Немам правено ништо муабет со таткоми се немам и видено со него зш на работа е он и се немаме видено деновиве... инаку убаво работно место беше убаво ми беше ама сега е мн поразлично друг е шеф по строго е ама како и да е тоа ми беше прво работно место и после тоа немам работено бисејќи имаш можност за у банка да работам после тоа ама тогаш останав бремена и ризична ми беше бременоата и тоа ми беше по важно и не ни почнав тогаш у банката зш се работеше за замена а и скоро цела бремност ја помонав со лежење... а за на воа место малце ми е грдо зш исиов човек ме брка сеа демек сакал да ме врати ама имал мн притисок итн ама и не ми е време не размислував бар уше гоина да барам работа зш со ловид ситуцијава плус детево само со мене има седено оставано е највеќе на саат два на друг да го чува пролетва планираме да се селиеме у друга куќа и тука промена
А зошто не разговараш ? Најбитно е да се сложите вие двајца и да си видите кое е соодветно решение за вашата ситуација
Ако не дале пари ил нема размена на услуги, не е Ќути, пак ке треба да листам низ законик..тебе ти треба Санчо Панса и тачка, Дон Кихоту еден
Каква корупција бе чоек, не зезај.... Ако ти се работи ќе прифатиш работа, ако не ти се работи не прифаќаш, тоа е. А не ти се работи очигледно. Јас би прифатила, особено ако мајка ми дојде да ми чува дете. Што има врска ковидов со целата ситуација, 2г е детето, дур да видиш ќе порасне и ќе си чукаш глаата после. Ама пак ќе речам тебе ако не ти се работи друго е. Ако може да си дозволите нели де. Кој одбива работа на денешницава, освен ако нема готови пари па да не мора да работи. Јас се вратив на работа на сличен начин како што ти би требало да работиш, што има врска кој е шеф, што било како било, глеј си ја работата, работи си и свиркај си. Јас би прифатила.
Нема што да се правдаш и по сто пати да објаснуваш зошто не сакаш да работиш, нема што да објаснуваш на нас, нема што да објаснуваш ниту на нив, не сакам треба да е доволно, можеш да објасниш на маж ти зошто сакаш или не сакаш, родителите се секундарна фамилија и не им должиш објаснување. Ако се налутат нека се налутат, нивна одлука. Кажи им жал ми е што се осеќате како да треба да се лутите за ваква работа, ама јас не сум виновна, така одлука сметаме јас и мм дека е правилна и нема што ме убедувате и крај.
Здраво Не е којзнае каков проблем ама во моментот сум многу изнервирана Бремена сум 6ти месец, мажена се тоа, и живееме посебно со сопругот во друг град од моите и од неговите Меѓутоа тој има некои обврски на работа и ќе биде отсутен од дома 2 месеци Е сега јас бидејќи сум ослободена од работа да не бидам сама дојдов кај моите на поседок, додуша и тие ме викнаа И се е во ред, се согласувам со нив нема збор, си одат на работа си тераат обврски Меѓутоа имам баба, од мајка ми мајка која живее со нас/нив Подосаден човек нема на овој свет Само ми приговара, за било што Не сум знаела ова, не сум знаела она, мајка ми ваква татко ми таков, за сите комшии има муабети да каже, глупости на квадрат И денес ми пукна филмот и и пререков пред моите дека не е во ред оти цело време приговара, па мајка ми ми се пушти како сум можела така да и кажам, срамота било, не сум знаела да ќутам А не е срамота кога она јаде трици за сите Наместо да бидам смирена и без нервози јас со глупости се расправам и со неразумни луѓе Ама врв на ова е кога не сум тука мајка ми ќе ми се јави и ќе ме испозамара како се искарале шо било како било, а сега да сум ќутела Мислам дека е подобро да си отидам во мојот дом па да си се одмарам колку што ми треба Вие што мислите?
На твое место би се вратила дома. Може ќе седам сама у 4 ѕида некое време, али пре би да научам да се занимавам сама, отколку да трошам живци (бремена!!!) на вакви старински глупоштини. Моментално се знае кој и што ти е најважно, имаш своја фамилија, спакувај си се и врати си се дома кај шо ти е раатот и истерај си со лесно до крај, без нервози и непотребен стрес.
Одамна никој не пишал тука, па еве јас да си го кажам проблемот. Со мајка ми секогаш сме биле контра уште од кога паметам , значи секогаш се чувствувам како да ми е некоја недругарка (како мајка ич не ја имам почувствувано) се она знае, се она е во право, па и збори пред други (роднини) муабети за мое понашање како јас чувам дете по книга, како јас не се дружам а требало, како јас сум инаетчика итн. 5 години сум во брак они живеат во странство. (Секој ден се слушаме, не ни фали комуникација)) Е денеска баш ме изнервира со нејзино понашање, ќе реновираат дома и за се ме прашуваат мене и мм (мислење, а и помагаме) денеска кажува за бањата релативно нова ама се деси поплава и од претходно што уште не... и коментирам јас боњерот треба да се смени не го бива (три пати се палеше) и таа се изнервира и ми заклопи. толку неубаво ми падна и не и пишав ништо а останав и да ја мислам
Мој совет, не и замерај, но отсега држи си се понастрана. Да, мајка ти е и жално што некој може така да се однесува со соптственото дете, но ете, има и такви. Она би требало да ти е најголема поддршка, а не да си на игли и да се пазиш од неа за се и сешто. Си го чувала дете како по книга.. Да, и? Треба да и биде мило што си грижлива мајка, а не како неа. Држи ја настрана, чувај си го семејството, мирот и не и дозволувај да влијае негативно на тебе. Следен пат, кога ќе ѕвони биди ладна, кажи и дека те повредило тоа што така ти поклопила. Ако се извини, добро, ако не, ќе знаеш да ја држиш по страна, пошто тоа родител со такво однесување не е.
