на сите економски светски листи во самото дно се наоѓаме. Неко меџу нама није наш очигледно.

 

Сепак ќе споделам еден линк.

Ова е Жиле, куче родено на Шар Планина, научено цел живот таму, некој паметен пукал во него.

Поради повредата, Жиле останува парализиран, но успешно е вдомен во Америка, кај луѓе кои имаат свое дете со посебни потреби и Жиле - куче со посебни потреби.

Жиле е куче за кое треба многу грижа поради состојбата негова, но како "агресивно" и "диво" шарпланинско куче живее среќно со мало девојче со посебни потреби, две кучиња и мачка... погледнете:
https://www.facebook.com/ParalyzedDogInMacedonia/



Само љубов треба... ништо повеќе

 

Миме.
Тикве дебело.
Прасе пополнето (за овошје праска).
Пчеле.
Мед.
Душичка.
Клопче.
Семејно стебленце.
И уште низа зборови..

Вака го нарекувам мојот мачор, па ајде викнете психијатриско комбе ако сметате дека на овој начин го гушам, малтретирам или припишувам своина, наместо да го сакам и заштитам.
Каков уште не новитет ќе прочитам на форумов. Изрекувањето мили зборови кон миленикот бил проблем.

 

Кај си ти мачору бесрамен

И така го викам.
Се сеќаваш на стихотворбата, вака некако беше:
Пис мачору бесрамен, каков е тој ред
- имав осум рипчиња, а сега ми се пет!

 

Кучето ме потсети на едно кученце малечко црно во англија со овие тркалцата го гледав скоро секој ден како го шетаат и се чудев си велев зошто му ставиле тркалца и го мачат кога одпосле загледав добро дека тоа уствари оди со нив ама ме збуни дека имаше и задни нозе
И многу се натажив секој ден кога го гледав се натажував а сепак среќа ете некој се грижел на него...

Инаку прв пат видов такви тркалца претходно немав видено ни на слика затоа не ни знаев што уствари служат.

 

Инвалидски колички за кутриња се
Не се секирај, лесно се адаптираат и немаат гајле со нив

И Жиле има задни нозе, рбетот му е повреден од куршумот, па и инконтинентен е, затоа носи пелени

 

Нема. Ќе ме вика тато.
А вдомените животни „мамо“ ли викаат?

Не мора, може и сурогат да го роди.

Секој треба да ја знае вистината кој е и што е. Не е во ред никој да се лаже, па ни животните.

Ако ги храниш и уличните еднакво обемно и квалитетно, еве ти рака.

Уште од почеток ја изврте дискусијата, најверојатно бидејќи не ја разбра мојата порака, а по тебе се надоврзаа и останати како тебе.
Некој кучето може сака да го вика и ентерпрајз и покрај тоа што не е, но ајде во ред е нека го вика се додека не забега до степен да се вклучи во ворп брзина. Еве ти пример. Шетам мало детенце пред некој ден во Влае. Во паркчето ние двајца и жена со куче. Го повика до едно дрво и „ајде мамичка каки“ и ова се искења во наша близина. Мамичка се уфилмала максимално, па и било грев на лепотата да и стави поводец, да ја води, да ја стегне со маска, да земе кеса да собере позади нив. Кучињата се животни, има правила и закони кои важат за нив и нивните сопственици. Тие закони и правилници се направени да ја запазуваат благосостојбата на животното, неговата безбедност и безбедноста на околината. При нивно почитување и исполнување се става на резерва секаква наша поврзаност, сентименталност, сета љубов, милина и се позитивно што се чувствува кон нив. Ако треба каиш, ќе се стави, ако треба седиште се врзува во седиште, не му било пријатно со маска, е ќе ја носи, треба кафез, ќе седи во кафез. Не може јас и дете да скокаме по лепешки или да му ограничувам движење во зеленило затоа што мамичка смета дека каишот, маската и сл се непријатни за маминото злато.

Сите ставаме кациги на деца кога ги возиме на точак или стегаме деца во детски седишта во точак или кола, на подалечни релации се потат, се нервираат, но прифаќаме и премолчуваме, почитуваме закон и свесни сме дека така е најбезбедно за сите. Подлегнеме ли на „Мамичка“ ситуации во вакви случаи, може да направиме само лошо.